Σχετικά Άρθρα

• Το τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε πλανήτη μοναδικό στο είδος του
  σε Τεχνολογία
  

  Οι επιστήμονες είναι σοκαρισμένοι και ενθουσιασμένοι από την ανακάλυψη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.

  Οι επιστήμονες που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb —αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων— βρίσκονται σε κατάσταση σοκ μετά την ανακάλυψη ενός πλανήτη που είναι ο πρώτος του είδους του.

  Αυτή η μοναδική ανακάλυψη έγινε από την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και θεωρείται αξιοσημείωτη, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο γνωστό στο σύμπαν που να μοιάζει με αυτόν τον πλανήτη.

  Ο πλανήτης αυτός είναι το τελευταίο εύρημα του διαστημικού τηλεσκοπίου, το οποίο συνεχίζει να αποκαλύπτει απίστευτα μυστικά του Διαστήματος.

  Διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη

  «Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο. Ο πλανήτης φαίνεται να αποτελείται κυρίως από ατμό καυτού νερού, γι’ αυτό και τον αποκαλούμε ‘steam world’ (ατμοσφαιρικός κόσμος)».

  Ο πλανήτης, που ονομάζεται GJ 9827 d, είναι περίπου διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη. Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι αυτού του είδους οι πλανήτες υπήρχαν, αλλά δεν είχαν καταφέρει να το αποδείξουν μέχρι τώρα​.

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»

  Και για εκείνους που ενδιαφέρονται για τα εξωγήινα θέματα, μην ανησυχείτε. Ο GJ 9827 d, ο οποίος βρίσκεται 100 έτη φωτός από τη Γη, δεν μπορεί να φιλοξενήσει ζωή όπως τη γνωρίζουμε.

  Ωστόσο, η μοναδική του ατμόσφαιρα ανοίγει νέες δυνατότητες για τη μελέτη άλλων μικρών πλανητών και την πιθανότητά τους να φιλοξενήσουν ζωή, σύμφωνα με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

  Μέχρι στιγμής, σχεδόν όλοι οι εξωπλανήτες αποτελούνται κυρίως από τα ελαφρύτερα στοιχεία — υδρογόνο και ήλιο — όπως ο Δίας και ο Κρόνος στο ηλιακό μας σύστημα, δήλωσε η Piaulet-Ghorayeb. Αυτό σημαίνει ότι είναι σαφώς διαφορετικοί από το φιλικό προς τη ζωή περιβάλλον της Γης.

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα…»

  «Ο GJ 9827 d είναι ο πρώτος πλανήτης όπου ανιχνεύσαμε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε βαριά μόρια, όπως οι γήινοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος», δήλωσε η Caroline Piaulet-Ghorayeb από το Ινστιτούτο Trottier για την Έρευνα των Εξωπλανητών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, η οποία ηγήθηκε της μελέτης. «Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα»

  Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αν δεν υπήρχε το τηλεσκόπιο James Webb, αυτές οι ανακαλύψεις απλώς δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Ο αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Ryan MacDonald, ανέφερε: «Ακόμη και με τις πρώτες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου το 2022, οι ερευνητές ανακάλυπταν νέες γνώσεις σχετικά με τις ατμόσφαιρες απομακρυσμένων πλανητών.

  Τώρα, επιτέλους, ερευνούμε από τι είναι φτιαγμένοι αυτοί οι μυστηριώδεις κόσμοι με μεγέθη ανάμεσα στη Γη και τον Ποσειδώνα, για τους οποίους δεν έχουμε παραδείγματα στο ηλιακό μας σύστημα».

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»​, τόνισε ο ίδιος.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
• Η μεγαλύτερη καταιγίδα στο ηλιακό μας σύστημα αλλάζει συνεχώς σχήμα και θέση
  σε Τεχνολογία
  

  Νέες παρατηρήσεις της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας του Δία που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δείχνουν ότι η 190 ετών καταιγίδα κουνιέται και αλλάζει σχήμα συνεχώς.

  Οι απροσδόκητες παρατηρήσεις, τις οποίες έκανε το Hubble επί 90 ημέρες από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο, δείχνουν ότι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα (Great Red Spot, ή GRS για συντομία) δεν είναι τόσο σταθερή όσο φαίνεται, σύμφωνα με τους αστρονόμους.

  Η GRS είναι ένας αντικυκλώνας, μια μεγάλη κυκλοφορία ανέμων στην ατμόσφαιρα του Δία που περιστρέφεται γύρω από μια κεντρική περιοχή υψηλής πίεσης κατά μήκος της ζώνης νεφών του νότιου μεσαίου γεωγραφικού πλάτους του πλανήτη. Και η μεγαλύτερη στο ηλιακό μας σύστημα, τόσο μεγάλη που η Γη θα μπορούσε να χωρέσει μέσα της.

  Παρόλο που οι καταιγίδες θεωρούνται γενικά ασταθείς, η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα διατηρείται για σχεδόν δύο αιώνες. Αλλά οι παρατηρούμενες αλλαγές φαίνεται να σχετίζονται με την κίνηση και το μέγεθός της. Μια ακολουθία των εικόνων στο παρακάτω βίντεο της NASA δείχνει τη δίνη να «κουνιέται» σαν ζελατίνη και να διαστέλλεται και να συστέλλεται με την πάροδο του χρόνου:

  Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Planetary Science Journal και παρουσιάστηκε στην πρόσφατη 56η ετήσια συνάντηση του Τμήματος Πλανητικών Επιστημών της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας.

  «Ενώ γνωρίζαμε ότι η κίνησή του μεταβάλλεται ελαφρώς στο γεωγραφικό μήκος της, δεν περιμέναμε να δούμε και το μέγεθος να ταλαντώνεται. Απ' όσο γνωρίζουμε, δεν έχει εντοπιστεί στο παρελθόν», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Έιμι Σάιμον, πλανητική επιστήμονας στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA.

  «Με την υψηλή ανάλυση του τηλεσκοπίου Hubble μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η GRS συμπιέζεται και αποσυμπιέζεται, ενώ ταυτόχρονα κινείται ταχύτερα και βραδύτερα. Αυτό ήταν πολύ απροσδόκητο», συμπλήρωσε.

  Μια μεταβαλλόμενη εξωγήινη καταιγίδα

  Οι αστρονόμοι παρατηρούν την Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια. Οι επιστήμονες της NASA χρησιμοποιούν το Hubble για να παρακολουθούν τη συμπεριφορά της μία φορά το χρόνο μέσω του προγράμματος Outer Planet Atmospheres Legacy ή OPAL, του οποίου ηγείται η Σάιμον. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα παρατηρεί τους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και παρακολουθεί πώς αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.

  Όμως οι νέες παρατηρήσεις έγιναν ξεχωριστά μέσω ενός προγράμματος αφιερωμένου στη λεπτομερέστερη μελέτη της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας, παρακολουθώντας πώς η καταιγίδα μεταβάλλεται σε διάστημα μηνών. Οι γνώσεις που συλλέγονται από προγράμματα σαν αυτό μπορούν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς μπορεί να είναι ο καιρός σε εξωπλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα.

  Η ομάδα της Σάιμον χρησιμοποίησε τις εικόνες υψηλής ανάλυσης του Hubble για να ρίξει μια λεπτομερή ματιά στο μέγεθος, το σχήμα και τις χρωματικές αλλαγές της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας.

  «Όταν κοιτάζουμε προσεκτικά, βλέπουμε ότι πολλά πράγματα αλλάζουν από μέρα σε μέρα», δήλωσε η Σάιμον. Στις αλλαγές περιλαμβάνεται η φωτεινότητα του πυρήνα της καταιγίδας όταν η GRS βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέγεθός της, καθώς ταλαντώνεται.

  «Καθώς επιταχύνεται και επιβραδύνεται, η GRS πιέζει τους αεροχείμαρρους στα βόρεια και νότια της», δήλωσε ο Μάικ Ουόνγκ, συν-συγγραφέας της μελέτης, πλανητικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. «Σαν ένα σάντουιτς όπου οι φέτες ψωμιού εξογκώνονται όταν υπάρχει πολύ γέμιση στη μέση».

  Στον Ποσειδώνα, οι σκοτεινές κηλίδες μπορούν να παρασυρθούν σε όλο τον πλανήτη, καθώς δεν υπάρχουν ισχυροί αεροχείμαρροι που να τις συγκρατούν στη θέση τους, ενώ στον Δία η Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα είναι παγιδευμένη ανάμεσα σε αεροχείμαρρους σε νότιο γεωγραφικό πλάτος, σύμφωνα με τον Ουόνγκ.

  Οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει ότι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα συρρικνώνεται από τότε που ξεκίνησε το πρόγραμμα OPAL πριν από μια δεκαετία και προβλέπουν ότι θα συνεχίσει να συρρικνώνεται μέχρι να φτάσει σε ένα σταθερό, λιγότερο μακρόστενο σχήμα, το οποίο θα μπορούσε να μειώσει την ταλάντωση.

  «Αυτή τη στιγμή υπερπληρώνει τη ζώνη πλάτους της σε σχέση με το πεδίο του ανέμου. Μόλις συρρικνωθεί μέσα σε αυτή τη ζώνη, οι άνεμοι θα την κρατήσουν πραγματικά στη θέση της», δήλωσε η Σάιμον.

  Με πληροφορίες από: The largest storm in our solar system is moving unexpectedly, scientists say by Ashley Strickland, CNN

  Πηγή: Cnn.gr
• Δίας: Εκτοξεύθηκε το «Europa Clipper» της NASA – Αναζητά την πιθανή ύπαρξη εξωγήινης ζωής (video)
  σε Τεχνολογία
  

  Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η Ευρώπη, το φεγγάρι του Δία, το φεγγάρι έχει πιθανότατα έναν υπόγειο ωκεανό.

  Ένας πύραυλος SpaceX Falcon Heavy απογειώθηκε, τη Δευτέρα (14/10), από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, μεταφέροντας ένα σκάφος της NASA που έχει σχεδιαστεί για να εξερευνήσει το παγωμένο φεγγάρι του Δία με την ονομασία Ευρώπη και να αναζητήσει σημάδια εξωγήινης ζωής.

  Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν οι «Los Angeles Times», το «Europa Clipper» θα κάνει ταξίδι πεντέμισι ετών και περίπου 2,8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων προς τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος μας. Το ταξίδι του «Europa Clipper» δεν θα είναι άμεσο, καθώς θα υποβοηθηθεί από τη βαρύτητα, περνώντας πρώτα από τον Άρη στις αρχές του επόμενου έτους και στη συνέχεια θα περάσει γύρω από τη Γη στα τέλη του 2026 προτού στραφεί προς τον Δία και το παγωμένο, δυναμικό φεγγάρι του.

  Liftoff of Europa Clipper!
  
  The #EuropaClipper spacecraft lifted off at 12:06pm ET Oct. 14 from Launch Pad 39A aboard a SpaceX Falcon Heavy rocket.
  
  The mission will help scientists better understand how life developed on Earth and the potential for finding life beyond our… pic.twitter.com/rzqbmqvyBh

  — NASA's Kennedy Space Center (@NASAKennedy) October 14, 2024

  Η αποστολή του «Europa Clipper» στον Δία

  Ως εκ τούτου, το «Europa Clipper» είναι προγραμματισμένο να φτάσει στον Δία το 2030 και να συλλέξει δεδομένα για περισσότερα από τέσσερα χρόνια. Όταν τελειώσει η αποστολή, το διαστημικό σκάφος θα πετάξει σε ένα από τα βραχώδη φεγγάρια του Δία για να διασφαλίσει ότι το διαστημόπλοιο δεν θα μολύνει την Ευρώπη. Η εκτόξευση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 10 Οκτωβρίου, αλλά δεν έγινε λόγω του τυφώνα Μίλτον.

  Οι επιστήμονες υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες μια αποστολή στην Ευρώπη, από τότε που το σκάφος «Galileo» της NASA διαπίστωσε ότι το φεγγάρι έχει πιθανότατα έναν υπόγειο ωκεανό, ο οποίος θερμαίνεται από τις βαρυτικές δυνάμεις του Δία που συμπιέζουν και τεντώνουν τον πυρήνα του φεγγαριού, καθώς η Ευρώπη περιστρέφεται γύρω από τον γιγαντιαίο πλανήτη με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Με νερό, μια πηγή ενέργειας με τη μορφή θερμότητας και ενδεχομένως οργανικές ενώσεις, οι επιστήμονες λένε ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να είναι φιλοξενήσει εξωγήινη ζωή.

  Ενώ θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία, το «Europa Clipper» θα περάσει δεκάδες φορές από την Ευρώπη και θα χρησιμοποιήσει τη σειρά επιστημονικών οργάνων του για να μελετήσει τη δυναμική του υπόγειου ωκεανού του φεγγαριού και να αναζητήσει οργανικές ενώσεις, δηλαδή μια πιθανή ένδειξη ζωής. Η αποστολή του «Europa Clipper», αξίας 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από το Jet Propulsion Laboratory της NASA. Είναι ο μεγαλύτερος πλανητικός ανιχνευτής που έχει κατασκευάσει ποτέ η διαστημική υπηρεσία.

  Watch as our largest planetary spacecraft takes flight!@EuropaClipper is targeted to launch at 12:06pm ET (1606 UTC) on a Falcon Heavy rocket from @NASAKennedy, beginning its journey to Jupiter’s ocean moon, Europa. https://t.co/ajxnh7LMhQ

  — NASA (@NASA) October 14, 2024

  Πηγή: iEidiseis.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΕ-ΕΡΑ/ CRISTOBAL HERRERA-ULASHKEVICH

• Άγνωστος πλανήτης ανακαλύφθηκε γύρω από το κοντινότερο στη Γη αστέρι
  σε Τεχνολογία
  

  Ένας πλανήτης ανακαλύφθηκε γύρω από το κοντινότερο σε εμάς αστέρι. Πρόκειται για έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από τον Αστέρα του Μπάρναρντ και του δόθηκε το όνομα Barnard b.

  Ο πλανήτης, που εντοπίστηκε με τη χρήση του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή, έχει τουλάχιστον τη μισή μάζα της Αφροδίτης και σε αυτόν ένα έτος διαρκεί λίγο περισσότερο από τρεις γήινες ημέρες.

  Τα ευρήματα υποδηλώνουν επίσης ότι μπορεί να υπάρχουν τρεις ακόμη υποψήφιοι εξωπλανήτες, σε διάφορες τροχιές γύρω από το άστρο, σημειώνει ο Independent.

  Ο Αστέρας του Μπάρναρντ

  Ο Αστέρας του Μπάρναρντ απέχει έξι έτη φωτός από τη Γη και είναι το δεύτερο πιο κοντινό αστρικό σύστημα – μετά την ομάδα τριών αστέρων του Άλφα Κενταύρου – και το κοντινότερο μεμονωμένο αστέρι σε εμάς.

  Εξαιτίας της μικρής απόστασης, αποτελεί πρωταρχικό στόχο στην αναζήτηση εξωπλανητών που μοιάζουν με τη Γη. Μέχρι τώρα, δεν είχε επιβεβαιωθεί κανένας πλανήτης σε τροχιά γύρω από τον Αστέρα του Μπάρναρντ.

  Ο Jonay Gonzalez Hernandez, ερευνητής στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής των Καναρίων Νήσων στην Ισπανία, και κύριος συγγραφέας της σχετικής μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό Astronomy and Astrophysics, δήλωσε: «Ακόμη και αν χρειάστηκε πολύς χρόνος, ήμασταν πάντα σίγουροι ότι θα μπορούσαμε να βρούμε κάτι».

  Στη μελέτη, οι ερευνητές αναζητούσαν σήματα από πιθανούς εξωπλανήτες εντός της κατοικήσιμης ή εύκρατης ζώνης του Αστέρα του Μπάρναρντ – δηλαδή στο εύρος όπου μπορεί να υπάρχει νερό στην επιφάνεια του πλανήτη.

  Γιατί δεν θα… μετακομίσουμε εκεί

  Ο Barnard b βρίσκεται είκοσι φορές πιο κοντά στο άστρο του από ό,τι ο Ερμής στον Ήλιο. Πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 3,15 γήινες ημέρες και έχει επιφανειακή θερμοκρασία περίπου 125 βαθμούς Κελσίου.

  «Ο Barnard b είναι ένας από τους μικρότερους σε μάζα εξωπλανήτες που γνωρίζουμε και ένας από τους λίγους γνωστούς με μάζα μικρότερη από αυτή της Γης», δήλωσε ο Jonay Gonzalez Hernandez. «Αλλά ο πλανήτης βρίσκεται πολύ κοντά στο άστρο-ξενιστή, πιο κοντά από την κατοικήσιμη ζώνη. Ακόμα και αν το άστρο είναι περίπου 2.500 βαθμούς ψυχρότερο από τον Ήλιο μας, η θερμοκρασία εκεί είναι πολύ υψηλή για να διατηρηθεί νερό στην επιφάνεια».

  Πηγή: Cnn.gr
• Ο μακρινός πλανήτης που δίνει ένα τρομακτικό σενάριο για το τέλος της Γης
  σε Τεχνολογία
  

  Αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν πλανήτη παρόμοιο με τη Γη που προσφέρει μια εικόνα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο πλανήτης μας όταν ο Ήλιος φτάσει στο τέλος της ζωής του.

  Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν μακρινό πλανήτη που μοιάζει με τη Γη και προσφέρει μια ανατριχιαστική ματιά στο πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο πλανήτης μας σε δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα.

  Αυτός ο πλανήτης ίσως ήταν κατοικήσιμος κάποτε και περιστρεφόταν γύρω από ένα άστρο παρόμοιο με τον τρόπο που ο πλανήτης μας περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, το άστρο που τον φιλοξενούσε υπέστη βίαιο θάνατο κάποια στιγμή, με αποτέλεσμα αυτός ο πλανήτης να αποκολληθεί και να παρασυρθεί πιο μακριά στο Διάστημα, αναφέρει η έρευνα.

  Ωστόσο όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Daily Mail, oρισμένες μελέτες δείχνουν ότι ο Ήλιος θα αρχίσει τη διαδικασία θανάτου του σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Όταν έρθει αυτή η στιγμή, ο πλανήτης μας θα μπορούσε να έχει μια μοίρα παρόμοια με αυτή του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη.

  Ποιος είναι ο νέος πλανήτης και το άστρο

  Ο νέος πλανήτης και το άστρο που τον φιλοξενεί βρίσκονται σε απόσταση περίπου 4.000 ετών φωτός από τη Γη. Εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 2020, αλλά μια ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ έριξε πρόσφατα άλλη μια ματιά σε αυτό το πλανητικό σύστημα χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη.

  Η μελέτη τους καθόρισε ότι αυτός ο πλανήτης περίπου στο μέγεθος Γης περιστρέφεται γύρω από έναν λευκό νάνο, δηλαδή τον πυκνό, καυτό πυρήνα ενός άστρου που έχει πεθάνει. Πριν το άστρο πεθάνει, αυτό το πλανητικό σύστημα μπορεί να έμοιαζε πολύ με τη Γη σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Και δεν αποκλείεται αυτός ο πλανήτης να είχε υποστηρίξει ζωή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

  Αλλά σήμερα, αυτός ο βραχώδης, άγονος πλανήτης υπάρχει εκτός της κατοικήσιμης ζώνης του λευκού νάνου -της περιοχής γύρω από ένα άστρο που είναι ικανή να συντηρήσει ζωή, επισημαίνεται. Ο δικός μας ήλιος θα περάσει τελικά από την ίδια διαδικασία θανάτου. Αλλά δεν θα είμαστε ζωντανοί για να το δούμε. Μελέτες δείχνουν ότι το άστρο μας έχει ακόμα ένα δισεκατομμύριο χρόνια ζωής.

  Αλλά ο θάνατος του Ήλιου θα εξατμίσει τελικά τους ωκεανούς της Γης και θα διπλασιάσει την ακτίνα της τροχιάς της. Και αυτό μόνο αν η διαστολή του Ήλιου δεν καταπιεί πρώτα ολόκληρο τον πλανήτη μας. Καθώς ο Ήλιος εισέρχεται στη φάση του ερυθρού γίγαντα -το τελικό στάδιο πριν από τον θάνατο- θα φουσκώσει σαν μπαλόνι, θα καταπιεί και θα αποτεφρώσει τον Ερμή και την Αφροδίτη.

  Ταυτόχρονα, η συρρίκνωση της μάζας του θα αναγκάσει τους επιζώντες πλανήτες -όπως ίσως η Γη- να διευρύνουν τις τροχιές τους. Αυτό θα προσφέρει στη Γη μια μικρή πιθανότητα επιβίωσης. Αλλά είναι πιθανό ο πλανήτης μας να καταβροχθιστεί μαζί με τον Ερμή και την Αφροδίτη κατά τη διάρκεια της φάσης του ερυθρού γίγαντα του Ήλιου.

  Το σενάριο για το μέλλον της Γης

  «Προς το παρόν δεν έχουμε συναίνεση για το αν η Γη θα μπορούσε να αποφύγει να καταβροχθιστεί από τον ερυθρό γίγαντα ήλιο», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας Keming Zhang, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. «Σε κάθε περίπτωση, ο πλανήτης Γη θα είναι κατοικήσιμος για άλλο ένα δισεκατομμύριο χρόνια, οπότε οι ωκεανοί της Γης θα εξατμιστούν από το ανεξέλεγκτο φαινόμενο του θερμοκηπίου - πολύ πριν από τον κίνδυνο να καταβροχθιστεί από τον κόκκινο γίγαντα», πρόσθεσε.

  Σε οκτώ δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, ο ήλιος θα περάσει στην τελική του μετατροπή σε έναν «νεκρό λευκό νάνο. Τα εξωτερικά του στρώματα θα διασκορπιστούν, αφήνοντας πίσω μια πυκνή, λαμπερή σφαίρα που θα έχει το μέγεθος της Γης, αλλά θα εξακολουθεί να έχει την αρχική μάζα του ήλιου.

  Αν η Γη επιβιώσει από τη φάση του ερυθρού γίγαντα του ήλιου, θα έχει απομακρυνθεί περίπου δύο φορές περισσότερο από τον ήλιο από ό,τι βρίσκεται τώρα. Αυτή η νέα τροχιά θα την τοποθετήσει πολύ έξω από την κατοικήσιμη ζώνη του λευκού νάνου. Αυτή η ζοφερή εικόνα του μέλλοντος του πλανήτη μας μοιάζει εξαιρετικά με την τρέχουσα κατάσταση αυτού του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη.

  Η ερευνητική ομάδα δημοσίευσε τα ευρήματά της σήμερα στο περιοδικό Nature Astronomy.

  Πηγή: iEidiseis.gr
• Αόρατα τα «δακτυλίδια» του Κρόνου για ένα μήνα - Γιατί θα εξαφανιστούν
  σε Τεχνολογία
  

  Πριν τον Γαλιλαίο κανείς δεν ήξερε για τα εμβληματικά δαχτυλίδια γύρω από τον Κρόνο.Την ύπαρξη των δακτυλίων την δημοσιοποίησε το 1610 ο πρωτοπόρος Ιταλός αστρονόμος με τηλεσκόπιο δικής του κατασκευής. Πλέον χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας, οι επιστήμονες έχουν αποκτήσει καθαρή εικόνα για τη δομή και τη σύνθεση των δακτυλίων του Κρόνου.

  Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Earth.com και του CNNi πρόκειται για ένα σημαντικό κοσμικό γεγονός θα αλλάξει σύντομα αυτόν τον πλανήτη.

  Τον Μάρτιο του 2025, οι μεγαλοπρεπείς δακτύλιοι του Κρόνου θα είναι αόρατοι από τη Γη.

  ο φαινόμενο αυτό συμβαίνει λόγω της μοναδικής κλίσης του άξονα του Κρόνου, η οποία θα φέρει τους δακτυλίους σε τέτοια κλίση που θα τους εξαφανίσει από την ορατότητα των γήινων παρατηρητών.

  Ο άξονας του Κρόνου έχει κλίση, όπως ακριβώς και ο γήινος. Κατά το ήμισυ του έτους του, ο πλανήτης κλίνει προς τον Ήλιο, φωτίζοντας την κορυφή των δακτυλίων του. Στο άλλο μισό, ο Ήλιος φωτίζει το νότιο πόλο του Κρόνου και το κάτω μέρος των δακτυλίων.

  Saturn’s iconic rings are disappearing https://t.co/BCOs2B1EpI pic.twitter.com/pwSX3IVztw

  — CNN (@CNN) May 26, 2023

  Η «εξαφάνιση» των δακτυλίων του Κρόνου είναι ένα κοσμικό γεγονός που επαναλαμβάνεται κάθε 29,5 χρόνια. Ο Κρόνος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 10.5 περίπου γήινες ώρες και γύρω από τον Ήλιο σε 29.5 γήινα χρόνια. Μετά τον Μάρτιο του 2025, η αξονική κλίση του Κρόνου θα επαναφέρει τους δακτυλίους στο προσκήνιο, και στη συνέχεια θα εξαφανιστούν και πάλι τον Νοέμβριο του 2025.

  Η δομή των δακτυλίων του Κρόνου

  Ο Κρόνος έχει επτά δακτυλίους οι οποίοι αποτελούνται ως επί το πλείστον από σωματίδια πάγου, βραχώδη συντρίμμια και κοσμική σκόνη. Οι δακτύλιοι δεν είναι μια συμπαγής δομή, αλλά αποτελούνται από διάφορα διακριτά τμήματα. Τα σχήματα και οι διατάξεις αυτών των δακτυλίων διαμορφώνονται κυρίως από τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με τα φεγγάρια του Κρόνου.

  Οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν με σιγουριά πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν οι δακτύλιοι αυτοί. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι δημιουργήθηκαν από τα απομεινάρια ενός κατεστραμμένου φεγγαριού. Άλλοι εκτιμούν πως είτε δημιουργήθηκαν από έναν κομήτη που διαλύθηκε από την ισχυρή βαρύτητα του Κρόνου, είτε από υλικά που απέμειναν από την εποχή που σχηματίστηκε ο Κρόνος, πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Η συνεχιζόμενη έρευνα αποκαλύπτει συνεχώς νέα στοιχεία σχετικά με αυτές τις εκπληκτικές δομές του πλανήτη Κρόνου.

  Η αποστολή Cassini-Huygens

  Ηαποστολή Cassini-Huygens, μια συνεργασία μεταξύ της NASA, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) και της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας (ASI), μελέτησε για περίπου 13 χρόνια τον Κρόνο και κατέγραψε ένα τεράστιο όγκο δεδομένων και εικόνων από τους δακτυλίους του πλανήτη. Η διεθνής αποστολή ξεκίνησε το 2004 και ολοκληρώθηκε το 2017.

  Η αποστολή αποκάλυψε νέα στοιχεία για τη μοναδική σύνθεση και τα γεωλογικά χαρακτηριστικά των φεγγαριών του Κρόνου. Για παράδειγμα, ο Εγκέλαδος, ένα από τα παγωμένα φεγγάρια του Κρόνου, έχει θερμοπίδακες που εκτοξεύουν υδρατμούς και οργανικά υλικά, υπονοώντας την πιθανότητα ύπαρξης ωκεανών κάτω από την επιφάνειά του.

  Τα φεγγάρια και το μαγνητικό πεδίο του Κρόνου

  Ο Κρόνος έχει τουλάχιστον 145 φεγγάρια, το καθένα με τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά και μυστήρια. Μεταξύ αυτών, ο Τιτάνας, το δεύτερο μεγαλύτερο φεγγάρι του ηλιακού συστήματος, έχει εντυπωσιάσει τους αστρονόμους με την πυκνή ατμόσφαιρα και την ενδιαφέρουσα επιφάνειά του. Ο Τιτάνας έχει ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο αν και είναι ασθενέστερο από αυτό του Δία, είναι ισχυρότερο από αυτό της Γης, υποδεικνύοντας πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις με το μαγνητικό περιβάλλον του Κρόνου.

  Ο Τιτάνας εκπέμπει ισχυρά ραδιοκύματα, ιδιαίτερα από το θεαματικό σέλας στους πόλους του, τα οποία μπορούν να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες τόσο για την ατμόσφαιρά του όσο και για τη συνολική δυναμική του μαγνητικού πεδίου του Κρόνου. Η επερχόμενη αποστολή Dragonfly θα αναζητήσει ενδείξεις ζωής στον Τιτάνα.

  Η αποστολή Cassini ανακάλυψε επίσης την παρουσία ζωτικών συστατικών για τη ζωή στον Εγκέλαδο. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ειδικοί έχουν εντοπίσει κρίσιμες οργανικές ενώσεις και μια ισχυρή πηγή ενέργειας, υποδηλώνοντας τη δυνατότητα του φεγγαριού να υποστηρίξει ζωή.

  «Ο Εγκέλαδος όχι μόνο φαίνεται να πληροί τις βασικές προϋποθέσεις για κατοικησιμότητα, αλλά τώρα έχουμε μια ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να σχηματιστούν εκεί πολύπλοκα βιομόρια και τι είδους χημικές διαδρομές θα μπορούσαν να εμπλέκονται», εξήγησε ο Γιόχαν Πίτερ, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο οποίος διεξήγαγε την έρευνα ενώ εργαζόταν στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA.

  Πηγή: Cnn.gr

• «Σαν σφεντόνα»: Την Τετάρτη η διαστημική μανούβρα που θα κρίνει την επιτυχία της αποστολής στον Δία
  σε Τεχνολογία
  

  Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) θα επιχειρήσει την Τετάρτη 14 Αυγούστου μια από τις πιο τολμηρές μανούβρες που έχουν γίνει ποτέ σε διαπλανητικές πτήσεις.

  Θα κατευθύνει το σκάφος Jupiter Icy Moons Explorer (Juice) σε ένα πέρασμα ακριβείας ανάμεσα στη Γη και στη Σελήνη προκειμένου να πραγματοποιήσει τον πρώτο ελιγμό διπλής βαρυτικής υποβοήθησης στο διάστημα. Μια άσκηση υψηλού κινδύνου αλλά ζωτικής σημασίας προκειμένου το ρομποτικό σκάφος αξίας 1,6 δισ. ευρώ να φτάσει στον στόχο του, τον Δία, μέχρι τον Ιούλιο του 2031. Εκεί θα ξεκινήσει την εξερεύνηση δύο φεγγαριών του γιγάντιου πλανήτη, της Ευρώπης και του Γανυμήδη, σε μια προσπάθεια να βρει σημάδια ζωής που μπορεί να κρύβονται στους παγωμένους ωκεανούς τους.

  Τι ακριβώς είναι αυτός ο ελιγμός διπλής βαρυτικής υποβοήθησης; Όπως αναφέρει ο Guardian, την Τετάρτη το Juice θα περάσει κοντά από το φεγγάρι και στη συνέχεια θα πετάξει προς τη Γη, εκμεταλλευόμενο τα βαρυτικά πεδία των δύο ουράνιων σωμάτων για να αλλάξει την ταχύτητα και την κατεύθυνσή του με μια κίνηση σφεντόνας, όπως περιγράφεται. Στη συνέχεια, θα πραγματοποιήσει ένα πέρασμα από την Αφροδίτη το επόμενο έτος, ακολουθούμενο από δύο ακόμη «σφεντόνες» δίπλα από τη Γη το 2026 και το 2029, προτού το Juice κατευθυνθεί τελικά προς τον Δία.

  Πρόκειται για έναν ελιγμό που απαιτεί εξαιρετικά ακριβή πλοήγηση. Το παραμικρό λάθος θα μπορούσε να βγάλει το Juice εκτός πορείας και να καταδικάσει την αποστολή, προειδοποιεί ο ESA.

  «Είναι σαν να περνάς μέσα από έναν πολύ στενό διάδρομο, πολύ, πολύ γρήγορα: πατάς τέρμα το γκάζι όταν το περιθώριο στην άκρη του δρόμου είναι μόλις κάποια χιλιοστά», δηλώνει ο υπεύθυνος λειτουργίας του Juice, Ignacio Tanco.

  Όμως χωρίς τέτοιους ακριβείς ελιγμούς, απλά δεν θα μπορούσαμε να εξερευνήσουμε τους πιο απομακρυσμένους πλανήτες του ηλιακού συστήματος, σύμφωνα με τον ESA.

  Οικονομία στα καύσιμα

  Για να πετάξει απευθείας στον Δία το Juice θα χρειαζόταν να μεταφέρει 60.000 κιλά προωθητικού αερίου, κάτι που θα ήταν ανέφικτο.. Επιπλέον, θα χρειαζόταν περισσότερα καύσιμα για να επιβραδύνει ώστε να μπει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Επομένως ο μόνος τρόπος για να φτάσει στο έξω ηλιακό σύστημα είναι να χρησιμοποιήσει τους εσωτερικούς πλανήτες για να αποκτήσει βαρυτική βοήθεια.

  «Αυτός ο ελιγμός θα είναι ζωτικής σημασίας για την αποστολή. Όσο ακριβέστερα εκτελείται, τόσο λιγότερα καύσιμα θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε για μελλοντικές διορθώσεις πορείας και θα έχουμε περισσότερα να χρησιμοποιήσουμε για να εξερευνήσουμε τον Δία και τα φεγγάρια του», προσθέτει η Emma Bunce, διευθύντρια του Ινστιτούτου Διαστήματος στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ.

  Την ίδια προσέγγιση θα ακολουθήσει και η NASA με τη δική της αποστολή στον Δία, Europa Clipper, που θα εκτοξευθεί αργότερα φέτος (το Juice εκτοξεύθηκε τον Απρίλιο του 2023). Όταν φτάσει στον Δία θα επικεντρώσει την προσοχή της στο φεγγάρι Ευρώπη, ενώ το Juice θα έχει πρωταρχικό του στόχο τον Γανυμήδη.

  Πηγή: Cnn.gr
• Διαστημική αποστολή θα αναζητήσει ζωή σε φεγγάρι του Κρόνου το 2040
  σε Τεχνολογία
  

  Η ανακάλυψη νερού στον Εγκέλαδο, σε ένα από τα φεγγάρια του Κρόνου, ενθουσίασε τον επιστημονικό κόσμο. Και μέχρι το 2040, ένα ρομποτικό σκάφος θα τον επισκεφθεί για να διερευνήσει αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν.

  Είναι ένας μικροσκοπικός κόσμος, με διάμετρο μόλις 500 χλμ, και θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα ένα από τα λιγότερο ενδιαφέροντα φεγγάρια του ηλιακού συστήματος. Όμως ο Εγκέλαδος, ένα από τα 146 φεγγάρια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, έχει γίνει μια «καυτή» αστρονομική ατραξιόν από τη στιγμή που οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι προσφέρει μια από τις καλύτερες προοπτικές για την ανεύρεση ζωής σε έναν άλλο κόσμο του ηλιακού μας συστήματος.

  Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι έχει αρχίσει να σχεδιάζει μια αποστολή που θα ταξιδέψει έναν ρομποτικό ανιχνευτή 1,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μέσα στο διάστημα για να τον ερευνήσει, σύμφωνα με τον Guardian.

  Πρόκειται για μια εξαιρετικά απαιτητική αποστολή. Εκτός από την κολοσσιαία απόσταση που θα πρέπει να διανύσει το σκάφος, θα χρειαστεί τεράστια αποθέματα καυσίμων για να μπει σε τροχιά γύρω από τον Εγκέλαδο και στη συνέχεια να προσγειωθεί στην παγωμένη επιφάνειά του.

  Παρ' όλα αυτά, η προοπτική μελέτης του μικρού φεγγαριού είναι δελεαστική για τους αστρονόμους που ανακάλυψαν ότι ο Εγκέλαδος – που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον William Herschel το 1789 – διαθέτει θερμοπίδακες που εκρήγνυνται τακτικά από την επιφάνειά του και εκτοξεύουν νερό στο διάστημα. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι οι πίδακες αυτοί περιέχουν πολύπλοκες οργανικές ενώσεις, όπως προπάνιο και αιθάνιο.

  «Ο Εγκέλαδος διαθέτει τρία βασικά συστατικά που θεωρούνται απαραίτητα για την εμφάνιση της ζωής: υγρό νερό, οργανικό υλικό και μια πηγή θερμότητας. Αυτός ο συνδυασμός τον κάνει το αγαπημένο μου φεγγάρι σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα», δήλωση η αστρονόμος Μισέλ Ντόχερτι, καθηγήτρια στο Imperial College του Λονδίνου.

  Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, ο οποίος επέλεξε τον Εγκέλαδο έναντι της Ευρώπης – του παγωμένου φεγγαριού του Δία – και του Τιτάνα – του πλούσιου σε υδρογονάνθρακες φεγγαριού του Κρόνου. Και τα τρία φεγγάρια διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς που θα μπορούσαν να διατηρήσουν εξωγήινες μορφές ζωής και αποτελούν πρώτης τάξεως στόχους για επιστημονική εξέταση.

  Η δυσκολία της αποστολής

  Η αποστολή θα εκτοξευθεί έως το 2040 με στόχο είτε να προσεδαφιστεί στον Εγκέλαδο είτε να πετάξει μέσα από τους θερμοπίδακες που εκτοξεύουν νερό και ανθρακούχες χημικές ουσίες. Ιδανικά, θα πρέπει να επιχειρηθούν και οι δύο στόχοι, σύμφωνα με τον ESA.

  Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο, σύμφωνα με την Ντόχερτι. «Είναι άλλο πράγμα να θέσουμε έναν ανιχνευτή σε τροχιά γύρω από ένα μεγάλο φεγγάρι ή πλανήτη που έχει ισχυρό βαρυτικό πεδίο, το οποίο μπορεί να επιβραδύνει ένα εισερχόμενο διαστημόπλοιο. Αλλά ο Εγκέλαδος είναι μικρός με ασθενή βαρύτητα, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστούν πολλά καύσιμα για να το επιβραδύνουν, ώστε να μην ξεφύγει από τον στόχο του, προς το βαθύ διάστημα».

  Γιατί ξεχώρισε ο Εγκέλαδος

  Η Ντόχερτι συμμετείχε στην επιστημονική ομάδα της αποστολής Cassini, η οποία μελέτησε τον Κρόνο και τα φεγγάρια του από το 2004 έως το 2017.

  Τον Ιούλιο του 2005, το διαστημόπλοιο πέρασε πάνω από την επιφάνεια του Εγκέλαδου σε ύψος 173 χιλιομέτρων, και εντόπισε σημαντικές ποσότητες υδρατμών. Τα επόμενα περάσματα ήταν ακόμη πιο αποκαλυπτικά, καταγράφοντας τεράστιους θερμοπίδακες νερού να εκρήγνυνται από γεωλογικά ρήγματα στο νότιο πόλο – αυτό έκανε τον Εγκέλαδο το μοναδικό άλλο σώμα στο ηλιακό σύστημα, εκτός από τη Γη, που διαθέτει υγρό νερό στην επιφάνειά του. Όταν μάλιστα ανακαλύφθηκαν οργανικές ουσίες σε αυτούς τους πίδακες, ο Εγκέλαδος, από ένα μικρό, ασήμαντο φεγγάρι, έγινε ένας κόσμος για τον οποίο θα δαπανηθούν δισεκατομμύρια ευρώ και θα καταβληθούν προσπάθειες δεκαετιών από Ευρωπαίους αστρονόμους και διαστημικούς μηχανικούς.

  Πηγή: Cnn.gr