Σχετικά Άρθρα

• Το τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε πλανήτη μοναδικό στο είδος του
  σε Τεχνολογία
  

  Οι επιστήμονες είναι σοκαρισμένοι και ενθουσιασμένοι από την ανακάλυψη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.

  Οι επιστήμονες που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb —αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων— βρίσκονται σε κατάσταση σοκ μετά την ανακάλυψη ενός πλανήτη που είναι ο πρώτος του είδους του.

  Αυτή η μοναδική ανακάλυψη έγινε από την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και θεωρείται αξιοσημείωτη, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο γνωστό στο σύμπαν που να μοιάζει με αυτόν τον πλανήτη.

  Ο πλανήτης αυτός είναι το τελευταίο εύρημα του διαστημικού τηλεσκοπίου, το οποίο συνεχίζει να αποκαλύπτει απίστευτα μυστικά του Διαστήματος.

  Διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη

  «Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο. Ο πλανήτης φαίνεται να αποτελείται κυρίως από ατμό καυτού νερού, γι’ αυτό και τον αποκαλούμε ‘steam world’ (ατμοσφαιρικός κόσμος)».

  Ο πλανήτης, που ονομάζεται GJ 9827 d, είναι περίπου διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη. Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι αυτού του είδους οι πλανήτες υπήρχαν, αλλά δεν είχαν καταφέρει να το αποδείξουν μέχρι τώρα​.

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»

  Και για εκείνους που ενδιαφέρονται για τα εξωγήινα θέματα, μην ανησυχείτε. Ο GJ 9827 d, ο οποίος βρίσκεται 100 έτη φωτός από τη Γη, δεν μπορεί να φιλοξενήσει ζωή όπως τη γνωρίζουμε.

  Ωστόσο, η μοναδική του ατμόσφαιρα ανοίγει νέες δυνατότητες για τη μελέτη άλλων μικρών πλανητών και την πιθανότητά τους να φιλοξενήσουν ζωή, σύμφωνα με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

  Μέχρι στιγμής, σχεδόν όλοι οι εξωπλανήτες αποτελούνται κυρίως από τα ελαφρύτερα στοιχεία — υδρογόνο και ήλιο — όπως ο Δίας και ο Κρόνος στο ηλιακό μας σύστημα, δήλωσε η Piaulet-Ghorayeb. Αυτό σημαίνει ότι είναι σαφώς διαφορετικοί από το φιλικό προς τη ζωή περιβάλλον της Γης.

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα…»

  «Ο GJ 9827 d είναι ο πρώτος πλανήτης όπου ανιχνεύσαμε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε βαριά μόρια, όπως οι γήινοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος», δήλωσε η Caroline Piaulet-Ghorayeb από το Ινστιτούτο Trottier για την Έρευνα των Εξωπλανητών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, η οποία ηγήθηκε της μελέτης. «Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα»

  Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αν δεν υπήρχε το τηλεσκόπιο James Webb, αυτές οι ανακαλύψεις απλώς δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Ο αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Ryan MacDonald, ανέφερε: «Ακόμη και με τις πρώτες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου το 2022, οι ερευνητές ανακάλυπταν νέες γνώσεις σχετικά με τις ατμόσφαιρες απομακρυσμένων πλανητών.

  Τώρα, επιτέλους, ερευνούμε από τι είναι φτιαγμένοι αυτοί οι μυστηριώδεις κόσμοι με μεγέθη ανάμεσα στη Γη και τον Ποσειδώνα, για τους οποίους δεν έχουμε παραδείγματα στο ηλιακό μας σύστημα».

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»​, τόνισε ο ίδιος.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
• Άγνωστος πλανήτης ανακαλύφθηκε γύρω από το κοντινότερο στη Γη αστέρι
  σε Τεχνολογία
  

  Ένας πλανήτης ανακαλύφθηκε γύρω από το κοντινότερο σε εμάς αστέρι. Πρόκειται για έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από τον Αστέρα του Μπάρναρντ και του δόθηκε το όνομα Barnard b.

  Ο πλανήτης, που εντοπίστηκε με τη χρήση του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή, έχει τουλάχιστον τη μισή μάζα της Αφροδίτης και σε αυτόν ένα έτος διαρκεί λίγο περισσότερο από τρεις γήινες ημέρες.

  Τα ευρήματα υποδηλώνουν επίσης ότι μπορεί να υπάρχουν τρεις ακόμη υποψήφιοι εξωπλανήτες, σε διάφορες τροχιές γύρω από το άστρο, σημειώνει ο Independent.

  Ο Αστέρας του Μπάρναρντ

  Ο Αστέρας του Μπάρναρντ απέχει έξι έτη φωτός από τη Γη και είναι το δεύτερο πιο κοντινό αστρικό σύστημα – μετά την ομάδα τριών αστέρων του Άλφα Κενταύρου – και το κοντινότερο μεμονωμένο αστέρι σε εμάς.

  Εξαιτίας της μικρής απόστασης, αποτελεί πρωταρχικό στόχο στην αναζήτηση εξωπλανητών που μοιάζουν με τη Γη. Μέχρι τώρα, δεν είχε επιβεβαιωθεί κανένας πλανήτης σε τροχιά γύρω από τον Αστέρα του Μπάρναρντ.

  Ο Jonay Gonzalez Hernandez, ερευνητής στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής των Καναρίων Νήσων στην Ισπανία, και κύριος συγγραφέας της σχετικής μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό Astronomy and Astrophysics, δήλωσε: «Ακόμη και αν χρειάστηκε πολύς χρόνος, ήμασταν πάντα σίγουροι ότι θα μπορούσαμε να βρούμε κάτι».

  Στη μελέτη, οι ερευνητές αναζητούσαν σήματα από πιθανούς εξωπλανήτες εντός της κατοικήσιμης ή εύκρατης ζώνης του Αστέρα του Μπάρναρντ – δηλαδή στο εύρος όπου μπορεί να υπάρχει νερό στην επιφάνεια του πλανήτη.

  Γιατί δεν θα… μετακομίσουμε εκεί

  Ο Barnard b βρίσκεται είκοσι φορές πιο κοντά στο άστρο του από ό,τι ο Ερμής στον Ήλιο. Πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 3,15 γήινες ημέρες και έχει επιφανειακή θερμοκρασία περίπου 125 βαθμούς Κελσίου.

  «Ο Barnard b είναι ένας από τους μικρότερους σε μάζα εξωπλανήτες που γνωρίζουμε και ένας από τους λίγους γνωστούς με μάζα μικρότερη από αυτή της Γης», δήλωσε ο Jonay Gonzalez Hernandez. «Αλλά ο πλανήτης βρίσκεται πολύ κοντά στο άστρο-ξενιστή, πιο κοντά από την κατοικήσιμη ζώνη. Ακόμα και αν το άστρο είναι περίπου 2.500 βαθμούς ψυχρότερο από τον Ήλιο μας, η θερμοκρασία εκεί είναι πολύ υψηλή για να διατηρηθεί νερό στην επιφάνεια».

  Πηγή: Cnn.gr
• Ο μακρινός πλανήτης που δίνει ένα τρομακτικό σενάριο για το τέλος της Γης
  σε Τεχνολογία
  

  Αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν πλανήτη παρόμοιο με τη Γη που προσφέρει μια εικόνα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο πλανήτης μας όταν ο Ήλιος φτάσει στο τέλος της ζωής του.

  Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν μακρινό πλανήτη που μοιάζει με τη Γη και προσφέρει μια ανατριχιαστική ματιά στο πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο πλανήτης μας σε δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα.

  Αυτός ο πλανήτης ίσως ήταν κατοικήσιμος κάποτε και περιστρεφόταν γύρω από ένα άστρο παρόμοιο με τον τρόπο που ο πλανήτης μας περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, το άστρο που τον φιλοξενούσε υπέστη βίαιο θάνατο κάποια στιγμή, με αποτέλεσμα αυτός ο πλανήτης να αποκολληθεί και να παρασυρθεί πιο μακριά στο Διάστημα, αναφέρει η έρευνα.

  Ωστόσο όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Daily Mail, oρισμένες μελέτες δείχνουν ότι ο Ήλιος θα αρχίσει τη διαδικασία θανάτου του σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Όταν έρθει αυτή η στιγμή, ο πλανήτης μας θα μπορούσε να έχει μια μοίρα παρόμοια με αυτή του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη.

  Ποιος είναι ο νέος πλανήτης και το άστρο

  Ο νέος πλανήτης και το άστρο που τον φιλοξενεί βρίσκονται σε απόσταση περίπου 4.000 ετών φωτός από τη Γη. Εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 2020, αλλά μια ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ έριξε πρόσφατα άλλη μια ματιά σε αυτό το πλανητικό σύστημα χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη.

  Η μελέτη τους καθόρισε ότι αυτός ο πλανήτης περίπου στο μέγεθος Γης περιστρέφεται γύρω από έναν λευκό νάνο, δηλαδή τον πυκνό, καυτό πυρήνα ενός άστρου που έχει πεθάνει. Πριν το άστρο πεθάνει, αυτό το πλανητικό σύστημα μπορεί να έμοιαζε πολύ με τη Γη σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Και δεν αποκλείεται αυτός ο πλανήτης να είχε υποστηρίξει ζωή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

  Αλλά σήμερα, αυτός ο βραχώδης, άγονος πλανήτης υπάρχει εκτός της κατοικήσιμης ζώνης του λευκού νάνου -της περιοχής γύρω από ένα άστρο που είναι ικανή να συντηρήσει ζωή, επισημαίνεται. Ο δικός μας ήλιος θα περάσει τελικά από την ίδια διαδικασία θανάτου. Αλλά δεν θα είμαστε ζωντανοί για να το δούμε. Μελέτες δείχνουν ότι το άστρο μας έχει ακόμα ένα δισεκατομμύριο χρόνια ζωής.

  Αλλά ο θάνατος του Ήλιου θα εξατμίσει τελικά τους ωκεανούς της Γης και θα διπλασιάσει την ακτίνα της τροχιάς της. Και αυτό μόνο αν η διαστολή του Ήλιου δεν καταπιεί πρώτα ολόκληρο τον πλανήτη μας. Καθώς ο Ήλιος εισέρχεται στη φάση του ερυθρού γίγαντα -το τελικό στάδιο πριν από τον θάνατο- θα φουσκώσει σαν μπαλόνι, θα καταπιεί και θα αποτεφρώσει τον Ερμή και την Αφροδίτη.

  Ταυτόχρονα, η συρρίκνωση της μάζας του θα αναγκάσει τους επιζώντες πλανήτες -όπως ίσως η Γη- να διευρύνουν τις τροχιές τους. Αυτό θα προσφέρει στη Γη μια μικρή πιθανότητα επιβίωσης. Αλλά είναι πιθανό ο πλανήτης μας να καταβροχθιστεί μαζί με τον Ερμή και την Αφροδίτη κατά τη διάρκεια της φάσης του ερυθρού γίγαντα του Ήλιου.

  Το σενάριο για το μέλλον της Γης

  «Προς το παρόν δεν έχουμε συναίνεση για το αν η Γη θα μπορούσε να αποφύγει να καταβροχθιστεί από τον ερυθρό γίγαντα ήλιο», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας Keming Zhang, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. «Σε κάθε περίπτωση, ο πλανήτης Γη θα είναι κατοικήσιμος για άλλο ένα δισεκατομμύριο χρόνια, οπότε οι ωκεανοί της Γης θα εξατμιστούν από το ανεξέλεγκτο φαινόμενο του θερμοκηπίου - πολύ πριν από τον κίνδυνο να καταβροχθιστεί από τον κόκκινο γίγαντα», πρόσθεσε.

  Σε οκτώ δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, ο ήλιος θα περάσει στην τελική του μετατροπή σε έναν «νεκρό λευκό νάνο. Τα εξωτερικά του στρώματα θα διασκορπιστούν, αφήνοντας πίσω μια πυκνή, λαμπερή σφαίρα που θα έχει το μέγεθος της Γης, αλλά θα εξακολουθεί να έχει την αρχική μάζα του ήλιου.

  Αν η Γη επιβιώσει από τη φάση του ερυθρού γίγαντα του ήλιου, θα έχει απομακρυνθεί περίπου δύο φορές περισσότερο από τον ήλιο από ό,τι βρίσκεται τώρα. Αυτή η νέα τροχιά θα την τοποθετήσει πολύ έξω από την κατοικήσιμη ζώνη του λευκού νάνου. Αυτή η ζοφερή εικόνα του μέλλοντος του πλανήτη μας μοιάζει εξαιρετικά με την τρέχουσα κατάσταση αυτού του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη.

  Η ερευνητική ομάδα δημοσίευσε τα ευρήματά της σήμερα στο περιοδικό Nature Astronomy.

  Πηγή: iEidiseis.gr
• Αόρατα τα «δακτυλίδια» του Κρόνου για ένα μήνα - Γιατί θα εξαφανιστούν
  σε Τεχνολογία
  

  Πριν τον Γαλιλαίο κανείς δεν ήξερε για τα εμβληματικά δαχτυλίδια γύρω από τον Κρόνο.Την ύπαρξη των δακτυλίων την δημοσιοποίησε το 1610 ο πρωτοπόρος Ιταλός αστρονόμος με τηλεσκόπιο δικής του κατασκευής. Πλέον χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας, οι επιστήμονες έχουν αποκτήσει καθαρή εικόνα για τη δομή και τη σύνθεση των δακτυλίων του Κρόνου.

  Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Earth.com και του CNNi πρόκειται για ένα σημαντικό κοσμικό γεγονός θα αλλάξει σύντομα αυτόν τον πλανήτη.

  Τον Μάρτιο του 2025, οι μεγαλοπρεπείς δακτύλιοι του Κρόνου θα είναι αόρατοι από τη Γη.

  ο φαινόμενο αυτό συμβαίνει λόγω της μοναδικής κλίσης του άξονα του Κρόνου, η οποία θα φέρει τους δακτυλίους σε τέτοια κλίση που θα τους εξαφανίσει από την ορατότητα των γήινων παρατηρητών.

  Ο άξονας του Κρόνου έχει κλίση, όπως ακριβώς και ο γήινος. Κατά το ήμισυ του έτους του, ο πλανήτης κλίνει προς τον Ήλιο, φωτίζοντας την κορυφή των δακτυλίων του. Στο άλλο μισό, ο Ήλιος φωτίζει το νότιο πόλο του Κρόνου και το κάτω μέρος των δακτυλίων.

  Saturn’s iconic rings are disappearing https://t.co/BCOs2B1EpI pic.twitter.com/pwSX3IVztw

  — CNN (@CNN) May 26, 2023

  Η «εξαφάνιση» των δακτυλίων του Κρόνου είναι ένα κοσμικό γεγονός που επαναλαμβάνεται κάθε 29,5 χρόνια. Ο Κρόνος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 10.5 περίπου γήινες ώρες και γύρω από τον Ήλιο σε 29.5 γήινα χρόνια. Μετά τον Μάρτιο του 2025, η αξονική κλίση του Κρόνου θα επαναφέρει τους δακτυλίους στο προσκήνιο, και στη συνέχεια θα εξαφανιστούν και πάλι τον Νοέμβριο του 2025.

  Η δομή των δακτυλίων του Κρόνου

  Ο Κρόνος έχει επτά δακτυλίους οι οποίοι αποτελούνται ως επί το πλείστον από σωματίδια πάγου, βραχώδη συντρίμμια και κοσμική σκόνη. Οι δακτύλιοι δεν είναι μια συμπαγής δομή, αλλά αποτελούνται από διάφορα διακριτά τμήματα. Τα σχήματα και οι διατάξεις αυτών των δακτυλίων διαμορφώνονται κυρίως από τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με τα φεγγάρια του Κρόνου.

  Οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν με σιγουριά πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν οι δακτύλιοι αυτοί. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι δημιουργήθηκαν από τα απομεινάρια ενός κατεστραμμένου φεγγαριού. Άλλοι εκτιμούν πως είτε δημιουργήθηκαν από έναν κομήτη που διαλύθηκε από την ισχυρή βαρύτητα του Κρόνου, είτε από υλικά που απέμειναν από την εποχή που σχηματίστηκε ο Κρόνος, πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Η συνεχιζόμενη έρευνα αποκαλύπτει συνεχώς νέα στοιχεία σχετικά με αυτές τις εκπληκτικές δομές του πλανήτη Κρόνου.

  Η αποστολή Cassini-Huygens

  Ηαποστολή Cassini-Huygens, μια συνεργασία μεταξύ της NASA, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) και της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας (ASI), μελέτησε για περίπου 13 χρόνια τον Κρόνο και κατέγραψε ένα τεράστιο όγκο δεδομένων και εικόνων από τους δακτυλίους του πλανήτη. Η διεθνής αποστολή ξεκίνησε το 2004 και ολοκληρώθηκε το 2017.

  Η αποστολή αποκάλυψε νέα στοιχεία για τη μοναδική σύνθεση και τα γεωλογικά χαρακτηριστικά των φεγγαριών του Κρόνου. Για παράδειγμα, ο Εγκέλαδος, ένα από τα παγωμένα φεγγάρια του Κρόνου, έχει θερμοπίδακες που εκτοξεύουν υδρατμούς και οργανικά υλικά, υπονοώντας την πιθανότητα ύπαρξης ωκεανών κάτω από την επιφάνειά του.

  Τα φεγγάρια και το μαγνητικό πεδίο του Κρόνου

  Ο Κρόνος έχει τουλάχιστον 145 φεγγάρια, το καθένα με τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά και μυστήρια. Μεταξύ αυτών, ο Τιτάνας, το δεύτερο μεγαλύτερο φεγγάρι του ηλιακού συστήματος, έχει εντυπωσιάσει τους αστρονόμους με την πυκνή ατμόσφαιρα και την ενδιαφέρουσα επιφάνειά του. Ο Τιτάνας έχει ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο αν και είναι ασθενέστερο από αυτό του Δία, είναι ισχυρότερο από αυτό της Γης, υποδεικνύοντας πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις με το μαγνητικό περιβάλλον του Κρόνου.

  Ο Τιτάνας εκπέμπει ισχυρά ραδιοκύματα, ιδιαίτερα από το θεαματικό σέλας στους πόλους του, τα οποία μπορούν να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες τόσο για την ατμόσφαιρά του όσο και για τη συνολική δυναμική του μαγνητικού πεδίου του Κρόνου. Η επερχόμενη αποστολή Dragonfly θα αναζητήσει ενδείξεις ζωής στον Τιτάνα.

  Η αποστολή Cassini ανακάλυψε επίσης την παρουσία ζωτικών συστατικών για τη ζωή στον Εγκέλαδο. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ειδικοί έχουν εντοπίσει κρίσιμες οργανικές ενώσεις και μια ισχυρή πηγή ενέργειας, υποδηλώνοντας τη δυνατότητα του φεγγαριού να υποστηρίξει ζωή.

  «Ο Εγκέλαδος όχι μόνο φαίνεται να πληροί τις βασικές προϋποθέσεις για κατοικησιμότητα, αλλά τώρα έχουμε μια ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να σχηματιστούν εκεί πολύπλοκα βιομόρια και τι είδους χημικές διαδρομές θα μπορούσαν να εμπλέκονται», εξήγησε ο Γιόχαν Πίτερ, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο οποίος διεξήγαγε την έρευνα ενώ εργαζόταν στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA.

  Πηγή: Cnn.gr

• Διαστημική αποστολή θα αναζητήσει ζωή σε φεγγάρι του Κρόνου το 2040
  σε Τεχνολογία
  

  Η ανακάλυψη νερού στον Εγκέλαδο, σε ένα από τα φεγγάρια του Κρόνου, ενθουσίασε τον επιστημονικό κόσμο. Και μέχρι το 2040, ένα ρομποτικό σκάφος θα τον επισκεφθεί για να διερευνήσει αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν.

  Είναι ένας μικροσκοπικός κόσμος, με διάμετρο μόλις 500 χλμ, και θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα ένα από τα λιγότερο ενδιαφέροντα φεγγάρια του ηλιακού συστήματος. Όμως ο Εγκέλαδος, ένα από τα 146 φεγγάρια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, έχει γίνει μια «καυτή» αστρονομική ατραξιόν από τη στιγμή που οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι προσφέρει μια από τις καλύτερες προοπτικές για την ανεύρεση ζωής σε έναν άλλο κόσμο του ηλιακού μας συστήματος.

  Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι έχει αρχίσει να σχεδιάζει μια αποστολή που θα ταξιδέψει έναν ρομποτικό ανιχνευτή 1,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μέσα στο διάστημα για να τον ερευνήσει, σύμφωνα με τον Guardian.

  Πρόκειται για μια εξαιρετικά απαιτητική αποστολή. Εκτός από την κολοσσιαία απόσταση που θα πρέπει να διανύσει το σκάφος, θα χρειαστεί τεράστια αποθέματα καυσίμων για να μπει σε τροχιά γύρω από τον Εγκέλαδο και στη συνέχεια να προσγειωθεί στην παγωμένη επιφάνειά του.

  Παρ' όλα αυτά, η προοπτική μελέτης του μικρού φεγγαριού είναι δελεαστική για τους αστρονόμους που ανακάλυψαν ότι ο Εγκέλαδος – που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον William Herschel το 1789 – διαθέτει θερμοπίδακες που εκρήγνυνται τακτικά από την επιφάνειά του και εκτοξεύουν νερό στο διάστημα. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι οι πίδακες αυτοί περιέχουν πολύπλοκες οργανικές ενώσεις, όπως προπάνιο και αιθάνιο.

  «Ο Εγκέλαδος διαθέτει τρία βασικά συστατικά που θεωρούνται απαραίτητα για την εμφάνιση της ζωής: υγρό νερό, οργανικό υλικό και μια πηγή θερμότητας. Αυτός ο συνδυασμός τον κάνει το αγαπημένο μου φεγγάρι σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα», δήλωση η αστρονόμος Μισέλ Ντόχερτι, καθηγήτρια στο Imperial College του Λονδίνου.

  Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, ο οποίος επέλεξε τον Εγκέλαδο έναντι της Ευρώπης – του παγωμένου φεγγαριού του Δία – και του Τιτάνα – του πλούσιου σε υδρογονάνθρακες φεγγαριού του Κρόνου. Και τα τρία φεγγάρια διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς που θα μπορούσαν να διατηρήσουν εξωγήινες μορφές ζωής και αποτελούν πρώτης τάξεως στόχους για επιστημονική εξέταση.

  Η δυσκολία της αποστολής

  Η αποστολή θα εκτοξευθεί έως το 2040 με στόχο είτε να προσεδαφιστεί στον Εγκέλαδο είτε να πετάξει μέσα από τους θερμοπίδακες που εκτοξεύουν νερό και ανθρακούχες χημικές ουσίες. Ιδανικά, θα πρέπει να επιχειρηθούν και οι δύο στόχοι, σύμφωνα με τον ESA.

  Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο, σύμφωνα με την Ντόχερτι. «Είναι άλλο πράγμα να θέσουμε έναν ανιχνευτή σε τροχιά γύρω από ένα μεγάλο φεγγάρι ή πλανήτη που έχει ισχυρό βαρυτικό πεδίο, το οποίο μπορεί να επιβραδύνει ένα εισερχόμενο διαστημόπλοιο. Αλλά ο Εγκέλαδος είναι μικρός με ασθενή βαρύτητα, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστούν πολλά καύσιμα για να το επιβραδύνουν, ώστε να μην ξεφύγει από τον στόχο του, προς το βαθύ διάστημα».

  Γιατί ξεχώρισε ο Εγκέλαδος

  Η Ντόχερτι συμμετείχε στην επιστημονική ομάδα της αποστολής Cassini, η οποία μελέτησε τον Κρόνο και τα φεγγάρια του από το 2004 έως το 2017.

  Τον Ιούλιο του 2005, το διαστημόπλοιο πέρασε πάνω από την επιφάνεια του Εγκέλαδου σε ύψος 173 χιλιομέτρων, και εντόπισε σημαντικές ποσότητες υδρατμών. Τα επόμενα περάσματα ήταν ακόμη πιο αποκαλυπτικά, καταγράφοντας τεράστιους θερμοπίδακες νερού να εκρήγνυνται από γεωλογικά ρήγματα στο νότιο πόλο – αυτό έκανε τον Εγκέλαδο το μοναδικό άλλο σώμα στο ηλιακό σύστημα, εκτός από τη Γη, που διαθέτει υγρό νερό στην επιφάνειά του. Όταν μάλιστα ανακαλύφθηκαν οργανικές ουσίες σε αυτούς τους πίδακες, ο Εγκέλαδος, από ένα μικρό, ασήμαντο φεγγάρι, έγινε ένας κόσμος για τον οποίο θα δαπανηθούν δισεκατομμύρια ευρώ και θα καταβληθούν προσπάθειες δεκαετιών από Ευρωπαίους αστρονόμους και διαστημικούς μηχανικούς.

  Πηγή: Cnn.gr

• Ξεχάστε τον Άρη: Το James Webb μελετά κοντινό πλανήτη που μπορεί να φιλοξενεί ζωή
  σε Κόσμος
  

  Οι αστρονόμοι θα μπορούσαν τελικά να αποδείξουν ότι υπάρχει εξωγήινη ζωή σε έναν σχετικά κοντινό πλανήτη μετά από σημερινές παρατηρήσεις. Ο πλανήτης K2-18b - ο οποίος είναι υπερδιπλάσιος από τη Γη και 120 έτη φωτός μακριά - βρίσκεται μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη του άστρου του στον αστερισμό του Λέοντα.

  Οι επιστήμονες δήλωσαν πέρυσι ότι πίστευαν ότι είχαν ανιχνεύσει αέριο διμεθυλοσουλφίδιο στην ατμόσφαιρά του - μια ένωση που «παράγεται μόνο από τη ζωή».

  Παρατηρήσεις από το James Webb

  Τώρα, για να επιβεβαιωθεί η διαπίστωση, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb θα πραγματοποιήσει πολύωρες παρατηρήσεις του πλανήτη την Παρασκευή.

  Επικεφαλής των ερευνών για τον πλανήτη K2-18b είναι ο Δρ Nikku Madhusudhan, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Τον ονόμασε «υδρόγειο» κόσμο - ένας σχετικά νέος όρος που επινόησε για έναν βραχώδη πλανήτη με ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρογόνο και ωκεανούς νερού.

  «Αν ανιχνεύσουμε DMS [στον K2-18b], αυτό τον τοποθετεί βασικά στην κορυφή των πιθανών ενδείξεων κατοικησιμότητας», δήλωσε στους Times. Ο K2-18b - με μάζα πάνω από οκτώ φορές μεγαλύτερη από τη Γη και υπερδιπλάσια σε μέγεθος - ανακαλύφθηκε το 2015. Αλλά μόλις το 2019 αναφέρθηκε η παρουσία υδρατμών στην ατμόσφαιρα του K2-18b.

  Στη συνέχεια, πέρυσι, το τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο στην ατμόσφαιρά του, καθώς και έλλειψη αμμωνίας.

  Ο Δρ Madhusudhan χαρακτήρισε αυτή τη στιγμή ως «πολύ βαθιά στιγμή», επειδή υποστηρίζει τη θεωρία ότι υπάρχει ένας ωκεανός νερού κάτω από μια ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρογόνο.

  Η ανακάλυψη που ενθουσίασε τους επιστήμονες

  Αλλά ήταν η παρουσία κάτι άλλου που ενθουσίασε ακόμη περισσότερο τους αστρονόμους. Οι αρχικές παρατηρήσεις του Webb έδωσαν μια πιθανή ανίχνευση ενός μορίου που ονομάζεται διμεθυλοσουλφίδιο (DMS), το οποίο στη Γη «παράγεται μόνο από τη ζωή».

  Το μεγαλύτερο μέρος του DMS στη γήινη ατμόσφαιρα εκπέμπεται από το φυτοπλαγκτόν σε θαλάσσια περιβάλλοντα - γεγονός που υποδηλώνει μια παρόμοια μορφή ζωής στον μακρινό πλανήτη.

  Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να σκεφτούν καμία φυσική γεωλογική ή χημική διαδικασία που θα μπορούσε να δημιουργήσει DMS χωρίς ζωντανούς οργανισμούς.

  Ο Δρ Madhusudhan δήλωσε ότι το εύρημα ήταν ένα σοκ, αλλά επειδή ήταν αρχικές παρατηρήσεις, θα μπορούσε να πει μόνο με 50 τοις εκατό βεβαιότητα ότι υπάρχει DMS στον K2-18b.

  Πηγή: ethnos.gr- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ από Alexandr από το Pixabay

• «Πλανήτης 9»: Νέα στοιχεία για την ύπαρξη ενός κρυμμένου πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα
  σε Τεχνολογία
  

  Νέες αποδείξεις για την ύπαρξη ενός κρυμμένου πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα, ισχυρίζονται ότι βρήκαν επιστήμονες.

  Εδώ και χρόνια, ορισμένοι αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι η ασυνήθιστη συμπεριφορά ουράνιων σωμάτων στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος εξηγείται καλύτερα με την ύπαρξη ενός άλλου, ανεξερεύνητο πλανήτη. Η θεωρία αυτή βοηθά στην εξήγηση των τροχιών των αντικειμένων που βρίσκονται στο σημείο αυτό, πάνω από 250 φορές μακρύτερα από τον Ήλιο από ό,τι είμαστε εμείς.

  Τώρα ο Konstantin Bogytin, ένας αστρονόμος που βοήθησε στην διάσωση της θεωρίας, λέει ότι ο ίδιος και η ομάδα του βρήκαν ακόμη περισσότερα στοιχεία που υποδηλώνουν την ύπαρξη αυτού του πλανήτη, αναφέρει ο Independent. Η νέα μελέτη αποτελεί «την ισχυρότερη στατιστική απόδειξη μέχρι στιγμής ότι ο Πλανήτης 9 είναι πραγματικά εκεί έξω», δήλωσε.

  Πέρα από τον Ποσειδώνα

  Στη νέα μελέτη, οι επιστήμονες εξέτασαν μια σειρά από μεταποσειδώνια αντικείμενα, όπως ονομάζονται τα αντικείμενα που βρίσκονται στην άκρη του ηλιακού συστήματος, πέρα από τον πλανήτη Ποσειδώνα. Η κίνησή τους γίνεται ασταθής επειδή αλληλεπιδρούν με την τροχιά του Ποσειδώνα. Αυτή η αστάθεια σημαίνει ότι είναι πιο δύσκολο να κατανοηθούν, οπότε συνήθως οι αστρονόμοι που μελετούν την ύπαρξη ενός πιθανού Πλανήτη 9 αποφεύγουν να τα χρησιμοποιούν στην ανάλυσή τους.

  Αυτή τη φορά, όμως, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε αυτά τα αντικείμενα και προσπάθησαν να κατανοήσουν τις κινήσεις τους. Και, υποστήριξε ο Δρ. Bogytin, η καλύτερη εξήγηση είναι ότι προέρχονται από έναν άλλο, ανεξερεύνητο πλανήτη.

  Η ομάδα πραγματοποίησε μια σειρά από προσομοιώσεις για να κατανοήσει πώς οι τροχιές αυτών των αντικειμένων επηρεάζονται από μια ποικιλία πραγμάτων: τους γιγάντιους πλανήτες γύρω τους, όπως ο Ποσειδώνας∙ τη «γαλαξιακή παλίρροια» που προέρχεται από τον γαλαξία μας∙ και τα διερχόμενα άστρα.

  Ωστόσο, η καλύτερη εξήγηση προέκυψε από το μοντέλο που περιλάμβανε τον Πλανήτη 9, δήλωσε ο Δρ. Bogytin. Υπήρχαν και άλλες εξηγήσεις για τη συμπεριφορά αυτών των αντικειμένων – συμπεριλαμβανομένης της υπόθεσης ότι άλλοι πλανήτες επηρέαζαν κάποτε την τροχιά τους, αλλά έκτοτε έχουν απομακρυνθεί – αλλά υποστηρίζουν ότι η θεωρία του Πλανήτη 9 παραμένει η καλύτερη εξήγηση.

  Το νέο Αστεροσκοπείο που θα τον «δει»

  Η καλύτερη κατανόηση της ύπαρξης ή μη του Πλανήτη 9 θα έρθει όταν ενεργοποιηθεί το Αστεροσκοπείο Vera C Rubin, σημειώνουν. Αυτό κατασκευάζεται επί του παρόντος στη Χιλή, και όταν τεθεί σε λειτουργία θα μπορεί να σαρώσει τον ουρανό για να κατανοήσει τη συμπεριφορά αυτών των μακρινών αντικειμένων.

  «Αυτή η επερχόμενη φάση της εξερεύνησης υπόσχεται να προσφέρει κρίσιμες γνώσεις για τα μυστήρια των εξωτερικών περιοχών του ηλιακού μας συστήματος, γράφει η ομάδα στη μελέτη με τίτλο «Generation of Low-Inclination, Neptune-Crossing TNOs by Planet Nine», που είναι δημοσιευμένη στο arXiv.

  Πηγή: Cnn.gr

• Τιτάνας: Οι αμμόλοφοι στον δορυφόρο του Κρόνου είναι θρυμματισμένα φεγγάρια
  σε Τεχνολογία
  

  Ένα μεγάλο τμήμα του Τιτάνα, του μεγαλύτερου φεγγαριού του Κρόνου, καλύπτεται από τεράστιους αμμόλοφους. Αλλά το πώς βρέθηκαν εκεί παραμένει ένα μυστήριο.

  Σύμφωνα με τις επικρατούσες θεωρίες, οργανικό υλικό σχηματίστηκε στην πυκνή ατμόσφαιρα του φεγγαριού και στη συνέχεια έπεσε με τη βροχή στην επιφάνεια. Τώρα, όπως αναφέρει το New Scientist, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει σε μια αναθεωρημένη εξήγηση. Υποστηρίζουν ότι η άμμος μπορεί να είναι τα θρυμματισμένα υπολείμματα άλλων φεγγαριών που αιχμαλωτίστηκαν στην τροχιά του Τιτάνα και άρχισαν να συγκρούονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να αλεστούν τελικά σε σκόνη – μια ενδιαφέρουσα ματιά στην αρχαία ιστορία του δεύτερου μεγαλύτερου φεγγαριού του ηλιακού συστήματος.

  Ο ανώτερος ερευνητής του Νοτιοδυτικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Bill Bottke και οι συνάδελφοί του παρατήρησαν ότι τα σωματίδια που βρέθηκαν στους αμμόλοφους του φεγγαριού ήταν πολύ ισχυρά για να είναι αποτέλεσμα της δημιουργίας οργανικών υλικών στην ατμόσφαιρά του. Τα σωματίδια από τα οποία είναι φτιαγμένα τα φεγγάρια του Τιτάνα έχουν επίσης περίπου το ίδιο μέγεθος με τα σωματίδια των αμμόλοφων.

  Συνεπώς, η ομάδα υποστηρίζει ότι οι μικροί δορυφόροι μπορεί να έχουν φθείρει ο ένας τον άλλον με την πάροδο του χρόνου, απελευθερώνοντας υλικό που στη συνέχεια θα έπεφτε ως βροχή για να σχηματίσει τους αμμόλοφους που βρίσκονται από κάτω.

  Η αποστολή του Dragonfly

  Για να ενισχύσουν τη θεωρία τους, ο Bottke και οι συνεργάτες του προτείνουν την εξέταση των υφιστάμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα, τα οποία θα διέφεραν από τα οργανικά σχηματισμένα σωματίδια.

  «Ίσως να είναι ακόμη δυνατό να το ελέγξουμε με τα δεδομένα που έχουμε από την αποστολή Cassini-Huygens», δήλωσε στο New Scientist ο επιστήμονας της NASA Michael Malaska, αναφερόμενος στο σκάφος Huygens της αποστολής, το οποίο έπεσε με αλεξίπτωτο στην επιφάνεια του Τιτάνα το 2005.

  Εκτός από τα υπάρχοντα δεδομένα, η NASA σχεδιάζει επίσης να στείλει το drone Dragonfly για να εξερευνήσει την επιφάνεια του Τιτάνα το 2026, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην οριστική λύση του μυστηρίου.

  Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik