Τα μυστικά έγγραφα αποκαλύπτουν την «εμμονή» των Ηνωμένων Πολιτειών με τη Σοβιετική Ένωση - Τελικά πέρασαν ποτέ UFO από την «Περιοχή 51»;
Μία μικρή γεύση από το πώς είναι να γνωρίζει κανείς τα «καλά κρυμμένα» κυβερνητικά και στρατιωτικά μυστικά των ΗΠΑ και της CIA μας δίνουν 24 απόρρητα projects που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα και δημοσίευεσε το livescience, πάνω στα οποία «δούλευαν» επί πολλά έτη άνθρωποι που γνωρίζουν καλά πώς λειτουργεί -ή μάλλον πώς πρέπει να λειτουργεί- ο κόσμος.
Πολλά από αυτά... ασύλληπτα, αλλά εντελώς παράλογα και άλλα απλά αστεία. Από ένα project που υλοποιούσε υπό άκρα μυστικότητα η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ με την κατασκευή ενός υπερηχητικού ιπτάμενου δίσκου στην εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το μυστικό πρόγραμμα που παρήγαγε τις πρώτες ατομικές βόμβες έως... ένα σχέδιο που «ειδικοί» θα εκπαιδεύουν γάτες-κατασκόπους των κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Project 1794
Στα τέλη του 2012 η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ άφησε πια να αποκαλυφθεί μια σειρά εγγράφων με την κωδική ονομασία «Project 1794», ένα μυστικό πρόγραμμα που σκοπό είχε να αναπτυχθεί ένα αεροσκάφος σε στυλ «ιπτάμενου δίσκου» που να καταρρίπτει σοβιετικά βομβαρδιστικά. Το φιλόδοξο πρόγραμμα «1794» ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 με μία ομάδα μηχανικών να αναλαμβάνει την κατασκευή ενός αεροσκάφους -που να θυμίζει κάτι... εξωγήινο- ικανό να ταξιδεύει με υπερηχητικές ταχύτητες σε μεγάλα ύψη.
Στα έγγραφα υπάρχουν σχέδια που ορίζουν τις προδιαγραφές του να ταξιδεύει με ταχύτητα 4 Μαχ και σε ύψος 100.000 ποδιών, δηλαδή με ταχύτητα τέσσερις φορές μεγαλύτερη από εκείνη με την οποία ταξιδεύει ο ήχος στην ατμόσφαιρα της και να πετά στα 30.480 μέτρα. Το εκτιμώμενο κόστος του έργου εκτιμάται σε περισσότερα από 3 εκατ. δολάρια, που η αντιστοιχία τους ως προς την σημερινλη τους αξία θα ήταν κάτι παραπάνω από 26 εκατ. δολάρια!
Το Project 1794 τελικά ακυρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1961, όταν δοκιμές έδειξαν ότι ο σχεδιασμός του συγκεκριμένου ιπτάμενου δίσκου ήταν αεροδυναμικά ασταθής και πιθανότατα θα ήταν μη ελεγχόμενος σε υψηλές ταχύτητες, πόσο μάλλον υπερηχητικές.
Project Iceworm
Στη δεκαετία του 1960 ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε νέα μυστική αποστολή για την κατασκευή μιας σειράς κινητών θέσεων εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων που θα είχαν τη βάση τους κάτω από το «στρώμα» του πάγου της Γροιλανδίας. Ο στόχος ήταν να τοποθετήσουν πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς αρκετά κοντά ο ένας με τον άλλον για να μπορούν να χτυπήσουν στόχους εντός της Σοβιετικής Ένωσης.
Το πρόγραμμα είχε την κωδική ονομασία «Project Iceworm» και προκειμένου να ελεγχθεί ο βαθμός που θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς τους, ο στρατός ξεκίνησε ένα παράλληλο ερευνητικό πρόγραμμα που ονομαζόταν «Camp Century» χρησιμοποιώντας το ως καμουφλάζ για να μην πάρουν κάποιος πρέφα τα σχέδια που ετοίμαζαν. Υπό αυτό το πρόσχημα, οι μηχανικοί έχτισαν ένα υπόγειο δίκτυο με κτίρια και σήραγγες, που περιελάμβαναν χώρους διαβίωσης, κουζίνα, αίθουσα αναψυχής, αναρρωτήριο για τους ασθενείς, εργαστήρια, αίθουσες ανεφοδιασμού, κέντρο επικοινωνιών και δομές που θα φιλοξενούσαν πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Η βάση που δημιουργήθηκε, και η οποία παρέμεινε κρυφή από την κυβέρνηση της Δανίας, λειτούργησε για συνολικά επτά χρόνια. Το πρόγραμμα ακυρώθηκε το 1966, διότι η μετατόπιση του πάγου δημιούργησε συνθήκες αστάθειας και άρα θα ήταν αδύνατο να χτίσουν εκεί τις εγκαταστάσεις που θα στέγαζαν τους πυρηνικούς πυραύλους. Σήμερα, τα «υπολείμματα» του project παραμένουν θαμμένα κάτω από το χιόνι της Αρκτικής.
Project MK-ULTRA
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA έθεσε σε εφαρμογή σχέδια για το «Project MK-ULTRA», ένα παράνομο ερευνητικό πρόγραμμα για τη διερεύνηση και πιθανό έλεγχο συστημάτων του ανθρώπινου εγκεφάλου. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος εξέτασαν τις επιπτώσει που μπορεί να έχει σε ανθρώπους η ύπνωση, διάφορα βιολογικά στοιχεία και τα ναρκωτικά, όπως LSD και βαρβιτουρικά. Ορισμένοι ιστορικοί της Επιστήμης πιθανολογούν πως το πρόγραμμα στόχευσε στην ανάπτυξη ενός συστήματος ελέγχου του νου που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να «προγραμματίσει» τους εγκεφάλους πιθανών δολοφόνων.
Το 1973, ο τότε διευθυντής της CIA Ρίτσαρντ Χελμς διέταξε να καταστραφούν όλα τα σχέδια για το «Project MK-ULTRA», χωρίς να έχει διευκρινιστεί έως σήμερα ο λόγος, με μία επίσημη έρευνα να στοιχειοθετείται αρκετά χρόνια αργότερα για τη διερεύνηση των σκοπών του συγκεκριμένου project. Σημειώνεται πως το πρόγραμμ αποτέλεσε τη βασική πηγή έμπνευσης πολλών ταινιών -μεταξύ των οποίων θρίλερ και επιστημονικής φαντασίας- όπως το «"The Manchurian Candidate» και το «Τhe Men Who Stare at Goats».
Περιοχή 51
Σχεδόν κανένα άλλο σημείο του πλανήτη δεν έχει συγκεντρώσει τέτοια προσοχή από τους συνωμοσιολόγους και τους λάτρεις των UFO όσο το «Area 51», μια απομακρυσμένη έρημο κοντά στη λίμνη Γκρουμ στη Νεβάδα - περίπου 135 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Λας Βέγκας. Η ατμόσφαιρα μυστηρίου που υπάρχει στη βάση εξακολουθεί να πυροδοτεί τη φαντασία των ανθρώπων και με αποτέλεσμα να συνδεθεί με την ύπαρξη παραφυσικών δραστηριοτήτων που πιθανόν λαμβάνουν χώρα εκεί, συμπεριλαμβανομένων διάφορων θεωριών ανθρώπων που πιστεύουν ότι η «Περιοχή 51» κρύβει εξωγήινους και UFO.
Για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2013, αποκρυπτογραφημένα έγγραφα της CIA έδειξαν ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ αναγνωρίζουν την ύπαρξη της «Περιοχής 51» και επιβεβαίωσαν ότι η άκρως απόρρητη τοποθεσία χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή διαφόρων κατασκοπευτικών αεροσκαφών, μεταξύ των οποίων και το γνωστό αναγνωριστικό αεροσκάφος U-2.
Παρότι η «Περιοχή 51» που λειτουργεί ως αποκομμένο παράρτημα της αεροπορικής βάσης Edwards στη γειτονική Καλιφόρνια και ενώ δεν έχει χαρακτηριστεί ποτέ επίσημα ως «μυστική βάση», οι έρευνες και οι δραστηριότητες που έχουν διεξαχθεί εκεί κατά διαστήματα ήταν μερικά από τα πιο καλά φυλαγμένα μυστικά του αμερικανικού έθνους.
Project Grudge
Ενώ η «Περιοχή 51» δεν ορίστηκε ως μια άκρως απόρρητη βάση σχεδιασμένη για μελέτες ύπαρξης και δραστηριότητας εξωγήινων, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μελέτησε κανονικά την ύπαρξη των UFO. Το Project Grudge ήταν ένα βραχύβιο πρόγραμμα που ξεκίνησε το 1949 για τη μελέτη άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων. Η αποστολή ακολούθησε το πρόγραμμα γνωστό ως «Project Sign» που είχε προηγηθεί και που είχε δημοσιεύσει μια αναφορά στις αρχές του 1949 δηλώνοντας ότι, ενώ μερικά UFO φαίνονταν σαν να είναι κανονικά αεροσκάφη, δεν μπόρεσαν ποτέ να βρεθούν επαρκή δεδομένα που να προσδιορίζουν την προέλευσή τους.
Οι επικριτές του «Project Grudge» είπαν ότι το πρόγραμμα αποσκοπούσε αποκλειστικά στην κατάργηση των αναφορών για παρατηρήσεις UFO και ότι πολύ λίγη έρευνα διεξήχθη στην πραγματικότητα. Ο Έντουαρντ Ράππελτ αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και διευθυντής του προγράμματος, έγραψε βιβλίο σχετικό με το εν λόγω ζήτημα και είχε σχολιάσει:
Στο βιβλίο του για το θέμα, ο Edward J. Ruppelt, αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και διευθυντής του Project Grudge, έγραψε: «[Δεν] χρειάζεται μεγάλη μελέτη παλαιότερων αρχείων για τα UFO για να καταλάβω ότι οι τυπικές διαδικασίες πληροφοριών δεν ακολουθούνταν από το Project Grudge. Όλα αξιολογούνταν με την προϋπόθεση ότι τα UFO δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν. Ό,τι κι αν δείτε ή ακούσετε, μην το πιστεύετε».
Επιχείρηση Paperclip
Τον Σεπτέμβριο του 1946, ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν ενέκρινε ένα πρόγραμμα με το όνομα «Operation Paperclip», το οποίο είχε ως στόχο να «παρασύρει» στις ΗΠΑ επιστήμονες από τη ναζιστική Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αξιωματούχοι του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (τον προκάτοχο της CIA) στρατολόγησαν Γερμανούς επιστήμονες στην Αμερική για να βοηθήσουν τις μεταπολεμικές προσπάθειες της χώρας, οι οποίες θα διασφάλιζαν επιπλέον ότι η πολύτιμη επιστημονική γνώση δεν θα κατέληγε στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης ή της διαιρεμένης Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας.
Ο πιο διάσημος νοεσύλλεκτος της επιχείρησης Paperclip ήταν ο επιστήμονας πυραύλων Βέρνχερ φον Μπράουν, ο οποίος θα συνέχιζε το έργο του να είναι «εγκέφαλος» των αποστολών της NASA στο φεγγάρι Απόλλων.
Επιχείρηση Northwoods
Επιχείρηση Northwoods
Η τεταμένη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οδήγησε την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) να σχεδιάσει μια σειρά από παράξενα σχέδια με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος του Φιντέλ Κάστρο. Ενώ ο στόχος των περισσότερων από αυτές τις μυστικές επιχειρήσεις -όπως η Επιχείρηση Mongoose- ήταν η δολοφονία του ίδιου του Φιντέλ Κάστρο, ενώ άλλα σχέδια είχαν στόχο να υποκινήσουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Κούβας, όπως κατά καιρούς έχουν καταλήξει ειδικοί.
Το 1998 το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας (NSA) -ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που δημοσιεύει πληροφορίες που διατίθενται μέσω του νόμου περί ελευθερίας της πληροφορίας- δημοσίευσε έγγραφα σχετικά με την επιχείρηση «Northwoods». Το σχέδιο του 1962 που έγινε όνειρο προς υλοποίηση για τους ένστολους του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, περιελάμβανε ενέργειες βιαιοπραγιών σε βάρος αμάχων των ΗΠΑ και της Κούβας και στη συνέχεια επέρριπτε κατηγορίες για αυτές τις πράξεις στην κουβανική κυβέρνηση, σύμφωνα με τα έγγραφα της NSA. Πρόκειται για πράξεις που περιελάμβαναν στημένες τρομοκρατικές επιθέσεις σε πόλεις των ΗΠΑ, αεροπειρατεία και τη βύθιση πλοίων γεμάτων Κουβανών μεταναστών που κινείτο καθ' οδόν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις οποίες θα εκμεταλλεύονταν στη συνέχεια για να δικαιολογήσουν έναν πόλεμο με την Κούβα, καταλήγουν τα εν λόγω έγγραφα.
Η κυβέρνηση Κένεντι αναγνώρισε τον μάταιο και ανόητο χαρακτήρα της «Επιχείρησης Northwoods» και την απέρριψε, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων.
Manhattan Project
Ένα από τα πιο γνωστά πλέον μυστικά ερευνητικά προγράμματα είναι το «Manhattan Project», το οποίο τελικά ήταν η αφορμή για την παραγωγή των πρώτων ατομικών βομβών στον κόσμο. Το έργο ξεκίνησε το 1939 και καλύφθηκε με τους αρμόδιους για την επιτήρηση του να τηρούν σιγή ιχθύος καθώς οι φυσικοί ερευνούσαν την πιθανή δύναμη των ατομικών όπλων. Από το 1942 έως το 1946, ο αξιωματικός του Σώματος Μηχανικού Στρατού των ΗΠΑ Λέσλι Γκρόουβς ηγήθηκε του project.
Η πρώτη πυρηνική βόμβα πυροδοτήθηκε στις 5:30 π.μ. της 16ης Ιουλίου του 1945, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης δοκιμής «Trinity» στην αεροπορική βάση Αλαμνογκόρντο του Νέου Μεξικού. Η έκρηξη δημιούργησε το λεγόμενο πυρηνικό μανιτάρι, ένα σύννεφο που εκτεινόταν σε ύψος 12.200 μέτρων από το έδαφος της Γης, ενώ η εκρηκτική ισχύς της βόμβας ισοδυναμούσε με περισσότερους από 15.000 τόνους TNT.
Ένα μήνα μετά τη δοκιμή του Trinity, δύο ατομικές βόμβες έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Μέχρι σήμερα, οι βομβαρδισμοί της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι παραμένουν τα μοναδικά παραδείγματα χρήσης πυρηνικών όπλων και μάλιστα στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Επιχείρηση Gladio
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ΝΑΤΟ ανέπτυξε ένα διαβαθμισμένο σχέδιο για τη διατήρηση της ασφάλειας στην Ευρώπη σε περίπτωση «σοβιετικής εισβολής». Σύμφωνα με αποκρυπτογραφημένα έγγραφα, το σχέδιο αυτό απαιτούσε τον σχηματισμό μυστικών στρατών ή οργανώσεων «Stay-behind» σε πολλές χώρες που εντάσσονται στη Συμμαχία του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, του Βελγίου και της Γαλλίας.
Η αποστολή των μυστικών στρατών ήταν απλή: «Προετοιμαστείτε για μια πιθανή κομμουνιστική κατάληψη και ηγηθείτε μιας ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση που συμβεί τέτοια κατάληψη». Σε ορισμένες χώρες η «προετοιμασία» για τη σοβιετική εισβολή περιελάμβανε την κατασκοπεία και τη συσσώρευση πυρομαχικών.
Ούτε αυτοί οι μυστικοί στρατοί δεν έμειναν κρυφοί για πολύ από τη Σοβιετική Ένωση. Υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι -σε χώρες όπου δρούσαν οι στρατιωτικές δυνάμεις- μερικές φορές δεν γνώριζαν την ύπαρξη συτών. Ο Ιταλός πρωθυπουργός εκείνη την εποχή, Τζούλιο Αντρεότι, αποκάλυψε πληροφορίες για τον «μυστικό ιταλικό στρατό Ψυχρού Πολέμου» (γνωστό ως Gladio) το 1990, και έγινε ο πρώτος ηγέτης μιας χώρας του ΝΑΤΟ που μίλησε δημόσια για μια από αυτές τις δυνάμεις. Τα αποκρυπτογραφημένα έγγραφα που σχετίζονται με τους στρατούς του ΝΑΤΟ είναι προσβάσιμα μέσω του The Black Vault, ενός ιστότοπου που τα καθιστά διαθέσιμα στο κοινό.
Σφαγή του Μι Λάι
Τον Μάρτιο του 1968 Αμερικανοί στρατιώτες δολοφόνησαν εκατοντάδες άμαχους και άοπλους πολίτες στο χωριό Μι Λάι στο νότιο Βιετνάμ σύμφωνα με αφηγήσεις και περιγραφές για την ανατριχιαστική σφαγή και τις δολοφονίες τουλάχιστον 300 γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων.
Αξιωματούχοι του στρατού κατάφεραν να συγκαλύψουν τη σφαγή για ένα χρόνο πριν ένας ερευνητής δημοσιογράφος του Associated Press (AP) φέρει την θηριωδία στην προσοχή του αμερικανικού λαού τον Νοέμβριο του 1969. Υπό το φως των ειδήσεων, έγινε επίσημη έρευνα για τα γεγονότα στο Μι Λάι που ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1970. Η έρευνα κατέληξε σε ποινικές διώξεις εναντίον 14 αξιωματικών του αμερικανικού στρατού, όλοι εκτός από έναν από τους οποίους αθωώθηκαν για τα εγκλήματά τους. Τα αποκρυπτογραφημένα έγγραφα που σχετίζονται με την έρευνα είναι διαθέσιμα στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.
Στον απόηχο της σφαγής στο Μι Λάι, το Πεντάγωνο δημιούργησε μια ομάδα εργασίας γνωστή ως «Ομάδα Εργασίας για τα Εγκλήματα Πολέμου του Βιετνάμ» (Vietnam War Crimes Working Group), η οποία διερεύνησε περιστατικά παρόμοια με τις δολοφονίες σε αυτό το χωριό του Βιετνάμ. Αυτή η ομάδα συνέταξε περισσότερες από 9.000 σελίδες εγγράφων που περιγράφουν λεπτομερώς τα εγκλήματα των αμερικανικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, πολλά από τα οποία γνωστοποιήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1990. Αυτά και πολλά ακόμη έγγραφα σχετικά με εγκλήματα πολέμου στο Βιετνάμ είναι προσβάσιμα μέσω των Εθνικών Αρχείων.
Επιχείρηση Washtub
Μυστικοί στρατοί υπήρχαν και στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το 2014, κωδικοποιημένα έγγραφα που δώθηκαν στη δημοσιότητα από την Πολεμική Αεροπορία και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) αποκάλυψαν ένα σχέδιο που είχε αρχίσει να μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης το 1950 για μια «κρυφή επιχείρηση πληροφοριών και φοροδιαφυγής και φυγής στην Αλάσκα».
Με το κωδοικό όνομα «Operation Washtub» το σχέδιο προέβλεπε την εκπαίδευση των απλών κατοίκων της Αλάσκας στην κωδικοποίηση, αποκωδικοποίηση και άλλες τεχνικές κατασκοπείας, ώστε να μπορούν να κατασκοπεύουν τον εχθρό σε περίπτωση «σοβιετικής εισβολής» στην Αλάσκα. Ενώ μια τέτοια εισβολή δεν έγινε ποτέ, συνολικά 89 πράκτορες εκπαιδεύτηκαν για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων.
Όλεγκ Πενκόφσκι
Ο Όλεγκ Πενκόφσκι ήταν υψηλόβαθμος σοβιετικός αξιωματικός των στρατιωτικών πληροφοριών που εργάστηκε ως κατάσκοπος για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Πιο γνωστός για τον ρόλο του στην κουβανική κρίση των πυραύλων του 1962, ο Πενκόφσκι παρείχε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ πολύτιμες λεπτομέρειες σχετικά με τις δυνατότητες των σοβιετικών πυραύλων που είχαν εγκατασταθεί στην Κούβα.
Ο κατάσκοπος έγινε τελικά αντιληπτός από τους συναδέλφους του, τους σοβιετικούς αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών, κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε το 1963. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν ότι ο Πενκόφσκι ήταν απλώς ένα δόλωμα που μπορεί να είχε μεταδώσει fake πληροφορίες για τις δυνατότητες των σοβιετικών όπλων σε πράκτορες πληροφοριών των ΗΠΑ. Κάποιοι επισημαίνουν έγγραφα που περιγράφουν τις πληροφορίες που παρείχε ο Πενκόφσκι ως απόδειξη ότι η πίστη του κατασκόπου ήταν πραγματικά στη Σοβιετική Ένωση.
Γάτες «κατάσκοποι»
Μια έκθεση από το 1967 δείχνει ότι η CIA ξόδεψε εκατομμύρια δολάρια σε μια προσπάθεια να εξημερώσει και να εκπαιδεύσει γάτες να κατασκοπεύουν τη Σοβιετική Ένωση. Με την ονομασία «Acoustic Kitty», το πρόγραμμα περιελάμβανε την εμφύτευση ηλεκτρονικού εξοπλισμού κατασκοπείας σε ζωντανές γάτες και στη συνέχεια την εκπαίδευσή τους να προσεγγίζουν και να «ακούν» τους ανυποψίαστους αντιπάλους του Ψυχρού Πολέμου.
Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, πρόκειται για υπαρκτό σχέδιο που σκαρφίστηκαν οι ΗΠΑ προκειμένου να παρακολουθούν τους αιώνιους αντιπάλους τους και να μπορούν να έχουν «άμεσα» πληροροφίες για την κάθε κίνησήν τους, πόσο μάλλον ενέργειες που ενδέχεται να είχαν στόχο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σχετικές πληροφορίες έχουν δημοσιευθεί σε υπόμνημα του Αρχείου Εθνικής Ασφάλειας.
Η χαμένη βόμβα της Γροιλανδίας
Το 1968, ένα βομβαρδιστικό B-52 των ΗΠΑ που μετέφερε τέσσερις βόμβες υδρογόνου σε μια αποστολή «ρουτίνας» μεν, μυστική δε, συνετρίβη κοντά στην αεροπορική βάση Thule στη Γροιλανδία. Στον απόηχο της συντριβής, Αμερικανοί και Δανοί αξιωματούχοι ξεκίνησαν ένα έργο για να περισυλλέξουν τα διάσπαρτα συντρίμμια των πυρηνικών βομβών. Ωστόσο, χρόνια αργότερα, δημοσιεύματα ειδήσεων από τη Δανία και τις ΗΠΑ αμφισβήτησαν εάν πράγματι είχαν εντοπιστεί και οι τέσσερις βόμβες.
Το 2008, το BBC δημοσίευσε ένα άρθρο βασισμένο σε έγγραφα σχετικά με το ατύχημα της Thule, υποστηρίζοντας ότι μία από τις τέσσερις βόμβες υδρογόνου δεν εντοπίστηκε ποτέ στο σημείο όπου έγινε η συντριβή. Αυτός ο ισχυρισμός από έγκριτο δημοσίευμα οδήγησε τον Δανό πρωθυπουργό να ζητήσει νέα έρευνα για τα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για το ρεπορτάζ του BBC.
Project Horizon
Προτού η NASA στείλει τον πρώτο της αστροναύτη στη Σελήνη το 1969, τουλάχιστον δύο στρατιωτικές οργανώσεις των ΗΠΑ εκπόνησαν σχέδια για τη δημιουργία στρατηγικών σεληνιακών στρατιωτικών φυλακίων. Το 1959, ο στρατός συνέταξε πρόταση για μια «επανδρωμένη στρατιωτική» βάση στο φεγγάρι. Αυτή η πρόταση, η οποία υποβλήθηκε από τον αρχηγό έρευνας και ανάπτυξης του στρατού, ονομάστηκε Project Horizon και σκοπός της ήταν να «προστατεύσει τα πιθανά συμφέροντα των Αμερικανών στο φεγγάρι», σύμφωνα με τα αποκρυπτογραφημένα έγγραφα.
Ένα άλλο πρόγραμμα που αναπτύχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία, επιδίωξε να δημιουργήσει ένα «Σεληνιακό Βομβαρδιστικό Σύστημα Γης» κατασκευασμένο με προδιαγραφές συγκεκριμένων στρατιωτικών απαιτήσεων. Μια άλλη μελέτη της Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή που υποβλήθηκε το 1959, αφορούσε την έκρηξη πυρηνικού όπλου στο φεγγάρι. Επικεφαλής της έρευνας υπήρξε ο Λέοναρτν Ρέιφελ, φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόις, και περιελάμβανε επίσης συνεισφορές από τον αστροφυσικό Καρλ Σάγκαν. Σε μια συνέντευξη του 2010 στους New York Times, ο Ρέιφελ είπε ότι «η κύρια πρόθεση της πυρηνικής έκρηξης ήταν να εντυπωσιάσει τον κόσμο με την ανδρεία των Ηνωμένων Πολιτειών».
Σιωπηλή ζώνη Mapimí
Ένα άλλο έγγραφο αναφέρεται πάλι στη λεγόμενη σιωπηλή ζώνη Mapimí, ένα μικρό τμήμα της ερήμου στο Ντουράνγκο του Μεξικού, όπου, σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, τα ραδιοκύματα δεν μπορούν να μεταδοθούν. Συχνά σε σύγκριση με το Τρίγωνο των Βερμούδων, στο Mapimí συχνάζουν τουρίστες που αναζητούν μια παραφυσική περιπέτεια.
Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος που το Mapimí είναι μια ενδιαφέρουσα τοποθεσία δεν έχει να κάνει με εξωγήινους ή την ύπαρξη παραφυσικής ενέργειας - έχει να κάνει κυρίως με ένα μεγάλο λάθος της Πολεμικής Αεροπορίας, όταν το 1970, ένας πύραυλος ATHENA V-123-D συνετρίβη σε αυτή την έρημο. Ο πύραυλος έπρεπε να προσγειωθεί στο Νέο Μεξικό, σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιεύτηκαν το 2013. Αυτή ήταν και η αφορμή για να αρχίσουν να επινοούν διάφορους μύθους για να ενισχύσουν τον τουρισμό στην περιοχή.
Πτήση Ιράν 655
Το 1988 ένα αμερικανικό πολεμικό πλοίο στον Περσικό Κόλπο κατέρριψε ένα ιρανικό πολιτικό αεροσκάφος που εκτελούσε το δρομολόγιο προς Ντουμπάι σκοτώνοντας και τους 290 επιβάτες του. Το προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού αναγνώρισε εσφαλμένα το πολιτικό αεροσκάφος ως ιρανικό μαχητικό αεροσκάφος πριν εκτοξεύσει τον πύραυλο που οδήγησε σε τραγωδία, σύμφωνα με τα έγγραφα.
Οι ΗΠΑ κατέληξαν σε συμφωνία με το Ιράν το 1996, σύμφωνα με την οποία δέχθηκαν να πληρώσουν 61,8 εκατομμύρια δολάρια για να αποζημιωθούν οι οικογένειες των θυμάτων. Πάντως η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για το μοιραίο λάθος. Το Πεντάγωνο διεξήγαγε μια πλέον επίσημη έρευνα για το περιστατικό το 1988 και δεν εντόπισε κάποιο λάθος από τους αξιωματικούς του ναυτικού που κατέρριψαν την πτήση 655.
Ωστόσο, στον απόηχο της έρευνας από το Υπουργείο Άμυνας, αρκετοί δημοσιογράφοι επεσήμαναν αποκλίσεις μεταξύ της επίσημης έκθεσης και μεταγενέστερων εκθέσεων για το τι συνέβη. Για παράδειγμα, αρχικά ειπώθηκε ότι η πτήση είχε παρεκκλίνει από την τυπική της διαδρομή, αλλά αργότερα διαπιστώθηκε ότι αυτό δεν ίσχυε. Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι το πολεμικό πλοίο επιχειρούσε σε διεθνή ύδατα τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου, ενώ στην πραγματικότητα επιχειρούσε στα χωρικά ύδατα του Ιράν.
Η απαγωγή του Lunik
Ένα άλλο απόρρητο έγγραφο με τίτλο "Η απαγωγή του Lunik" μιλά για την ιστορία μιας αποστολής υπό την ηγεσία της CIA να «δανειστεί» έναν σοβιετικό σεληνιακό δορυφόρο για μία μόνο νύχτα.
Η λεγόμενη «απαγωγή» συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, στο απόγειο της διαστημικής κούρσας ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης. Για να καταστήσουν σαφές ότι κέρδιζαν αυτόν τον αγώνα, οι Σοβιετικοί απόφασισαν να εκτοξεύσουν τον «Lunik», το πρώτο διαστημικό σκάφος που έφτασε κοντά στο φεγγάρι.
Έτσι. μία νύχτα πριν την εκτόξευση μυστικοί πράκτορες της CIA, όπως γράφουν τα έγγραφα, μπήκαν κρυφά στις εγκαταστάσεις και τον αποσυναρμολόγησαν γαι να τραβήξουν φωτογραφίες τα εξαρτήματα από τα οποία αποτελείτο, πριν το «δέσουν» ξανά και το βάλουν στη θέση του. Όπως είχε φανεί, οι Σοβιετικοί δεν είχαν καμία ένδειξη για το τι είχε συμβεί εκείνη τη μοιραία νύχτα.
USS Liberty
Το 1967, εν μέσω του Πολέμου των Έξι Ημερών (σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και των γειτονικών του αραβικών κρατών), ισραηλινά αεροσκάφη πυρπόλησαν το USS Liberty, ένα πλοίο που συγκέντρωνε πληροφορίες για την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA). 34 Αμερικανοί σκοτώθηκαν στην επίθεση και άλλοι 171 τραυματίστηκαν. Ήταν όμως σκόπιμη η επίθεση;
Πολλοί πιστεύουν ότι η ισραηλινή κυβέρνηση σκόπευε να ανοίξει πυρ εναντίον του λεγόμενου «κατασκοπευτικού πλοίου» για να το αποτρέψει από το να υποκλέψει ευαίσθητες πληροφορίες για τυχόν μάχες που πιθανόν να προγραμμάτιζε η Αμερική, σύμφωνα με έκθεση της NSA. Ωστόσο, οι επίσημες έρευνες τόσο των αμερικανικών όσο και των ισραηλινών υπηρεσιών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επίθεση δεν ήταν σκόπιμη, με τους πιλότους να επιβεβαιώνουν ότι πίστευαν ότι το USS Liberty ήταν «εχθρικό πλοίο».
Αεροπλάνα επιτήρησης του FBI
Το 2015 το AP δημοσίευσε την είδηση ενός προγράμματος παρακολούθησης του FBI που χρησιμοποιεί μικρά αεροσκάφη για να κατασκοπεύει υπόπτους στο έδαφος. Τα αεροπλάνα φέρουν τεχνολογία παρακολούθησης βίντεο και κινητών τηλεφώνων και είναι εγγεγραμμένα σε εικονικές εταιρείες. Όταν το AP δημοσίευσε την έκθεσή του τον Ιούνιο του 2015, τα αεροπλάνα είχαν παρατηρηθεί πάνω από περισσότερες από 30 πόλεις σε 11 πολιτείες των ΗΠΑ σε μια περίοδο 30 ημερών.
Ενώ το FBI είπε στο AP πως δεν κρατούσε «κρυφό» το πρόγραμμα εναέριας επιτήρησής του, οι λεπτομέρειες για τις πληροφορίες που συλλέγουν τα αεροσκάφη είχαν ήδη λογοκριθεί σε δημόσια διαθέσιμα έγγραφα. Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι το FBI είχε χειριστεί αυτά τα αεροσκάφη χωρίς δικαστική έγκριση. Ο ειδικός και ιστορικός της NSA Μάθιου Έιντ δημιούργησε επίσης μια λίστα με τα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνταν στην «αεροπορία» του FBI.
Επιχείρηση Crossroads
Τον Ιούλιο του 2016, το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας δημοσίευσε κωδικά έγγραφα, ταινίες και φωτογραφίες που δείχνουν αμερικανικές δοκιμές ατομικών βομβών στην Ατόλη Μπικίνι το 1946. Με την ονομασία «Operation Crossroads» οι δοκιμές σηματοδότησαν την έναρξη των πρώτων ατομικών εκρήξεων μετά τους βομβαρδισμούς της Ιαπωνίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο Αύγουστος 1945.
Ενώ πολλά έχουν γίνει δημοσίως γνωστά για τις δοκιμές, τα εν λόγω έγγραφα ρίχνουν εκ νέου φως στο πώς αυτές επηρέασαν τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν. Προσφέρουν επίσης τις αντίθετες απόψεις που διατύπωσαν επιστήμονες και στρατιωτικοί αξιωματούχοι πριν γίνουν οι βομβαρδισμοί, καθώς και το σκεπτικό πίσω από την απόφαση να πραγματοποιηθούν οι δοκιμές παρά αυτές τις αντιρρήσεις.
Δόκτωρ Ζιβάγκο
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διανομή του βιβλίου «Doctor Zhivago» σε όλη τη Σοβιετική Ένωση. Το βιβλίο του Ρώσου συγγραφέα Μπόρις Παστερνάκ απαγορεύτηκε από τους Σοβιετικούς, σύμφωνα με άρθρο της Washington Post, επειδή παρουσίαζε μια «ανοιχτόμυαλη» άποψη για την επανάσταση των Μπολσεβίκων και ο πρωταγωνιστής της, γιατρός-ποιητής, ήταν έντονα ατομικιστής.
Βλέποντας τις δυνατότητες του βιβλίου ως εργαλείο προπαγάνδας, η CIA συνεργάστηκε με τους συμμάχους της στην Ολλανδική Υπηρεσία Πληροφοριών για να παραδώσει περίπου 1.000 αντίτυπα του βιβλίου σε σοβιετικά χέρια, σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιεύτηκαν το 2014. Τα βιβλία διανεμήθηκαν σε επισκέπτες από τη Σοβιετική Ένωση στην Παγκόσμια Έκθεση που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες το 1958 με τη βοήθεια του Βατικανού, σύμφωνα με το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας.
Δεμένα με μπλε λινό ύφασμα και τυλιγμένα σε καφέ χαρτί, τα βιβλία έφτασαν στη Σοβιετική Ένωση, όπου η CIA ήλπιζε ότι θα προκαλούσαν αντικομμουνιστικό αίσθημα στους δυσαρεστημένους πολίτες. Η CIA μετέφερε επίσης λαθραία άλλα απαγορευμένα βιβλία στη Σοβιετική Ένωση, όπως το «A Portrait of the Artist as a Young Man» του James Joyce και το «Pnin» του Vladimir Nabokov.
FLIR, GIMBAL, GOFAST: Τα βίντεο του Πενταγώνου για τα UFO
Τον Δεκέμβριο του 2017 τρία απόρρητα βίντεο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που έδειχναν άγνωστα αεροσκάφη να κινούνται με φαινομενικά παράδοξο τρόπο διέρρευσαν στον Τύπο. Τα βίντεο, τα οποία έφεραν την κωδική ονομασία FLIR, GIMBAL και GOFAST, καταγράφηκαν από πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού κατά τη διάρκεια αποστολών ρουτίνας πάνω από την ακτή της Καλιφόρνιας το 2004 και πάνω από την ανατολική ακτή το 2014 και το 2015. Οι μυστηριώδεις πιλότοι ακολουθήσουν μια ασυνήθιστη πορεία από εκείνη των κανονικών πτήσεων, χωρίς το αεροσκάφος να διαθέτει φτερά για να κινείται και χωρίς άλλα ορατά μέσα πρόωσης.
Στο επόμενο διάστημα μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν τα μυστηριώδη βίντεο, δημιουργώντας μεγάλη περιέργεια και πολλές εικασίες για το τι θα μπορούσε να ήταν. Το 2019 αξιωματούχοι του Πενταγώνου αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι τα βίντεο ήταν αληθινά και «μέρος ενός μεγαλύτερου ζητήματος» αυξημένων παρατηρήσεων UFO κοντά σε στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, ανέφεραν οι Times.
...Και εκατοντάδες άλλες θεάσεις UFO
Πολλές συνελεύσεις ακολούθησαν στο Κογκρέσο με θέμα τη διαρροή στοιχείων και τον Ιούνιο του 2021 από το Πεντάγωνο που υπήρχαν αναφορές για περισσότερες από 140 συναντήσεις μεταξύ στρατιωτικού προσωπικού και αγνώστων εναέριων αντικειμένων (UAP). Ενώ μόνο ένα από τα περιστατικά μπορούσε να εξηγηθεί με μεγάλη σιγουριά, η έκθεση σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει ότι οι εξωγήινοι έχουν κάποια σχέση με τα UAP. Σημειώνεται πως τα περισσότερα UAP μπορούν πιθανώς να ερμηνευθούν ως ξένα drones επιτήρησης ή μετεωρολογικά μπαλόνια, δήλωσαν αξιωματούχοι του Πενταγώνου τον Νοέμβριο του 2022.
Από τότε που κυκλοφόρησαν τα βίντεο, το Πεντάγωνο έχει λάβει σε μεγαλύτερο βαθμό στάση διαφάνειας απέναντι στις έρευνες UFO/UAP, ανοίγοντας ένα ξεχωριστό γραφείο διαχείρισης υποθέσεων UAP που ονομάζεται Γραφείο Επίλυσης Ανωμαλιών σε όλους τους τομείς (AARO) στις αρχές του 2022. Αναφορές για πιθανές παρατηρήσεις UFO από διάφορους κλάδους του στρατού των ΗΠΑ έχουν κατακλύσει το νέο γραφείο, με περισσότερες από 360 νέες περιπτώσεις να εντοπίζονται μόνο το 2022. Από αυτές, 171 υποθέσεις παρέμειναν άλυτες και ανεξήγητες στο τέλος του έτους, σύμφωνα με την πρώτη ετήσια έκθεση του γραφείου.
Πηγή: Protothema.gr - Φωτογραφία από Christian Plass από το Pixabay
