Υπάρχουν αντικρουόμενα μηνύματα από τη Δύση. Από τη μία πλευρά, υπόσχονται να στηρίξουν την Ουκρανία για όσο διάστημα χρειαστεί. Από την άλλη, αφήνουν να εννοηθεί ότι οι πόροι τους δεν είναι απεριόριστοι.
Στις 24 Φεβρουαρίου, συμπληρώθηκε ακριβώς ένας χρόνος από τότε που η Ρωσία εξαπέλυσε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας εναντίον της Ουκρανίας. Αυτός ο ένας χρόνος γράφτηκε στην ιστορία και κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει ακόμα αυτός ο πόλεμος.
Όμως πως θα εξελιχθούν περαιτέρω τα γεγονότα για Ρωσία και Ουκρανία; Ποιες είναι οι προοπτικές για τον τερματισμό του πολέμου;
Για περισσότερο από ένα μήνα, όλοι συζητούν για την επικείμενη «μεγάλης κλίμακας επίθεση» της Ρωσίας, αλλά μέχρι στιγμής αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι τα ρωσικά στρατεύματα, όπως και πριν, διεξάγουν τοπικές επιθετικές επιχειρήσεις για την κατάληψη του Μπαχμούτ κι άλλων σημαντικών τοποθεσιών στην περιοχή του Ντονμπάς.
Το πρώτο και κυριότερο είναι η έλλειψη όπλων κρούσης υψηλής ακρίβειας, τα οποία θα έπλητταν το πυροβολικό των Ουκρανικών δυνάμεων σε βάθος αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων από τη γραμμή του μετώπου.
Τα προβλήματα επικοινωνίας και αναγνώρισης εξακολουθούν επίσης να υφίστανται και το πρόβλημα της «έλλειψης οβίδων» γίνεται όλο και πιο εμφανές. Εάν τα προβλήματα αυτά δεν επιλυθούν, η επιτυχία της μετωπικής επίθεσης, ακόμη και αν πραγματοποιηθεί, είναι αμφίβολης κατάληξης.
Η λύση αυτών των προβλημάτων επαφίεται στους περιορισμένους πόρους του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος της Ρωσίας και θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητα της Ρωσίας να αγοράσει όπλα από άλλες χώρες. Η προμήθεια από το Ιράν βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, αλλά η κατάσταση μπορεί να αλλάξει δραματικά εάν οι Κινέζοι αρχίσουν να προμηθεύουν όπλα, όπως φημολογείται επίμονα τελευταία, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιωθεί τίποτα.
Αλλά για τη Ρωσία θα είναι επίσης μια στρατιωτικοπολιτική νίκη αν διατηρήσει τα εδάφη που έχει ήδη κατακτήσει. Επομένως, δεν αποκλείεται η Ρωσία να επικεντρώσει τις προσπάθειές της σε αυτό μέχρι να επιλύσει τα προαναφερθέντα προβλήματα.
Όσον αφορά την επίθεση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, έχει ήδη ανακοινωθεί επανειλημμένα τόσο από την Ουκρανία όσο και από τη Δύση. Η πιο συχνά αναφερόμενη κατεύθυνση της κύριας επίθεσης είναι νότια προς τις ακτές της Αζοφικής Θάλασσας για να αποκοπεί ο χερσαίος διάδρομος προς την Κριμαία και να κοπούν οι ρωσικές δυνάμεις σε δύο μέρη, αναγκάζοντάς τες να εγκαταλείψουν την αριστερή όχθη του Δνείπερου, ενώ σπανιότερα αναφέρεται το Ντονέτσκ ως κατεύθυνση της κύριας επίθεσης.
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι αν η επίθεση πετύχει και φτάσει στην Αζοφική Θάλασσα και στα σύνορα με την Κριμαία, η Ουκρανία δεν θα προχωρήσει περαιτέρω αλλά θα ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία «από ισχυρή θέση» με την προοπτική η Κριμαία να διατηρήσει το ρωσικό της καθεστώς, αλλά αυτό είναι εξαιρετικά αμφίβολο.
Εάν υπάρξει διάσπαση, είναι πιθανό ότι οι Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις θα προχωρήσουν περαιτέρω στην Κριμαία, εκμεταλλευόμενες την υλικοτεχνική ευπάθειά της καθώς οι πύραυλοι θα φτάσουν στη γέφυρα της Κριμαίας.
Είναι αλήθεια ότι συχνά υποστηρίζεται επίσης ότι σε περίπτωση απειλής της Κριμαίας, η Ρωσία θα μπορούσε να απειλήσει άμεσα με χρήση πυρηνικών όπλων. Και, σε μια τέτοια περίπτωση, είναι αλήθεια ότι οι Αμερικανοί μπορεί να επιμείνουν ότι οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να σταματήσουν. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνουν τέτοιες απειλές.
Νωρίτερα αναμένονταν επίθεση στη Χερσώνα, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αν και η Κριμαία είναι σίγουρα πιο σημαντική για τη Μόσχα από τη Χερσώνα.
Για τους λόγους που περιγράφηκαν παραπάνω, σύμφωνα με τους αναλυτές η Ρωσία θα κάνει ό,τι μπορεί για να διαταράξει την ουκρανική επίθεση στο νότο και να κρατήσει την πρώτη γραμμή του μετώπου. Πολύ περισσότερο που η Ουκρανία έχει τις δικές της σημαντικές δυσκολίες, όπως προβλήματα με την ταχύτητα και την ποσότητα των παραδόσεων όπλων και πυρομαχικών από τη Δύση. Και αυτά, καθώς και η ενίσχυση της άμυνας του ρωσικού στρατού, θα μπορούσαν να διαταράξουν τα επιθετικά σχέδια των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Στην πραγματικότητα, η περαιτέρω πορεία του πολέμου θα εξαρτηθεί από αυτό.
Εάν η επίθεση των Ουκρανικών Δυνάμεων είναι επιτυχής, ο πόλεμος θα μεταφερθεί στην Κριμαία και θα περάσει σε άλλο επίπεδο διακυβεύσεων. Εάν το μέτωπο δεν καταφέρει να διασπαστεί και να σταθεροποιηθεί και η Ρωσία, από την πλευρά της, εξακολουθεί να μην είναι σε θέση να πραγματοποιήσει μια μεγάλη επίθεση, αυτό θα ανοίξει ένα παράθυρο ευκαιρίας για μια ανακωχή τύπου «σεναρίου της Κορέας», με τη γραμμή του μετώπου να καθορίζεται ως το defacto νέο σύνορο μεταξύ των χωρών.
Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση, φυσικά, ότι αυτό το παράθυρο θα χρησιμοποιηθεί. Είναι πολύ πιθανό ότι και οι δύο πλευρές θα αποφασίσουν να στραφούν σε έναν πόλεμο φθοράς θέσεων, ελπίζοντας να αντιστρέψουν την κατάσταση με την πάροδο του χρόνου με την προμήθεια νέων τύπων όπλων.
Η επιλογή μεταξύ διαπραγματεύσεων ή πολέμου φθοράς για την Ουκρανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στάση των δυτικών συμμάχων της - αν είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν τον πόλεμο μακροπρόθεσμα ή να την συμβουλεύσουν να τερματίσει τις μάχες και να οδηγήσει σε πάγωμα.
Υπάρχουν αντικρουόμενα μηνύματα από τη Δύση. Από τη μία πλευρά, υπόσχονται να στηρίξουν την Ουκρανία για όσο διάστημα χρειαστεί. Από την άλλη, αφήνουν να εννοηθεί ότι οι πόροι τους δεν είναι απεριόριστοι. Επιπλέον, τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ έχουν τους δικούς τους πολέμιους της συνέχισης του πολέμου. Στις ΗΠΑ, αυτοί είναι οι Ρεπουμπλικάνοι- στην Ευρώπη, είναι οι υποστηρικτές της αποκατάστασης των οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία.
Για τη Ρωσία, η κατάσταση της οικονομίας της θα παίξει σημαντικό ρόλο. Πέρυσι άντεξε τις κυρώσεις, σημειώνοντας πτώση μόλις 2,1%. Αλλά φέτος θα δυσκολευτεί περισσότερο, επειδή η Ρωσία έχει ουσιαστικά χάσει την κύρια αγορά των προϊόντων ενέργειας, την Ευρώπη. Επιπλέον, οι τιμές των εξαγωγών δεν είναι πλέον τόσο υψηλές όσο ήταν πέρυσι.
Επίσης και οι κυρώσεις πλήττουν πολλούς τομείς. Η οικονομική κατάσταση φέτος θα μπορούσε επομένως να είναι δύσκολη. Και το πώς η Ρωσική Ομοσπονδία θα αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα και αν οι μεγάλοι εταίροι, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία, θα συνεχίσουν να τη βοηθούν να τα αντιμετωπίσει θα καθορίσει τη στάση της απέναντι στον πόλεμο και τις πιθανές διαπραγματεύσεις.
Σε περίπτωση ενός «πολέμου φθοράς», ο κύριος κίνδυνος και για τις δύο χώρες θα ήταν η εσωτερική αποσταθεροποίηση, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάρρευση του μετώπου, του στρατού και του κυβερνητικού συστήματος. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για κάτι τέτοιο, αλλά οι κακουχίες του πολέμου και το έργο του εχθρού μπορεί να αλλάξουν την κατάσταση.
Ένα πιθανό πολεμικό σενάριο θα μπορούσε να είναι η Ρωσία να κλιμακώσει τη σύγκρουση απευθείας με τη Δύση για να δημιουργήσει μια νέα «τύπου Κούβας» προκειμένου να αναγκάσει το ΝΑΤΟ σε κάποιου είδους «στρατηγική ανταλλαγή» τόσο για την Ουκρανία όσο και για ολόκληρο το σύστημα των διεθνών σχέσεων, αυξάνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τα διακυβεύματα.
Οι υπαινιγμοί προς αυτή την κατεύθυνση με τη χρήση του παράγοντα των πυρηνικών όπλων από τη Ρωσική Ομοσπονδία έρχονται συνεχώς. Αν και τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Δύση δεν πιστεύεται ότι είναι σοβαρές, ένα τέτοιο σενάριο δεν μπορεί να απορριφθεί 100%. Η πιθανότητά του αυξάνεται αν ο ρωσικός στρατός αποτύχει ή αν η Δύση αυξήσει ριζικά τη στρατιωτική της υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Τέλος η Κίνα θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο φέτος σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η θέση της σχετικά με το απαράδεκτο της χρήσης πυρηνικών όπλων θα μπορούσε να αποτρέψει ένα σενάριο «τύπου Κούβας». Από την άλλη πλευρά, η υποστήριξη της Κίνας υπέρ μιας έγκαιρης κατάπαυσης του πυρός και των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητά τους, σε περίπτωση που η κατάσταση στο μέτωπο φτάσει σε αδιέξοδο και για τις δύο πλευρές.
