Σχετικά Άρθρα

• Πώς φοιτητής ανακάλυψε τυχαία τεράστια χαμένη πόλη των Μάγια στη ζούγκλα του Μεξικού
  σε Κόσμος
  

  Μια τεράστια πόλη των Μάγια ανακαλύφθηκε κατά τύχη από διδακτορικό φοιτητή που περιηγούνταν στο διαδίκτυο, αιώνες μετά την εξαφάνισή της κάτω από τη βλάστηση στο νοτιοανατολικό Μεξικό.

  «Βρισκόμουν σε κάτι σαν τη σελίδα 16 της αναζήτησης Google και βρήκα μια έρευνα με λέιζερ που είχε γίνει από έναν μεξικανικό οργανισμό για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος», εξηγεί στο BBC News ο Luke Auld-Thomas, διδακτορικός φοιτητής στο πανεπιστήμιο Tulane στις ΗΠΑ.

  Επρόκειτο για μια έρευνα με τεχνολογία LIDAR (Light Detection And Ranging), μια τεχνική τηλεπισκόπησης που εκτοξεύει χιλιάδες παλμούς λέιζερ από ένα αεροπλάνο και χαρτογραφεί τα αντικείμενα που βρίσκονται από κάτω χρησιμοποιώντας το χρόνο που χρειάζεται το σήμα για να επιστρέψει.

  Αλλά όταν ο Auld-Thomas επεξεργάστηκε τα δεδομένα με μεθόδους που χρησιμοποιούν οι αρχαιολόγοι, είδε αυτό που είχε ξεφύγει από τους άλλους· μια τεράστια αρχαία πόλη που μπορεί να φιλοξενούσε 30-50.000 ανθρώπους στην ακμή της από το 750 έως το 850 μ.Χ..

  Πρόκειται για αριθμό μεγαλύτερο από αυτόν των ανθρώπων που ζουν σήμερα στην περιοχή, λένε οι ερευνητές, οι οποίοι ονόμασαν την πόλη Βαλεριάνα, από μια κοντινή λιμνοθάλασσα.

  Η Βαλεριάνα έχει τα «χαρακτηριστικά μιας πρωτεύουσας» και ήταν δεύτερη σε πυκνότητα κτιρίων μόνο μετά την εντυπωσιακή τοποθεσία Καλακμούλ, περίπου 100 χιλιόμετρα μακριά.

  Είναι «κρυμμένη σε κοινή θέα», λένε οι αρχαιολόγοι, καθώς απέχει μόλις 15 λεπτά πεζοπορίας από έναν κεντρικό δρόμο κοντά στο Σπουχίλ, όπου σήμερα ζουν κυρίως απόγονοι των Μάγια.

  Βρήκαν 6.764 κτήρια

  Δεν υπάρχουν φωτογραφίες της χαμένης πόλης επειδή «κανείς δεν έχει πάει ποτέ εκεί», λένε οι ερευνητές, αν και οι ντόπιοι μπορεί να υποπτεύονταν ότι υπήρχαν ερείπια κάτω από τους λόφους στη γη.

  Η πόλη, η οποία είχε έκταση περίπου 16,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είχε δύο κέντρα με μεγάλα κτήρια σε απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων μεταξύ τους, που συνδέονταν με πυκνά σπίτια και δρόμους.

  Έχει δύο πλατείες με ναούς – πυραμίδες και ένα γήπεδο, ενώ υπάρχουν επίσης ενδείξεις για μια δεξαμενή, που σημαίνει ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το τοπίο για να συντηρήσουν έναν μεγάλο πληθυσμό.

  Συνολικά, ο Auld-Thomas και οι συνάδελφοί του εξέτασαν τρεις διαφορετικές τοποθεσίες στη ζούγκλα και βρήκαν 6.764 κτήρια διαφόρων μεγεθών.

  «Δεν προλαβαίνουμε να μελετήσουμε όλες τις πόλεις»

  Η τεχνολογία LIDAR έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι αρχαιολόγοι ερευνούν περιοχές που καλύπτονται από βλάστηση, ανοίγοντας έναν κόσμο χαμένων πολιτισμών.

  Στα περίπου 10 χρόνια που χρησιμοποιείται στην περιοχή της Μεσοαμερικής, έχει χαρτογραφήσει έκταση δεκαπλάσια από εκείνοι που κατάφεραν να χαρτογραφήσουν με επιτόπια έρευνα οι αρχαιολόγοι, μέσα σε έναν αιώνα.

  Σύμφωνα με τον Auld-Thomas, υπάρχουν πολλές τοποθεσίες εκεί έξω για τις οποίες οι αρχαιολόγοι δεν έχουν ιδέα. Μάλιστα, έχουν ήδη βρεθεί τόσες πολλές, που οι ερευνητές δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να τις ανασκάψουν όλες.

  «Ένα από τα μειονεκτήματα της ανακάλυψης πολλών νέων πόλεων των Μάγια στην εποχή του LIDAR είναι ότι υπάρχουν περισσότερες από όσες θα μπορέσουμε να μελετήσουμε», λέει ο Auld-Thomas.

  «Πρέπει να πάω στη Βαλεριάνα κάποια στιγμή. Είναι τόσο κοντά στο δρόμο, πώς θα μπορούσες να μην το κάνεις; Αλλά δεν μπορώ να πω ότι θα κάνουμε έργο εκεί», προσθέτει.

  Η μελέτη για τη Βαλεριάνα δημοσιεύεται στο ακαδημαϊκό περιοδικό Antiquity.

  Πηγή: Cnn.gr

• Πώς χάθηκαν 10 ημέρες τον Οκτώβρη του 1582
  σε Plus +
  

  Ένα κενό 10 ημερών υπάρχει μεταξύ της 4ης και της 15ης Οκτωβρίου του 1582. Αυτό οφείλεται στη μετάβαση από το στο Ιουλιανό ημερολόγιο από το Γρηγοριανό. Μετά από πολύχρονες διαβουλεύσεις τον Οκτώβριο του 1582, η Καθολική Εκκλησία υιοθέτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο.

  Και τα δύο ημερολόγια έχουν 12 μήνες, που κυμαίνονται από 28 έως 31 ημέρες, και τα δύο έχουν δίσεκτα έτη, αλλά η κύρια διαφορά μεταξύ τους είναι πότε λαμβάνει χώρα το δίσεκτο έτος.

  Ενώ και τα δύο ημερολόγια προσθέτουν μια ημέρα στο ημερολόγιο μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια, το Γρηγοριανό ημερολόγιο δεν το κάνει εάν το έτος διαιρείται με το 400.

  Αυτό μπορεί να μην ακούγεται μεγάλο θέμα, αλλά για την Καθολική εκκλησία, το Ιουλιανό ημερολόγιο μπέρδεψε πότε θα ήταν το Πάσχα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από το 325 μ.Χ., το Πάσχα τηρείται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου. Αλλά όσο περνούσε ο καιρός, η εαρινή ισημερία άρχισε να απομακρύνεται από την αρχική ημερομηνία και στη δεκαετία του 1500, έπεσε στις 11 Μαρτίου.

  Πηγή: Ethnos.gr
• Η NASA αποκαθιστά την πραγματικότητα: Αποκαλύπτεται το πραγματικό χρώμα του Ποσειδώνα
  σε Τεχνολογία
  

  Στη δημοσιότητα δόθηκε στις 19 Αυγούστου αποκαταστημένη η πιο κοντινή φωτογραφία του Ποσειδώνα. Τη φωτογραφία τράβηξε στις 25 Αυγούστου 1989 η αποστολή Voyager 2 της NASA.

  Η φωτογραφία είναι μία από τις τελευταίες που τραβήχτηκαν πριν από το τέλος του «Grand Tour» του Voyager 2 στους πλανήτες και έγινε μια από τις πιο εμβληματικές. Το χρώμα του Ποσειδώνα εμφανιζόταν ως βαθύ γαλάζιο, ωστόσο το χρώμα είχε αλλοιωθεί λόγω των φίλτρων που χρησιμοποιούσαν τότε οι αστρονόμοι. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία που έδωσε πριν από λίγες ημέρες η NASA το πραγματικό χρώμα του πλανήτη είναι ανοιχτό γαλάζιο.

  On August 25, 1989, 35 years ago, NASA’s Voyager 2 spacecraft made a close flyby of Neptune. It gave humanity its 1st close-up of our solar system’s 8th planet! Read more about this historic flyby of the planet Neptune at: https://t.co/HHBsYq0JSw
  
  📸 NASA/JPL-Caltech. pic.twitter.com/qJpmKvR5Vp

  — EarthSky (@earthskyscience) August 25, 2024

  Για να αποκατασταθούν τα χρώματα χρησιμοποιήθηκαν μπλε και πράσινα φίλτρα μαζί με ένα τρίτο φίλτρο από το οποίο διέρχεται το φως σε μήκος κύματος που απορροφάται από το αέριο μεθάνιο.

  Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το υδρογόνο και το ήλιο κυριαρχούν στην ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα, ενώ το μεθάνιο είναι αυτό που του δίνει το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα, απορροφώντας το κόκκινο φως.

  Πηγή: Ethnos.gr
• Πλανήτες: Πρόταση αλλαγής του «παρωχημένου» ορισμού
  σε Τεχνολογία
  

  Τα τρία κριτήρια του σημερινού ορισμού των πλανητών είναι προβληματικά και εξαιρούν τους εξωπλανήτες, διαμαρτύρεται ομάδα αστρονόμων.

  Η τελευταία φορά που η Διεθνής Ένωση Αστρονομίας άλλαξε τον ορισμό των πλανητών ήταν το 2006, όταν ο μικρός Πλούτωνας εκδιώχθηκε από το κλαμπ και υποβιβάστηκε στην κατηγορία του πλανήτη-νάνου.

  Τώρα, τρεις ερευνητές προτείνουν νέα αλλαγή του ορισμού, η οποία βασίζεται σε ποσοτικά αντί ποιοτικά κριτήρια και καλύπτει τους χιλιάδες κόσμους που κινούνται σε τροχιά γύρω από άστρα πέρα από τον Ήλιο.

  Σύμφωνα με τον σημερινό ορισμό, πλανήτης είναι το σώμα που περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο· έχει απορροφήσει ή εξοστρακίσει άλλα σώματα που κινούνταν στην ίδια τροχιά· και διαθέτει αρκετή μάζα ώστε να έχει αποκτήσει σφαιρικό σχήμα.

  Σύμφωνα με τη νέα πρόταση, η οποία παρουσιάζεται ως προδημοσίευση στο ηλεκτρονικό αποθετήριο arXiv, και τα τρία κριτήρια είναι προβληματικά.

  Πρώτον, ο ισχύων ορισμός εξαιρεί τα 5.600 σώματα που έχουν ανακαλυφθεί γύρω από άλλα άστρα. Τα σώματα αυτά λέγονται «εξωπλανήτες», δηλαδή πλανήτες έξω από το Ηλιακό Σύστημα. Δεδομένου όμως ότι οι πλανήτες κινούνται εξ ορισμού γύρω από τον Ήλιο, ακόμα και ο όρος εξωπλανήτης είναι ασαφής.

  Το δεύτερο προβληματικό σημείο είναι το σφαιρικό σχήμα των πλανητών. Στην πραγματικότητα, ούτε η Γη ούτε οι υπόλοιποι πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος είναι απολύτως σφαιρικοί. Επιπλέον, το σχήμα των εξωπλανητών δεν μπορεί να προσδιοριστεί με τις σημερινές τεχνολογίες, επισημαίνουν οι τρεις αστρονόμοι που υπογράφουν τη μελέτη.

  Προτείνουν επίσης κατάργηση του κριτηρίου σύμφωνα με το οποίο οι πλανήτες είναι σώματα που έχουν «καθαρίσει» τις τροχιές τους από μικρότερα αντικείμενα. Το κριτήριο αυτό είναι ουσιαστικά περιττό επειδή ισχύει για όλα τα σώματα που υπερβαίνουν ένα όριο μεγέθους, λέει η μελέτη.

  Σύμφωνα με την πρόταση, πλανήτης είναι το σώμα που:

  • Κινείται σε τροχιά γύρω από ένα ή περισσότερα άστρα, καφέ νάνους ή αστρικά υπολείμματα (πυρήνες νεκρών άστρων)
  • Έχει μάζα άνω των 10²³ κιλών
  • Έχει μάζα μικρότερη από 13 φορές τη μάζα του Δία (2,5 X 10²⁸ κιλά). Τα αντικείμενα που ξεπερνούν αυτό το όριο μάζας δεν είναι πλανήτες αλλά «καφέ νάνοι», σώματα γνωστά και ως «αποτυχημένα άστρα», καθώς είναι αρκετά μεγάλα ώστε να επιτρέπουν σε κάποιο μικρό βαθμό τη θερμοπυρηνική σύντηξη υδρογόνου, την πυρηνική αντίδραση που τροφοδοτεί τα άστρα.

  Η πρόταση θα υποβληθεί τον Αύγουστο στη γενική συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Αστρονομίας, πιθανότατα όμως μια ενδεχόμενη αλλαγή του ορισμού απέχει ακόμα αρκετά χρόνια.

  Πηγή: In.gr
• Το γονιδίωμα ενός μαμούθ 52.000 ετών συνέθεσαν επιστήμονες – Πιο κοντά στην «ανάστασή» τους
  σε Περιβάλλον
  

  Επιστήμονες συνέθεσαν το γονιδίωμα ενός μαλλιαρού μαμούθ ηλικίας 52.000 ετών χρησιμοποιώντας απολιθωμένα τμήματα DNA που ανακαλύφθηκαν στη Σιβηρία, επιτυχία που τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην «ανάσταση» των εξαφανισμένων γιγάντιων ζώων.

  Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Cell, ανακατασκεύασε τις τρισδιάστατες δομές των χρωμοσωμάτων του μαλλιαρού μαμούθ, δηλαδή των δομών στους πυρήνες των κυττάρων στις οποίες το DNA και οι πρωτεΐνες οργανώνονται σε γονίδια.

  Τα περισσότερα αρχαία δείγματα γονιδιώματος που αποκαλύπτονται σε απολιθώματα αποτελούνται μόνο από σκόρπια μικροσκοπικά θραύσματα DNA. Αλλά το γονιδίωμα του απολιθωμένου μαμούθ ηλικίας 52.000 ετών μπόρεσε να ανακατασκευαστεί επειδή διατηρήθηκε άριστα καθώς το ζώο λίγο μετά τον θάνατό του υποβλήθηκε σε κρυοξύρανση.

  Όπως αναφέρει ο Independent, οι επιστήμονες εξέτασαν δεκάδες δείγματα DNA μαμούθ επί πέντε χρόνια για να ανακατασκευάσουν το γονιδίωμα του γιγάντιου ζώου, πριν καταλήξουν τελικά στο ασυνήθιστα καλά διατηρημένο δείγμα από ένα απολίθωμα μαμούθ που ανασκάφηκε στη βορειοανατολική Σιβηρία το 2018.

  Αυτό το αξιοσημείωτο απολίθωμα διατήρησε ένα μεγάλο μέρος της φυσικής ακεραιότητας του χρωμοσώματος, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών σε επαφή με τα γονίδια που ελέγχουν, δήλωσαν οι ερευνητές. Έτσι, μπορούσαν να κατανοήσουν καλύτερα την οργάνωση του γονιδιώματος του μαμούθ μέσα στα κύτταρά του και να μάθουν ποια γονίδια ήταν ενεργά σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του θηρίου.

  Ο χάρτης γονιδιώματος

  Στη συνέχεια οι ερευνητές δημιούργησαν έναν χάρτη του γονιδιώματος του μαμούθ χρησιμοποιώντας ως πρότυπο γονιδιώματα σημερινών ελεφάντων. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα μαλλιαρά μαμούθ είχαν 28 χρωμοσώματα, δηλαδή τον ίδιο αριθμό με τους σημερινούς ασιατικούς και αφρικανικούς ελέφαντες.

  Οι επιστήμονες μπόρεσαν επίσης να αποκαλύψουν γονίδια που πιθανώς είναι ενεργά και ανενεργά μέσα στα δερματικά κύτταρα του μαμούθ, αποκαλύπτοντας πώς το γιγαντιαίο θηλαστικό απέκτησε το μαλλί που το κάλυπτε και την αντοχή του στο κρύο.

  «Για πρώτη φορά, έχουμε έναν ιστό μαλλιαρού μαμούθ για τον οποίο γνωρίζουμε περίπου ποια γονίδια ήταν ενεργοποιημένα και ποια απενεργοποιημένα. Είναι η πρώτη μέτρηση της κυτταρικής δραστηριότητας των γονιδίων σε οποιοδήποτε αρχαίο δείγμα DNA», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Marc A. Marti-Renom από το Κέντρο Γενωμικής Ρύθμισης στη Βαρκελώνη.

  Τα μαλλιαρά μαμούθ περιπλανήθηκαν στο βόρειο ημισφαίριο της Γης για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια και άρχισαν να μειώνονται στο τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια.

  Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του υπερβολικού κυνηγιού από τους πρώτους ανθρώπους και της αλλαγής του κλίματος, οδήγησε στην εξαφάνισή τους πριν από περίπου 4.000 χρόνια.

  Πηγή: Cnn.gr
• Βρύο της ερήμου που μπορεί να επιβιώσει στον Άρη ανακάλυψαν ερευνητές
  σε Κόσμος
  

  Ενώ ο Ματ Ντέιμον βασίστηκε σε πατάτες που καλλιέργησε με τα... βιολογικά του απόβλητα για να επιβιώσει στην επιτυχημένη ταινία «The Martian» (Η Διάσωση), ερευνητές υποστηρίζουν ότι ένα ταπεινό βρύο της ερήμου μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για την εγκαθίδρυση ζωής στον Άρη.

  Επιστήμονες στην Κίνα διαπίστωσαν ότι το Syntrichia caninervis – ένα βρύο που συναντάται σε περιοχές όπως η Ανταρκτική και η έρημος Μοχάβε στις ΗΠΑ – είναι σε θέση να αντέξει σε συνθήκες που μοιάζουν με αυτές του Άρη, συμπεριλαμβανομένης της ξηρασίας, των υψηλών επιπέδων ακτινοβολίας και του ακραίου ψύχους, αναφέρει ο Guardian.

  Η ομάδα λέει ότι η εργασία τους είναι η πρώτη που εξετάζει την επιβίωση ολόκληρων φυτών σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ενώ εστιάζει επίσης στις δυνατότητες καλλιέργειας φυτών στην επιφάνεια του πλανήτη και όχι σε θερμοκήπια.

  «Οι γνώσεις που προέκυψαν από τη μελέτη μας θέτουν τα θεμέλια για τον αποικισμό του διαστήματος χρησιμοποιώντας φυσικά επιλεγμένα φυτά προσαρμοσμένα σε ακραίες συνθήκες καταπόνησης», γράφει η ομάδα.

  Δεν τρώγεται, αλλά…

  Ο καθηγητής Stuart McDaniel, ειδικός στα βρύα στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, υποστήριξε ότι η ιδέα έχει πλεονεκτήματα. «Η καλλιέργεια χερσαίων φυτών αποτελεί σημαντικό μέρος οποιασδήποτε μακροπρόθεσμης διαστημικής αποστολής, επειδή τα φυτά μετατρέπουν αποτελεσματικά το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό σε οξυγόνο και υδατάνθρακες – ουσιαστικά τον αέρα και την τροφή που χρειάζονται οι άνθρωποι για να επιβιώσουν. Τα βρύα της ερήμου δεν τρώγονται, αλλά θα μπορούσαν να παρέχουν άλλες σημαντικές υπηρεσίες στο διάστημα», δήλωσε.

  Η Δρ. Agata Zupanska, του Ινστιτούτου SETI, συμφώνησε, σημειώνοντας ότι τα βρύα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εμπλουτισμό του βραχώδους υλικού που βρίσκεται στην επιφάνεια του Άρη, ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν άλλα φυτά. «Διαφορετικά, τα βρύα δεν είναι νόστιμα και δεν αποτελούν σπουδαία προσθήκη στη σαλάτα», είπε.

  Άντεξε σε ακτίνες γ και -196 βαθμούς

  Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Innovation, οι Κινέζοι ερευνητές περιγράφουν πώς το βρύο της ερήμου όχι μόνο επέζησε αλλά και ανέκαμψε γρήγορα από τη σχεδόν πλήρη αφυδάτωση. Ήταν επίσης σε θέση να αναγεννηθεί υπό κανονικές συνθήκες ανάπτυξης αφού πέρασε έως και πέντε χρόνια στους -80C και έως και 30 ημέρες στους -196C, ακόμα και μετά από έκθεση σε ακτίνες γ.

  «Αναμένουμε ότι αυτό το πολλά υποσχόμενο βρύο θα μπορούσε να μεταφερθεί στον Άρη ή στο φεγγάρι για να δοκιμαστεί περαιτέρω η δυνατότητα αποικισμού και ανάπτυξης φυτών στο διάστημα», γράφουν.

  Ο καθηγητής Edward Guinan του Πανεπιστημίου Villanova στις ΗΠΑ χαρακτήρισε τη μελέτη εντυπωσιακή. «Αυτό το ανθεκτικό βρύο θα μπορούσε να είναι ένα πολλά υποσχόμενο πρωτοποριακό φυτό για τον αποικισμό του Άρη», είπε, αν και σημείωσε ότι θα χρειαστεί νερό για να αναπτυχθεί. «Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Αλλά αυτό το ταπεινό βρύο της ερήμου προσφέρει ελπίδες για να γίνουν μικρά τμήματα του Άρη κατοικήσιμα για την ανθρωπότητα στο μέλλον».

  Πηγή: Cnn.gr

• Καναδάς: Ανησυχία για τη μυστηριώδη ασθένεια του εγκεφάλου - Καταγγελία δεύτερου επιστήμονα ότι απαγορεύτηκε η έρευνά του
  σε Κόσμος
  

  Δεύτερος Καναδός επιστήμονας ισχυρίζεται ότι η έρευνα για τη μυστηριώδη νευρολογική πάθηση αποκλείστηκε

  Καναδός επιστήμονας ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της χώρας απέκλεισε την έρευνα για μια μυστηριώδη εγκεφαλική ασθένεια, η οποία, όπως πιστεύει, μπορεί να έχει επηρεάσει 350 άτομα.

  Σημειώνεται πως είναι ο δεύτερος ομοσπονδιακός επιστήμονας που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι σταμάτησε σκόπιμα την έρευνα ενώ ισχυρίζεται ότι ο αριθμός των περιπτώσεων είναι μεγαλύτερος από ό,τι έχει αναγνωρίσει η κυβέρνηση.

  «Η κυβέρνηση σκόπιμα περιορίζει την αναζήτηση εξήγησης»

  Επιστήμονες δήλωσαν για πρώτη φορά το 2021 ότι 40 άτομα έπασχαν από μια ανεξήγητη νευρολογική πάθηση. Έναν χρόνο αργότερα, μια επιτροπή που συγκάλεσε η επαρχία διαπίστωσε ότι οι ασθενείς πιθανώς είχαν υποβληθεί σε λανθασμένη διάγνωση και έπασχαν από άλλες ασθένειες.

  Σε ηλεκτρονικό μήνυμα που διέρρευσε και είδε ο Guardian, ο καθηγητής Σάμιουελ Βάις, νευροεπιστήμονας που εργάζεται για την καναδική ομοσπονδιακή υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη χρηματοδότηση της ιατρικής έρευνας, έγραψε ότι η κυβέρνηση είχε σκόπιμα περιορίσει την αναζήτηση εξήγησης.

  «Την άνοιξη του 2021, αισθανόμουν απίστευτα αισιόδοξος ότι μια συνολική κυβερνητική προσπάθεια για τη διαλεύκανση του μυστηρίου ήταν στα χαρτιά. Ωστόσο, σε σύντομο χρονικό διάστημα, η επιστημονική προσπάθεια τερματίστηκε κατόπιν αιτήματος της (ομοσπονδιακής και επαρχιακής) κυβέρνησης», έγραψε ο Βάις στο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εστάλη τον Μάιο.

  Πηγή: ethnos.gr

• 80 χρόνια μετά επιστήμονες αποκάλυψαν τις μυστηριώδεις ιδιότητες ενός σπάνιου ραδιενεργού στοιχείου
  σε Τεχνολογία
  

  Για πρώτη φορά, σχεδόν 80 χρόνια αφότου οι επιστήμονες στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge στο Τενεσί των ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα εξαιρετικά σπάνιο ραδιενεργό στοιχείο που ονομάζεται προμήθειο, επιστήμονες αποκάλυψαν τις κρίσιμες ιδιότητες της σπάνιας αυτής γαίας.

  Σημαντικές ιδιότητες

  Όπως αναφέρει το livescience, το προμέθιο είναι ένα από τα 15 λανθανιδικά στοιχεία που βρίσκονται στο κάτω μέρος του περιοδικού πίνακα. Γνωστά και ως σπάνιες γαίες, τα μέταλλα αυτά παρουσιάζουν μια σειρά από χρήσιμες ιδιότητες, όπως ισχυρό μαγνητισμό και ασυνήθιστα οπτικά χαρακτηριστικά, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα σημαντικά στις σύγχρονες ηλεκτρονικές συσκευές.

  «Χρησιμοποιούνται σε λέιζερ, σε οθόνες κινητών, καθώς και σε πολύ ισχυρούς μαγνήτες σε ανεμογεννήτριες και ηλεκτρικά οχήματα», δήλωσε ο Ίλια Πόποβς, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Oak Ridge National Laboratory (ORNL) και συν-συγγραφέας μιας νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature».

  Το προμήθειο, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1945, έχει μερικές δευτερεύουσες εφαρμογές στις ατομικές μπαταρίες και στη διάγνωση του καρκίνου. Αλλά οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά για τη χημεία του στοιχείου. Η μελέτη του ραδιενεργού αυτού στοιχείου αποτελεί πρόκληση για τους επιστήμονες επειδή δεν είναι δύσκολο να βρουν το κατάλληλο δείγμα.

  «Το προμήθειο δεν διαθέτει σταθερό ισότοπο – είναι όλα ραδιενεργά, που σημαίνει ότι διασπώνται [σε άλλα στοιχεία] με τον καιρό. Το στοιχείο αυτό προκύπτει μέσω μιας διαδικασίας σχάσης, επομένως είναι σπάνιο και δύσκολο να μελετηθεί» σημείωσε ο ερευνητής Αλεξάντερ Ιβάνοφ.

  Το ORNL είναι το μόνο που εργαστήριο στις ΗΠΑ που παράγει προμήθειο-147, ένα ισότοπο του στοιχείου με χρόνο ημιζωής 2,6 χρόνια. Χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που αναπτύχθηκε πέρυσι, οι ερευνητές διαχώρισαν αυτό το ισότοπο από τα απόβλητα των πυρηνικών αντιδραστήρων, προκειμένου να το μελετήσουν. Στη συνέχεια, συνδύασαν αυτό το δείγμα με έναν συνδέτη- ένα μόριο δηλαδή που έχει σχεδιαστεί για να παγιδεύει άτομα μετάλλου – προκειμένου να σχηματίσουν ένα σταθερό σύμπλεγμα στο νερό. Το μόριο, γνωστό ως PyDGA, σχημάτισε εννέα δεσμούς προμηθείου-οξυγόνου, δίνοντας στους ερευνητές την πρώτη ευκαιρία να αναλύσουν τις ιδιότητες σύνδεσης ενός συμπλέγματος προμηθείου.

  Ωστόσο, η ανάλυση δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

  «Επειδή το προμήθειο είναι ραδιενεργό, μόλις αποσυντεθεί, μετατρέπεται στο παρακείμενο στοιχείο, που είναι το σαμάριο», είπε ο Ιβάνοφ. «Έτσι έχουμε μια μικρή ποσότητα μόλυνσης με τη μορφή σαμάριου» πρόσθεσε.

  «Το τελευταίο κομμάτι του παζλ»

  Η ομάδα χρησιμοποίησε μια εξειδικευμένη τεχνική που ονομάζεται φασματοσκοπία απορρόφησης ακτίνων Χ με βάση το σύγχροτρο. Φωτόνια υψηλής ενέργειας που παράγονται από έναν επιταχυντή σωματιδίων «βομβάρδισαν» το σύμπλεγμα του προμηθείου προκειμένου να δημιουργήσουν μια εικόνα των θέσεων των ατόμων και των μηκών των δεσμών. Οι ανεπαίσθητες διαφορές στα μήκη του δεσμού μετάλλου-οξυγόνου επέτρεψαν στην ομάδα να μελετήσει τον βασικό δεσμό προμηθείου-οξυγόνου. Έτσι, οι ερευνητές μπόρεσαν να συγκρίνουν τις ιδιότητες του προμηθείου με άλλα σύμπλοκα σπάνιων γαιών για πρώτη φορά.

  Οι λανθανιδες βρίσκονται στη φύση ως μίγματα στοιχείων, οπότε η κατανόηση των περιοδικών τάσεων, όπως τα μήκη των δεσμών και οι συμπεριφορές σχηματισμού συμπλόκων, βοηθά τους επιστήμονες να αναπτύξουν νέες και πιο αποτελεσματικές μεθόδους διαχωρισμού αυτών των πολύτιμων μετάλλων.

  Πηγή: Ethnos.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Jacquelyn DeMink, art; Thomas Dyke, photography; ORNL, U.S. Dept. of Energy