Κατέλαβαν τις κυριότερες πόλεις της Συρίας με επιθέσεις - «αστραπή». Μπήκαν στη Δαμασκό τα ξημερώματα σχεδόν χωρίς αντίσταση και τώρα, αναλαμβάνουν την εξουσία. Ποιοι είναι οι αντάρτες που τερμάτισαν το 25ετές καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ, με μια ολιγοήμερη επίθεση, με ποιους θα συμμαχήσουν και με ποιους θα συγκρουστούν;
Το ότι οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες καταδεικνύει το γεγονός ότι την ώρα που οι αντάρτες έμπαιναν στη Δαμασκό, στην πόλη Μαντζίμπ, οι δυνάμεις του SNA επιτίθεντο σε αυτές του SNF και, καθώς ο SNF ετοίμαζε αντεπίθεση, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη πραγματοποιούσαν αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Γεγονός το οποίο οδηγούσε στη διαβίβαση προειδοποίησης από τον αμερικανικό Στρατό προς τον SNA και τον HTS να μην εμπλακούν σε αψιμαχίες σε περιοχές που ελέγχει ο SDF, στο Ντεϊρ εζ Ζορ και τη Ράκκα, συμπεριλαμβανομένης της δυτικής όχθης του Ευφράτη.
HTS: Η Ταχρίρ αλ Σαμ. Ο «ηγέτης»
Στο πολύχρωμο μωσαϊκό των φυλών της Συρίας Σιιτών, Σουνιτών, Χριστιανών, Δρούζων, Αλαβιτών κ.α., την επίθεση- “αστραπή” ξεκίνησαν από τα βορειοδυτικά μικρές ομάδες ανταρτών με ελαφρά φορτηγά και μοτοσικλέτες, καθοδηγούμενες από την συμμαχία των σαλαφιστών ισλαμιστών Hayat Tahrir al-Sham, ή HTS, μαζί με μια ομάδα-ομπρέλα των υποστηριζόμενων από την Τουρκία συριακών πολιτοφυλακών που ονομάζεται Συριακός Εθνικός Στρατός. Το έχει ιδρύσει ο σημερινός επικεφαλής του, Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι (γεννημένος ως Αχμέντ Χουσεϊν αλ- Σαράα, το 1982 στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας), ο οποίος συμμετείχε στην ιρακινή εξέγερση κατά των ΗΠΑ ως μέλος της ομάδας που τελικά εξελίχθηκε στο Ισλαμικό Κράτος.
Στην προηγούμενη εμφάνισή του, στην αρχή του συριακού εμφυλίου, το 2012, ως Τζαμπάτ αλ- Νούσρα ή “Μέτωπο Αλ-Νούσρα”, το HTS προέκυψε μέσα από το ISIL (ISIS), από το οποίο αποσχίστηκε έναν χρόνο αργότερα, δηλώνοντας πίστη στην Αλ Κάιντα. Πίστη που θα αποκήρυσσε, διακόπτωντας τους δεσμούς μαζί της με μια δημόσια δήλωση το 2016, μετά την οποία μετονομάστηκε σε Χαϊάτ Ταχρίρ αλ- Σαμ, ή Οργάνωση για την Απελευθέρωση του Λεβάντε.
Σήμερα, η HTS είναι η μεγαλύτερη ένοπλη ομάδα στη Συρία, καθώς στους κόλπους της περιλαμβάνονται και τα μέλη των οργάνωσεων Τζαμπάτ Φατέχ αλ- Σαμ, Λίβα αλ-Χακ, Τζαμπάτ Ανσάρ αλ- Ντιν και Τζαϊς αλ- Σουνά.
Το HTS, το οποίο εκτιμάται πως διαθέτει έως και 30.000 μαχητές, είχε ως ορμητήριο την Ιντλίμπ και τον οικονομικό έλεγχο σε εκτάσεις της επικράτειας και των πόρων εκεί. Από εδώ, λαμβάνουμε και πολλές απαντήσεις σχετικά με την χρηματοδότηση της οργάνωσης, καθώς και τις φιλικές σχέσεις της με την Τουρκία.
Το HTS, το οποίο έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ ως τρομοκρατική οργάνωση, ελέγχει τις πετρελαιοπηγές της περιοχής, το οποίο αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων γι' αυτήν, όπως και το συνοριακό πέρασμα Μπαμπ αλ Χάουα, με την Τουρκία.
Το HTS ελέγχει και την οργάνωση SSG (Syrian Salvation Government- Κυβέρνηση Σωτηρίας της Συρίας), η οποία αποτελεί την (επίσης με βάση το Ιντλίμπ) τεχνοκρατική διοίκηση των περιοχών που ήλεγχε η αντιπολίτευση στη βόρεια Συρία. Χρησιμοποιούνται από την Τουρκία από την οποία λαμβάνουν υλικοτεχνική υποστήριξη, για να κρατούν τις κουρδικές ένοπλες ομάδες υπό έλεγχο.
SNA- Συριακός Απελευθερωτικός Στρατός
Πρόκειται επίσης για μια οργάνωση-ομπρέλα για δεκάδες ομάδες ανταρτών που δρουν στη βόρεια Συρία, είναι ευθυγραμμισμένες με την κυβέρνηση του Ιντλίμπ και αποτελείται από ομάδες που υποστηρίζονται και κατευθύνονται από την Τουρκία. Η τουρκική υποστήριξη προς αυτές τις οργανώσεις εκτείνεται πέρα από την πολιτική και οικονομική υποστήριξη, καθώς περιλαμβάνει εκπαίδευση, οπλισμό, υλικοτεχνικές προμήθειες και ανταλλαγή πληροφοριών. Ο συνασπισμός αυτός των μερικών δεκάδων χιλιάδων μαχητών είχε ως ορμητήριό του περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα και περιλαμβάνει διάφορους επιμέρους συνασπισμούς και συμμαχίες, όπως το Εθνικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση (NFL), τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA) και το Κίνημα Απελευθέρωσης και Οικοδόμησης (LCM). Παρά το γεγονός ότι λειτουργεί κάτω από ένα ενιαίο πλαίσιο, εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές τριβές και εσωτερικές αντιπαλότητες μεταξύ των ομάδων που το απαρτίζουν- γεγονός το οποίο οδηγεί συχνά ακόμα και σε ένοπλες συγκρούσεις.
Μπορεί να υποστηρίζεται από την Τουρκία, όμως χρησιμοποιείται και από αυτή, όπως αποδεικνύει και το γεγονός ότι δυνάμεις του SNA έχουν εμπλακεί σε επιχειρήσεις εναντίον κουρδικών ομάδων στην περιοχή του Χαλεπιού, αναγκάζοντας πολλούς Κούρδους να εγκαταλείψουν την περιοχή αυτή.
SDF – Οι Κούρδοι
Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (Syrian Democratic Forces ή Hezen Suriya Demokratik) είναι ένας συνασπισμός κυρίως μειονοτικών ομάδων, όπως Κούρδους, Άραβες, Τουρκμένους, Ασσύριους κ.α. και διαδραματίζει βασικό ρόλο στη σημερινή εξελισσόμενη δυναμική της Συρίας. Ο συνασπισμός αυτός εκτιμάται ότι περιλαμβάνει αρκετές χιλιάδες μαχητές. Αν και δεν είναι αντάρτες με την παραδοσιακή έννοια, οι δυνάμεις αυτές έχουν συμμετάσχει ενεργά στις πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία και θεωρούνται ζωτικής σημασίας στοιχείο για την αναδιοργάνωση της χώρας στη μετασυγκρουσιακή εποχή.
Η «ραχοκοκαλιά» του SDF είναι και η πολυπληθέστερη, καλύτερα εκπαιδευμένη και εξοπλισμένη στρατιωτική δύναμή του, η κουρδική πολιτοφυλακή YPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού), που πρόσκειται στον χώρο της συριακής αριστεράς. Αποτελείται από περίπου 50.000 μαχητές, οι οποίοι έχουν λάβει υλικοτεχνική υποδομή, υποστήριξη και εκπαίδευση από τις ΗΠΑ και αποτέλεσε ίσως τον σημαντικότερο παράγοντα της συντριβής του ISIS, μετά την ίδρυσή της το 2014. Στον SDF εντάσσονται και οι διάσημες ανά τον κόσμο YPJ (Μονάδες Προστασίας Γυναικών), η οποία αποτελείται από Κούρδισες Γεζίντι μαχήτριες που επίσης πολέμησαν κατά του ISIS και έλαβαν μέρος στις τρέχουσες μάχες. Αποτέλεσαν το μεγαλύτερο φόβητρο των τζιχαντιστών του ISIS και τον πιο μισητό εχθρό τους, καθώς σύμφωνα με την ερμηνεία του Κορανίου από αυτούς, εάν ένας μαχητής σκοτωθεί από γυναίκα, χάνει την ευκαιρία να χαρακτηριστεί μάρτυρας και άρα, να πάει στον παράδεισο.
Στον SDF εντάσσονται και άλλες οργανώσεις και ομάδες όπως μέρος του PKK, η συμμαχία Τζαϊς αλ Θουάρ οποία περιλαμβάνει διάφορες παρατάξεις όπως το Κουρδικό Μέτωπο, την Ταξιαρχία Σελτζούκ, την Ταξιαρχία 99, την Ταξιαρχία Σουλτάν Σελίμ, την Ahrar al-Zawiya και άλλες. Μαζί, οι ομάδες αυτές αποτελούν έναν πολύπλευρο και ποικιλόμορφο συνασπισμό, αναπόσπαστο στοιχείο της βόρειας και ανατολικής Συρίας.
Στη διάρκεια της τωρινής επέλασης, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάληψη των περιοχών Al-Bukamal και Deir ez-Zor.
Southern Operations Command- οι «άτακτοι»
Πρόκειται για τη συνένωση τοπικών ομάδων ανταρτών -κυρίως σουνιτών και δρούζων- στη νότια Συρία. Οι ομάδες αυτές έχουν ενωθεί υπό την ονομασία Southern Operations Command και έδρασαν στις πόλεις Daraa, Suwayda, Quneitra, Khan Arnabeh και, ουσιαστικά, ολόκληρη τη νότια περιοχή της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των συνόρων με το Ισραήλ.
Ενώ πολλοί αντάρτες στην περιοχή αυτή είχαν προηγουμένως συνδεθεί με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA) κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η περιοχή γύρω από τη Ντάραα και τα νότια υψίπεδα του Γκολάν φιλοξενεί επίσης τζιχαντιστικά στοιχεία που συνδέονταν με την Jabhat al-Nusra, το ISIS και παρόμοιες ομάδες. Σε αυτό το στάδιο, οι συγκεκριμένες προσχωρήσεις αυτών των νέων ανταρτικών δυνάμεων παραμένουν ασαφείς, ενώ πολλοί από αυτούς πιθανόν περιμένουν να εκτιμήσουν την εξελισσόμενη δυναμική προτού ευθυγραμμιστούν οριστικά με μια συγκεκριμένη παράταξη ή αιτία.
Πηγή: Protothema.gr
