Για τον μέσο άντρα οπαδό, τα μεγάλα ποδοσφαιρικά ντέρμπι (αυτά στα οποία συμμετέχει η ομάδα του εννοώ) είναι τόσο σημαντικά όσο και τα ορόσημα στη σχέση του. Θλιβερό αλλά αληθινό. Όσο έντονα έχει μείνει στο μυαλό του το πρώτο ραντεβού με τη γυναίκα της ζωής του, άλλο τόσο του έμεινε και η βραδιά που έριξε μια ξεγυρισμένη τεσσάρα στον εχθρό! Βασικά, εκτός κι αν μιλάμε για κανένα σούπερ ευαίσθητο τύπο που κλαίει μόλις αντικρίζει το ηλιοβασίλεμα, το δεύτερο του έχει μείνει σαφώς περισσότερο. Ας είμαστε ειλικρινείς: Πόσες φορές έχετε σπάσει το κεφάλι σας για τη σωστή απάντηση στην ερώτηση –παγίδα: «Αχ, θυμάσαι τη βραδιά που με φίλησες για πρώτη φορά το τραγούδι που έπαιζε στο μπαρ;». Όχι δεν θυμάσαι. Το 0-4 μέσα στο Χαριλάου όμως το θυμάσαι; Και πως να το ξεχάσεις...
Η αγωνία πριν τη σέντρα λοιπόν, η υπερένταση την ώρα του ματς, η χαρά ή λύπη μετά το σφύριγμα της λήξης είναι συναισθήματα που συνοδεύουν έναν οπαδό στα περισσότερα παιχνίδια της ομάδας του. Ωστόσο όλα τα παραπάνω μεγεθύνονται επί δέκα στα ντέρμπι. Δεν θα ήταν ντέρμπι αλλιώς, θα ήταν η Eurovision.
Στη λίστα που ακολουθεί, με απόλυτο σεβασμό στο συγκεκριμένο είδος αρρώστιας (εκείνο που σε κάνει να μαραζώνεις μετά από μια βαριά ήττα, όχι αυτό που σε οδηγεί να θέλεις να πλακώσεις στο ξύλο αγνώστους με διαφορετικό κασκόλ...) υπάρχουν μερικά tip που ίσως σας βοηθήσουν να πολλαπλασιάσετε την ηδονή σε περίπτωση επιτυχίας ή να μετριάσετε (κατά το δυνατόν) την οδύνη σε περίπτωση αποτυχίας. Βεβαίως ο καθένας έχει τις δικές του συνήθειες, τους δικούς του τρόπους να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις. Εντούτοις, δεν χάνετε τίποτα να δοκιμάστε κάποια από τα παρακάτω. Ίσως να σας αρέσουν...
2. Μπες σε facebook, twitter και λοιπά social media. Αντιστάσου στον πειρασμό να συμμετάσχεις στη συζήτηση που θα έχει ανάψει και απλώς διάβασε πόνο. Το να διασκεδάζεις με τα σχόλια των ηττημένων δε σε κάνει κακό άνθρωπο. Βασικά ίσως και να σε κάνει λίγο. Αλλά εντάξει, μόλις νίκησες στο ντέρμπι, η καλοσύνη μπορεί να περιμένει...
3. Πάρε τον κολλητό σου, εκείνον τον κολλητό σου που υποστηρίζει τον «εχθρό». Μην του πεις τίποτα για το ματς. Μίλα παντελώς αδιάφορα για οτιδήποτε άλλο. Πίστεψε με, η συγκεκριμένη τακτική θα τον εξοργίσει περισσότερο από οποιαδήποτε καζούρα. Αυτός δεν ήταν ο στόχος σου;
4. Βγες με ποδοσφαιροπαρέα και συζητήστε το παιχνίδι όλο το βράδυ. Όσες φορές κι αν αναλύσεις μια μεγάλη νίκη, αποκλείεται να βαρεθείς.
5. Όταν γυρίσεις σπίτι το πρωί, πιωμένος, βάλε στο youtube να ξαναδείς τα στιγμιότυπα. Και μετά κοιμήσου σαν ευτυχισμένο πουλάκι.
2. Κάνε ότι αγγαρεία έχεις αφήσεις να εκκρεμεί στο σπίτι. Άλλαξε λάμπες, πλύνε πιάτα, σκούπισε, σφουγγάρισε, σιδέρωσε αν χρειαστεί. Κάνοντας πράγματα που δεν γουστάρεις καθόλου, αφενός απασχολείσαι με κάτι, αντί να βουλιάζεις στον καναπέ και στην κατάθλιψη και αφετέρου βρίσκεις την αφορμή να βρίζεις κάθε τρεις και λίγο δίχως να νιώθεις ημίτρελος: «Γαμώ τον τσαλακωμένο γιακά και τον διαιτητή σου μέσα»!
3. Δες τρία, τέσσερα, πέντε, όσα επεισόδια αντέχεις από μια σειρά που γουστάρεις πολύ. Βαριά δράματα τύπου «Breaking Bad» και «Sopranos» μάλλον δεν θα βοηθήσουν. Σε εμένα λειτουργούν τα «Φιλαράκια». Σε εσένα ίσως λειτουργεί το «How I met your mother». Οτιδήποτε σε χαλαρό sitcom πάντως, νομίζω κάνει δουλειά.
4. Μη βγεις. Ή τέλος πάντων αν βγεις, βγες με κοριτσοπαρέα (τις φίλες της αδελφής σου, τις φίλες της κοπέλας σου, τις δικές σου φίλες, δεν ξέρω, ψάξε βρες) και συζητήστε όλο το βράδυ το «Dancing with the stars 4». Το να μιλάς για τα πόδια της Δούκισσας πιθανόν να πάρει το μυαλό σου, έστω και για λίγο, από τα πόδια του Γιαταμπαρέ.
5. Εφόσον τελικά δεν βγεις, κάνε μια γουρουνιά. Παρήγγειλε το μισό κατάλογο από το αγαπημένο σου delivery και σαβούριασε ελεύθερα όση ώρα βλέπεις τα «Φιλαράκια» που λέγαμε πριν. Το φαγητό και μάλιστα το κακό φαγητό αποτελεί υποκατάστατο της χαράς. Και αφού η πόρνη η μπάλα δε σου έδωσε τη χαρά που προσδοκούσες, κάπου άλλου πρέπει να την αναζητήσεις...
Υ.Γ. Φυσικά υπάρχει και το «κάνε σεξ». Απλώς δεν είμαι σίγουρος σε ποια από τις δυο κατηγορίες ανήκει...
Η αγωνία πριν τη σέντρα λοιπόν, η υπερένταση την ώρα του ματς, η χαρά ή λύπη μετά το σφύριγμα της λήξης είναι συναισθήματα που συνοδεύουν έναν οπαδό στα περισσότερα παιχνίδια της ομάδας του. Ωστόσο όλα τα παραπάνω μεγεθύνονται επί δέκα στα ντέρμπι. Δεν θα ήταν ντέρμπι αλλιώς, θα ήταν η Eurovision.
Στη λίστα που ακολουθεί, με απόλυτο σεβασμό στο συγκεκριμένο είδος αρρώστιας (εκείνο που σε κάνει να μαραζώνεις μετά από μια βαριά ήττα, όχι αυτό που σε οδηγεί να θέλεις να πλακώσεις στο ξύλο αγνώστους με διαφορετικό κασκόλ...) υπάρχουν μερικά tip που ίσως σας βοηθήσουν να πολλαπλασιάσετε την ηδονή σε περίπτωση επιτυχίας ή να μετριάσετε (κατά το δυνατόν) την οδύνη σε περίπτωση αποτυχίας. Βεβαίως ο καθένας έχει τις δικές του συνήθειες, τους δικούς του τρόπους να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις. Εντούτοις, δεν χάνετε τίποτα να δοκιμάστε κάποια από τα παρακάτω. Ίσως να σας αρέσουν...
Σε περίπτωση νίκης
1. Μπες στο ίντερνετ και διαβάστε τα πρωτοσέλιδα – προαναγγελίες του ντέρμπι. Όχι των οπαδικών εφημερίδων (ή των οπαδικών σάιτ) της ομάδας σου. Των οπαδικών εφημερίδων (ή των οπαδικών σάιτ) του αντιπάλου! Τα διάφορα πολεμοχαρή «πατήστε τους», «ξεφτιλίστε τους» , «αφαλοκόψτε τους», «πάρτε τους στο σκάλπ» από αφορμές τσαντίλας μετατρέπονται σε εγγυημένη απόλαυση όταν γνωρίζεις ποιος αφαλόκοψε ποιον! Στο κάτω – κάτω το μόνο χαμόγελο πιο πλατύ από αυτό της ευτυχίας (με το οποίο ξεκίνησες το διάβασμα) είναι το χαμόγελο της γνήσιας χαιρεκακίας! Με το οποίο θα το τελειώσεις...
3. Πάρε τον κολλητό σου, εκείνον τον κολλητό σου που υποστηρίζει τον «εχθρό». Μην του πεις τίποτα για το ματς. Μίλα παντελώς αδιάφορα για οτιδήποτε άλλο. Πίστεψε με, η συγκεκριμένη τακτική θα τον εξοργίσει περισσότερο από οποιαδήποτε καζούρα. Αυτός δεν ήταν ο στόχος σου;
4. Βγες με ποδοσφαιροπαρέα και συζητήστε το παιχνίδι όλο το βράδυ. Όσες φορές κι αν αναλύσεις μια μεγάλη νίκη, αποκλείεται να βαρεθείς.
5. Όταν γυρίσεις σπίτι το πρωί, πιωμένος, βάλε στο youtube να ξαναδείς τα στιγμιότυπα. Και μετά κοιμήσου σαν ευτυχισμένο πουλάκι.
Σε περίπτωση ήττας
1. Απομακρύνσου από τον υπολογιστή. Ούτε σάιτ, ούτε facebook, ούτε τίποτα. Απομακρύνσου λέμε. Τώρα!2. Κάνε ότι αγγαρεία έχεις αφήσεις να εκκρεμεί στο σπίτι. Άλλαξε λάμπες, πλύνε πιάτα, σκούπισε, σφουγγάρισε, σιδέρωσε αν χρειαστεί. Κάνοντας πράγματα που δεν γουστάρεις καθόλου, αφενός απασχολείσαι με κάτι, αντί να βουλιάζεις στον καναπέ και στην κατάθλιψη και αφετέρου βρίσκεις την αφορμή να βρίζεις κάθε τρεις και λίγο δίχως να νιώθεις ημίτρελος: «Γαμώ τον τσαλακωμένο γιακά και τον διαιτητή σου μέσα»!
3. Δες τρία, τέσσερα, πέντε, όσα επεισόδια αντέχεις από μια σειρά που γουστάρεις πολύ. Βαριά δράματα τύπου «Breaking Bad» και «Sopranos» μάλλον δεν θα βοηθήσουν. Σε εμένα λειτουργούν τα «Φιλαράκια». Σε εσένα ίσως λειτουργεί το «How I met your mother». Οτιδήποτε σε χαλαρό sitcom πάντως, νομίζω κάνει δουλειά.
4. Μη βγεις. Ή τέλος πάντων αν βγεις, βγες με κοριτσοπαρέα (τις φίλες της αδελφής σου, τις φίλες της κοπέλας σου, τις δικές σου φίλες, δεν ξέρω, ψάξε βρες) και συζητήστε όλο το βράδυ το «Dancing with the stars 4». Το να μιλάς για τα πόδια της Δούκισσας πιθανόν να πάρει το μυαλό σου, έστω και για λίγο, από τα πόδια του Γιαταμπαρέ.
Υ.Γ. Φυσικά υπάρχει και το «κάνε σεξ». Απλώς δεν είμαι σίγουρος σε ποια από τις δυο κατηγορίες ανήκει...
