Πριν τον γάμο σε έλεγαν Έλενα (τυχαίο το όνομα), μετά τον γάμο, ευτυχώς δεν σε λένε Γιώργαινα (τυχαίο και πάλι) όπως έλεγαν ας πούμε την γιαγιά σου, σε φωνάζουν η γυναίκα μου, αυτή που παντρεύτηκα, αυτή που μου τρώει την ζωή, τον αέρα και τα λεφτά. Έπαψες πια να έχεις πλάκα, διότι σερβίρεις καθημερινά το ίδιο φαγητό. Παστίτσιο κάθε μέρα το βαριέται ακόμα και ο Ομπάμα, και τέτοιες ατάκες που προφανώς κάνουν τις αντροπαρέες να γελούν μεταξύ τους, διότι οι γυναίκες δεν γελούν καθόλου. Πόσα κλισέ, Θεέ μου, έχει ο γάμος;
"Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα", "οι παντρεμένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ", "παντρεμένοι και οι δυο γύρνα σε παρακαλώ", "και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή", "ξέρετε τι έκανα προτού παντρευτώ; ό,τι γούσταρα", "ο πιο εύκολος τρόπος για να θυμάσαι τα γενέθλια της γυναίκας σου είναι να τα ξεχάσεις μία φορά", "μια καλή σύζυγος συγχωρεί πάντα τον άντρα της, όταν αυτή κάνει λάθος", "σεξ με την γυναίκα μου, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;"... κι άλλες τέτοιες ατάκες και να τις προσθέσετε παρακαλώ στα σχόλια γιατί τώρα μόνο αυτές μου ήρθαν στο μυαλό. Θέλω να πω, αφού οι άντρες σε γενικές γραμμές, διότι υπάρχουν και οι εξαιρέσεις (εσύ μωρό μου), δεν θέλετε να είστε παντρεμένοι, νιώθετε μετά σκλάβοι και ζορισμένοι, αφού γενικά πιέζεστε, τι σκατά μας ζητάτε σε γάμο;
Μήπως σας παγιδεύουμε σε γάμο; Μήπως σας πρήξαμε να σας παντρευτούμε διότι δεν κάνουμε χωρίς εσάς; Μήπως σας έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό ο μπαμπάς μας; Μήπως δεν είχαμε σπίτι να μείνουμε και μας πήρατε στο δικό σας; Καλέ, εσείς δεν μας ζητήσατε; Εσείς δεν είπατε αυτός ο έρωτας είναι κρίμα να μην πάει σε γάμο και να χαθεί μια τέτοια αγάπη, αγάπη σαν κι αυτή μωρό μου;
Πώς είπατε; Ναι, αλλά μετά τον γάμο αλλάξατε!
Μάλιστα. Πιο κλισέ πεθαίνεις. Δηλαδή, πάψαμε να είμαστε μωρά και γίναμε γυναίκες, πάψαμε να είμαστε ο έρωτας της ζωής σας και η ζωή σας όλη και γίναμε αυτές που τρέφονται με την ζωή σας, δεν πήραμε μάστερ στην μαγειρική και μείναμε μεταξεταστέες στα ίδια φαγητά, παχύναμε όταν μείναμε έγκυος στο παιδί μας, δεν σας καταλαβαίνουμε με τα οικονομικά προβλήματα της κρίσης, ζούμε στον κόσμο μας, δεν αφήνουμε έναν άνθρωπο να εκφραστεί, επαγγελματικά προσωπικά και ξέρω 'γω καλλιτεχνικά, επειδή φτιάχνουμε την λίστα με το σούπερ μάρκετ...
Καλέ, εσείς δεν μας ζητήσατε; Εσείς δεν είπατε αυτός ο έρωτας είναι κρίμα να μην πάει σε γάμο και να χαθεί μια τέτοια αγάπη, αγάπη σαν κι αυτή μωρό μου;
Ώ χου, αυτό με το "δεν με καταλαβαίνεις", πραγματικά είναι η best seller συζήτηση μεταξύ παντρεμένων γυναικών. "Δεν τον καταλαβαίνω μου λέει, αλλά δεν μου λέει και τι δεν καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω τίποτα, μου λέει”. Εσύ καταλαβαίνεις, φίλη; Όχι και μένα τα ίδια μου λέει. Καμία επικοινωνία. Ο γάμος την σκότωσε κι αυτή. Διότι διέλυσε και τον έρωτα. Ε, ναι. Το ερωτευμένος με την γυναίκα μου σημαίνει ταυτόχρονα της παίρνω λουλούδια του Αγίου Βαλεντίνου και ωχ, μωρέ κι αυτή η παλιο-εμπορική γιορτή, η γιορτή των ανθοπωλείων και των κοσμηματοπωλείων, γυναίκες ανόητες, θύματα της αγοράς...
Πώς γίνεται η γκόμενα που ερωτεύεστε για όλα όσα είναι πριν τον γάμο, μετά γίνεται ένας άλλος άνθρωπος. Πώς γίνεται η ίδια γυναίκα που σας έκανε χαζό από έρωτα, μετά την βέρα να έγινε δεσμοφύλακας; Πώς γίνεται το κορίτσι που θέλατε να της κρατάτε το χέρι και να προχωράτε, έγινε ίδια η μάνα της; Πώς το φαγητό της ήταν το πιο νόστιμο από ποτέ, αλλά μετά το στεφάνι, έγινε άνοστο και ανάλατο; Πώς το κορμί της έγινε βαρετό και πώς το σώμα της σας πιάνει πολύτιμο χώρο στο κρεβάτι;
Πώς αλλάζει η γυναίκα μετά τον γάμο Ή πώς αλλάζει ο άντρας;
Αν δεν είστε σίγουροι ότι θέλετε μία και μόνο γυναίκα, για ποιο λόγο θέλετε να την παντρευτείτε; Για να το μάθετε;
Αν είστε παντρεμένος με βρίζετε. Αν είστε παντρεμένη με καταλαβαίνετε. Αν είστε ανύπαντρη με διαβάζετε και λέτε, καλά τα κείμενά της τα διαβάζει ο άντρας της και είναι ακόμα παντρεμένη; Οι γυναίκες είμαστε συντροφικά πλασμένες. Κατανοούμε ότι όλα του γάμου δύσκολα. Κρατάμε την οικογένεια, παλεύουμε για τον κοινό τόπο επικοινωνίας, αποδεχόμαστε περισσότερα, κάνουμε περισσότερες υποχωρήσεις. Αλλά, δεν θέλω να μιλήσουμε για μας τις γυναίκες...
Εσύ, κύριε, εσύ που είσαι έτοιμος να με βρίσεις στα σχόλια παρακάτω και θα πεις ότι είμαι σαν την μάνα μου, σαν όλες τις γκρινιάρες παντρεμένες που σας βάζουμε αλυσίδα και μπάλα στο πόδι μόλις σας παντρευτούμε, εσύ που λες ότι καλός ο γάμος, αλλά το θέλει και το κέρατό του, διότι ο άντρας δεν υπήρξε ποτέ μονογαμικός και οι άντρες είναι σαν τα μικρά παιδιά και έτσι λειτουργούν, εσύ που λες ότι η γυναίκα σου δεν σε καταλαβαίνει, τι κάνεις για τον γάμο σου να πετύχει;
Όχι τι κάνει η γυναίκα σου, τι κάνεις εσύ;
