Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που πάνε στην εκκλησία δέκα λεπτά πριν το Χριστός Ανέστη και όλοι οι υπόλοιποι.
Αν είσαι Godfather, μη ξεχάσεις λαμπάδα με μικι μάου πάνω.
Χουάν Αντόνιο Σαν Επιτάφιο. Άσχετο.
Η μικροφωνική της εκκλησίας, αυτό το έπος.
Το 'αληθώς ανέστη' είναι μάλλον η πιο άβολη απάντηση σε οποιαδήποτε φράση/ερώτηση ειπώθηκε ποτέ στα ελληνικά.
Καλά, κι αυτό που τσουγκρίζουν τα αυγά και από τις δύο πλευρές, τι φάση;
Μαγερίτσα με μανιτάρια παρακαλώ. Ευχαριστώ
Η μέρα θέλει ρυθμικά "κύριε ελέησον". Όπως αναπνέεις.
Όλοι μιλάμε ψιθυριστά. Οι περισσότεροι δεν ξέρουμε τον λόγο.
Μπορείς να φιλήσεις σταυρωτά το κορίτσι που καρφώνεις τόση ώρα, μετά το 'Χριστός Ανέστη'. Αρκεί να την πείσεις ότι την ξέρεις ή ότι την μπέρδεψες με κάποια άλλη.
Ποιος θα ξενυχτούσε τόσο αν δεν ήταν να βουτήξει τέσσερις φραντζόλες στη μαγειρίτσα;
"Συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά το μαλλί σας έχει αρπάξει φωτιά"
"Ααα, στο Καλαμάκι πρέπει να έγινε Ανάσταση, ακούω τα μπαμ-μπουμ". Κάθε χρόνο, σε ένα σπίτι στην Ηλιούπολη
Την αποκαλείς "Ανάστα" αν είσαι ο Μυθριδάτης, ή αν είσαι 14 ετών. Στα 15 καίγεσαι.
Ψάχνεις να βρεις ποιοι θα κάνουν ότι τραγουδάνε μετά το "Χριστός Ανέστη" , χωρίς όμως να ξέρουν τα λόγια.
Κάνεις "αααα" κοιτώντας ψηλά στον ουρανό τα βεγγαλικά. Όσο μεγάλος και να είσαι.
Δεν έχεις πάει στην Ανάσταση αν δεν έχει χυθεί καυτό κερί στο χέρι σου. ΜΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ;
Βεγαλλικά και αηδίες. Στο χωριό μου, στην Κρήτη, καίμε τον Ιούδα.
Το να ρίχνεις τη γουρούνα ανάμεσα στον κόσμο δεν είναι μαγκιά.
Έχεις δει τα ποντίκια να τρέχουν τρομαγμένα την Ανάσταση;
Προφυλακτικά. Έτσι λέμε αυτά που βάζεις στη λαμπάδα/κερί για να μην πέφτει στο χέρι σου λιωμένο. Προσπαθούμε να πούμε τη λέξη όσες περισσότερες φορές μπορούμε εκείνη τη βραδιά. Ναι, τόσο ώριμοι.
Αν μπορείς να μην πάρεις αυτοκίνητο για να πας στην Ανάσταση, μην πάρεις αυτοκίνητο για να πας στην Ανάσταση.
Ποτέ - μα ποτέ - δεν θα βρούμε την κατάλληλη ένδυση για το βράδυ της Ανάστασης, σε ότι αφορά δηλαδή το γράφημα ζέστη/κρύο.
Ματς-μουτς. Η στιγμή της χρονιάς που δεν μπορείς να τα αποφύγεις.
Με κάποιον τρόπο, πάντα ξέρεις αυτόν που έκανε δωρεά το καμπαναριό στην εκκλησία.
Να μην ξεχάσουμε να σχηματίσουμε έναν μαύρο σταυρό πάνω απ' την πόρτα μας πριν μπούμε στο σπίτι.
'Ανάσταση στην εκκλησία' είναι η κωδική ονομασία για το 'reunion με τους συμμαθητές απ' το δημοτικό'.
Ποτέ δεν κάθεσαι κοντά στην εξέδρα. Θες να φας όλες τις κροτίδες στη μούρη;
Πάντα κάθεσαι σε ανυψωμένο σημείο για να έχεις καλή θέα. Σε τελετή και κορίτσια (ξέρεις, φούστες, φορέματα κλπ κλπ)
Ανάσταση στο χωριό.
Παιδιά, να τελειώσει το Πάσχα με όλα τα δάχτυλα στη θέση τους, έ;
Αυτοί που και καλά τρώνε συκώτι λες και είναι μοσχαρίσια που είναι την υπόλοιπη χρονιά; Που είναι το συκώτι την υπόλοιπη χρονιά;
Γνωριζόμαστε από κάπου; Α, είσαι η κόρη του δεύτερου ξαδέρφου της μάνας μου. Ρε πώς μεγάλωσες έτσι;
Την περσινή μαγειρίτσα την θυμάσαι όλο το έτος.
Πάρε πέντε γουρούνες, ένωσε τες με ταινία, άναψε τες και πέτα τις μέσα σε ένα κάδο απορριμάτων. Και τρέξε.
Λαμπάδα και ας είσαι 40 χρονών. ΟΚ, λευκό κερί δηλαδή.
Κρασί, κρασί, κρασί. Όχι μπύρα στην Ανάσταση.
Ξεκινάς το πιώμα από το βράδυ της Ανάστασης, τελειώνεις όταν τελειώσουν τα ποτά.
Κανείς δεν είδε ποτέ την Ανάσταση σε ιδιωτικό κανάλι. ΕΡΤ και Άγιος ο Θεός. Συγγνώμη, και Χριστός Ανέστη.
