Η Ιταλία έχει μία τεράστια παράδοση στην “παραγωγή” πανέμορφων κοριτσιών που κατάφεραν να κυριεύσουν τη μεγάλη οθόνη και κυρίως τα ανδρικά πάθη. Ειδικά η μεταπολεμική γενιά, αφού μας χάρισε την πιο ωραία ηθοποιό του κόσμου κατά πολλούς, τη Σοφία Λόρεν, και από κοντά τη θρυλική εξάδα, με τις Τζίνα Λολομπρίτζιτα, Κλάουντια Καρντινάλε, Βίρνα Λίζι, Μόνικα Βίτι, Σιλβάνα Μάγκανο και βεβαίως τη “λύκαινα” Άννα Μανιάνι, συνέχισε από τα στούντιο της Cinecitta να βγάζει στάρλετ, σύμβολα ερωτικού πόθου.
Μία από τις βασικές εκπροσώπους εκείνης της γενιάς είναι και η Στεφανία Σαντρέλι, μαζί με τις Ορνέλα Μούτι και Λάουρα Αντονέλι. Ένα πανέμορφο κοριτσόπουλο, που ανακάλυψε ο σπουδαίος Πιέτρο Τζέρμι και της άνοιξε το δρόμο για τον κινηματογράφο, παίζοντας σε περίπου 100 ταινίες, ενώ ακόμη παραμένει ενεργή, σε τηλεοπτικές παραγωγές κατά βάση.
Η Στεφανία Σαντρέλι σήμερα γίνεται 75 χρόνων, αν και δεν της φαίνεται, διατηρώντας τη φρεσκάδα και τη γοητεία της. Λογικά θα γιορτάζει με την κόρη της, επίσης ηθοποιό, Αμάντα, τον γιό της Βίτο, τα εγγόνια της και τους πολλούς φίλους της στο πάντα ανοιχτό και ζεστό σπίτι της, όπως λένε όσοι τη γνωρίζουν. Εμείς θα σταθούμε στα πρώτα της βήματα, το όνειρο που έζησε, τις σπουδαίες στιγμές της στον κινηματογράφο, που θα μας θυμίζει πάντα εκείνες της μαγικές καλοκαιρινές βραδιές στα θερινά σινεμαδάκια που έμπαινες ευδιάθετος και έβγαινες ερωτευμένος…
Η Μις Σινεμά Βιαρέτζο και ο Τζίνο Πάολι
Η Στεφανία Σαντρέλι γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1946 στο Βιαρέτζο της Τοσκάνης, καρπός του έρωτα της Φλορίντα και του Οτέλο, τον οποίο έχασε σε ηλικία μόλις 8 ετών. Από μικρή, αν και το όνειρό της ήταν να σπουδάσει μπαλέτο και χορογραφία στη Γένοβα, στη σχολή του μαέστρου Ούγκο Νταλάρα, είχε μαγευτεί από το σινεμά, βλέποντας μαζί με τον αδελφό της Σέρτζιο, τρεις ταινίες την ημέρα.
Επίσης, συμμετείχε με χαρά στο περίφημο τοπικό καρναβάλι, ενώ της άρεσε να κάνει βόλτες με το ποδήλατό της. Και μόνο αυτή η εικόνα αποτελεί έμπνευση για μια ταινία...
Το 1960 θα κερδίσει τον διαγωνισμό ομορφιάς “Μις Σινεμά Βιαρέτζο”, ένα βραβείο που θα της δώσει τις πρώτες ευκαιρίες. Λίγο μετά θα γνωρίσει τον πρώτο της μεγάλο έρωτα, τον μετέπειτα διάσημο τραγουδοποιό Τζίνο Πάολι, του κλασικού “Sapore di Sale” και άλλων μεγάλων επιτυχιών. Μαζί του θα αποκτήσει την κόρη της το 1964.
Από μια φωτογραφία στην Cinecitta
Ας γυρίσουμε όμως τρία χρόνια πριν. Είναι το 1961, που ο Πιέτρο Τζέρμι θα δει μια φωτογραφία της στο περιοδικό “Le Ore” και θα την καλέσει στη Ρώμη για ακρόαση. Μέχρι να αποφασίσει αν θα τη χρησιμοποιήσει σε κάποια ταινία του θα προλάβει να κάνει ένα ρολάκι στην αντιφασιστική κωμωδία “Ο Φασίστας” του Λουτσιάνο Σάλτσε. Ο Τζέρμι θύμωσε, αλλά τελικά θα της δώσει τον ρόλο του κοριτσιού που ξετρελαίνει τον παντρεμένο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στην κλασική κωμωδία “Διαζύγιο αλά Ιταλικά”. Η ταινία αυτή, στην οποία θα τη συνοδεύει η μαμά στα γυρίσματα, επειδή ήταν μόλις 15 χρόνων, θα την κάνει αστεράκι πρώτης, καθώς θα βρεθεί ανάμεσα στα Όσκαρ (για πρωτότυπο σενάριο και Μαστρογιάνι), αλλά και στα βραβεία του φεστιβάλ Καννών. Με τον Τζέρμι, που θα πεθάνει πρόωρα, θα κάνει ακόμη τρεις ταινίες.
Η Σαντρέλι, μαζί με τα θηρία υποκριτικής της εποχής, θα ενταχθεί στη γενιά της Κομέντια αλά Ιταλιάνα και θα μπει σε έναν ξέφρενο ρυθμό γυρισμάτων, συμμετέχοντας σε καλές ταινίες του Αντόνιο Πετράτζελι, του τεράστιου Μάριο Μονιτσέλι, του Ετόρε Σκόλα και άλλων σημαντικών σκηνοθετών.
Γνωρίζοντας τη Θέρμη του Κορμιού της
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Το “Ατιμασμένη και Εγκαταλελειμμένη”, το “The Climax” με τον Τονιάτσι, το “Γνώρισα τη Θέρμη του Κορμιού της” με τον Ζαν Κλοντ Μπριαλί ή το “Ο Μπρανκαλεόνε Σταυροφόρος” με τον Βιτόριο Γκάσμαν; Έτσι, θα έρθει το 1970 όπου θα συμπρωταγωνιστήσει δίπλα στον Ζαν Λουί Τρεντινιάν, στο αριστουργηματικό “Ο Κονφορμίστας”, του Μπερτολούτσι, ο οποίος θα την προσκαλέσει να συμμετάσχει το 1976 και στο “1900”, ενώ το 1980 θα ολοκληρώσει μία ιδιαιτέρως πετυχημένη δεκαετία με τη δραματική κωμωδία “Η Ταράτσα” του Σκόλα, δίπλα στους γίγαντες Βιτόριο Γκάσμαν, Ζαν Λουί Τρεντινιάν και Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Για την υπέροχα μελαγχολική ταινία του Σκόλα θα κερδίσει και το βραβείο “Nastri d’ Argento” (ανάμεσα στις πολυάριθμες βραβεύσεις και διακρίσεις της), ένα κομβικό σημείο της σταδιοδρομίας της, καθώς κλείνει ένας κύκλος και δύσκολα φαίνεται ότι θα ανοίξει ένας καινούργιος.
Το Κλειδί
Κι όμως. Το 1983 θα τολμήσει να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο πρωταγωνιστώντας στη διάσημη ερωτική ταινία “Το Κλειδί” του Τίντο Μπρας, έχοντας δίπλα της τον Φρανκ Φίνλεϊ. Δεν είναι πλέον ένα κοριτσόπουλο, αλλά μία ώριμη γυναίκα που μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα τις ερωτικές φαντασιώσεις των ανδρών και ταυτόχρονα, να αναδείξει, όπως είπε και η ίδια χρόνια μετά, μία φεμινιστική διάθεση στον ερωτισμό. Η επιτυχία της ταινίας και φυσικά η δική της, θα την ωθήσουν να παίξει και σε άλλες ερωτικές ταινίες με καλή απήχηση.
Όνειρο για Πάντα
Το τελευταίο διάστημα ασχολείται με μία εκπομπή πολιτιστικού περιεχομένου στη RAI, ενθυμούμενη κυρίως ιστορίες από την καλλιτεχνική της διαδρομή. Ξεκινά με τη γοητευτική ιστορία της με τον Τζίνο Πάολι, περνά στον Πιέτρο Τζέρμι και σε άλλες προσωπικότητες, όπως τον Παζολίνι ή τον συγγραφέα Μάριο Σολντάτι, Όπως είπε και στην Corriere della Sera θα θυμηθεί και την πρώτη της νεότητα στο Βιαρέτζο, με το καρναβάλι, τον χορό, το σινεμά και την ποδηλατάδα. Μια εικόνα σαν όνειρο, που θα την ακολουθεί για πάντα. Θα μας συντροφεύει για πάντα...
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - Φωτογραφία από την ταινία “Ο Αντικονφορμίστας” του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι - ΑΠΕ-ΜΠΕ
