Δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο. Τον-ην είδες, σου άρεσε, κοιταχτήκατε λίγο έντονα και τσίμπησες. Τώρα γιατί είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις;
Είναι κάτι ψυχές με τις οποίες ακόμη κι αν μοιράστηκες μία μικρή περίοδο της ζωής σου, κατάφεραν να αφήσουν το δικό τους σημάδι -και είναι και ανεξίτηλο πανάθεμά το. Μπορεί με αυτούς τους ανθρώπους να πέρασες πέρασες μία ρομαντική περιπέτεια, αλλά το τέλος μιας τέτοιας σχέσης μπορεί κάποιες φορές να σε πληγώσει περισσότερο κι από τον χωρισμό με έναν άνθρωπο με τον οποίο ήσασταν χρόνια μαζί.
Φυσικά, δεν υπάρχει πάντα τρόπος να βάλεις μπροστά τη λογική και να πεις «ώπα» όταν βλέπεις ότι ο χρόνος περνά και η πληγή δεν επουλώνεται. Μη γίνεσαι αυστηρός με τον εαυτό σου και προσπάθησε να βρεις την πηγή του κακού.
Μπορεί σαν παιδάκι να ανέπτυξες συγκεκριμένες προσδοκίες
Στην παιδική ηλικία, η προσωπικότητα ενός ανθρώπου διαμορφώνεται ριζικά. Διαμορφώνονται και τα μοτίβα με τα οποία έλκεται από τους άλλους ανθρώπους, αλλά και το τι περιμένει από τις σχέσεις του.
Προβάλλουμε αυτά που θέλουμε να δούμε σε έναν εν δυνάμει σύντροφο. Αν τον εξιδανικεύσουμε και δημιουργήσουμε την εντύπωση στον εαυτό μας ότι είναι τέλειος και αρεστός από όλους, είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσουμε τον χωρισμό. Επιπλέον, αν δυσκολεύεσαι να αντιμετωπίσεις μία απώλεια, θα αναβάλεις το «πένθος» σου, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τα ξαναβρείς με το ταίρι του.
Η σχέση ξεκίνησε ή άρχισε σε μία καθοριστική περίοδο της ζωή σου
Ο χωρισμός μπορεί να πόνεσε πολύ επειδή η σχέση στην αρχή φαινόταν πολλά υποσχόμενη γιατί προέκυψε σε μία όμορφη στιγμή της ζωή σου ή επειδή τελείωσε σε μία κακή στιγμή της ζωής σου. Μπορεί να είχατε και ένα ιδιαίτερο δέσιμο.
Όποιος κι αν είναι ο λόγος που η περίοδος πένθους έχει παραταθεί, δεν υπάρχουν κανόνες για το πώς ή πότε «θα έπρεπε» να έχει θεραπευτεί η πληγωμένη σου καρδιά. Επομένως, θα το πούμε ξανά, μην κρίνεις τον εαυτό επειδή νιώθεις αυτά που νιώθεις, ακόμα κι αν απλά προσπαθείς να βρεις τον λόγο που ο χωρισμός σε έκανε να πονέσεις τόσο πολύ.
Δεν βοηθούν κι αυτές οι ορμόνες
Όταν ο άνθρωπος ερωτεύεται, γίνονται κάποιες αλχημείες μέσα στον οργανισμό του. Είναι η φυσική αντίδραση στον ενθουσιασμό και στην απόλαυση. Έρχεται δηλαδή η ντοπαμίνη, η ωκυτοκίνη και η σεροτονίνη και ο συνδυασμός τους σε κάνουν να νιώθεις τέλεια. Ειδικά όταν κάθεσαι δίπλα-δίπλα με το ταίρι σου, όταν αγγίζεστε ή όταν απλά δίνετε την προσοχή σας ο ένας στον άλλο.
Έτσι, πριν καλά καλά το καταλάβεις, έχεις δεθεί με τον άλλο. Το σώμα έχει δηλαδή ήδη δεθεί, κι είναι πολύ δυνατό αυτό που έχει συμβεί. Και όταν ξαφνικά σου στερήσουν αυτό το κοκτέιλ ορμονών, είναι δύσκολο να «αποτοξινωθείς».
Πηγή: in2Life.gr
