Λίγο ο Αύγουστος, λίγο η ζέστη, λίγο που είμαστε ακόμα στην Αθήνα ενώ όλοι οι υπόλοιποι κάνουν βουτιές, μας έπιασε μία εξομολογητική διάθεση. Τα αξέχαστα καλοκαιρινά love stories που ζήσαμε όταν ήμασταν μικρές, τότε παλιά.
Κάποιοι από τους καλοκαιρινούς έρωτες μας ήταν πλατωνικοί και κάποιοι άλλοι είχαν ένταση και πάθος. Για κάποιο μαγικό λόγο μας έμειναν και κάθε φορά που μας ρωτούν για τις περιπετειούλες κάτω από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι μας έρχονται στο μυαλό.
Πριν διαβάσετε τα δικά μας θα πρέπει να ακούσετε το καταλληλότερο τραγούδι για να μπείτε στο κλίμα.
Η Μάριον Παλιούρα έζησε το πιο σύντομο love story στην ιστορία
Tο καλοκαίρι πρέπει να βάλω μαγιό και δεδομένου ότι το δυνατό μου σημείο είναι το μυαλό μου, δεν έχω ρίξει ποτέ γκόμενο κατά τη διάρκεια κάποιας καλοκαιρινής δραστηριότητας
Η Ναταλί Σαϊτάκη θυμάται τον Πάβελ από την κατασκήνωση
Έναν έχω να θυμάμαι, κι αυτόν αμυδρά. Που, μεταξύ μας, δεν ήταν καν καλοκαιρινός έρωτας με την κλασική έννοια. Πιο πλατωνικός δηλαδή, ερωτεύεσαι τον ίδιο τον Πλάτωνα και κάθεστε και τα λέτε δι’ αλληλογραφίας.
Το καλοκαίρι της γ' γυμνασίου, είχα πάει κατασκήνωση σε κάτι λιβάδια της Αγγλίας. Ο κύριος σκοπός της κατασκήνωσης ήταν να εξασκηθώ στα ''ευγενή'' σπορ (είχαμε και στο χωριό μας γκολφ, εξάλλου) και να κάνω practice τα αγγλικά μου, διότι τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς θα έδινα εξετάσεις για το Proficiency.
Εκεί είχαν μαζευτεί συνομήλικοι διαφόρων εθνικοτήτων, κυρίως ''φραγκάτοι'' σκέτοι ή νεόπλουτοι. Έκανα παρέα με κάτι Γάλλους και κάτι Ισπανίδες, αλλά ο πιο ενδιαφέρον και κουλ άνθρωπος απ’ όλους ήταν ο Πολωνός. Αγαπούσε κι αυτός τη μουσική, οπότε μπορούσαμε να κάνουμε μια πιο ενδιαφέρουσα κουβέντα. Επίσης, ήταν προσγειωμένος κι όχι ξιπασμένος γιος πλουσίου, που είχε έρθει στην κατασκήνωση για να κάνει επίδειξη των χρημάτων του.
Τα μεσημέρια που κάναμε κοπάνα από τις δραστηριότητες της κατασκήνωσης, πιάναμε καθένας μας ένα παγκάκι, με 10 μέτρα απόσταση, ακούγαμε τις κασέτες μας στο γουόκμαν κι αναρωτιόμασταν σιωπηλά γιατί τα περισσότερα παιδιά στην κατασκήνωση δε χαλάρωναν ποτέ και βρισκόταν μονίμως στον ανταγωνισμό 'ο μπαμπάς μου έχει πιο μεγάλο αυτοκίνητο απ’ τον δικό σου'
Η Δέσποινα Δημά έπεσε στο κενό μεταξύ Σίφνου και Σερίφου
Μια αγάπη για το καλοκαίρι θα 'μαι κι εγώ, να σου κρατώ δροσιά στο χέρι να σε φιλώ. Θα μ' αγαπάς σαν καλοκαίρι και σαν παιδί, μα θα μου φύγεις με τ' αγέρι και τη βροχή. Έτσι ακριβώς. Ξεκινάς δυνατά με φιλιά κι αγκαλιές και καταλήγεις να σε μαλλιοτραβάει το αγέρι του Σεπτέμβρη γιατί αυτή η σχέση είναι καταδικασμένη από την πρώτη στιγμή. Ναι παιδί μου. Η γνωριμία με εκείνο το αγόρι το καλοκαίρι του 2007 δεν ήταν για να συνεχίσει. Πήγαμε κοριτσοπαρέα τουρνέ στο Αιγαίο και κάπου μεταξύ Σίφνου και Σερίφου βρέθηκα μεταξύ συρμού και αποβάθρας. Φυσικά και δεν πρόσεξα το κενό και έπεσα μέσα με μεγάλη χαρά. Έρωτας με την πρώτη ματιά και έρωτας με ημερομηνία λήξης.
Εμείς οι δύο με ζιβάγκο δε θα συναντηθούμε είπα μέσα μου και προχώρησα γιατί ήμουν αποφασισμένη να το ζήσω
Η Έλενα Μπουζαλά τον ήθελε, αλλά εκείνος ήθελε άλλη
Εγώ κάθομαι στην άμμο, μπροστά μου το απέραντο πράσινο – γαλάζιο καθώς έρχεται (ή έχει έρθει ήδη) μια καταιγίδα, ο μπάτλερ μου έχει φέρει το κοκτέιλ μου, το αεράκι περνάει κάτω από το μεγάλο εντυπωσιακό πάντα καπέλο μου, το μαγιό μου κίτρινο και κοραλί (λόγω Ladylike), οι σαγιονάρες μου καφέ genuine δέρμα, πολύ ψηλές βρίσκονται κάπου δίπλα μου. Το κραγιόν μου είναι κοραλί (και πάλι λόγω Ladylike), τα γυαλιά μου μεγάλα, διότι εκτός από τις πανάδες που δεν θέλω ποτέ να κάνω, βοηθούν στο να κρύψω την θλίψη μου, από έναν έρωτα ανόητο, που με έχει αφήσει μόνη μου καλοκαιριάτικα. Ακούω
