Σχετικά Άρθρα

• Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας - Σινεμά στις Πλατείες:  ‘’Σαρωτικός’’ Θανάσης Βέγγος στο καλοκαιρινό σινεμά
  σε Πολιτισμός
  
  Με επιτυχία και μεγάλη προσέλευση πολιτών πραγματοποιήθηκε στη Νέα Φιγαλεία, για άλλη μια χρονιά η προβολή ταινίας στο πλαίσιο του προγράμματος, ‘’Σινεμά στις Πλατείες’’ που διοργανώνει το Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας κάθε Καλοκαίρι.

  Η ταινία που προβλήθηκε ήταν: '''Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας'', με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο ηθοποιό Θανάση Βέγγο με ελεύθερη είσοδο για μικρούς και μεγάλους.

  Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1975-1976 και έκοψε 248.982 εισιτήρια. Ήρθε στην πρώτη θέση ανάμεσα σε 38 ταινίες της ίδιας σεζόν από τη Φίνος Φίλμ και πετυχαίνει την μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της σεζόν.

  Θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες του Θανάση Βέγγου, ενώ επίσης θεωρείται σημαντική για τον ελληνικό κινηματογράφο, καθότι σήμανε την αλλαγή των κινηματογραφικών ρόλων του Θανάση Βέγγου, οι ταινίες του και οι ρόλοι του έκτοτε απέκτησαν διαφορετικό περιεχόμενο.

  Πριν τη προβολή της ταινίας του Θανάση Βέγγου προβλήθηκε στο κοινό η παραγωγή – ταινία του Γυμνασίου Νέας Φιγαλείας, «Ο βασιλιάς που ήθελε να γίνει θεός’».

  Το Δ.Σ του Συλλόγου Νεολαίας και Άθλησης Νέας Φιγαλείας ευχαριστεί θερμά το Σύλλογο Νέων Φιγαλέων Αθηνών για τη παραχώρηση χώρου του προαύλιου του Λαογραφικού Μουσείου, το Δήμο Ζαχάρως-Φιγαλείας για τη προβολή της εκδήλωσης, τα στελέχη του Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση καθώς και το κοινό, μικρούς και μεγάλους, γονείς και μαθητές που έδωσαν το παρών. Επίσης την Υπεύθυνη του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Φιγαλείας Μαρία Γιαννίκου για την άψογη συνεργασία και φιλοξενία στο χώρο του μουσείου καθώς και την καθηγήτρια και ενεργό πολίτη της πόλης μας Ελένη Γιαννίκου για την υποστήριξη της εκδήλωσης.

  Επίσης, τα καταστήματα ‘’ΠΑΝΟΡΑΜΑ’’ για τη δωρεάν διάθεση των καθισμάτων καθώς και το ‘’ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΠΛΑΝΗ’’ για τη χορηγία των νερών για το κοινό.

  Το Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας θα προβάλει επίσης ταινία στην υπέροχη Φιγαλία(Παύλιτσα) το Σάββατο 24 Αυγούστου 2024 και ώρα 21:00 σε συνεργασία με το Σύλλογο Απανταχού Φιγαλέων – Ο Φίγαλος -.

  

  

  

  (Δελτίο Τύπου)
• Γωγώ Μπρέμπου για την τρανς ηθοποιό στην Επίδαυρο: «Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δοκιμαστεί πάνω στη σκηνή»
  σε Πολιτισμός
  

  «Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος πρέπει να προβληματίζεται σε σχέση με τη σεξουαλική ταυτότητα κάποιου, επειδή παίζει σε μία παράσταση» συμπλήρωσε

  Η Γωγώ Μπρέμπου έδωσε συνέντευξη και αναφέρθηκε στη μυθοπλασία που υπάρχει σήμερα στην τηλεόραση, αλλά και την τρανς ηθοποιό που θα παίξει στην Επίδαυρο.
  
  Η ηθοποιός μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Καλοκαίρι Yes» και αρχικά, ανέφερε: «Έχει γίνει restart στην τηλεόραση με τη μυθοπλασία κι ευτυχώς. Το κοινό έχει ανάγκη να βλέπει ιστορίες που το αφορούν. Εγώ στις πλατφόρμες είχα βαρεθεί να βλέπω τα πάντα για άλλες χώρες».
  
  Όσο για το Maestro και το ενδεχόμενο να συμμετείχε, δήλωσε: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ρόλος που θα μπορούσα να παίξω στη συγκεκριμένη σειρά».

  Αναφορικά με την αποχή που έκανε από την τηλεόραση, η Γωγώ Μπρέμπου εξήγησε πως δεν είχε χρόνο, λόγω του θεάτρου. «Από τη δεκαετία της κρίσης, από την αρχή της κιόλας, δεν υπήρχε τηλεόραση. Υπήρχαν διαφημίσεις για έξυπνη σίτα. Δεν υπήρχε τίποτα», εξήγησε.
  
  «Άρχισα να δουλεύω πάρα πολύ στο θέατρο, να κάνω 2-3 παραστάσεις τον χρόνο και με έναν τρόπο, δεν προέκυπτε να έχω χρόνο για να κάνω γυρίσματα στην τηλεόραση», συμπλήρωσε.
  
  Τέλος, σχολίασε την τρανς ηθοποιό που θα παίξει στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου. «Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δοκιμαστεί πάνω στη σκηνή. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος πρέπει να προβληματίζεται σε σχέση με τη σεξουαλική ταυτότητα κάποιου, επειδή παίζει σε μία παράσταση. Εγώ θα προτιμούσα τους θεσμούς να απασχολούν ο προϋπολογισμός για την υγεία ή την παιδεία», τόνισε κλείνοντας.

  Πηγή: protothema.gr
• 10 χρόνια χωρίς τον Θανάση Βέγγο, τον κορυφαίο κωμικό μας, τον άνθρωπο που πάντα έτρεχε
  σε Πολιτισμός
  

  Ο Θανάσης Βέγγος, ο λαϊκός ήρωας που απέδωσε με την μεγαλύτερη ευκρίνεια τον "φουκαρά" Έλληνα, τον "πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη", τον γκαφατζή, τον άνθρωπο για όλες τις δουλειές και της "καρπαζιάς", που εξέπεμπε την καλοσύνη, ένα κράμα των κορυφαίων κωμικών παγκοσμίως, έχει μείνει ως "ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ". Το σωστό θα ήταν ο άνθρωπος που πάντα έτρεχε. Κι αυτό γιατί έτρεχε, αρχικά, για να ξεφύγει από τις διώξεις, το σκληρό κράτος της μετεμφυλιακής Ελλάδας, τη Μακρόνησο, στη συνέχεια για το μεροκάματο και να ξεφύγει από την καταραμένη φτώχεια, την πείνα.

  Μπαίνοντας στον χώρο του κινηματογράφου, έτρεχε για να προλάβει, να δουλέψει, να ξεφύγει από την υποτίμηση των συναδέλφων του, να καταφέρει αυτό που είχε στο μυαλό του, να φτιάξει τις δικές του ταινίες, καλύτερες απ’ αυτές που του έδιναν, και μετά για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Έτρεχε μέχρι τα γεράματά του, όσο κρατούσαν τα πόδια του, καταφέρνοντας να ξεφύγει από την μιζέρια, αλλά και από τους εφιάλτες που του είχαν προκαλέσει τα νεανικά του χρόνια, ένας αφιλόξενος πλανήτης που μοιάζει να μην έχει χώρο για ανθρώπους σαν τον ένα και μοναδικό Θανάση μας.

  Εν αντιθέσει με το κυνηγητό που υπέστη ο Θανάσης Βέγγος από καταστάσεις, κράτος, σινάφι, ο λαός τον λάτρεψε, τον αγάπησε βαθιά. Όσοι ζήσαμε τις δεκαετίες του ‘70 και ‘80 και τον είδαμε από κοντά, σε μια πρεμιέρα, στο θέατρο, που έκανε περισσότερο για να εκτονώσει αυτή την απίστευτη αγάπη του λαού, που δεν μπορούσε να καλύψει το σινεμά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις εικόνες αποθέωσής του, την αγνή αγάπη του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1978, σε ποδοσφαιρικό αγώνα δημοσιογράφων- ηθοποιών "στα Φιλαδέλφεια" πήγαν για να δουν τον Βέγγο πάνω από 40.000 άτομα! Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, όλοι πήγαν για να δουν τον δικό τους "καλό άνθρωπο".

  Το οχτάστηλο πρωτοσέλιδο της "Αθλητικής" την επομένη ήταν «Ντελίριο 40.000 λαού για τον απίθανο Βέγγο». Αυτό δεν το κατάφερε φυσικά με τεχνικές, εξαίρετες ερμηνείες ή με γραφεία προώθησης, ιμπρεσάριους ή τη βιομηχανία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το κατάφερε γιατί ήταν ένα αυτόφωτο ταλέντο, που απλώς έπαιζε τον εαυτό του, ένας άνθρωπος που εξέπεμπε μεγαθυμία, ήταν ένα με το λαό και δεν τον πούλησε ποτέ.

  Ακόμη και σήμερα, δέκα χρόνια από τον θάνατό του (3 Μαΐου 2011) παραμένει ο αγαπημένος μουσαφίρης της ελληνικής οικογένειας, με τις χιλιοπαιγμένες κωμωδίες του, που προβάλει η τηλεόραση καθημερινά.
  
  Ο ήρωας πατέρας και η κληρονομιά της Μακρονήσου

  Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927, με καταγωγή από την Αμοργό, από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας. Ο πατέρας του ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, συμμετείχε στην προσπάθεια να σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, στην οποία εργαζόταν. Το "ευχαριστώ" της Πολιτείας, μετά την κατοχή, ήταν η απόλυσή του, εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Την εκδικητικότητα του κράτους όμως την κληρονόμησε και ο Θανάσης, που βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες φαντάρους αλλά και πολίτες. Εκεί, ο νεαρός Θανάσης θα γνωρίσει στο πετσί του τον εξευτελισμό, τα βασανιστήρια, το μίσος, αλλά και την αλληλεγγύη, τη φιλία, τη θυσία για ιδανικά. Θα γνωρίσει και θα συνδεθεί φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα ανακαλύψει το ταλέντο του και θα του αλλάξει πορεία.

  

  Μαγική Πόλη

  Και αυτό γιατί ο Θανάσης, ξεκινώντας ως παιδί για όλες τις δουλειές στα κινηματογραφικά πλατό, θα βρεθεί να κάνει και κάποια ρολάκια. Το έναυσμα θα του το δώσει ο Κούνδουρος καλώντας τον, το 1953, να παίξει στη "Μαγική Πόλη". Ο Κούνδουρος του ζήτησε απλώς να παίξει τον εαυτό του, τίποτα περισσότερο. Αυτό ήταν. Ο κόσμος του θεάματος είχε βρει τον κωμικό που μπορούσε να σε κάνει να γελάσεις με την καρδιά σου, να δακρύσεις, να αισθανθείς, να κατανοήσεις τι έχει τραβήξει αυτός ο λαός. Το 1956 ο Κούνδουρος θα τον φωνάξει και για τον "Δράκο" να παίξει ένα χαρακτηριστικό ρόλο.
  
  Εξαιρετικό Ταλέντο

  Ο Θανάσης Βέγγος γύρισε 126 ταινίες, πέρα από τις περιστασιακές εμφανίσεις του στο θέατρο και στη συνέχεια στην τηλεόραση, απ’ την οποία θα αποκομίσει, κακά τα ψέματα, ένα καλό και δίκαιο μεροκάματο, για τα δεδομένα του ερμηνευτικού του μεγαλείου. Παρότι δεν σπούδασε ποτέ υποκριτική και λαμβάνοντας άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος από την επιτροπή "Εξαιρετικών Ταλέντων" το 1959, έγινε γρήγορα αγαπητός μέσα από τους μικρούς ρόλους του που όμως έκαναν τη διαφορά. Ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 ήταν τέτοια η επιτυχία του που όλοι τον ήθελαν έστω και για ένα μικρό ρόλο στις ταινίες τους, φτάνοντας να παίζει κοντά 20 ταινίες τη χρονιά.
  
  Αληθινά χαστούκια

  Το 1959 κι ενώ έχει παίξει σε αρκετές ταινίες, μερικές απ’ τις οποίες αρκετά καλύτερες απ’ τον μέσο όρο, θα εμφανιστεί στην κλασική κωμωδία "Ο Ηλίας του 16ου" δίπλα στον Κώστα Χατζηχρήστο, με την ιστορία για την περιβόητη σκηνή με τα αληθινά χαστούκια να τραντάζει το κεφάλι του ακόμη και στα τελευταία του. Ίσως γιατί ήρθαν κι έδεσαν με τα χαστούκια της ζωής. Σύντομα θα έρθει και η πρώτη του προσωπική μεγάλη επιτυχία, με το ξεκαρδιστικό "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης", ερμηνεύοντας έναν επαρχιώτη που έρχεται στην Αθήνα για να πιάσει την καλή και μαζεύει σφαλιάρες από την αφιλόξενη πρωτεύουσα.
  Θα συνεχίσει να συμμετέχει σε πολλές ταινίες με χαρακτηριστικούς δεύτερους ρόλους που έχουν γράψει ιστορία. Αλλά συνάμα θα αρχίσει να πρωταγωνιστεί και σε ορισμένες ταινίες, απ’ τις οποίες ξεχωρίζουν αυτές που φτάνουν στα όρια του σουρεάλ και αναδεικνύοντας το σλάπστικ ως μεγάλη έκφραση τέχνης, με τη μοναδικότητα που είχε με τις ασυντόνιστη κίνηση και εκφορά λόγου. Κάτι που δεν κατάφερε κανένας νεότερος ηθοποιός να μιμηθεί.

  Η Περιπέτεια της "ΘΒ Ταινίες Γέλιου"

  Το 1964 θα μπει σε μεγάλες περιπέτειες, ιδρύοντας τη δική του εταιρεία παραγωγής την περίφημη "ΘΒ Ταινίες Γέλιου" για να γυρίσει τις δικές του ταινίες, προκειμένου να αποφύγει τη διαδεδομένη άρπα κόλα στο ελληνικό σινεμά. Κάτι που του κόστισε ακριβά, έχοντας και την κακή συνήθεια να πληρώνει καλά τους συνεργάτες του. Ανάμεσα στις εννιά ταινίες που θα προλάβει να γυρίσει, μέχρι να χρεοκοπήσει και να χάσει τα πάντα ήταν και οι απολαυστικές κωμωδίες "Δόκτωρ Ζιβέγγος", "Τρελός Παλαβός και Βέγγος", "Ένας Τρελός Τρελός Βέγγος" (ποιος θα ξεχάσει τον Θανάση να φωνάζει "ζήτω η ανοικοδόμηση" και να πηδάει από το παράθυρο) και βεβαίως τις δυο τεράστιες καλλιτεχνικές και εμπορικές ταινίες που γύρισε ο ίδιος, με ήρωα τον Πράκτορα Θου Βου 000.

  Δύο υπέροχες ταινίες του παραλόγου, σατιρίζοντας τον Τζέιμς Μποντ και δίνοντας εκτός από σκηνές απαράμιλλης τρέλας και τη δυνατότητα στους ηθοποιούς που συμμετείχαν να δώσουν αξιομνημόνευτες ερμηνείες, με τον στενό συνεργάτη του Τάκη Μηλιάδη να δίνει τα ρέστα του στο ρόλο του σκηνοθέτη δακρύβρεχτων ταινιών. Ταινίες που όσες φορές και να δεις θα ξεκαρδιστείς και θα μελαγχολήσεις για το πώς έχει καταντήσει σήμερα η κωμωδία.
  
  Τι Έκανες στον Πόλεμο Θανάση

  Το 1971, μέσα στη χούντα, θα πρωταγωνιστήσει στην καλύτερη ταινία που έπαιξε ποτέ και μια από τις σημαντικότερες ταινίες του ελληνικού σινεμά. Πρόκειται για το αντιπολεμικό "Τι Έκανες στον Πόλεμο Θανάση; " σε σκηνοθεσία του πολυεργαλείου και στενού φίλου του Ντίνου Κατσουρίδη ("Μπακαλόγατος") με τον οποίο γύρισε μια σειρά κοινωνικών κωμωδιών τα επόμενα χρόνια. Η ιστορία γνωστή, με έναν ταλαίπωρο καλόκαρδο αφελή εργάτη να μπλέκεται στην αντίσταση, αλλά αξέχαστη η ερμηνεία του, που εκτός από το ανόθευτο γέλιο προκαλεί και ρίγη συγκίνησης. Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και πραγματική αποθέωση του Θανάση από το κοινό κι ένα λαό που διψούσε για κάτι διαφορετικό, για κάτι που θα χτύπαγε στην καρδιά τους συνταγματάρχες.

  

  Με τον Κατσουρίδη θα γυρίσουν μεταξύ άλλων και την αξιολογότατη δραματική κωμωδία "Θανάση Πάρε το Όπλο Σου" (1972), ακόμη ένα χτύπημα για τη χούντα, αναδεικνύοντας και τον ρόλο των "νοικοκυραίων" της εποχής, ενώ θα συμμετάσχει και στο φιλμ του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Με το Βλέμμα του Οδυσσέα" το 1995.
  
  Πόνος

  Είναι σχεδόν αδύνατο να γράψεις για τη συνολική πορεία του Θανάση Βέγγου ακόμη και σε ένα βιβλίο. Το σίγουρο είναι ότι δικαίως κρατά ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μας. Και αυτό γιατί όπως είχε πει ο ίδιος με τη σεμνότητα που τον διέκρινε «δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα. Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα». Ένας πόνος που έγινε πολύ γέλιο, έγινε δάκρυ, αλλά ελάχιστη σκέψη...

  Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

• Θανάσης Βέγγος: Εννέα χρόνια χωρίς τον «καλό μας άνθρωπο»
  σε Πολιτισμός
  

  Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο αεικίνητος πράκτορας «Θου-Βου» - 'Αγνωστες στιγμές από τη ζωή του - Η απίστευτη εμμονή του με την καθαριότητα και το κυνηγητό της σκόνης- Δείτε βίντεο από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του

  «Κάποτε έβαλα όλο το συνεργείο και ξεσκόνισε τις Θερμοπύλες! Ναι, μα τον Θεό! Καθαρίσαμε τις Θερμοπύλες για ένα γύρισμα.
  
  Αυτή η τελειότητα μόνο στο δικό μου κεφάλι υπάρχει. Αυτή η τελειότητα με έχει οδηγήσει δύο φορές στην καταστροφή», είχε δηλώσει σε κάποια από τις λίγες συνεντεύξεις του ο μεγάλος Ελληνας ηθοποιός που σκόρπιζε απλόχερα το γέλιο μεταφέροντας ουσιαστικά στη μεγάλη οθόνη τις μανίες που τον καταδίωκαν και στην προσωπική του ζωή.
  
  Πολύ πιθανόν αν ζούσε σήμερα εν μέσω πανδημίας, ο Θανάσης Βέγγος θα είχε επινοήσει έναν ολόκληρο μηχανισμό εξολόθρευσης κάθε είδους μικροβίου και αιωρούμενης σκόνης καθαρίζοντας, σκουπίζοντας και ψεκάζοντας με μανιακή σχολαστικότητα όπως συνήθιζε πάντα να κάνει χωρίς καμία ορατή απειλή.
  
  Ο άνθρωπος «που έτρεχε σαν τον Βέγγο», υποδυόμενος στις ταινίες τον αεικίνητο μεροκαματιάρη της διπλανής πόρτας που παλεύει να επιβιώσει έχοντας στις πλάτες του το βάρος μιας στρατιάς εξαρτώμενων από τον ίδιο ανθρώπων χάριζε αβίαστα απείρου κάλλους ξεκαρδιστικές σκηνές σε μια εποχή δύσκολη όπου η φτώχια και η μιζέρια είχαν τον πρώτο ρόλο.
  
  Εμμονικός με την καθαριότητα, ουσιαστικά μέσα από τους ρόλους του σε ταινίες που έγραψαν κινηματογραφική ιστορία (Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή, Οι δοσατζήδες, Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης, Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;κτλ), μετέφερε στην οθόνη έναν απόλυτο γνώριμο χαρακτήρα από την καθημερινότητα της δεκαετίας του 50 και του 60, μπολιάζοντάς τον με τα δικά του αυθεντικά κουσούρια της ύπαρξής του σε ένα απόλυτο σουρεάλ one man show.
  
  Και κάπως έτσι ο Θανάσης Βέγγος έγραψε κινηματογραφική ιστορία εκθέτοντας στο ευρύ κοινό που τον λάτρεψε τις μανίες και τις φοβίες του σε ένα ατέρμονο αλληλοκυνηγητό μαζί τους.
  
  Αν κάποιος έβλεπε ένα παράθυρο, ο Βέγγος έβλεπε την σκόνη στις γρίλιες βασανιζόμενος από αθεράπευτη «σκονοφοβία» που τον συντρόφευε μέχρι και τα γεράματα.
  
  Κυνηγούσε παντού τη σκόνη!
  
  Οσοι τον έζησαν στο θέατρο τον θυμούνται να καθαρίζει σχολαστικά τα σκηνικά, μια εικόνα ρουτίνας στις καθημερινές πρόβες από τον δημοφιλή ηθοποιό που εξαιτίας της τελειομανίας του καταστράφηκε δύο φορές οικονομικά, αφού όσο ταλέντο είχε στην υποκριτική, άλλο τόσο του έλειπε στην οικονομική διαχείριση.
  
  Τον θυμούνται να διακόπτει την πρόβα για να τινάξει ένα τραπεζομάντηλο-μέρος του ντεκόρ ενώ τα καλοκαίρια όταν γυρνούσε στο θέατρο, έκλεινε τα παράθυρα για να αφήσει απέξω τη σκόνη, με τη ζέστη να γίνεται αφόρητη.
  
  Κανείς, όμως δεν μπόρεσε ποτέ να του κακιώσει, παρά τις ενίοτε ενοχλητικές και για τους άλλους εμμονές του αφού ξεχείλιζε από γλυκύτητα και καλοσύνη βοηθώντας τους πάντες για τα πάντα, ακριβώς όπως έκανε και στις ταινίες.
  
  Και τα πράγματα δεν ήταν πάντα καλά για τον ίδιο αφού μέχρι να καταφέρει να ορθοποδήσει οικονομικά έκανε ένα σωρό μικροδουλειές παράλληλα με την ηθοποιία για να καταφέρει να επιβιώσει.
  
  Από τις πιο αγαπημένες του ήταν εκείνη του παγοπώλη μεταφέροντας κολόνες πάγου στα σπίτια που παρά την κούραση, τον ευχαριστούσε επειδή την θεωρούσε «καθαρή δουλειά» -πάγος και σκόνη δεν πάνε μαζί. Η εμμονή με την σκόνη ήταν το κουσούρι που του έμεινε από την εποχή της Μακρόνησου όπου υπηρέτησε για δύο χρόνια την στρατιωτική του θητεία.
  
  Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαϊου του 1927. Ήταν μοναχοπαίδι του Βασίλη και της Ευδοκίας Βέγγου. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από τη δουλειά του, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων.
  
  Έτσι, ο Θανάσης άρχισε να εργάζεται από μικρός για να βοηθήσει την οικογένειά του. Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την επεξεργασία δερμάτων, ενώ παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του. Λόγω των πολιτικών φρονημάτων της οικογένειας, όταν ήρθε η ώρα της στρατιωτικής θητείας του, πήρε δυσμενή μετάθεση στη Μακρόνησο, στον τόπο εξορίας των κομμουνιστών. Η καθημερινότητα σκληρή και επίπονη, ένα βασανιστήριο για όλους, το ίδιο και για τον Βέγγο.
  
  Δούλευε σε ένα γιαπί μέσα στην αθλιότητα κουβαλώντας όλη μέρα πέτρες, πνιγμένος στην σκόνη και ψόφιος από την κούραση.
  
  Τα χρόνια στη Μακρόνησο
  
  Η αγάπη του για την καθαριότητα πριν από τα χρόνια της Μακρονήσου μετατράπηκε σε μανία και μετά, αφού πια έφυγε από αυτή. Ξεσκόνιζε πιάτα και ποτήρια κι ας ήταν ήδη πλυμένα, τίναζε πάντα τα ρούχα του πριν τα φορέσει, γυρνούσε ακόμα και τις τσέπες του παντελονιού του για να τις τινάξει ενώ φρόντιζε όλες τις συναντήσεις με φίλους και συνεργάτες να τις κάνει στο γραφείο του και όχι σε εξωτερικό χώρο.
  
  Για να είναι σίγουρος ότι όπου καθήσουν θα είναι όπως πρέπει όλα καθαρισμένα και ξεσκονισμένα ενώ στο σπίτι του είχε ακόμα και ιονιστή σε μια εποχή που ελάχιστοι ήξεραν καν την ύπαρξή του. Από τη Μακρόνησο δεν του μεινε μόνο το κουσούρι με την καθαριότητα αλλά και μία γνωριμία ζωής που του άνοιξε νέα μονοπάτια γι αυτό που θα γινόταν ο ίδιος αργότερα.
  
  Όχι πια ο Θανάσης ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, αλλά ο Βέγγος ο μεγάλος κωμικός ηθοποιός που λατρεύτηκε από τον κόσμο –αν και πάλι υποδυόμενος τον άνθρωπο για όλες τις δουλειές: η γνωριμία του με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο θα του αλλάξει τη ζωή και το 1954 θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο στη ταινία του «Μαγική Πόλις», παίζοντας στη συνέχεια για πέντε χρόνια μικρούς ρόλους ανακαλύπτοντας και ο ίδιος μαζί με το κοινό το μεγάλο έμφυτο ταλέντο του.
  
  Αν και δεν σπούδασε υποκριτική, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο, με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.
  
  Την ίδια χρονιά έκανε και το θεατρικό του ντεμπούτο, στην επιθεώρηση Ομόνοια πλατς πλουτς, δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη. Τα υπόλοιπα είναι πια ιστορία.
  
  
  
  Αν και α περίμενε κανείς μετά τον θρίαμβο που γνώρισε να κατάφερε να κάνει περιουσία, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική αφού παρά την εμπορική επιτυχία των ταινιών του, την περίοδο ειδικά μετά το 1964 οπότε κι έφτιαξε τη δική του εταιρεία παραγωγής (τη «ΘΒ-ταινίες γέλιου»), οδηγήθηκε στην καταστροφή από συσσωρευμένα χρέη.
  
  Ένα από τα λάθη του ήταν ότι για να ολοκληρώσει τις ταινίες του, προπωλούσε μετοχές, που συχνά ξεπερνούσαν το 100% της πραγματικής αξίας. Πουλούσε δηλαδή το 120% με 130% της ταινίας και στη συνέχεια ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει το 30% ή το 20% επιπλέον.
  
  Η πρακτική του αυτή η τόσο καταστροφική για τον ίδιο, φυσικά έγινε γνωστή και σε πολλούς που την είδαν σα μια γρήγορη και σίγουρη μέθοδο για να βγάλουν χρήματα. Και τον εκμεταλλεύτηκαν, από χρηματοδότες μέχρι και συνεργάτες όπως ένας ηλεκτρολόγος στον οποίο δώρισε ποσοστά από ταινία του όταν ο Βέγγος έμαθε ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος.
  
  Όταν τελικά η ταινία προβλήθηκε, δεν είχε να του δώσει τα χρήματα που του υποσχέθηκε με αποτέλεσμα ο ηλεκτρολόγος να τον καταγγείλει για χρέη και να τον σύρει στα δικαστήρια. Από τη μία η κακοδιαχείριση και από την άλλη η τελειομανία του αφού το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βγάλει το αποτέλεσμα που ήθελε.
  
  Κι αν αυτό δεν ήταν όπως ήθελε, ακόμα και σε μικρές λεπτομέρειες, σταματούσε το γύρισμα και ξανάρχιζε, μια διαδικασία πολύ δαπανηρή αφού το φιλμ τότε ήταν πανάκριβο. Παρά την επιτυχία, τα χρέη τον έπνιξαν.
  
  Τον κυνηγούσαν όλοι, εφορία και δανειστές ενώ φίλοι και συνεργάτες του γύρισαν την πλάτη. Έχασε το μόνο περιουσιακό στοιχείο που είχε καταφέρει να αποκτήσει από την καριέρα του, το σπίτι όπου έμενε με τη σύζυγό του Ασημίνα και τα δύο αγόρια τους, ένα διαμέρισμα στην Κυψέλη. «Η στιγμή που ξεβίδωσα την πινακίδα με το όνομα της εταιρείας από τον τοίχο, δεν περιγράφεται. Ένιωθα σαν να ξηλώνω τα όνειρα μου.
  
  Όλα», είχε περιγράψει αργότερα ο ίδιος. Τελικά κατάφερε να ανακάμψει κάποια χρόνια αργότερα, χάρη στη βοήθεια του στενού συνεργάτη και φίλου του, Ντίνου Κατσουρίδη που ανέλαβε ο ίδιος την οικονομική διαχείριση στις επόμενες ταινίες που δημιούργησαν και διέπρεψαν. Τη δεκαετία του '80 αποσύρεται από το σινεμά και κάνει λίγες βιντεοταινίες.
  
  Από τη μεγάλη οθόνη στην Επίδαυρο
  
  Θα επιστρέψει στον κινηματογράφο το 1991, με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του είναι πια δωρική, ήσυχη αλλά τεράστιας εκφραστικότητας. Το 1995 συμμετείχε στην ταινία Το βλέμμα του Οδυσσέα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ μνημειώδης υπήρξε ο ρόλος του στο Όλα είναι δρόμος του 1998. Τελευταία εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά» (2009).
  
  
  
  Ένα χρόνο πριν εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής ενώ το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη, με μεγάλη επιτυχία.Στην τηλεόραση, ο Θανάσης Βέγγος εμφανίστηκε στις σειρές: Βεγγαλικά (ΕΡΤ, 1988), Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης (ΑΝΤ1, 1990), Περί ανέμων και υδάτων (Mega, 2002), Έρωτας, όπως έρημος (ΝΕΤ, 2003), Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (ΑΝΤ1, 2006) και Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας (ΕΤ3, 2009). Με τη σύζυγό του Ασημίνα έζησε μέχρι να κλείσει τα μάτια του, σε ηλικία 84 χρονών, στις 3 Μαϊου του 2011.
  
  Ο Θανάσης Βέγγος νοσηλευόταν από τις 19 Δεκεμβρίου 2010 στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου, όπου και άφησε τη τελευταία του πνοή. Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας στο Θησείο την επόμενη, στις 4 Μαΐου, μέσα σε μία λαοθάλασσα και παρουσία πολλών επισήμων και φίλων. Τάφηκε στην Αμοργό, τόπο καταγωγής της μητέρας του και της γιαγιάς του.
  
  Η παρακάτω σκηνή από τη ταινία του 1995 στο «Βλέμμα του Οδυσσέα» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου θεωρείται ορόσημο. Είχε τον ρόλο ενός ταξιτζή που μετέφερε τον σκηνοθέτη στην Αλβανία:
  
  "Η Ελλάδα πεθαίνει.
  
  Πεθαίνουμε σα λαός.
  
  Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα.
  
  Και πεθαίνουμε....
  
  Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα.
  
  Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο".
  
  Οσα είπε Θανάσης για τον Βέγγο:
  
  Για το ταλέντο του:«Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα. Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα»
  
  Για τη γνωριμία με τον Κούνδουρο:“Θυμάμαι, όταν ήμουν στη Μακρόνησο το ’49, στις παραστάσεις που οργάνωνε ο Νίκος Κούνδουρος, στο θεατράκι που είχαμε στο Δεύτερο Τάγμα. Με έβαζε και έπαιρνα το μικρόφωνο κι έλεγα ό,τι μου κατέβαινε στο μυαλό.
  
  Έκανα μιμήσεις, παρωδούσα διαφημίσεις για γυναικείες κρέμες, οτιδήποτε. Γελούσαν οι πάντες. Από πού κι ως πού εγώ αστείος, αναρωτιόμουνα μέσα μου…Εκεί πρωτοείδα θέατρο. Είδα τον Κατράκη και τους άλλους μεγάλους να παίζουν. Ο Κούνδουρος με είχε σταμπάρει και πίστευε ότι θα μπορούσα να παίξω και με έβαλε κι έκανα διάφορα, σαν κλόουν περισσότερο”.
  
  Για τη γυναίκα του τη Μίνα: “Της πήγαινα πάγο στο σπίτι. Δούλευα σε γαλακτοπωλείο. Ανέβαινα το λόφο Σκουζέ με 100 χιλιόμετρα. Πιστέψτε με! Με τον πάγο στο χέρι. Η μία πόρτα άνοιγε, η άλλη έκλεινε. Είστε πολύ καλή, της έλεγα. Μακάρι να ήταν όλες οι πελάτισσες σαν κι εσάς”. Η Μίνα είχε αποκαλύψει ότι γοητεύτηκε από τα ωραία πράσινα μάτια του, τη λάμψη από ευγένεια, καθαρότητα και καλοσύνη που εξέπεμπαν…”
  
  Ο Βέγγος απέκτησε δυο γιους και εγγόνια τα οποία λάτρευε. Το 2008 η πλατεία της γειτονιάς του μετονομάστηκε σε πλατεία Θανάση Βέγγου και ο ίδιος βρέθηκε στην εκδήλωση μαζί με την οικογένειά του και συγκινημένος ευχαρίστησε τον κόσμο για την τιμή που του έκανε.
  
  Όταν τον ρώτησαν τι κρατάει από τη ζωή του, ο “καλός μας άνθρωπος” απάντησε: “Οτι με αγάπησαν 4 εκατομμύρια άνθρωποι και με μίσησαν τρεις. Νομίζω ότι δεν θα είναι παραπάνω”…
  Για τον φόβο του: «Kάθε φορά που υπέφερα, έβγαζα καταπληκτικά πράγματα στον Kινηματογράφο.
  
  Όταν τύχαινε να μου συμβούν ευχάριστα πράγματα, ήμουν κακός. Φοβάμαι, λοιπόν, το βόλεμα. Φοβάμαι, μήπως ξαφνικά, μου λυθούν όλα μου τα προβλήματα, μήπως βρεθώ με λεφτά, μήπως μου φύγουν οι ανησυχίες, το άγχος». Μία από τις σημαντικότερες ιδιότητες του ηθοποιού Θανάση, ήταν πως μπορούσε να μεταφέρει τα προβλήματά του στην κάμερα, μετατρέποντάς τα σε ένα εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα, που ναι μεν έβγαζε γέλιο, αλλά έδινε και τροφή για σκέψη στον θεατή.
  
  Για τη στάση του απέναντι στη ζωή:“Κάνε δώρο την απουσία σου σε αυτούς που δεν εκτίμησαν την παρουσία σου»
  
  «Ονειρέψου σαν παιδί, ζήσε σαν τρελός, αγάπα σαν άνθρωπος, μικρός ο κόσμος κι εμείς περαστικοί»
  
  «Επρεπε να γεράσω αγόρι μου για να μάθω τι είναι η ευτυχία. Τελικά η ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.
  
  Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις»
  
  «Δεν έχω χρόνο να μισώ αυτούς που με μισούν γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας αυτούς που με αγαπούν»
  
  Και κάποιες θρυλικές ατάκες από σκηνές που έγραψαν ιστορία:
  
  «Και πεινάω και βαριέμαι, και διψώ και κατουριέμαι»
  
  Πώς πουλάνε ένα φέρετρο
  
  «Να προτιμήσετε αυτό. Δεν πουλάμε, διαφημίζουμε. Σκέτο μαόνι, λουστραρισμένο στο χέρι. Για δείτε, αστράκια πετάει. Και με τζαμαρία.
  
  Το συνιστούν 38 κατασκευαστές κοιμητηρίων. Κατεκυρώθη! Ωραία επιλογή. Θα το χαρεί ο μακαρίτης («Ο παλαβός κόσμος του Θανάση», 1979, σεν. Ντ. Κατσουρίδης-Γ. Λαζαρίδης, σκηνοθεσία Ντ. Κατσουρίδης)
  
  Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο.
  
  Ήρθε ένας πελάτης και δεν του άρεσαν οι φωτογραφίες του. Τις πέταξε κάτω κι έφυγε εκνευρισμένος:
  
  -Θανάσης Βέγγος: Ελενίτσα, αυτές εδώ μας μείνανε. Πάρτες και βάλτες εκεί πέρα στη βιτρίνα. Αυτή εδώ βάλτη έτσι ανάποδα και γράψε από κάτω «Μύκονος»...
  
  Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί
  
  -Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν! Όλοι ακίνητοι, έτσι;
  
  -Γιώργος Γαβριηλίδης: Μια στιγμή κύριε φωτογράφε! Να παραμείνω απαθής, ή να μειδιώ;
  
  -Θανάσης Βέγγος: Τώρα να παραμείνεις απαθής, γιατί όταν δεις τις φωτογραφίες θα βάλεις τα κλάματα!
  
  -Ο Βέγγος είναι αστυφύλακας και τον φωνάζουν σ΄ ένα σπίτι που φαίνεται πως έχουν μπει κλέφτες
  
  -Μαρίκα Κρεβατά: Θα μπείτε τώρα; Και τι θα κάνετε;
  
  -Θανάσης Βέγγος: Θα τους αρχίσω, που σε πονεί και που σε σφάζει!
  
  -Μαρίκα Κρεβατά: Κι εν τω μεταξύ, φωνάζουμε το αυτοκίνητο των πρώτων βοηθειών και μαζεύει τα πτώματα!

  Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ