Βρισκόμαστε στο σπίτι σου. Είναι Σάββατο -μεσημεράκι. Εκείνη, ξαπλωμένη στον καναπέ παίζει με το τηλεκοντρόλ ενώ εσύ, τακτοποιείς τα πιάτα στο πλυντήριο.
Στοοοοοοοοοοοπ!
Σε περίπτωση που δεν πρόκειται για πλάνο από διαφήμιση κάποιου νέου συμβουλευτικού πόρταλ σχέσεων με moto: «Μην φτάνεις στα άκρα για να την κάνεις να σε χωρίσει», τότε αλήθεια, κάτι δεν πάει καλά στην παραπάνω εικόνα.
Παρότι οι χαρακτηρισμοί και δη οι απόλυτοι είναι το φόρτε μου, εν προκειμένω, δεν θα μπω σε αυτήν τη διαδικασία γιατί κατανοώ πόσο λεπτό είναι το συγκεκριμένο ζήτημα. Θα περιοριστώ στην εξής παραδοχή: Στα δικά μου μάτια, το «εσύ στο νεροχύτη, αυτή στον καναπέ» είναι πιο άκυρο και απρόσμενο και από το «εσύ στο χώμα και αυτή στη φυλακή» (επηρεασμένη κάπως από το The Orange is the new Black). Υπερβάλλω, το ξέρω. Αλλά αλήθεια, και μόνο που το σκέφτομαι, κάτι παθαίνω.
Σύμφωνοι. Εφόσον μένεις μόνος, μοναδικός υπεύθυνος καθαρισμού και συγυρίσματος είσαι εσύ. Άλλο εργένης όμως, άλλο χαρωπή νοικοκυρά.
Ισορροπία, δεν αντιλέγω. Αλλά, προσοχή στο διάκενο μεταξύ ισότητας και ισοπέδωσης.
Για να του πούμε κάπως πιο απλά, όπως εσύ πιθανότατα ξενερώνεις με έναν θηλυκό Νίκο Αλέφαντο στο πλάι σου, έτσι και εκείνη δεν μπορεί να σε βλέπει Μαίρη Παναγιωταρά ή Miss Doubtfire.
Πράγματι, υπάρχουν γυναίκες που δεν μπορούν την ακαταστασία και αξιολογούν αυστηρά ένα (να μην το πω μπάχαλο, να το πω) όχι και τόσο καθαρό σπίτι. Δεν είναι λίγες μάλιστα, αυτές που πάσχουν από το σύνδρομο της κακιάς πεθεράς (που τσεκάρουν με το δάχτυλο τις επιφάνειες μην και υπάρχει σκόνη στα πέριξ). Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, πρέπει να πούμε ότι το κολλημένος-με-την-καθαριότητα είναι unisex χαρακτηριστικό. Μπορεί να ανήκεις και εσύ σε μία από τις δύο προαναφερθείσες κατηγορίες.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, η συμβουλή μου είναι η εξής: Μην υποτιμάς τη δύναμη της διακριτικότητας.
Όταν εκείνη φύγει ή κοιμάται ή εν πάσει περιπτώσει δεν έχει κόψει εισιτήριο για την παράσταση «Σήμερα, καθαρίζουμε», μπορείς να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό. Εάν σου αρέσει δε, feel free to have fun.
Όταν όμως εκείνη βρίσκεται στα πέριξ και μάλιστα, χωρίς να δείχνει και μεγάλη προθυμία να κουνήσει τον (για να είσαι μαζί της) ωραίο πωπό της να κάνει ή έστω να βοηθήσει σε αυτά που πρέπει να γίνουν εντός οικείας, υποθέτω υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα να κάνεις από το σφουγγάρισμα.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναφέρω ότι υπάρχουν γυναίκες που εκτιμούν την «οικιακή» κινητικότητα σε έναν άντρα. Ωστόσο, δεν αποτελούν πλειοψηφία.
Οι περισσότερες που παρατηρούν το φίλο τους να συγυρίζει έχει παρατηρηθεί ότι σε βάθος χρόνου χάνουν το ερωτικό τους ενδιαφέρον για αυτόν.
«Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε» ένα πράγμα. Δεν ειρωνεύομαι, ίσα ίσα. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι η οικειότητα είναι καλό πράγμα όταν μιλάμε για σεξ. Όσο πιο πολύ γνωρίζεις τον άλλο τόσο περισσότερα πειράματα κάνεις μαζί του και ούτω καθεξής. Αντιθέτως, στην καθημερινότητα μπορεί να διαλύσει ένα ζευγάρι.
#truestory
Διάλογος μεταξύ των γονιών μιας φίλης μου:
Μαμά: Σήμερα το βράδυ, θα πάω Πλούταρχο και δεν ξέρω τι να βάλω.
Μπαμπάς: Θα πάμε Πλούταρχο;
Μαμά: Όχι εσύ αγάπη μου, εσύ έχεις σίδερο.
Μπαμπάς: Α ναι, σωστά.
Πρόκειται για πολύ παλιό περιστατικό (εξού και ο Πλούταρχος) αλλά αληθινό περιστατικό.
Σε αυτήν την οικειότητα αναφέρομαι και σε αυτήν εναντιώνομαι. Προφανώς και δεν είναι όλα τα ζευγάρια όπως οι γονείς της φίλης μου (ελπίζω). Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά που βρίσκονται σε καλό δρόμο να τους φτάσουν. Εάν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα σε κάποιο από αυτά λοιπόν, το μόνο που έχουν πω είναι το εξής απλό: Αναστροφή. Και ας την φας την κλήση.
