Κατ' αρχάς, να ξέρετε πως αυτή η λέξη «πατρινιά» μου κάθεται στον λαιμό. Να, εδώ! Δεν προλαβαίνω να πω σε μία νέα παρέα πως είμαι από την Πάτρα και αμέσως θα έχω περίεργα βλέμματα, γελάκια, ποικίλους σχολιασμούς για το είδος των γυναικών της πόλης μου κι άλλα τέτοια σχετικά. Ε, νισάφι πια, ας ξεφύγουμε από αυτά τα κλισέ στερότυπα, με πληγώνουν βαθύτατα και προκαλούν ψυχοσωματικά να ξέρετε.

Σε άλλα νέα, τιμή μου και καμάρι μου να είμαι καταυλακιώτισσα (κατάλαβες, κάτω από το αυλάκι = κάτω από τη διώρυγα της Κορίνθου). Έχω γεννηθεί, μεγαλώσει, σπουδάσει και ζήσει όλη μου τη ζωή σε αυτή την πόλη. Δε θα σου χρυσώσω το χάπι και θα σου πω πως όλα είναι τέλεια, πως ποτέ δεν έχω νιώσει την ανάγκη να φύγω ή πως δεν υπάρχουν συνθήκες να με ενοχλούν, αλλά θα σου ομολογήσω τον παντοτινό μου έρωτα και όλους τους λόγους που κάνουν ιδανική αυτή την πόλη.

Το να κατάγεσαι από την Πάτρα σημαίνει

Να καταλήγεις στη θάλασσα, άσχετα από ποιον δρόμο θα έχεις πάρει. Ναι, έχουμε τέλειο σχεδιασμό ως πόλη για να μην χάνεσαι. Κι αν μάθεις το -μικρό- της κέντρο, έχεις καταφέρει να πλοηγηθείς παντού. Ακόμα και εγώ που, ομολογουμένως, δεν είμαι και ανθρώπινο GPS.

Να χρειάζεσαι το πολύ 20 λεπτά το καλοκαίρι για να βρεθείς στην πιο κοντινή όαση ξαπλώστρας και αντηλιακού. Χωρίς βαβούρα, χωρίς να περνάς διόδια για να φτάσεις στον προορισμό σου, χωρίς να είσαι κολλημένος στην κίνηση για ώρες που μοιάζουν ατελείωτες.

Η φωτογραφία είναι του χρήστη του Flickr Elenapaint

Να μην σταματούν ποτέ οι πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες γεμίζουν τοπικά θέατρα, συναυλίες κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, party με γνωστά και διεθνή ονόματα.

Να υπάρχει πάντα κάτι καινούριο να εξερευνήσεις. Ακόμα και εγώ που είμαι εδώ 26 χρόνια, νομίζω πως αν στρίψω σε μία γωνία, θα δω κάτι νέο που ποτέ μέχρι πρότινος δεν είχα παρατηρήσει.

Να πηγαίνεις κάθε Κυριακή απόγευμα με φίλους στη μαρίνα και αράζουμε κάτω από τον ήλιο με καφέ.

Να μην έχεις να ζηλέψεις τίποτα από το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Μόνο αν το δεις, θα με πιστέψεις.

Να σε ζηλεύουν όλοι οι Έλληνες μια φορά τον χρόνο και να εύχονταν να ζούσαν στην Πάτρα. Έχουμε τσακωθεί με γνωστούς και φίλους για το αν το καρναβάλι μας είναι το καλύτερο της χώρας και δικαίωμα να το κρίνουμε έχουμε μόνο εμείς που το έχουμε βιώσει από μικρά παιδιά.

Να έχεις εκπαιδευτεί σε ακραία καιρικά και φυσικά φαινόμενα. Ως γνωστόν, στην Πάτρα ή θα βρέχει ή θα κάνει σεισμό.

Να περνάς τα καλοκαιρινά σου βράδια δίπλα στη θάλασσα, χορεύοντας μέχρι το πρωί και στο καπάκι να πηγαίνεις για το καλύτερο βρόμικο που κυκλοφόρησε ever στην καντίνα του Ρίου.

Να μπορείς να καταλαβαίνεις την αξία του «μινάρας».

Η φωτογραφία είναι του χρήστη του Flickr //www.flickr.com/photos/24807880@N00/5030135126" target="_blank">Automatomato

Διαβάστε εδώ: Τι σημαίνει να είσαι...

Να έχεις για θέα ή όλη την πόλη ή τη θάλασσα στις καλύτερες γαμηστρώνες. Πόσο πιο ρομαντικοί δηλαδή;

Να «διασκεδάζεις» την υπόλοιπη Ελλάδα με το νι και το λι μας που στολίζουν τη φωνή μας, αλλά και κάτι άλλες ιδιωματικές λέξεις τύπου πορτόνι.

Να θελεις «ένα τσιγάρο δρόμο» για να πας στα Καλάβρυτα.

Να σηκώνεις το τηλέφωνο και να λες «έλα μου». Μόνο αυτό χρειάζεται, ούτε καλημέρες ούτε κοινότυπες προσφωνήσεις.

Έχουμε ωραίους άνδρες βρε παιδί μου, πως να το κάνουμε; Εντάξει, έχουμε και κάγκουρες, αλλά τα γονίδια εξελίσσονται καλά σε αυτή την πόλη.

Η φωτογραφία είναι του χρήστη του Flickr Ze Valdi

Και μεταξύ μας είμαστε όλοι ένα μεγάλο κρεβάτι. Τι, όχι; Δεν είναι ώρα να μιλήσω για αυτό; Άντε καλά, πάω πάσο!

Να χρειάζεσαι μόνο ένα λεωφορείο για να φτάσεις στον προορισμό σου. Πόσο τέλειο.

Να τη ζεις την Τσικνοπέμπτη για τα καλά. Μουσικές, σουβλάκια, μασκαρέματα όλη μέρα, όλη νύχτα.

Να έχεις το μεγαλύτερο και πιο όμορφο ναό όλων των Βαλκανίων! Βοήθειά μας ο Άγιος Ανδρέας.

Να δίνεις ραντεβού έξω από το Zara στην Αγ.Νικολάου. Διαφορετικά πού θα βρεθείς με τους φίλους σου;

Να έχεις ζήσει τα ροκ και έντεχνα εφηβικά σου χρόνια στην Γεροκωστοπούλου.

Να κάθεσαι για το κρασάκι σου στον πλακόστρωτο δρόμο της Ηφαίστου και δίπλα να έχεις το Ρωμαϊκό Στάδιο.

Να μην έχεις ανάγκη καμία ΕΜΥ για να ξέρεις τον καιρό. Κοιτάς την Παλιοβούνα απέναντι και ξέρεις αν θα κάνει κρύο.

Να πηγαίνεις γαι ένα μπάνιο στην παραλία της Καλογριάς και να γίνεται μονοήμερη εξόρμηση. Όχι βλακείες.

Η φωτογραφία είναι του χρήστη του Flickr //www.flickr.com/photos/125904492@N06/15044452333" target="_blank">Vasilis Karamouzos

Εκείνα τα μεσημέρια Σαββάτου που οικογένειες, ζευγάρια, σκυλιά, γατιά, παιδιά βγαίνουν όλοι για μία βόλτα στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου.

Κακά τα ψέματα, κάθε πόλη με φοιτητές έχει διαφορετική αίσθηση ζωής. Και έχεις δει το campus του Πανεπιστημίου μας; Οι κουβερτούλες στο γκαζόν λείπουν και γίναμε Cambridge (λέμε τώρα, μη ρίξετε ντομάτες στην οθόνη του υπολογιστή σας).

Να τρως κρέπα με παγωτό στο Δασύλλιο και τα φώτα όλης της πόλης να απλώνονται μπροστά σου.

Και στην τελική αν ξεπεράσεις την πρώτη εικόνα της δηθενιάς, είμαστε πολύ καλά παιδιά κατά βάθος.