Θα πω Καλό Πάσχα και θα περάσω κατευθείαν στο ψητό -σουβλιστό: Σε βλέπω.
Χωμένος μέσα σε μία -ούτε καν- αναπαυτική καρέκλα προσπαθείς να πάρεις ανάσα. Με το ένα χέρι τρίβεις την κοιλιά σου ενώ με το άλλο τσιμπάς λίγη ακόμα πετσούλα από το αρνί. «Δεν υπερβάλλω, θαυμάζω» δικαιολογείσαι στον εαυτό σου, σκεπτόμενος πόσο πετυχημένο βγήκε φέτος(Όχι ότι αν ήταν μάπα θα έλεγες-έκανες κάτι διαφορετικό, αλλά εντάξει πασχαλιάτικα μην σε κακοκαρδίσω).
Λίγη πετσούλα ακόοοοοομα, μ'ακούς;
«Όχι» απαντάει διαμαρτυρόμενο το στομάχι σου. Έχει αρχίσει να σε πιάνει δυσφορία. Προσπαθείς να βολευτείς. Κάθεσαι λίγο πιο πίσω. Ακουμπάς στην πλάτη της καρέκλας («Μα καλά πόσο άβολες είναι αυτές οι καρέκλες;»). Τώρα και τα δύο χέρια πιάνουν κοιλιά. Ξεκινάς να παίρνεις ανάσες -τις βαθιές, της εγκυμοσύνης. Φυσάς-ξεφυσάς και κάπου κάπου πετάς και ένα αγχομαχητό, έτσι για το εφέ.
«Πάει με χάνετε» μονολογείς.
«Σταμάτα μωρέ την γκρίνια» σου απαντώ και σου βρίσκω λύση ώστε να κατέβουν πιο εύκολα τα 100 κιλά αρνί που είχες τη φαϊνή ιδέα να φας. Και ναι, ξέρω ότι το έκανες «για το καλό», «για να δεις αν το πέτυχες», «γιατί όντως, το πέτυχες», «γιατί μία φορά τρως και εσύ» και «γιατί τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε».
Λοιπόν, οι λύσεις στο πρόβλημά σου είναι οι ακόλουθες.
Απόφυγε τα ανθρακούχα ποτά
Αγαπημένη -του Ηλία Αναστασιάδη- κοακόλα, λυπάμαι αλλά δεν μπορείς να βοηθήσεις.
Δεν ξέρω εάν είσαι της άποψης ότι «Η κοκακόλα είναι φάρμακο». Είχα ένα φίλο στο σχολείο που δεν προλαβαίναμε να πούμε «φούσκωσα» τσουπ, το πέταγε. Είσαι δεν είσαι ωστόσο, το συμπέρασμα είναι ένα: ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΕΙ. Στην ίδια μοίρα, βρίσκεται και η σόδα και το ανθρακούχο νερό. Γενικότερα, τα αναψυκτικά.
Θα το πω επιστημονικά (φοράω τη λευκή μου ρόμπα που κλείνει μπροστά και όχι πίσω-αμέσως εσύ): Τα ανθρακούχα ποτά έχουν την τάση να διαταράσσουν τη φυσιολογική έκκριση του στομάχου. Όχι μόνο δεν βοηθούν στη διαδικασία της πέψης αλλά χαλαρώνουν και τον οισοφαγικό σφιγκτήρα.
(Έσκασα με τη ρόμπα) Θα το πω και πιο απλά: Δεν ξεφουσκώνουν -φουσκώνουν.
Άσε κάτω το τσιγάρο
Επειδή πήρα από πάνω το κολάι: Η νικοτίνη έχει την ιδιότητα να βοηθά στη χαλάρωση του οισοφαγικού σφιγκτήρα και να διευκολύνει τυχόν παλινδρομήσεις.
Νεράκι με λεμόνι στο βραστήρα
Μπορεί μόλις το διαβάσεις να σου ρθει μία μικρή αναγουλίτσα, αλλά σταμάτα να κάνεις σαν μωρό. Σου το προτείνουν άνθρωποι που ξέρουν (δεν εννοώ εμένα) και έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα. Η πρότασή τους λοιπόν είναι να βράσεις νερό και να προσθέσεις μέντα και λεμόνι.
Η μέντα έχει σπασμολυτική δράση, χαλαρώνει τους μυς του πεπτικού συστήματος και το αφέψημα από τα φύλλα της βοηθάει στην καλή χώνεψη.
Ένα μασαζάκι στην κοιλιά μήπως;
Κοινώς, μια χαρά το κάνεις τόσην ώρα αυτό το χάιδεμα στην κοιλιά (αυτό το άτιμο το ένστικτο της επιβίωσης). Για πιο γρήγορα αποτελέσματα: Το κυκλικό μασάζ στην κοιλιά -γύρω από τον αφαλό- με ελαιόλαδο ή κάποιο άλλο φυτικό λάδι στο οποίο θα έχεις ρίξει μέσα μερικές σταγόνες αιθέριων ελαίων από πορτοκάλι, γκρέιπφρουτ, μύρο, μέντα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ ή θυμάρι, βοηθάει πολύ στην ανακούφιση των δυσπεπτικών συμπτωμάτων.
(Αν το κάνεις, μοιράσου μαζί μας μία σέλφι με την κοιλιά και το λάδι μην είσαι μοναχοφάης και αχώνευτος #διπλης)
Περπάτα λίγο
Και όχι δεν εννοώ από το σαλόνι στο κρεβάτι (εξηγώ παρακάτω το γιατί). Προσοχή: Μην κάνεις το τετράγωνο. Πιθανότατα οι αναθυμιάσεις από τα υπόλοιπα αρνιά της γειτονιάς φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα.
Μην κοιμηθείς αμέσως μετά το φαγητό
Η λευκή μου ρόμπα σε ενημερώνει ότι: Η πέψη διευκολύνεται από μια πιο όρθια στάση. Άσε που μεταξύ μας, τόσους καλεσμένους έχεις. Λίγο σέβας στον Ξένιο Δία δεν βλάπτει (σόρι, λάθος θρησκεία).
Απομακρύνσου από τους ξερόλες
Κίνδυνος-θάνατος! Η ερώτηση: «Τι να κάνω για να χωνέψω» είναι πιο επικίνδυνη και από το «Μήπως να έτρωγα λίγο γλυκάκι να πάει κάτω να μου αλλάξει και η γεύση;». Όπως καταλαβαίνεις, η απάντηση και στα δύο είναι «Dont do it».
Επίσης: Αν παρόλα αυτά, δεν σεπρόλαβα και έχεις ήδη πάρει ως απάντηση τη λύση της μαγειρικής σόδας ανακατεμένης με νερό τότε χύσε γρήγορα το περιεχόμενο στο νεροχύτη. Μπορεί μεν να σου περάσει η βαρυστομαχιά αλλά κινδυνεύεις να πάθεις γαστρίτιδα.
Επειδή σε ακούω που ψελλίζεις: «Άμα επιβιώσω, του χρόνου θα φάω λιγότερο». Ένα έχω να σου πω: Και ψεύδεσαι και τρως.
Χρόνια πολλά!
