Μια συνταγή από το Taste of Life by Betty
Αυτή τη γαλατόπιτα έφτιαχνε η θεία μου , στο χωριό (Παλλάντιο Αρκαδίας) το Πάσχα . Ήταν το τοπικό , παραδοσιακό γλύκισμα των ημερών. ΄Εψηνε κάτι τεράστια , αλουμίνια ταψιά με μεγάλες ποσότητες από γάλα κι αυγά και φυσικά το βουτυράκι που έκανε όλο το σπίτι να μοσχοβολάει αλλά έκανε και ένα άλλο θαύμα: έκανε τις άκρες του γλυκού ξεροψημένες και τραγανές έτσι που όλοι αγωνιούσαμε να εξασφαλίσουμε ένα τέτοιο “γωνιακό” κομμάτι . Η γεύση του και η νοστιμιά του δεν περιγράφονται καθώς ήταν φτιαγμένο με αγνά υλικά αλλά και με αγάπη , απλότητα , ζεστασιά και έντονο αίσθημα φιλοξενίας…Τη γαλατόπιτα της θείας τέτοια εποχή τη φτιάχνω κι εγώ και προσπαθώ να προσεγγίσω το άρωμα και τη γεύση της εποχής των παιδικών μου χρόνων στο χωριό…
Υλικά :
1 λίτρο γάλα
4 αυγά
200 γρ. ζάχαρη
2 βανίλιες
80 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
30 γρ. κορν φλάουρ
2 κ.σ. βούτυρο
Λίγο ακόμα βούτυρο ή ηλιέλαιο για το πυρέξ
Άχνη και κανέλα για το σερβίρισμα
Βάζουμε το γάλα σε μια απλωτή κατσαρόλα στη φωτιά για να ζεσταθεί . Παράλληλα χτυπάμε στο μίξερ χειρός τα αυγά με τη ζάχαρη , το σιμιγδάλι , το κορν φλάουρ και τις βανίλιες για λίγα λεπτά μέχρι να γίνουν κρέμα . Όταν το γάλα στην κατσαρόλα αρχίζει να αχνίζει (πριν βράσει) παίρνουμε δυο-τρεις κουταλιές με την μεγάλη κουτάλα της σούπας και το προσθέτουμε στο μίγμα του μίξερ ενώ συνεχίζουμε το χτύπημα . Αδειαζουμε τότε όλο το περιεγχόμενο του μίξερ μέσα στη κατσαρόλα , στο γάλα που κοντεύει να βράσει και ανακατεύουμε διαρκώς με το σύρμα . Περιμένουμε να πάρει βράση και τότε θα δούμε ότι αρχίζει να πήζει . Συνεχίζουμε το ανακάτεμα για λίγα λεπτά ακόμα μέχρι να δέσει η κρέμα . Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το βούτυρο . Ανακατεύουμε μέχρι να δούμε ότι το βούτυρο έχει λιώσει και έχει ενσωματωθεί στην κρέμα . Αδειάζουμε τότε την κρέμα αυτή σε καλά βουτυρωμένο ή λαδωμένο πυρέξ (20x30) και ισιώνουμε την επιφάνειά της με τη βοήθεια σπάτουλας . Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο , στους 200ο , στην κάτω σχάρα , για 50-60 λεπτά μέχρι να ροδοψηθεί καλά .
Μόλις κρυώσει λιγάκι , πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα , κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε .
Καλή επιτυχία και καλή απόλαυση!
Kαι μια...άσχετη πληροφορία : "ξυπόλυτη" ονομάζουμε την πίτα που δεν έχει φύλλο σα να μη φοράει παπούτσια . Η λέξη ξυπόλυτος προέρχεται από το ρήμα εξυπολύω που σημαίνει λύνω τα υποδήματά μου...σε ελεύθερη μετάφραση.
Βρείτε περισσότερες συνταγές στο Taste of Life by Betty
