Ο Αργοσαρωνικός είναι αυτό που λέμε "εύκολη λύση". Είναι κοντά. Είναι εύκολα προσβάσιμος και στην πλειοψηφία των νησιών του, δεν χρειάζεται αυτοκίνητο. Από θάλασσες δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από το Αιγαίο (εντάξει το Ιόνιο είναι εκτός συναγωνισμού) ενώ από φαγητό και νυχτερινή ζωή θα μπορούσε σε ορισμένες περιπτώσεις να παραδώσει μερικά μαθήματα επιτυχημένων συνταγών.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν μας εκπλήσσει και πολύ το γεγονός ότι οι Σπέτσες βρίσκονται μεταξύ των τοπ ταξιδιωτικών προορισμών. Όλοι εμείς ωστόσο που τις ξέρουμε λίγο καλύτερα, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι ακόμα και αν τα παραπάνω δεν ίσχυαν, οι Σπέτσες και πάλι θα ήταν από τους πιο αγαπημένους μας προορισμούς.
Πού έχεις ξαναδεί τόση αρχοντιά μαζεμένη;
Οι Σπέτσες είναι ένας συνδυασμός επανάστασης και παράδοσης πασπαλισμένος με ζάχαρη άχνη. Είναι ένα αριστοκρατικό αμυγδαλωτό από εκείνα που κακομαθαίνουν τους πρέσβεις και τους λαούς τους.
Και είπα αμυγδαλωτά και μου ήρθε μία λιγούρα.
Αν θέλεις αμυγδαλωτό παραδοσιακό, σπετσιώτικο, τότε ο Πολίτης και ο Κλήμης είναι δύο από τις σίγουρες στάσεις σου. Σε περίπτωση που δεν έχεις ξαναφάει, ετοιμάσου να ξαναφάς, ενώ αν έχεις, τότε ετοιμάσου να ξεχάσεις αυτά που ήξερες. Τα αμυγδαλωτά στις Σπέτσες δεν μοιάζουν με τα υπόλοιπα. Τέλος. Γι αυτό ευχή και κατάρα σου δίνω (που λέει ο λόγος) αν έχεις σκοπό να τα πάρεις για κέρασμα, τότε προετοιμάσου να γυρίσεις με άδεια χέρια σπίτι ή στο γραφείο. Πάρε καλού κακού και ένα δύο σουβενίρ για παν ενδεχόμενο.
Άλλωστε, η αγορά των Σπετσών είναι σχεδόν τόσο ξακουστή όσο τα κανόνια της. Δεν αναφέρομαι μόνο στα μαγαζιά με είδη δώρων. Αρκεί να σου πω ότι μερικές από τις μεγαλύτερες επωνυμίες έχουν παράρτημα στην Ντάπια ή την πλατεία Ρολογιού. Σε περίπτωση που πας με το κορίτσι σου, λοιπόν, ετοιμάσου για εκείνη τη βόλτα για ψώνια που απέφευγες τόσον καιρό να κάνετε στην Ερμού. Ακόμα και αν δεν έχετε μπάτζετ για τέτοιες αγορές, μία ματιά στις βιτρίνες, φτάνει -και γεμίζει ένα δίωρο περπάτημα.
Αν δεν είσαι και πολύ του window shopping τότε μία καλή ιδέα είναι όση ώρα εκείνη χαζεύει, εσύ να επισκεφθείς το σπίτι της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Το καμάρι του νησιού είναι πόλος έλξης πολλών τουριστών. Τόσο το σπίτι όσο και το άγαλμά της.
Μιας και πιάσαμε το θέμα περίπατος, μία βόλτα στην πάνω μεριά της Ντάπιας με τα υπέροχα άσπρα σπίτια και τις μωβ βουκαμβίλιες είναι απαραίτητη. ιδανική ώρα το απογευματάκι λίγο πριν δύσει ο ήλιος.
Για ηλιοβασίλεμα, μία καλή λύση είναι πάντα το Ορλώφ στο παλιό λιμάνι. Μιλάμε για ένα μαγαζί-σύμβολο των Σπετσών και για το φαγητό αλλά και -κυρίως- για τη μαγευτική θέα που κρύβει το μπαλκόνι του.
Είσαι δεν είσαι ρομαντικός, το θεωρείς ή δεν το θεωρείς πασέ, μία βόλτα με το αλογάκι, πρέπει να την κάνεις. Για το καλό. Για να βγάλεις selfie με hashtag #καροτσερι και για να κάνεις τη διαδρομή Ντάπια- Παλιό Λιμάνι αγναντεύοντας τη θάλασσα και τα πανέμορφα σπίτια.
Προσοχή, προσοχή: Αυτή τη διαδρομή οφείλεις να την κάνεις και με τα πόδια. Μπορεί να είναι μακριά, αλλά αξίζει. Το νου σου απλώς, στα αλογάκια.
Αν είσαι δεινός ποδηλάτης, τότε οι Σπέτσες είναι το νησί που θα λατρέψεις. Απουσία αυτοκινήτων, χωματόδρομων ή δύσβατων ανηφόρων, έχεις την απόλυτη ελευθερία να κάνεις πετάλι στα πανέμορφα σοκάκια και να βρεις εκείνο το μοναδικό σημείο στο νησί που θα ονομάσεις δικό σου. Αν πάλι, δεν το πολυέχεις το σπορ, τότε υπάρχει και η γουρούνα.
Για πρωινό, στο Φούρνο πίσω από τον κεντρικό δρόμο προς το Παλιό Λιμάνι. Αν πάλι θέλεις κάτι πιο αραχτό και λάιτ τότε οι καφετέριες της Ντάπιας είναι πρόθυμες να σε φιλοξενήσουν. Να σε τρατάρουν καφέ, αμυγδαλωτά και πρωινό της αρεσκείας σου.
Σε εκείνο το σημείο, ο -συνονόματος- θρυλικός Ρούσσος ψήνει την πιο ξεροψημένη βάφλα για το στομάχι σου και μόνο. Μην τον αφήσεις να περιμένει. Και ζήτα έξτρα νουτέλα.
Ήρθε η ώρα της βουτιάς
Και εδώ, οφείλω να είμαι ειλικρινής: Στις Σπέτσες, οι παραλίες δεν είναι εξαιρετικές. Είναι καθαρές ναι, ορισμένες έχουν και ελκυστικά νερά, αλλά δεν είναι αυτό που λέμε ουάου.
Αν έχεις σκάφος ή προτίθεσαι να νοικιάσεις, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Οι απάτητοι κολπίσκοι που θα συναντήσεις στο δρόμο σου είναι τόσοι που δεν θα ξέρεις πού να πρωτορίξεις άγκυρα.
Η πιο διάσημη -και δικαίως- παραλία του νησιού είναι το Καΐκι. Τα τελευταία 20 χρόνια -και βάλε- έχει κερδίσει τους παραθεριστές για τα καθαρά νερά της, το κεφάτο beach bar με τα τίμια κοκτέιλ του και το ωραίο αλλά λίγο τσιμπημένο εστιατόριό του. Στο Καΐκι μπορείς να πας και με καραβάκι.
Στις διάσημες παραλίες των Σπετσών εντάσσεται και η Αγία Μαρίνα. Μία απέραντη αμμουδιά, κοντά στο κέντρο του νησιού. Το Paradise, το beach bar της, υπόσχεται να ανεβάσει το κέφι σου από τις πρώτες απογευματινές ώρες και να σε χορτάσει με τις μεγάλες μερίδες του. Το τραβάει το ουζάκι του, λέω εγώ τώρα.
Στη βόρεια πλευρά του νησιού, ο Βρέλλος και το beach bar του αποτελούν μία ακόμη καλή επιλογή αν θέλεις κάτι όχι τόσο κεντρικό και διάσημο. Το ίδιο ισχύει και για την παραλία των Αγίων Αναργύρων στη νοτιοδυτική πλευρά.
Onemanpedia, σφήνα
Η Αγία Μαρίνα και οι Άγιοι Ανάργυροι είναι προστάτες του νησιού γι αυτό και θα ακούσεις πολλές φορές τα εν λόγω ονόματα στο νησί. Συγκεκριμένα το Ανάργυρος, για τις Σπέτσες είναι το δικό μας Γιάννης.
Ξυλοκέριζα, Ζογεριά και Αγία Παρασκευή είναι οι λιγότερο γνωστές άρα και οι πιο ήσυχες παραλίες που και μόνο γι αυτό, αξίζει να απλώσεις την πετσέτα σου. Η Ζογεριά είναι η πιο απόμερη των τριών, ενώ στην Αγία Παρασκευή ετοιμάσου να χαζέψεις με τα ψηλά και περίεργα πεύκα της.
Αν έχεις όρεξη για εκδρομή, τότε πέρνα απέναντι. Υπάρχουν φορές που είμαι πεπεισμένη ότι το Πόρτο Χέλι έχει ωραιότερες παραλίες από τις Σπέτσες, ωστόσο δεν είμαι ακόμη σε θέση να στο πω με βεβαιότητα. Όπως και να έχει, αν βρεθείς προς τα εκεί, τότε οπωσδήποτε πρέπει να εντοπίσεις το Κουνούπι. Βότσαλο και παγωμένο νερό. Και δεν μεταδίδω άλλο.
Πεινάσαμε όμως
Και στις Σπέτσες, το μόνο σίγουρο, είναι ότι δεν θα πεινάσεις.
Αν θέλεις κάτι low budget αλλά τίμιο, με μεγάλες μερίδες τότε στην Πλατεία Ρολογιού θα σε περιμένει το Clock. Αγαπημένος προορισμός των φοιτητών και άρα γεμάτο κάθε ώρα. Για να βρεις τραπέζι πρέπει να είσαι τυχερός. Όταν το κάνεις, τότε πάρε ένα μπέργκερ. Όποιο μπέργκερ.
Στην κατηγορία μπέργκερ υπάρχει και το πιο celebrity: Το Bluefield Burger δια χειρός Νόνης Δούνια. Εντάξει, δεν τα φτιάχνει η ίδια αλλά κατάλαβες. Και αυτό στην Πλατεία Ρολογιού με ίσως, λίγο πιο μεγάλο κοινό.
Για ψάρι οπωσδήποτε στην βεράντα του Πάτραλη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να πηγαίνει στις Σπέτσες, θυμάμαι και αυτό το όνομα. Και κάθε φορά που τον επισκέπτομαι θυμάμαι και τον λόγο. Είναι λιγάκι τσιμπημένος στις τιμές, αλλά ψάρι είναι αυτό.
Στο Λιοτρίβι και την Ακρογιαλιά για το ουζάκι και την αστακομακαρονάδα σου. Ή το καλαμαράκι και το χταποδάκι σου. Ή γενικότερα, τον ψαρομεζέ σου πάνω στο κύμα.
Στο Νερό της Αγάπης για μία πιο ιδιαίτερη στιγμή των διακοπών σου. Στην ανατολική άκρη του νησιού βρίσκεται ένα μαγαζί που αν φας το ριζότο με θαλασσινά του, φήμες λένε ότι δεν θα θελήσεις να ξαναφάς αλλού. Ο κήπος με τα κεριά και την ειδυλλιακή ατμόσφαιρα είναι ό,τι πρέπει για ένα βράδυ με Πανσέληνο ή τα γενέθλιά της ή την επέτειό σας. Ή τίποτα. Απλά, πήγαινε.
Το Μουράγιο, θα σε φιλοξενήσει στη βεράντα του και θα σου προσφέρει έναν καλά ενημερωμένο κατάλογο κρασιών. Δοκίμασε οπωσδήποτε τις γαρίδες του και τις ιδιαίτερες σαλάτες του. Πριν φύγεις, πέρνα μια βόλτα από το μπαρ. Για ένα σφηνάκι. Άντε δύο. Έτσι, για να ξεκινήσει καλά το βράδυ.
Το THROUBI είναι το ιδανικό μέρος για πρώτο-δεύτερο ποτό. Χαλαρό, μπροστά από τη θάλασσα με μουσικές ψαγμένες και ιδαίτερες. Μαζεύει λίγο κόσμο και βρίσκεται στην αρχή της περατζάδας.
Το Tôle θα το εκτιμήσεις σίγουρα, αν βγαίνεις προς Κολωνάκι. Κυριλέ μαγαζί με μερικές από τις πιο εκθαμβωτικές παρουσίες του νησιού.
Στο Booze θα κινηθείς σε ρυθμούς techno και deep house ενώ στο Bikini θα κάνεις ένα ωραίο flashback στα αγαπημένα 90's. Και στα δύο, γίνεται το αδιαχώρητο και από κέφι άλλο τίποτα.
Το Guzel είναι και αυτό στη φιλοσοφία των 90's. Όχι τόσο στη μουσική όσο στη νοοτροπία: Είναι το club που θα κλείσεις τραπέζι, θα ανοίξεις μπουκάλι, θα κινδυνέψεις να φας πόρτα.
Αν είσαι περισσότερο του εντέχνου και του ελαφρολαϊκού, τότε το La Luz πρέπει οπωσδήποτε να το επισκεφθείς. Live μουσική και τίμιο φαγητό συνοδεύουν το κρασάκι σου και σου ανεβάζουν το κέφι ως που να πεις "ώπα".
Αν είσαι των καλλιτεχνικών φωτογραφιών, τότε πριν ανέβεις στον όροφο του La Luz, κάνε μια στάση στο ισόγειο. Ο χώρος είναι τόσο ωραία φωτισμένος που σίγουρα θα βγάλει την επόμενη profile picture σου.
Το καλτ πλέον Stavento, είναι έτοιμο να σε υποδεχθεί και να "γεμίσει" τις πρώτες πρωινές σου ώρες.
Αν θέλεις κάτι καλτ, μπορείς πάντα να πιεις τα ποτά σου στο Brachera. Παλιό και δυνατό στη διασκέδαση. Όποιος έχει πάει Σπέτσες στη δεκαετία του '90, ξέρει. Το Brachera και το Stavento είναι από τα μαγαζιά που αξίζει να επισκεφθείς για την εμπειρία.
Η ωραιότερη ώρα να περπατήσεις μπροστά από το ξενοδοχείο Ποσειδών, είναι λίγο πριν ξημερώσει. Πρόκειται για ένα από τα εμβληματικά και πιο όμορφα σημεία του νησιού. Αν η τσέπη σου το αντέχει, μπορείς να μείνεις ή να δοκιμάσεις το εστιατόριό του. Αν πάλι όχι, και μία δεκάδα φωτογραφιών στην είσοδό του, αρκεί.
Στο πνεύμα του Ποσειδών στο ακόμα πιο λουξ, είναι τα Νησιά. Απλώς εντάξει, εδώ όπως καταλαβαίνεις, αλλάζουμε κατηγορία.
Αναφορικά με τη διαμονή, στις Σπέτσες έχεις πολλές επιλογές. Όπου και να μείνεις, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχεις κάτι ωραίο γύρω σου. Είτε αυτό είναι κάποιο σπίτι είτε θάλασσα. Αν είσαι περισσότερο του ξενυχτιού, τότε καλύτερα να προτιμήσεις κατάλυμα κοντά στο Παλιό Λιμάνι. Όχι ότι η Ντάπια είναι μακριά, αλλά για περισσότερη ευκολία.
Το νησί μπορεί να είναι γνωστό για τη γιορτή της Αρμάτας, ωστόσο, λόγω κόσμου, δεν σου προτείνω να το επισκεφθείς εκείνη την περίοδο Παρόλα αυτά, αν δεν έχεις πάει ποτέ, τότε αξίζει για την εμπειρία.
Μιας και είπα τη λέξη εμπειρία, μία τελευταία πρόταση (για αργότερα): Μην ξεχνάς ότι τον Οκτώβριο, διοργανώνεται το Spetses Marathon. Ο μόνος λόγος που στο αναφέρω είναι για να ξεκινήσεις προετοιμασία. Γρήγορα.
