Αρκετές φορές που συζητώ με κάποιον για το πόσο λατρεύω τη Σαμοθράκη, συναντώ αντιδράσεις απαξιωτικές «δεν έχει τίποτα, πολύ βαρετό νησί». Αυτομάτως αντιλαμβάνομαι ότι με τον άνθρωπο αυτόν, που συνομιλώ, μάλλον δεν έχω πολλά κοινά ενδιαφέροντα και το μόνο βαρετό είναι ο ίδιος και τα γούστα του.
Η Σαμοθράκη είναι ένα νησί που λατρεύεις ή μισείς, δεν υπάρχει ενδιάμεσο.
Υπάρχουν πολλά νησιά στην Ελλάδα συμπαθητικά, που δεν προκαλούν τέτοια ακραία πάθη, που όλοι θέλουν να επισκεφτούν χωρίς να εκφράσουν ιδιαίτερες αντιδράσεις. Η Σαμοθράκη είναι από τα λίγα που προκαλούν πάθη και ευτυχώς για μας δηλαδή που την αγαπάμε, γιατί παραμένει ένα διαμάντι ακατέργαστο που λίγοι το χαίρονται.
Το νησί συνδέεται ακτοπλοϊκά με Αλεξανδρούπολη και το Λαύριο, ενώ δυστυχώς καταργήθηκαν τα δρομολόγια από Καβάλα. Φέτος έγιναν προσπάθειες να συνδεθεί το νησί με πλοία από Λήμνο, Κύμη, Βόλο.
Η Σαμοθράκη σαν τα περισσότερα νησιά του Βόρειου Αιγαίου, είναι καταπράσινη. Δεσπόζει το επιβλητικό όρος Σάος, που σημαίνει «φεγγάρι» και από το Σάος, πήρε την ονομασία και του το νησί. Σάος και Θράκη ίσον Σαμοθράκη, όπου το «μ» μπαίνει χάριν ευφωνίας, και όχι από το Σάμος και Θράκη που οι περισσότεροι πιστεύουν. Σχεδόν πάντα στο Σάος, ένα μικρό συννεφάκι «σκαλώνει», ποτέ δεν είναι μόνο του το βουνό.
Οι περισσότερες παραλίες είναι με πέτρες και βότσαλα, πράγμα το οποίο ξενερώνει τον πολύ κόσμο που προτιμά την άμμο. Ωστόσο η παραλία Παχιά Άμμος, στο νότιο τμήμα του νησιού είναι από τις πιο όμορφες παραλίες με άμμο στην Ελλάδα με θέα που κόβει την ανάσα, την Ίμβρο και την Τένεδο.
Από τα βράχια, κατεβαίνουν συχνά κατσίκια μέχρι κάτω στην παραλία, ενώ συχνά όσοι παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους κάτω από τα δέντρα, συναντούν κατσίκες στο ανεβασμένες πάνω τους να μασουλάνε φύλλα από το δέντρο.
Ο Βάτος είναι μια ακόμη παραλία με άμμο, όμως η πρόσβαση σε αυτή γίνεται μόνο με καραβάκι ή με την καθοδήγηση ενός έμπειρου βοσκού αν προτιμά κανείς την ορειβασία! Πολλοί ορειβάτες έχουν χαθεί στο Σάος ή στην προσπάθειά τους να βρουν τον Βάτο και πάντα τα σωστικά συνεργεία στα δύσβατα μέρη τα καθοδηγούσαν βοσκοί.
Η παραλία «Κήποι» επίσης στην νότια μεριά του νησιού, με βαθιά νερά, πεντακάθαρα, είναι στολισμένη μόνο από μαύρα βότσαλα και ευτυχώς δεν είναι οργανωμένη και έτσι πρόκειται για μια υπέροχη και διαφορετική παραλία. Λένε ότι το ξημέρωμα στους «Κήπους» είναι κάτι που δεν ξεχνάς ποτέ στη ζωή σου. Στην άκρη του βράχου υπάρχει μια μικρή καντίνα, με μεζέδες.
Η Παναγία η Κρημνιώτισσα είναι ένα μαγευτικό ξωκλήσι χτισμένο στον γκρεμό με θέα τη θάλασσα και το Αιγαίο, την Ίμβρο, την Τένεδο και τη Λήμνο. Δεσπόζει πάνω από την παραλία Παχιά Άμμος ενώ η πρόσβαση σε αυτό, γίνεται μέσω ενός χωματόδρομου που απαιτεί καλά λάστιχα. Η θέα από το ξωκλήσι, σε κάνει να ξεχνάς τον κόπο να ανέβεις μέχρι εκεί.
Οι βάθρες της Σαμοθράκης είναι ένας κρυμμένος θησαυρός μες το βουνό. Δεκάδες μικρές πισίνες με κρύο νερό που σχηματίζουν οι καταρράκτες. Δύο διαδρομές ξεχωρίζουν για τις βάθρες. Η Γριά Βάθρα και ο Φονιάς. Ο Φονιάς πήρε την ονομασία του, από την ιδιότητά του, να σκοτώνει ως χείμαρρος τις περιόδους με πολλές βροχές.
Η διαδρομή για τις βάθρες θέλει περπάτημα, σκαρφάλωμα και λίγα αντικείμενα πάνω σου, για να μπορείς να πιάνεσαι από τα βράχια και τα δέντρα. Ένα back pack είναι ιδανικό. Πολλοί κατασκηνώνουν πάνω στις βάθρες για μέρες ολόκληρες. Όσο σκαρφαλώνεις πιο ψηλά στις βάθρες, τόσο λιγότερο κόσμο συναντάς και ακόμα πιο όμορφες βάθρες ανακαλύπτεις.
Πολύς κόσμος προσπάθησε να σκαρφαλώσει για τις βάθρες και τα παράτησε. Δυστυχώς ή ευτυχώς για μας, οι βάθρες δεν είναι για όλους και κυρίως δεν είναι για τα παιδιά που μεγάλωσαν σε διαμέρισμα. Η βάθρα θέλει να είσαι από μικρός «κατσίκι» και το γεγονός ότι λίγοι μπορούν να ανέβουν εκεί, τις κάνει ακόμα πιο πολύτιμες. Οι βάθρες της Σαμοθράκης είναι από αυτά τα λίγα μαγικά πράγματα που μπορεί να ζήσει κανείς στη ζωή του, χωρίς να ξοδέψει τίποτα. Στις βάθρες ξεχνάς ποιος είσαι, από πού έρχεσαι, ξεχνάς πού βρίσκεσαι. Είσαι εσύ και όλα τα στοιχεία της φύσης. Ο ήλιος, το φως, το νερό, οι πέτρες και το χώμα. Στις βάθρες ανακαλύπτεις ακόμα ένα λόγο να νιώθεις ευτυχισμένος και ευλογημένος. Μόνο όσοι ανέβηκαν μπορούν να το καταλάβουν και μόνο όσοι πρόκειται να ανεβούν να μας νιώσουν.
Στο καφενεδάκι στα Θέρμα, σημείο αναφοράς στο νησί, κάτω από τα πλατάνια, απολαμβάνεις το πρωί ελληνικό καφέ με γλυκό του κουταλιού και από το μεσημέρι και μετά έως και το ξημέρωμα, παγωμένη μπύρα, ουζάκι και μεζέδες.
Το beach bar Saoki στην παραλία στα Θέρμα, είναι από τα πιο οργανωμένα beach bar, με ξαπλώστρες, χωρίς υπερβολές όμως, ακριβώς για ταιριάζει στον απλό και λιτό χαρακτήρα του νησιού. Σερβίρουν τα πάντα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, φιλοξενούν καλλιτέχνες για συναυλίες, ενώ το δικό τους Mojito με τσίπουρο σπάει ταμεία.
Η Χώρα είναι πανέμορφη, κρυμμένη μέσα στο βουνό, βλέπει και παρατηρεί τα πάντα, χωρίς να φαίνεται από τη θάλασσα, ακριβώς όπως όλα τα χωριά στα νησιά που χτιζόντουσαν με αυτόν τον τρόπο για να μην τα βλέπουν οι πειρατές. Πετρόχτιστα σπίτια, καλντερίμια και τα αυτοκίνητα απαγορεύεται να κυκλοφορούν μες τα σοκάκια.
Στη Χώρα θα πας για καφεδάκι και γλυκό στον Λευκό Πύργο, ένα από τα πιο ιστορικά καφέ της Σαμοθράκης.
Θα ζητήσεις να φας πίσσα και πούπουλα. Δεν θα φύγει κανείς από το νησί χωρίς να φάει το γλυκό αυτό.
Απέναντι από τον Λευκό Πύργο στον ίδιο δρόμο, ένα μαγαζί που γεννήθηκε το 2008, η Λυδία, σερβίρει υπέροχα κοκτέιλ και φρουτοσαλάτες από κήπους της Σαμοθράκης.
Στη Χώρα, πρέπει να φας ψωμί από τον φούρνο, ή να πιεις ουζάκι στη βεράντα του Φούρνου, καθώς τα βράδια λειτουργεί σαν ουζερί.
Θα ψωνίσεις καφτάνια για την κοπέλα σου από την μπουτίκ της Αναστασίας.
Στο "Στενάκι" στη Χώρα, θα φας κρέπες, ομελέτες από φρέσκα αυγουλάκια από κοτέτσια της Σαμοθράκης, λαχταριστές μακαρονάδες, και σαλάτες, αν βαρεθείς το κατσικάκι και το αρνί στο νησί.
Στην ταβέρνα Καρυδιές, στην Άνω Μεριά, θα ανακαλύψεις μία από τις πιο παραδοσιακές ταβέρνες σε όλη την Ελλάδα με γεύσεις και πιάτα που δεν έχεις ξαναφάει στη ζωή σου. Κατ'αρχήν όλα τα τα κρέατα είναι από τη φάρμα του ιδιοκτήτη. Το κατσικίσιο τυρί από τις κατσίκες του και τα αυγά και τα λαχανικά από τις κότες του και τον κήπο του αντίστοιχα.
Κανείς δεν μπορεί να φύγει από τις Καρυδιές χωρίς να δοκιμάσει την τσιγαριστή φασολάδα στο τηγάνι και το κατσικάκι στην σούβλα.
Στο χωριό Προφήτης Ηλίας, στο δρόμο για την Παχιά Άμμο θα συναντήσεις πολλές ταβέρνες με αρνάκι και κατσικάκι σούβλας. Η στάση για φαγητό στην επιστροφή από το μπάνιο, θεωρείται δεδομένη.
Η Σαμοθράκη είναι ένα νησί με ιστορία που χάνεται στο βάθος των χιλιετιών, με αρχαιολογικούς χώρους ανοιχτούς στο κοινό. Η Νίκη της Σαμοθράκης, βρέθηκε το 1863 στο νησί, ενώ τώρα φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου. Στα δάση της, λάμβαναν χώρα τα Καβείρια Μυστήρια, αποκρυφιστικές τελετές που ακόμη και σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί απόλυτα ο χαρακτήρας τους. Λέγεται ότι σε αυτά τα μυστήρια συναντήθηκαν ο Φίλιππος ο Β' και η Ολυμπιάδα και ότι στο νησί έγινε η σύλληψη του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Όλη αυτή τη μαγεία του νησιού, το μυστήριο, το αντιλαμβάνεσαι κατά τη διάρκεια της παραμονής σου στο νησί. Η ξεχωριστή ενέργεια που πηγάζει, δεν γίνεται να μην σε ακουμπήσει. Είναι ένα νησί για λίγους, γιατί λίγοι μπορούν να αντιληφθούν το μεγαλείο του.
