Ιστορικοί οίκοι ανοχής στο Παρίσι μετατρέπονται σε πολυτελή ξενοδοχεία αποκτώντας μια δεύτερη, πιο εξευγενισμένη ζωή, για ένα κοινό που περισσότερο διψάει για φαντασιώσεις παρά για σαρκικές απολαύσεις.
Οι πελάτες μπορούν να πληρώσουν με την ώρα για ένα δωμάτιο το οποίο εξακολουθεί να αποτίει φόρο τιμής στους πρώην ενοίκους του.
Ενα από αυτά τα boutique ξενοδοχεία, το Hotel Amour, είναι διακοσμημένο με ελαιογραφίες του 19ου αιώνα οι οποίες απεικονίζουν γυμνές πόρνες, ενώ διαθέτει δωμάτια με «ερωτικό θέμα».
Τα περισσότερα από αυτά τα πολυτελή ξενοδοχεία είναι στην Πιγκάλ, μια συνοικία που για χρόνια είχε κακή φημη. Είναι κατάλοιπα οίκων και κέντρων του αγοραίου έρωτα του 19ου αιώνα και του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα.
Αρκετά έκλεισαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί θεωρήθηκε ότι οι οίκοι ανοχής με τον τρόπο τους συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές και παρείχαν τις υπηρεσίες τους σε αυτούς.
Τα πράγματα, όπως και οι εποχές, αλλάζουν. Σήμερα, πολυέλαιοι, πολυθρόνες με βελούδινη επένδυση, δίνουν στο χώρο μια εικόνα αρκετά εκλεπτυσμένη. Μια πολυτελής διακόσμηση με έναν... vintage αέρα.
Κάποια από αυτά έχουν γίνει ξενοδοχεία ημιδιαμονής, και η ερωτική διακόσμηση είναι πιο εμφανής: δωμάτια και διάδρομοι με αισθησιακές φωτογραφίες, ακόμα και μοκέτες με ροζ φαλλούς και αιδοία.
Τα ξενοδοχεία είναι τώρα διαθέσιμα όλες τις ώρες, αλλά κυρίως 12-3 το μεσημέρι και το απόγευμα . Πελατεία πλέον είναι και (νόμιμα) ζευγάρια, κάποια από τα οποία είναι στο μήνα του μέλιτος.
Φυσικά, η... αυθεντική εμπειρία ενός παριζιάνικου πρώην οίκου ανοχής είναι αρκετά αλμυρή στην τσέπη. Κάποια από τα πιο πολυτελή δωμάτια κοστίζουν πάνω από 250 ευρώ τη βραδιά.
