Βρισκόμαστε στο 2017 που τα social media κυριαρχούν,
η προσωπική ζωή του καθενός είναι πιο εκτεθειμένη από ποτέ-σε όποιον το επιτρέπει φυσικά-και ο αγώνας για τα likes και shares λαμβάνει διαστάσεις λαίλαπας. Διανύουμε την εποχή που αν έχεις σχέση θα πρέπει να το γνωστοποιήσεις με κάποιο τρόπο-όλοι το κάνουν γιατί όχι κι εγώ- και που αν φωτογραφίζεσαι μονίμως με τις φίλες σου όλοι σε θεωρούν στερημένη που λυσσάει για να βρει άντρα. Είναι η εποχή που αν περιμένεις παιδί πρέπει να αφήσεις μία υπόνοια χωρίς όμως να το παραδέχεσαι και που αν πας ένα ταξίδι οφείλεις να ανεβάσεις 25 φωτογραφίες για να δείξεις σε όλους πόσο ωραία περνάς. Το καλό βέβαια με όλα αυτά, είναι ότι έχεις τη δυνατότητα της επιλογής, οπότε ό, τι σου κάνει το υιοθετείς, και ότι δε σου ταιριάζει το πετάς απλά στον κάλαθο των αχρήστων.
Είναι βέβαια και κάποια άλλα πράγματα, κάποιες μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες που όσα χρόνια κι αν περάσουν και όσα Instagram κι αν εφευρεθούν θα συνεχίσουν να σε πονάνε και να σε κάνουν να δακρύζεις με συχνότητα μεγαλύτερη και από αυτή των selfies της Kylie Jenner! Είναι αυτή η μάστιγα της μοναξιάς και η διαρκής μας προσπάθειας να την καλύψουμε με ένα σωρό άλλα υποκατάστατα, όπως τα παραπάνω, τα οποία έχουν πλάκα αλλά δεν είναι η πραγματική μας ζωή.
Είναι η κλασική ατάκα που λέμε όταν μας ρωτούν αν έχουμε σχέση κι εμείς απαντάμε: «Κάτι παίζει» ενώ παράλληλα σκεφτόμαστε «Βρε κακομοίρα έχετε να μιλήσετε τρεις εβδομάδες, τι βλακείες λες;». Διότι καλή μου, το «κάτι παίζει», στέκεται σαν απάντηση μέχρι το δεύτερο ραντεβού. Από το τρίτο και μετά ξέρεις πολύ καλά αν έχεις σχέση ή αν απλά περνάτε την ώρα σας.
Είναι απολύτως κατανοητό να νιώθεις άσχημα για την μοναξιά σου-δε θα έπρεπε- αλλά είναι κατανοητό. Είναι επίσης κατανοητό να προσπαθείς να πιαστείς από την οποιαδήποτε επαφή με ελαφριά εσάνς ερωτισμού μόνο και μόνο για να έχεις κάτι να πεις όταν οι φίλες σου, σου μιλάνε για τις πραγματικές τους σχέσεις και τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Είναι αυτό το τεράστιο ψέμα που λες και στον ίδιο σου τον εαυτό προκειμένου να πιστεύεις ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που σε θέλει και νοιάζεται για σένα.
Οι δύο φορές σεξ, άντε τρεις ή ακόμα και δεκατρείς, δεν είναι σχέση όσο κι αν εσύ θέλεις να το πιστεύεις. Διότι φίλη μου, όσο κι αν οι καιροί αλλάζουν, τα χαρακτηριστικά των σχέσεων παραμένουν αναλλοίωτα: Αποκλειστικότητα (τουλάχιστον απ’ όσο ξέρεις), σινεμά, φαγητό, διακοπές, τηλέφωνα, κοινές παρέες, δέσιμο και όλα αυτά που διαχωρίζουν την απλή «ξεπέτα» από μία πιο σοβαρή κατάσταση.
Όσο κι αν ελπίζεις, μάλλον τα πράγματα δε θα αλλάξουν. Και όσο κι αν θυμώνεις, μάλλον εκείνου δεν του καίγεται καρφάκι. Αν πραγματικά θέλεις να σταματήσεις να απαντάς «κάτι παίζει» και να πεις ότι έχω σχέση με τον Κώστα, τότε ήρθε η ώρα να κάνεις κάτι που εδώ και καιρό φοβόσουν να κάνεις: Να προχωρήσεις παρακάτω. Όχι να εξαφανιστείς, γιατί η εξαφάνιση εμπεριέχει ελπίδα για αναζήτηση από την άλλη πλευρά. Και όσο εσύ περιμένεις την αναζήτηση, και εκείνη δεν έρχεται, απογοητεύεσαι ακόμα περισσότερο. Η μοναδική λύση είναι να σταματήσεις να ασχολείσαι με ένα άτομο που δε σε θέλει για τίποτα παραπάνω από το να γεμίσει την ώρα του, και που αν τελικά βρει κάτι άλλο να κάνει, θα σε ακυρώσει ακόμα και τη στιγμή που χτυπάς το κουδούνι του.
Μη φοβάσαι να πεις ότι δεν παίζει τίποτα, γιατί μόνο τότε έχεις ελπίδες να παίξει πραγματικά. Εξάλλου δες το και εγωιστικά: Για ποιο λόγο να συνεχίσεις να χάνεις το χρόνο σου σε έναν άνθρωπο που δεν είναι διατεθειμένος να σου προσφέρει ούτε ένα λεπτό της ζωής του; Α και κάτι τελευταίο: Την επόμενη φορά που μία γυναίκα θα ξεστομίσει «Έχω τον μ*****μαγνήτη», μία fashion blogger θα ποζάρει άβαφη. Δεν είναι μαγνήτης κοπελιά, είναι το μυαλό σου που δε σε αφήνει να ξεχωρίσεις αυτό που πραγματικά αξίζει, από την πλέμπα που εσύ αποθεώνεις, για άγνωστη μέχρι σήμερα αιτία!
