Σε κεράτωσε και όσο να πεις μια κεραμίδα την στο κεφάλι την ένιωσες. Όχι ότι δεν σου είχε δώσει προειδοποιητικά σημάδια, αλλά εσύ κλασικά εθελοτυφλούσες. Και τώρα, αφού σου έκανε την ανακοίνωση, ή το ανακάλυψες μόνη σου, δεν έχει μεγάλη σημασία, έχεις πέσει σε βαθιά περισυλλογή. Να τον διώξεις και για το επόμενο 3μηνο να πίνεις και να κλαις, ή να τον συγχωρήσεις και να έχεις πάντα τις αμφιβολίες για το πού είναι και τι κάνει; Και ξέρεις τελικά τι γίνεται; Τον συγχωρείς... Και δέχεσαι τα επικριτικά σχόλια της κολλητής, της αδερφής και της μαμάς σου. Κι όμως, μη νιώθεις μόνη, αρκετές γυναίκες το κάνουν, και δεν αναφέρομαι μόνο στην περίπτωση που έχει προηγηθεί γάμος και υπάρχουν παιδιά. Τους λόγος στους έχω παρακάτω, χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι τους ασπάζομαι και τους επικροτώ.
1. Η ελπίδα της αλλαγής: Αχ όλοι με την ελπίδα αυτή ζούμε ακόμη και σε εθνικό επίπεδο. Όταν λοιπόν εκείνος, έρχεται περίλυπος, σαν ένα σκανταλιάρικο κουτάβι που μόλις έσπασε βάζο, και σου ζητάει συγνώμη, εσύ φυσικά το τρως το παραμύθι και απλά πιστεύεις ότι θα αλλάξει. Ξέρεις κάτι; Δε θα αλλάξει και στο υπογράφω. Αλλά εσύ αν θέλεις μπορείς να το πιστεύεις. Κατά 99% κάνεις λάθος. Αλλά μιας και έχουμε Δημοκρατία, δεν μπορώ να σου στερήσω το δικαίωμα στο λάθος.
2. Ο εγωισμός: Είναι κι αυτός ο σατανάς ο εγωισμός που μας κυριεύει και δεν μπορούμε να καταθέσουμε τα όπλα. Τουτέστιν, μας πιάνει η μανία και βάζουμε σκοπό ζωής να τον κάνουμε να μας ερωτευτεί από την αρχή. Και δώστου αλλαγές στα μαλλιά, και δώστου συνδρομή στο γυμναστήριο και δώστου σέξι εσώρουχα και όλα. Ναι, δε δεχόμαστε την ήττα-άγνωστη για μας λέξη-και απλά υποθέτουμε ότι παρασύρθηκε ένα βράδυ μέθης. Εύχομαι, να μην παρασυρθεί ξανά, και μείνεις με τις δαντελωτές κιλότες αμανάτι. Και μεταξύ μας, σίγουρα θα πεις κάποια στιγμή: Ο άντρας αυτός είναι δικός μου και δεν τον χαρίζω. Μόνο που ως γνωστόν υπάρχει το δικαίωμα της... αυτοδιάθεσης. Λέω εγώ τώρα.
3. Και να πετάξω έτσι τόσα χρόνια; Ναι η αλήθεια είναι ότι αν είστε μαζί χρόνια, και έχεις περάσει και τα 30, αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να δώσεις το τέλος, σε σχέση με την ευκολία που θα είχες στα 25 σου. Ωστόσο, να σου πω κάτι και πέσε να με φας: Ποτέ δεν είναι αργά για έναν άνθρωπο να φτιάξει τη ζωή του και ποτέ κανείς δεν έμεινε μόνος του εκτός κι αν ήταν προσωπική του επιλογή. Ίσως περάσεις κάποιο διάστημα μοναξιάς, αλλά κατά 99% θα ερωτευτείς ξανά.
4. Εμμονή, αυτή η μάστιγα: Υπάρχει κι αυτό και δυστυχώς δεν είναι σπάνιο. Είναι πολλές οι περιπτώσεις γυναικών που δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους χωρίς το σύντροφό τους, κάτι που σημαίνει ότι από τη στιγμή που κάτι θα πάει στραβά, το σύμπαν τους γκρεμίζεται. Το ακόμα χειρότερο, είναι ότι ένας εμμονικός άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δει καθαρά την αλήθεια και την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να μη θέλει να κάνει καμία απολύτως αλλαγή.
5. Η κοινωνική ζωή είναι πια ανύπαρκτη: Μέγα λάθος των γυναικών και θα το καταγγείλω. Συνηθίζουμε να δενόμαστε υπερβολικά με τους φίλους του συντρόφου και οι συναναστροφές μας να είναι ουσιαστικά οι δικές του. Με το πέρασμα των χρόνων, απομακρυνόμαστε από το δικό μας κύκλο, με αποτέλεσμα οι φίλες μας τελικά να μας αγνοούν, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό. Σκληρό, αλλά δίκαιο.
