Να κολυμπάς στην πισίνα στην οροφή του ξενοδοχείου και, στρέφοντας το κεφάλι, να έχεις μέσα από το πλαϊνό γυάλινο τοίχωμα, άπλετη θέα σε μία από τις πιο θρυλικές παραλίες στον πλανήτη, της Κοπακαμπάνα.
Ή, αν μένεις σε δωμάτιο με θέα στη θάλασσα, να ανοίγεις τα διάτρητα πατζούρια για να «γιορτάσει» το μάτι βλέποντας κάτω την Copacabana Beach. Τα οποία πατζούρια, κλειστά, θα προφυλάξουν από τον επίμονο βραζιλιάνικο ήλιο το ό,τι ιδιωτικά κάνεις στο δωμάτιο.
Λούσο και ηρεμία σε μεγάλο ξενοδοχείο πάνω στη λεωφόρο Atlântica, στο Ρίο.
«Προσπαθώντας να δημιουργήσουμε μια ουδέτερη "παρουσία" στην αρχιτεκτονική κακοφωνία της λεωφόρου, καλύψαμε την πρόσοψη με κινούμενα πετάσματα που προστατεύουν από τον τροπικό ήλιο και τα οποία επιτρέπουν εναρμόνιση χώρου, κλίματος και ιδιωτικότητας» εξηγούν οι αρχιτέκτονες του Oppenheim Architectures, που από κοινού με το Studio Arthur Casas σχεδίασαν το ξενοδοχείο.
«Μια πισίνα στη στέγη, με γυάλινη πλευρά δίνει την αίσθηση ότι αιωρείσαι στον αέρα, πάνω από μία από τις πιο όμορφες παραλίες της γης» συνεχίζουν.
Δεν σταμάτησαν εδώ. Για να αποσπάσουν την προσοχή των πελατών από τις σε κακή κατάσταση πολυκατοικίες που περιβάλλουν τις άλλες τρεις πλευρές του ξενοδοχείου Emiliano, οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν δύο αίθρια στο πίσω μέρος του με γυάλινες στέγες και αναρριχώμενη τροπική βλάστηση, επιτρέποντάς τους να χαρούν το «έξω» μακριά από τα βλέμματα των περιοίκων. «Οι πελάτες έχουν τη δυνατότητα να κυκλοφορούν και να διαμένουν, μακριά από τον κόσμο» υπογραμμίζουν.
Μια λουσάτη όαση ησυχίας, μέσα στην παλλόμενη ενέργεια της γειτονιάς της Κοπακαμπάνα, με την όλο ζωή περατζάδα στην παραλία, τα άφθονα εστιατόρια, τα μπαρ, τα νάιτ κλαμπ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
