Δύο μπιφτέκια, ειδική σάλτσα, μαρούλι, τυρί, τουρσί, κρεμμύδια, μέσα σε ένα σουσαμένιο ψωμάκι. Φέτος το διάσημο The Big Mac των McDonald’s γίνεται 50 ετών.
Το ταπεινό μπιφτέκι είχε μια πολύ μεγάλη ιστορία από την στιγμή που εφευρέθηκε από τον Μάικλ Ντελιγκάτι – έναν από τους πρώτους που άνοιξαν ένα franchise McDonald’s.
Ο εφερεύτης του «Big Mac», Μάικλ Ντελιγκάτι. Φωτογραφία: AP
Πώς όμως γεννήθηκε η ιδέα για το διάσημο αυτό μπέργκερ;
Προσπαθώντας να κερδίσει τον ανταγωνισμό
Η ιστορία λέει πως ο Ντελιγκάτι, που πέθανε το 2016, σκέφτηκε την ιδέα το 1965 και άρχισε να το πουλάει στο εστιατόριό του στο Γιουνιοντάουν της Πενσυλβάνιας.
Στην αρχή πάλεψε να ανταγωνιστεί τις μεγάλες αλυσίδες «Big Boy» και «Burger King». Έτσι, πρότεινε στα στελέχη της εταιρείας να προσθέσουν ένα διπλό χάμπουργκερ στο μενού του McDOnald’s, κάτι που θα έκανε τις πωλήσεις του Burger King να πέσουν.
Τα στελέχη όμως αρχικά ανησύχησαν πως ένα μπέργκερ με υψηλότερη τιμή – το βασικό μπέργκερ των McDonald’s κόστιζε μόλις ελάχιστα λεπτά – θα αποθάρρυνε τους πελάτες.
Πώς μια μικρή αλλαγή οδήγησε στη γέννηση του The Big Mac
Ωστόσο, μετά από πιέσεις, του δόθηκε τελικά η άδεια να δοκιμάσει το Big Mac στο εστιατόριό του, χρησιμοποιώντας μόνο τα συστατικά των McDonald’s. Το μεγαλύτερο όμως, σε διαστάσεις μπέργκερ του δε χωρούσε στο κλασικό ψωμάκι των McDonald’s, οπότε παρήγγειλε ένα μεγαλύτερο από έναν ντόπιο αρτοποιό και το χώρισε στα τρία. Το Big Mac, όπως είναι σήμερα γνωστό, γεννήθηκε.
Ακόμη και η ειδική σάλτσα ήταν δική του δημιουργία και περιελάμβανε μαγιονέζα, γλυκιές πίκλες, κίτρινη μουστάρδα, ξίδι από λευκό κρασί, σκόρδο σε σκόνη, κρεμμύδι σε σκόνη και πάπρικα. Παρουσιάστηκε στο κοινό στις 22 Απριλίου 1967, με διαφημίσεις σε εφημερίδες που το περιέγραφαν ως «φτιαγμένο με δύο φρεσκοψημένα μπέργκερ, φρέσκο λιωμένο τυρί, τραγανό μαρούλι, πίκλες και τη δική μας ειδική σος».
Έγινε αμέσως επιτυχία και πολιτισμικό φαινόμενο
Μέχρι το 1968 ήταν στο μενού όλων των McDOnald’s στην Αμερική και ήτνα υπεύθυνο για το 19% των συνολικών πωλήσεων.
Οι διαφημίσεις έφεραν τα σλόγκαν: «ένα γεύμα μεταμφιεσμένο σε σάντουιτς» και «ανοίξτε διάπλατα το στόμα και είπε Ααααα!».
Σε συνέντευξή του το 1993 στους LA Times, ο Ντρελιγκάτι συμφώνησε πως δεν ήταν ο εφευρέτης του μπέργκερ: «Δεν ήταν σαν να ανακάλυπτε κανείς τον λαμπτήρα. Ο λαμπτήρας ήταν ήδη εκεί., το μόνο που έκανα ήταν να το βάλω στην πρίζα». Πρόσθεσε, επίσης, πως δεν έλαβε δικαιώματα αναγνώρισης για τη δημιουργία του, και φυσικά κανένα χρηματικό ποσό, αλλά έλαβε μία πλακέτα. Παρά την έλλειψη αναγνώρισης, εξακολουθούσε να τρώει ένα Big Mac κάθε εβδομάδα.
