Τα θέματα των Μαθηματικών θετικών σπουδών , Οικονομίας και Πληροφορικής χαρακτηρίζονται από τη φαινομενική ευκολία , την πρωτοτυπία (αφού δεν ζητούσαν άμεσα κλασικά ερωτήματα μονοτονίας , ακροτάτων , κυρτότητας και σημείων καμπής ) και τον όγκο των απαντήσεων.
Αναλυτικά :
- Το ΘΕΜΑ Α ζητούσε βασικές έννοιες , είτε ως ορισμούς , είτε ως θεωρήματα , χαρακτηρίζονται από το μεγάλο όγκο των ερωτημάτων , την απουσία ΣΩΣΤΟΥ – ΛΑΘΟΥΣ χωρίς αιτιολόγηση και την εμφάνιση ερωτήματος πολλαπλής επιλογής (σχολικού βιβλίου).
- Στο ΘΕΜΑ Β και ΘΕΜΑ Γ έχουμε κλασικές συναρτήσεις όπου ζητούνται έννοιες προσβάσιμες στους διαβασμένους μαθητές με κάποια δυσκολία στη γραφική παράσταση του Β4 και τα πολλά μόρια (6) που αντιστοιχούσαν , όπως επίσης και αντίστοιχη δυσκολία στο Γ4 , αφού ο ρυθμός μεταβολής (ως πρόβλημα ) είναι από τις αδυναμίες της πλειονότητας των μαθητών.
- Στο ΘΕΜΑ Δ συναντάμε τις έννοιες της εφαπτομένης και του εμβαδού χωρίου , οικείες στους μαθητές αλλά με δεξιότητα στις πράξεις , ενώ κρίνονται απαιτητικά το Δ3 (ii) και το Δ4 , όπου έπρεπε να διαμορφώσουν κατάλληλα την ανισότητα , ώστε να φανεί το ΘΜΤ και να προσέξουν ότι η κοινή εφαπτομένη των Cf και Cg είναι σε διαφορετικά σημεία επαφής , ενώ η κόπωση θα έπαιζε το ρόλο της.
Συμπέρασμα: Τα θέματα απευθύνονταν σε μαθητές που είχαν προετοιμαστεί σωστά τουλάχιστον στις τάξεις του Λυκείου , ώστε μαζί με τη γνώση να έχουν αναπτύξει τη μαθηματική τους ικανότητα και κρίση.
Προσβάσιμη η βάση για τους αδύνατους μαθητές, το 15 για τους μέτριους, ενώ η προσέγγιση του Άριστα απαιτούσε, πέρα από τις γνώσεις, συγκέντρωση και προσοχή.
Λίμουρας Αλέξανδρος
Μαθηματικός του
ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ανοδος
