Παρόλο που από το 2007 εκλέγομαι συνεχώς βουλευτής Ηλείας με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και διαρκώς μέχρι σήμερα αγωνίζομαι για την κατασκευή ενός σύγχρονου, ταχέος, ασφαλούς και διευρωπαϊκού οδικού δικτύου που θα συνδέει τον τόπο μου με τις άλλες χώρες και τις αγορές του κόσμου και θα συμβάλει καθοριστικά στην κοινωνική και οικονομική του ανάπτυξη, απέφυγα να παρευρεθώ στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πύργου, στην οποία είχαν κληθεί οι εκπρόσωποι των φορέων και δημότες της περιοχής του δήμου Πύργου, για να εγκρίνουν το ψήφισμα για «την άμεση υλοποίηση των έργων στον αυτοκινητόδρομο Πάτρα-Πύργος».
Οι λόγοι είναι απλοί και σαφείς, αισθάνομαι δε ότι έχω την υποχρέωση να τους δημοσιοποιήσω.
Πρώτον: Δεν έπαψα ξαφνικά να μάχομαι για την ικανοποίηση του ζωτικής σημασίας παλλαϊκού αιτήματος των Ηλείων για την ολοκλήρωση της Ολυμπίας Οδού. Για αυτό το αίτημα θα εξακολουθήσω ως βουλευτής Ηλείας να αγωνίζομαι μέχρι την ολοκληρωμένη πραγματοποίησή του. Ευτυχώς, για αυτήν φαίνεται ότι «ήγγικεν η ώρα». Ήδη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δεσμευτεί στην προεκλογική του επίσκεψη στον Πύργο ότι τους πρώτους μήνες πρωθυπουργίας του θα πάρει τις αποφάσεις για την οριστική υλοποίησή του. Προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζεται ο Υπουργός Υποδομών, Κώστας Καραμανλής, και όπως έχει γίνει γνωστό, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου θα έχει ανακοινώσει τις οριστικές αποφάσεις της κυβέρνησης για το συγκεκριμένο έργο. Επομένως, θεωρώ ότι παραβιάζουν ανοιχτές θύρες όσοι κατά τρόπο περίοπτο και πληθωρικό προσπαθούν όψιμα να γίνουν στρατηγοί σε έναν αγώνα που έχει ήδη κριθεί νικηφόρα για τον τόπο μας.
Δεύτερον: Εκφράζω όμως την απορία μου δημοσίως γιατί οι περισσότεροι από αυτούς τους παράγοντες, που σήμερα κόπτονται (και δικαιολογημένα) για την «άμεση υλοποίηση των έργων», τον Μάρτιο του 2015, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διά του τότε αρμοδίου υπουργού της ακύρωνε τη δημοπρασία της προηγούμενης κυβέρνησης Σαμαρά, που είχε προκηρυχθεί για την επιλογή αναδόχου κατασκευής, απέφυγαν να προσβάλουν και να καταδικάσουν με ψήφισμά τους τη ματαίωση του διαγωνισμού αυτού, η οποία αν δεν είχε μεσολαβήσει, ο αυτοκινητόδρομος σήμερα θα λειτουργούσε. Δυστυχώς όλοι μαζί, με τον τότε περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, τάχθηκαν διά της σιωπής τους στο πλευρό αυτών που τότε ξέγραφαν την Ηλεία από τον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας, πλην του δημάρχου Ήλιδας, Γιάννη Λυμπέρη, και της ταπεινότητάς μου, που αντιδράσαμε σθεναρώς.
Χαίρομαι λοιπόν που σήμερα εκδηλώνεται ζωηρός αυτοδιοικητικός οίστρος για την άμεση κατασκευή του έργου. Πιστεύω όμως ότι όσοι έχουν τιμηθεί από τον Λαό με δημοκρατικά αξιώματα, έχουν αυτονόητο καθήκον, στον αγώνα για τη διεκδίκηση τόσο ζωτικής φύσεως αιτημάτων, να μη ρυθμίζουν την αγωνιστικότητά τους ανάλογα με το ποιο κόμμα κυβερνά τη χώρα. Προσωπικά, διαχωρίζω τη θέση μου από τέτοιες «αγωνιστικές» πρακτικές.
Ήμουν, είμαι και θα είμαι στρατευμένος στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την πρόοδο και την ανάπτυξη του τόπου μας, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κυβερνάει τη χώρα. Επειδή ως βουλευτής Ηλείας δεν εκπροσωπώ κάποιον συγκεκριμένο τοπικό φορέα αλλά αντιπροσωπεύω ολόκληρο τον λαό της περιφέρειάς μου στο Κοινοβούλιο, δεν προτίθεμαι, για λόγους κοινοβουλευτικής αξιοπρέπειας, κάθε φορά που με καλεί ένας δήμαρχος να γίνομαι «βοηθός εκπληρώσεώς» του και μάρτυρας του μεγαλείου του, όταν αυτός αποφασίζει να σαλπίσει την έναρξη ή τη λήξη του αγώνα που τον ενδιαφέρει και προσωπικά.
Ο καθείς και τα όπλα του. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη.
