Η γυναίκα που ζούσε μεσοτοιχία με τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο και την Καρολάιν Κράουτς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο 33χρονος ήταν ο δράστης της αποτρόπαιας γυναικοκτονίας της Καρολάιν.
«Πώς το έκανες αυτό;» του είπε η γειτόνισσα κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της, ανοίγοντας διάλογο μαζί του.Η Αγγελική Γερολυμάτου, όπως είπε, είχε τον Μπάμπη και την Καρολάιν σαν παιδιά της... Ο κατηγορούμενος τη ρώτησε για τη μεταξύ τους σχέση λέγοντας ότι τον είχαν εντάξει στην οικογένεια τους μετά τον θάνατο της Καρολάιν:
Κατηγορούμενος: Με είχατε αγκαλιάσει όχι μόνο γιατί ήμουν ένας άνθρωπος που ζούσε δίπλα σας. Γιατί με είχατε μέσα στο σπίτι σας...
Μάρτυρας: Εσύ και η Καρολάιν ήσασταν οικογένεια μας, προσπαθούσαμε να σου συμπαρασταθούμε. Δεν ήθελε να πάει το μυαλό μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ανάμεσα σε δυο παιδιά που είχα σαν παιδιά μου θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Για αυτό σε είχα σπίτι μου…. Γιατί το έκανες αυτό; Γιατί το έκανες;
Πρόεδρος: Κάνετε ένα προσωπικό διάλογο και είμαστε σε δικαστήριο. Πρέπει να είναι συγκεκριμένη η ερώτηση.
Κατηγορούμενος: Από την πρώτη μέρα μέχρι το τέλος υπήρχε οποιαδήποτε συμπεριφορά λιγότερη από σεβασμό και αγάπη προς την Καρολάιν; Ακόμα και όταν δεν ήταν μπροστά; Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό;
Μάρτυρας: Όχι. Πολλές φορές ήσουν…. Είχες κλειστεί στον εαυτό σου. Τη μια φορά ήσουν μια χαρά και την άλλη μαζεμένος, άλλες φορές πιο απόμακρος.
Νωρίτερα η μάρτυρας προσπάθησε να περιγράψει πώς έβλεπε την Καρολάιν τον τελευταίο καιρό, αλλά και τα όσα η ίδια αντιλήφθηκε τα ξημερώματα της 11ης Μαΐου. Η ψυχολογική κατάσταση της μάρτυρος ήταν τέτοια που λίγο πριν από την έναρξη της εξέτασης της από την υπεράσπιση, ζήτησε να σταματήσει η εξέταση της και έβαλε τα κλάματα.
Η μάρτυρας ρωτήθηκε επανειλημμένα για τον χαρακτήρα του κατηγορούμενου, υποστηρίζοντας ότι ήταν ένα χειριστικός σύζυγος και η Καρολάιν «πλήρως εξαρτώμενη» από εκείνον. Όπως σχολίασε η ίδια, ήταν ένα γλυκύτατο κορίτσι, πολύ ήρεμη που πάνω απ’ όλα έβαζε το παιδί της.
Μάρτυρας: Ό,τι έκαναν το έκαναν μαζί. Την κατηγορούμενη την έβλεπα μόνο πρωινά που ήταν μόνη.
Πρόεδρος: Μήπως ο κατηγορούμενος ήταν χειριστικός σύζυγος;
Μάρτυρας: Ναι. Ήταν εξαρτώμενη. Η Καρολάιν ήταν ένα παιδί κλεισμένο μέσα σε ένα σπίτι και περίμενε να έρθει ο σύζυγος της για να βγει να κάνουν τα ψώνια… Δεν έκανε τίποτα.
Η μάρτυρας ρωτήθηκε επανειλημμένα για τον χαρακτήρα του κατηγορούμενου, υποστηρίζοντας ότι ήταν ένα χειριστικός σύζυγος και η Καρολάιν «πλήρως εξαρτώμενη» από εκείνον. Όπως σχολίασε η ίδια, ήταν ένα γλυκύτατο κορίτσι, πολύ ήρεμη που πάνω απ’ όλα έβαζε το παιδί της.
Μάρτυρας: Ό,τι έκαναν το έκαναν μαζί. Την κατηγορούμενη την έβλεπα μόνο πρωινά που ήταν μόνη.
Πρόεδρος: Μήπως ο κατηγορούμενος ήταν χειριστικός σύζυγος;
Μάρτυρας: Ναι. Ήταν εξαρτώμενη. Η Καρολάιν ήταν ένα παιδί κλεισμένο μέσα σε ένα σπίτι και περίμενε να έρθει ο σύζυγος της για να βγει να κάνουν τα ψώνια… Δεν έκανε τίποτα.
Μάρτυρας: Είμαστε πολύ κοντά από την Αγία Παρασκευή. Στα 4 λεπτά με ένα ταξί.
Πρόεδρος: Είχατε αντιληφθεί ότι είναι ικανός να κάνει αυτή την πράξη;
Μάρτυρας: Όχι. Η δίκη μου εκτίμηση… για κάποια πράγματα είχε αναλάβει τα ινία ο σύζυγος. Το μόνο που μου είχε κάνει εντύπωση ότι ενώ μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ερχόταν ο σύζυγος της μου έλεγα «κλείνω κλείνω κλείνω». Είχε ένα άγχος.
Περιγράφοντας την Καρολάιν, η μάρτυρας υποστήριξε ότι «δεν ήταν το χαμογελαστό παιδί που είχα συνηθίσει» μετά τη γέννηση της κόρης της, εξηγώντας ότι η έλευση ενός μωρού δεν είναι πάντα εύκολη. Παράλληλα, εξήγησε ότι «για την Καρολάιν πάνω απ’όλα ήταν το παιδί» καθώς και ότι δεν ήταν ικανοποιημένη με τη ζωή της.
Μάρτυρας: Είμαστε πολύ κοντά από την Αγία Παρασκευή. Στα 4 λεπτά με ένα ταξί.
Πρόεδρος: Είχατε αντιληφθεί ότι είναι ικανός να κάνει αυτή την πράξη;
Μάρτυρας: Όχι. Η δίκη μου εκτίμηση… για κάποια πράγματα είχε αναλάβει τα ινία ο σύζυγος. Το μόνο που μου είχε κάνει εντύπωση ότι ενώ μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ερχόταν ο σύζυγος της μου έλεγα «κλείνω κλείνω κλείνω». Είχε ένα άγχος.
Περιγράφοντας την Καρολάιν, η μάρτυρας υποστήριξε ότι «δεν ήταν το χαμογελαστό παιδί που είχα συνηθίσει» μετά τη γέννηση της κόρης της, εξηγώντας ότι η έλευση ενός μωρού δεν είναι πάντα εύκολη. Παράλληλα, εξήγησε ότι «για την Καρολάιν πάνω απ’όλα ήταν το παιδί» καθώς και ότι δεν ήταν ικανοποιημένη με τη ζωή της.
«Είχε περάσει σε μια σχολή και ήθελε να σπουδάσει ζαχαροπλαστική. Λόγω της κατάστασης έλεγε να γίνει η Λυδία δύο ετών να βρει μια κοπέλα να κρατάει το παιδί για να σπουδάσει, να συνεχίσει τα όνειρα της» κατέθεσε χαρακτηριστικά.
«Έδειχνε ανήσυχη»
Η μάρτυρας υποστήριξε ότι είδε την Καρολάιν το βράδυ της δολοφονίας της και φαινόταν ανήσυχη. Τα ξημερώματα την ξύπνησε ένας θόρυβος και το κλάμα του σκύλου.
Χαρακτήρισε την Καρολάιν ένα παιδί καλοσυνάτο, ευαίσθητη και γλυκύτατο παιδί. «Ποτέ δεν είχε νεύρα, πάντα ήταν συζητήσιμη» είπε.
Πρόεδρος: Την ημέρα εκείνη επικοινωνήσετε με την Καρολάιν;
Μάρτυρας: Με πήρε τηλέφωνο και που έκανε εντύπωση γιατί η επικοινωνία μας δεν είχε αυτή τη διάρκεια. Ήταν λίγο ανήσυχη. Είχε όρεξη για κουβέντα αλλά την καταλάβαινα ότι δεν είναι καλά. Μου είπε ότι δεν είναι καλά ότι κάτι είχε ο σκύλος. Είχε κανονίσει να πάει για φαγητό με μια φίλη της. Μου είπε «δεν μπορώ, έχω μπουχτίσει ή κάτι τέτοιο».
Πρόεδρος: Ποτέ επέστρεψε;
Μάρτυρας: Στις 8:30 το βράδυ με το σύζυγό της. Με το που μπήκαν σπίτι άρχισε να μου στέλνει μηνύματα για τα ζώα.
Πρόεδρος: Εκείνο το βράδυ ακούσατε κάτι;
Μάρτυρας: Άκουσα ένα θόρυβο από ζώο στις 4:20. Ήταν κλάμα. Άκουσα ένα ντουπ, έναν θόρυβο και μετά ένα κλάμα. Ο ήχος ήταν δυνατός και είναι που με ξύπνησε. Ο κατηγορούμενος με κάλεσε στις 6:17. Σήκωσα το τηλέφωνο και τον άκουσα να φωνάζει. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Κατάλαβα ότι είχε πρόβλημα. Ξύπνησα τον σύζυγο μου και βγήκα έξω. Αντιλαμβανόμουν ότι ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε βοήθεια...
Πηγή: Ethnos.gr
