Ο Ερντογάν κατέστησε σαφές στην τελευταία του ομιλία ότι οι δεσμοί της Τουρκίας με το Ισραήλ μπήκαν πλέον στον πάγο. Αυτό καθιστά τελείως απίθανο πια να αναλάβει τον ενδιάμεσο ρόλο που οραματιζόταν μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. «Ήμασταν σε διαφορετικό δρόμο, αλλά τώρα είμαστε εδώ», σημείωσε χθες.
Δεν τον νοιάζει όμως που δεν πέτυχε αυτό το ρόλο. Γιατί αυτή τη στιγμή διαμορφώνει έναν άλλο ρόλο για τον εαυτό του. Ακόμη κι αν υποστεί συνέπειες πάλι από τη Δύση. Ο συγκεκριμένος Τούρκος πρόεδρος θέλει να είναι ο ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου, ο προστάτης των σουνιτών μουσουλμάνων και αυτή τώρα είναι η στιγμή του. Αυτό το ρόλο επέλεξε τελικά που συνάδει με τον μεγαλοϊδεατισμό του στα 100 χρόνια ίδρυσης του τουρκικού κράτους που γιορτάζονται την Κυριακή.
Οι δηλώσεις του Ερντογάν κατά του Ισραήλ από τη μια ικανοποιούν την συντηρητική, ισλαμιστική του βάση από την άλλη, όμως υπάρχει και μία μουδιασμένη επιφυλακτικότητα... Γιατί όλοι τώρα σκέφτονται τις συνέπειες για την Τουρκία. Ενδεικτική η δημοσκόπηση της Metropoll: To 34,5% θέλει η Τουρκία να παραμείνει ουδέτερη. Μόλις το 18,1% να υποστηρίξει τους Παλαιστινίους.
Το να αποκαλεί τους μαχητές της Χαμάς «ιερούς πολεμιστές» και «απελευθερωτές» θεωρείται πραγματική υποστήριξη και των επιθέσεων και της ιδεολογίας της Χαμάς. Τουλάχιστον, η Δύση έτσι το διαβάζει...
Ο Τούρκος πρόεδρος το γνωρίζει ότι πήρε ρίσκο με τη Χαμάς. Αλλά ίσως γι’ αυτό προνόησε λίγες ημέρες πριν και «έσπρωξε» στη βουλή το πρωτόκολλο ένταξης της Σουηδίας για να σώσει την ιστορία με τα F-16. Πιθανότατα πιστεύει ότι η ικανοποίηση αυτού του αιτήματος της Ουάσιγκτον θα τον κάνει να μην πληρώσει τίμημα. Επίσης, ο Ερντογάν στέλνει κι ένα μήνυμα στις ΗΠΑ «Θα πούμε ΟΚ στη Σουηδία, αλλά μείνετε μακριά από τις δουλειές μας εδώ πέρα».
Πηγή: Ethnos.gr
