Με την σταδιακή υποχώρηση της πανδημίας το ασφαλιστικό ξανά στο τραπέζι από τους δανειστές.
Θέμα Ασφαλιστικού τίθεται ταυτόχρονα με την (υπολογιζόμενη) έξοδο από τον εγκλεισμό, μετά την ανοιξιάτικη υποχώρηση της πανδημίας. Το θέτουν οι δανειστές με οικονομικούς όρους, το «δουλεύει» εσωτερικά η κυβέρνηση με όρους… νεοφιλελεύθερης γραφειοκρατίας.
Η υποχώρηση των εσόδων του ΕΦΚΑ μέσα στην πανδημία, η πτώση του ΑΕΠ και η συσσώρευση των ανεπεξέργαστων αιτήσεων συνταξιοδότησης είναι οι αιτίες και, ταυτόχρονα, αφορμές για μια ακόμη παρέμβαση στο Ασφαλιστικό. Με μείωση των τελικών πληρωμών
Το πρόβλημα των αιτήσεων συνταξιοδότησης που εκκρεμούν, έχοντας φέρει σε απόγνωση χιλιάδες ασφαλισμένους, επιτείνεται από την «μέθοδος» επίλυσης που επέλεξε το υπουργείο Εργασίας. Αναθέτοντας «υπηρεσίες εκτός», σε δικηγορικά και λογιστικά γραφεία με αβέβαιο αποτέλεσμα, αλλά κόστος για τον ΕΦΚΑ και τους ασφαλισμένους, με σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας και χωρίς να δεσμεύεται για την εκκαθάριση των φακέλων σε συγκεκριμένο χρόνο.
Αρχικά η σύνταξη θα έβγαινε σε δύο μίνες, μετά (ψηφιακά) σε μια ημέρα, ήρθε η στοίβα με τις 440.000 αιτήσεις και επιλέγει η απόδοση μόνο της εθνικής σύνταξης… Εκ παραλλήλου ελέχθη ότι οι εκκρεμότητες θα διευθετηθούν μέχρι τα τέλη του 2021, αλλά τώρα ο υφυπουργός Π.Τσακλόγλου κάνει λόγο (απλώς) για διεκπεραίωση ικανού αριθμού στα τέλη του έτους… Για να μην κάνουμε λόγο για τα αναδρομικά όσων έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης, τα οποία μετατίθενται από μήνα σε μήνα. Κοντολογίς, λόγω οικονομικών προβλημάτων, ανεργίας και αδιαφορίας, σε συνδυασμό με την νεοφιλελεύθερη γραφειοκρατία (ιδιώτες θα βγάζουν τις συντάξεις), οι όποιες παροχές, πρώτα θα «κουρευτούν» και μετά θα αποδοθούν…
Στον πυρήνα των σχεδιασμών είναι μια παροχή στηριζόμενη από το δημόσιο σύστημα και μια ιδιωτική (βασισμένη στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα).
Τα βήματα αποσταθεροποίησης…
1.Αρχικά, η απόπειρα ενοποίησης κύριας και επικουρικής σύνταξης έγινε από τον Ντέκλαν Κοστέλο τον Ιανουάριο του 2016 (σ.σ. τον πραγματικό συντάκτη του νόμου Κατρούγκαλου), ο οποίος ήταν ο τοποτηρητής της Ευρωπαϊκές Ένωσης στην τρόικα. Η απόπειρα απέτυχε λόγω των αντιδράσεων και τον Μάιο του ίδιου χρόνο ψηφίστηκε ο νόμος 4387 όπου προβλεπόταν μεν δύο διαφορετικές παροχές (κύρια και επικουρική), αλλά με μικρότερες συντάξεις και χαμηλές εισφορές για τους ελεύθερους επαγγελματίες (που οδηγούν σε συντάξεις πείνας, εκτός από μια μειοψηφία 15%-18% αυτών που πλήρωσε ακριβά την σύνδεση των κερδών με τις εισφορές).
2.Στη συνέχεια η ΝΔ (Γ.Βρούσης) με το πρόσχημα της ηλεκτρονικής σύνδεσης, ενοποίησε τον ΕΦΚΑ με το επικουρικό ΕΤΕΑΕΠ υπό το σχήμα e-ΕΦΚΑ. Πρόκειται για την… ψηφιακή ενοποίηση κύριας και επικουρικής…
3.Μεσα στην πανδημία το έλλειμμα του ΕΦΚΑ (2020) ξεπέρασε τα 2 δις ευρώ, λόγω ανεργίας, υποαπασχόλησης, αμοιβής 534 € στις αναστολές εργασίας κ.α.
4.Η δαπάνη για συντάξεις, σαν ποσοστό του ΑΕΠ, εκτινάχτηκε στο 16,5% και θα ανέλθει στο 17,6% υπό την προϋπόθεση ότι θα πληρωθούν όλες οι συντάξεις, ενώ είχαμε δεσμευτεί (τρόικα) για μείωση στο 15,5% και στο 12,2% το 2060 (σ.σ. στο 18,7% του ΑΕΠ υπολογίζει το κόστος ο πρώην υπουργός Τ.Γιαννίτσης).
5.Ευκαιρίας… διαμορφωθείσας η κυβέρνηση προωθεί την κεφαλαιοποίηση της επικουρικής σύνταξες, ανοίγοντας «τρύπα» σχεδόν 60 δις ευρώ αναφορικά με τις αποδοχές των ήδη συνταξιούχων, αλλά και των ασφαλισμένων πέραν της 10ετίας στο ΕΤΕΑΕΠ (παλαιά δικαιώματα και δημιουργηθείσες υποχρεώσεις).
6. Η κυβέρνηση αναλαμβάνει, μέχρι στιγμής, την καταβολή σε όλους της εθνικής σύναξης (360-384 €), αλλά καμία δέσμευση για την εκκαθάριση των συνταξιουχικών αιτήσεων ή την καταβολή των αναδρομικών πέραν της 30ετίας.
7.Να σημειωθεί ότι για την εκταμίευση των 31 δις του ταμείου Ανάκαμψης η χώρα ανέλαβε την υποχρέωση προώθησης κάποιων «μεταρρυθμίσεων». Την σχετική Έκθεση ανέλαβε να συντάξει επιτροπή υπό τον κ.Πισσαρίδη, όπου προβάλλονται οι εξής «ανάγκες» (αναλαμβάνονται δεσμεύσεις):
α/ποσοστό σύνταξη ανάλογα με την ηλικία (π.χ. άλλη σύνταξη στα 62 και διαφορετική στα 67), ανεξαρτήτως των ετών ασφάλισης (σ.σ.: 40 έτη και στα δύο παραδείγματα), β/ χαμηλότερη εθνική σύνταξη (384 € για τα 20 χρόνια ασφάλισης) και γ/ περιορισμός στην αναγνώριση των πλασματικών (σ.σ.: έτσι ώστε με δυσκολία ένα ασφαλισμένος να συνταξιοδοτείται στο 62ο έτος καθώς θα απαιτούνται 40 πραγματικά έτη απασχόλησης (θα πρέπει να δουλεύει ανελλιπώς από το πανεπιστήμιο).
8.Στην Ιταλία, την προώθηση των «μεταρρυθμίσεων» και το, αντίστοιχο, μοίρασμα των σχεδόν 200 δις ευρώ που αναλογούν στη γείτονα από το Ταμείο Ανάκαμψης, ανέλαβε… οικουμενική κυβέρνηση υπό τον κ.Μάριο Ντράγκι.
Πηγή: Ιeidiseis.gr
