Ο Τζολάκης έστειλε τον Ολυμπιακό στους «4» του Conference League με... σκονάκι από τον επικείμενο αντίπαλό του και παγκόσμιο πρωταθλητή, Ντίμπου - Η σύγκριση των δύο στη διαδικασία των πέναλτι το βράδυ της Πέμπτης, που χάρισε σε «ερυθρόλευκους» και Άστον Βίλα την πρόκριση
Ο 21χρονος Χανιώτης κίπερ, μάλιστα, παραλίγο να αποκρούσει και ακόμη ένα πέναλτι στη διαδικασία, χάνοντας τη γωνία μόνο στη μία από τις πέντε εκτελέσεις συνολικά. Λίγο νωρίτερα ο Εμιλιάνο Μαρτίνες είχε επιστρέψει για να στοιχειώσει τους Γάλλους μετά το Μουντιάλ του Κατάρ, δίνοντας κι αυτός την πρόκριση στην Άστον Βίλα μετά από δύο 90λεπτά και ένα μισάωρο παράτασης απέναντι στη Λιλ.
Ντίμπου, Μουντιάλ και γιούχα
«Απλώς ελπίζω να είχα παίξει περισσότερα παιχνίδια μαζί του σε ένα πρωτάθλημα γιατί έτσι θα είχα γίνει καλύτερος τερματοφύλακας. Θέλω να δώσω τη ζωή μου για εκείνον. Θέλω να πεθάνω για εκείνον. Είμαι ο Βετζέτα και όταν παίζω δίπλα στον Μέσι μεταφορφώνομαι σε Σούπερ Σάγιαν -Ντίμπου».
Αυτά είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, λίγο πριν την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ ο Έμι «Ντίμπου» Μαρτίνες, όπου ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές για να πάρει το τρόπαιο η «αλμπισελέστε» και ο Λιονέλ Μέσι, που ολοκλήρωσε... το ποδόσφαιρο. Ο γκολκίπερ της Άστον Βίλα ήταν καθοριστικός τόσο κατά την πορεία μέχρι τον τελικό, όσο φυσικά και σε αυτόν, μιας και πρώτα έκανε μία από τις αποκρούσεις της δεκαετίας (και πιο πίσω) για να στείλει το ματς στα πέναλτι κι από εκεί το τρόπαιο -όπως και το βραβείο για τον καλύτερο τερματοφύλακα της διοργάνωσης- στο Μπουένος Άιρες.
Έναν χρόνο και κάτι αργότερα ο Μαρτίνες πήγε να παίξει για πρώτη φορά στη Γαλλία, με τους οπαδούς της Λιλ να μην τον έχουν ξεχάσει. Κάποιοι εξ όσων παρακολουθούσαν την αναμέτρηση μπορεί να χρειάστηκαν και αρκετή ώρα για να καταλάβουν προς τι η τόση γιούχα σε κάθε επαφή του με τη μπάλα, αλλά οι Γάλλοι θυμόντουσαν. Ο Ντίμπου είναι από τα πιο αχώνευτα άτομα στη χώρα.
Για αρκετή ώρα το πράγμα έδειχνε να στραβώνει για την ομάδα του Ουνάι Έμερι, με τους «λιλουά» να κρατούν τα ηνία στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς αλλά να... εξωθούνται σε παράταση με ένα τέρμα του Μάτι Κας τρία λεπτά πριν τα 90'. Στο πρόσωπο του Μαρτίνες ήταν σχηματισμένη από νωρίς μια αγωνία, ωστόσο όλοι ήξεραν πως όσο πιο κοντά στα πέναλτι, τόσο πιο ευνοϊκή η κατάσταση για εκείνον.
Η παράσταση που είχε δώσει στο Μουντιάλ είχε ως αποτέλεσμα ακόμη και να αλλάξουν οι κανονισμοί για τους τερματοφύλακες στα πέναλτι, αλλά... σιγά. Αυτό που χρειαζόταν ήταν να πιάσει την πρώτη εκτέλεση και να γυρίσει αμέσως στην εξέδρα για να απαιτήσει ησυχία, όπως -αναγκαστικά- και την τελευταία με τον Λέον Μπέιλι να αστοχεί από την άσπρη βούλα παρά το γεγονός πως ήταν αυτός που έδωσε πνοή στους «χωριάτες» απ' όταν μπήκε ως αλλαγή
Με παγωμένο και σοβαρό -όπως πάντα- βλέμμα, ο Κωνσταντίνος Τζολάκης ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει για να δώσει την πρόκριση στον Ολυμπιακό. Οι Τούρκοι διαμήνυαν ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν ένα πολύ δύσκολο βράδυ στην Κωνσταντινούπολη, αλλά αυτό μόνο ορατό δεν ήταν, σε έναν αγώνα αρκετά μοιρασμένο που όσο κυλούσε, άγχωνε ολοένα και πιο πολύ τους γηπεδούχους και τους οπαδούς τους.
Έτσι ο Έλληνας τερματοφύλακας έπαιξε από το πρώτο δευτερόλεπτο με τα νεύρα των εκτελεστών, σε μια «μίμηση» του Μαρτίνες, για να οδηγήσει τον Τσενγκίζ Ουντέρ και αλλά τους... παρασημοφορεμένους Ντούσαν Τάντιτς - Λεονάρντο Μπονούτσι να αστοχήσουν από την άσπρη βούλα. Ο Έλληνας πορτέρο δεν τους άφησε σε χλωρό κλαρί, αφού για παράδειγμα από την τηλεοπτική μετάδοση φαινόταν ακόμα και σαν να τους ρωτάει πού θα εκτελέσουν.
Πλέον οι δύο τους ετοιμάζονται να βρεθούν αντιμέτωποι στις αρχές του επόμενου μήνα στο ματς του «Βίλα Παρκ» στις 2 Μαΐου (έστω και τυπικά αφού ο Ντίμπου είναι τιμωρημένος για το πρώτο ματς) και τη ρεβάνς του «Γ. Καραϊσκάκης» στις 9 του ίδιου μήνα, σε ένα ευρωπαϊκό ματς που ενδέχεται να είναι το πρώτο από τα δύο που μπορεί να δώσει ο Ολυμπιακός σε ελληνικό έδαφος, με τον τελικό της 29ης Μαΐου να έχει οριστεί στην «Αγια-Σοφιά», στη Νέα Φιλαδέλφεια. Φυσικά πρώτα προέχει η Βίλα, η οποία αυτή τη στιγμή είναι τέταρτη στην Πρέμιερ Λιγκ και μόλις μερικά βήματα μακριά από το να ολοκληρώσει έναν, για πολλούς, δυσθεώρητο στόχο τον οποίο ο Έμερι μετέτρεψε σε άκρως ρεαλιστικό...