Το Σεπτέμβριο του 2011 ο Κόμπι Μπράιαντ είχε επισκεφθεί για μερικές ημέρες την Ελλάδα - Το Πρώτο Θέμα είχε την τύχη να τον συναντήσει τότε - Για το μέγεθος του ανδρός μιλά ο Πάου Γκασόλ - Και τον συγκρίνει με τον Γιάννη, γιατί ο Κόμπι Μπράιαντ είχε διακρίνει ότι ο Έλληνας σταρ θα γινόταν MVP στο NBA
Το φθινόπωρο του 2011, ο Κόμπι Μπράιαντ έκανε την εμφάνισή του στην Αθήνα: Εγκαινίασε ένα κατάστημα της Nike, υποδύθηκε τον προπονητή μπάσκετ σε φιλική αναμέτρηση τύπου all star και, γενικότερα, έδωσε σεμινάρια για το πώς είναι ένας cool υπερ-σούπερ σταρ. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2011 έκανε μια μίνι-περιοδεία στα βόρεια προάστια της Αθήνας. Έδωσε συμβουλές και οδηγίες σε νεαρούς παίκτες, στα εκπαιδευτήρια Δούκα. Στην «Αγορά» του ΟΑΚΑ, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο καθοδήγησε τη μία ομάδα από τις δύο φιναλίστ σε τουρνουά «3 με 3». Αντίπαλος προπονητής ήταν ο αρχηγός του Ολυμπιακού Βασίλης Σπανούλης. Κάπου ενδιαμέσως, ο Κόμπι Μπράιαντ συνάντησε μερικούς -τυχερούς- δημοσιογράφους στο κατάστημα το οποίο εγκαινίασε.
Ωστόσο, ο Κόμπι Μπράιαντ φαίνεται ότι ανήκει σε εκείνο το σπάνιο και εκλεκτό είδος σπόρτσμεν που φτιάχτηκαν για τα δύσκολα και τα μεγάλα. Για παράδειγμα, όταν στην αρχή του 2011 η Nike τού ζήτησε να πρωταγωνιστήσει σε μια διαφήμιση, ο Κόμπι δεν δέχτηκε απλώς -την έστησε όλη μόνος του, ακριβώς όπως εκείνος οραματίστηκε. Έτσι, κάτι που θα μπορούσε να είναι άλλο ένα διαφημιστικό σποτάκι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, έγινε μια υπερπαραγωγή. Με εκρήξεις, λεωφορεία και ελικόπτερα, αιμοβόρα και καταχθόνια τέρατα, τον Bruce Willis και τον Kanye West -κυρίως όμως με τη σκοτεινή παρουσία της Black Mamba: Το θανάσιμα επικίνδυνο ερπετό, που δεν υποχωρεί και δεν συγχωρεί, αυτό που έχει διαλέξει ως alter ego του ένας από τους πλέον διαβόητους 'φαρμακοχέρηδες' του NBA.
Στο φιλμάκι της Black Mamba, ο Κόμπι υποδύεται τον εαυτό του -αλλά σε μια πιο σκληρή και αμείλικτη εκδοχή του. Ως ηθοποιός είναι εξαιρετικός, παρόλο που ο ίδιος λέει ότι 'όχι, όχι, η υποκριτική είναι κάτι που με τρομάζει'. Το ότι παίζει όμως στη διαφήμιση δεν έχει να κάνει μόνο με την προώθηση του παπουτσιού που ο ίδιος συν-δημιούργησε, του Nike Zoom Kobe VI. Πολύ περισσότερο από την εμπορική σκοπιμότητα, αυτό που ενδιέφερε τον Κόμπι Μπράιαντ ήταν να μοιραστεί τη φιλοσοφία του: Μεγάλος θαυμαστής των κατά Bruce Lee πολεμικών τεχνών, ο Kobe μιλά για τη 'Ζώνη', στην οποία μπορεί να μπει ένας αθλητής μόνο μέσα από την απόλυτη αυτοσυγκέντρωση.
'Όταν βρίσκεσαι μέσα στη 'Ζώνη' είναι σαν να έχεις μεταφερθεί σε μια άλλη διάσταση. Είναι κάτι που δεν μπορείς να το κάνεις κατά βούληση, ας πούμε όμως ότι εγώ καταφέρνω να βρίσκομαι μέσα στη 'Ζώνη' πιο τακτικά από τους άλλους γύρω μου. Πώς είναι εκεί μέσα; Είναι σαν να αυτοσυγκεντρώνεσαι, χωρίς όμως να νιώθεις ότι αυτοσυγκεντρώνεσαι. Όλα γίνονται αρμονικά, χωρίς άγχος, χαλαρά. Σαν να αποστασιοποιείσαι όταν αρχίζει το παιχνίδι και αφήνεις τη δουλειά να γίνει μόνη της, χωρίς να σκέφτεσαι καν'. Πώς λέμε μαγεία; Black Mamba magic».
Η απαρίθμηση των κατορθωμάτων ενός τιτάνα του αμερικανικού και του παγκόσμιου μπάσκετ είναι ο πιο ασφαλής -αλλά και ο πιο τετριμμένος τρόπος να αποδώσει κανείς το μεγαλείο του Κόμπι Μπράιαντ. Ένας άλλος τρόπος όμως, λιγότερο αυτονόητος, είναι να σκιαγραφήσει το μέγεθος του ανδρός μέσα από τα μάτια άλλων. Και κυρίως αυτών που μπορούσαν να καταλάβουν τι ξεχωριστό είχε ο Black Mamba, ακριβώς διότι είναι και οι ίδιοι θρύλοι του μπάσκετ -ή, βρίσκονται καθ' οδόν στο να γίνουν. Ο ένας είναι ο Πάου Γκασόλ. Ο άλλος είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Όταν ο Γκασόλ κλήθηκε να αποτιμήσει το θαύμα που πέτυχε πέρσι ο Γιάννης κατακτώντας τον τίτλο του MVP στο NBA, προτίμησε να απαντήσει έμμεσα: Συγκρίνοντας τον Αντετοκούνμπο με όλους τους γίγαντες του αθλήματος, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού του. Η τελική του σύγκριση ήταν ανάμεσα στον Γιάννη και τον Κόμπι. Και ιδού τι είχε πει πριν από μερικούς μήνες ο μέγας Πάου Γκασόλ
«Ο Γιάννης δεν είναι Κόμπι Μπράιαντ. Επαναλαμβάνω: Ο Γιάννης δεν είναι ο Mamba. Διότι κανείς δεν είναι σαν τον Κόμπι. O συνδυασμός του ταλέντου και της θέλησής του να νικήσει δεν συγκρίνονται με τίποτα από ό,τι έχω δει σε ολόκληρη την καριέρα μου. Θα σας πω μια μικρή ιστορία: Θυμάμαι να παρουσιάζομαι σε ένα προπονητικό καμπ των Lakers, το 2012. Για εμένα είχε προηγηθεί ένα καλοκαίρι γεμάτο παιχνίδια με την εθνική Ισπανίας, για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Ο Κόμπι και η εθνική ΗΠΑ μας είχαν νικήσει στον τελικό και πήραν αυτοί το χρυσό μετάλλιο. Αυτό είχε συμβεί μόλις πριν από μερικές εβδομάδες.
» Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στην Ολυμπιάδα και το προπονητικό καμπ, εγώ ξεκούραζα το κορμί μου. Όμως, την πρώτη ημέρα που πήγα στο καμπ, θυμάμαι τον Kobe να με προκαλεί να παίξουμε μόνο, ένας εναντίον ενός, μετά από την προπόνηση. Κι επειδή εκείνος ήξερε ότι εγώ είμαι πολύ δυνατός στο ποστ, επέμενε να παίξουμε μόνο στο ποστ.
Μου ήταν αδύνατον να μην δεχτώ την πρόκληση. Ήμουν σε καλούτσικη κατάσταση, ο οργανισμός μου όμως βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης από το καλοκαίρι. Ο Κόμπι δεν θα μου επέτρεπε να πω 'όχι', κι έτσι ξεκινήσαμε το μονό. Εκείνος άρχισε να με απειλεί, λέγοντας διάφορα. Προσπάθησα να μην παραδοθώ και απάντησα στον ίδιο τόνο. Ο Κόμπι δεν έπαιζε για πλάκα. Ήταν αποφασισμένος να με νικήσει. Προσπάθησα να παίξω κι εγώ δίνοντας την ίδια ενέργεια. Αλλά, ό,τι και εάν έκανα, αυτός δεν εννοούσε να χαλαρώσει. Θυμάμαι που του έλεγα 'εντάξει Κόμπι, κούλαρε. Μόλις τώρα αρχίζει η σεζόν και δεν θέλω να ζορίζω τα πόδια μου ακόμη. Χαλάρωσε'.
» Κάποια μέρα θα αποκαλύψω ποιος κέρδισε σε εκείνο το μονό. Ή μάλλον, ας το πάρει το ποτάμι: Ξέρετε ποιος κέρδισε. Αυτή η ιστορία μού αρέσει, γιατί λέει πολλά για το πώς ο Κόμπι αντιμετώπιζε το μπάσκετ. Ποτέ δεν επέτρεπε στον εαυτό του να ξεφορμαριστεί. Ήταν πάντα σε πλήρη ετοιμότητα. Και απαιτούσε από όλους τους άλλους να είναι σαν κι αυτόν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Κόμπι έκανε ποτέ του διάλειμμα. Διατηρούσε τον εαυτό του πάντα στο ανώτατο επίπεδο πρωταθλητισμού, νέτα σκέτα. Τα εξήμιση χρόνια που έπαιξα στους Lakers με τον Κόμπι, ήταν τα καλύτερα της καριέρας μου. Έμαθα τα περισσότερα πράγματα για το άθλημά μου. Και ένας σοβαρός παράγοντας που συνέβη αυτό, ήταν ο κύριος με τον αριθμό 24 στη φανέλα.
» Νά τώρα τι θέλω να πω για τον Γιάννη Αντετοκούμπο: Αυτός και ο Κόμπι Μπράιαντ, όπως ήταν νέος, έχουν κοινές κάποιες σπουδαίες αρετές. Θυμάμαι όμως ότι ο Κόμπι, τη σεζόν 2017-2018 έγραψε στο twitter 'Γιάννη, η πρόκλησή μου ισχύει ακόμη'. Είχε προκαλέσει τον Αντετοκούνμπο να γίνει MVP εκείνη τη χρονιά. Και νομίζω ότι ο Κόμπι ξάφνιασε πολλούς φίλους του NBA. Μα, ο πιτσιρικάς απ' το Μιλγουόκι; Σοβαρολογούσε ο Κόμπι; Δεν ήταν υπερβολικά νωρίς να γίνει MVP ο Γιάννης;
» Ο Γιάννης, φυσικά, δεν πήρε τον τίτλο του MVP το '17-'18. Εάν κοιτάξεις, όμως, το πόσο βελτιώθηκε σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, είναι σαφές ότι κάτι άλλαξε μέσα του. Το 2019 θα ξαφνιάζονταν λιγότεροι φαν με την πρόκληση του Κόμπι. Το καλοκαίρι του 2018, ο Kobe προσκάλεσε τον Γιάννη να προπονηθούν μαζί στο Νιούπορτ. Εγώ ήξερα από πριν πώς θα εξελισσόταν αυτή η ιστορία. Όχι επειδή ήμουν κι εγώ εκεί. Απλώς επειδή ήξερα πώς ο Κόμπι θα αντιμετώπιζε τον Γιάννη. Δεν υπήρχε περίπτωση να του έλεγε εύκολα 'μπράβο'. Θα τον ζόριζε. Θα επιχειρούσε να τον τσακίσει.
» Εκ των υστέρων ο Γιάννης μού περιέγραψε τι έγινε. Είπε ότι ο Κόμπι Μπράιαντ τον συμβούλευσε να θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα την προετοιμασία του. 'Να είσαι τέλεια προετοιμασμένος' του έλεγε, ξανά και ξανά. Να βλέπεις βίντεο των αντιπάλων. Να εντοπίζεις τις δικές σου αδυναμίες, τις αδυναμίες αυτών που θα έχεις απέναντί σου. Να βρεις την τάση που έχει ο καθένας στον τρόπο παιχνιδιού του. Να προσθέτεις κάτι νέο στο δικό σου παιχνίδι κάθε καλοκαίρι.
» Αυτά ήταν που είχα δει κι εγώ να κάνει ο Κόμπι στον τρόπο που έπαιζε. Αντιμετώπιζε την προετοιμασία σαν να ήταν από μόνη της ένα ματς. Βλέπω τον Γιάννη να κάνει το ίδιο. Αφιερώνει πολύ χρόνο στο να βλέπει βιντεοσκοπημένα παιχνίδια μαζί με τους βοηθούς προπονητές. Θα μου έκανε εντύπωση να μάθαινα ότι υπάρχει κάποιος άλλος παίκτης στους Milwaukee Bucks που παρακολουθεί περισσότερους αγώνες από τον Γιάννη.
» Όταν χάσαμε κάποια παιχνίδια στα πλέι-οφ το 2019, η κριτική είχε στόχο κυρίως τον Γιάννη, εφόσον αυτός είναι ο σταρ της ομάδας μας, των Bucks. Πριν από το επόμενο παιχνίδι, είδα τον Γιάννη να αντιδρά ακριβώς όπως ο Κόμπι. Δεν είπε 'σας εγγυώμαι ότι θα νικήσουμε'. Δεν φέρθηκε αλαζονικά ή υποχωρητικά. Ηταν ψύχραιμος και αποφασισμένος. Ήξερε ότι έπρεπε να ανακάμψει. Και αυτό έκανε. Έκτοτε δεν χάσαμε αγώνα».
Πηγή: Protothema.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΡΧΕΙΟΥ / EUROKINISSΙ