Ο Γιώργος Μπαρτζώκας παραχώρησε συνέντευξη στο Gazzetta και μίλησε για... τα πάντα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας σε ένα ακραίο σενάριο θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πως ακολουθεί τα βήματα του αείμνηστου Ντούσαν Ίβκοβιτς. Αφενός το καλοκαίρι του 2012 τον διαδέχτηκε στον πάγκο του Ολυμπιακού και αφετέρου οι «ερυθρόλευκοι» είναι η μοναδική ομάδα που έχει καθοδηγήσει δύο φορές.
Ο 56χρονος τεχνικός γνωρίζει καλά τον σύλλογο, την πίεση που κουβαλά και τις απαιτήσεις που υπάρχουν. Τη φετινή σεζόν η ομάδα του Πειραιά θα διεκδικήσει και το νταμπλ στην Ελλάδα, πέραν από την είσοδό της στα playoffs της Euroleague.
Και ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι πανέτοιμος...
Ο προπονητής του Ολυμπιακού μίλησε στο Gazzetta για την εξέλιξη στην τακτική του μπάσκετ, για το ρόστερ που δημιούργησε, για Basket League, Euroleague και φυσικά για τον Βασίλη Σπανούλη τον οποίο αποθεώνει.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Τον επόμενο Μάιο το να σηκώσεις αυτήν την κούπα που είναι δίπλα μας είναι εξαιρετικά απίθανο.
«Καταρχήν να σου πω ότι ειλικρινά δεν το βλέπω έτσι, ότι είναι απίθανο. Το να πάρεις την Euroleague. Και γενικά δεν μπορείς να σκέφτεσαι πως θα είναι τα πράγματα τον Ιούνιο ή τον Μάιο. Για παράδειγμα, όταν κάποιος ξεκινάει να γίνει μπασκεμπολίστας, δεν ξεκινάει για να γίνει πλούσιος ας πούμε. Ξεκινάει γιατί αγαπάει το παιχνίδι και θέλει να γίνεται κάθε μέρα και καλύτερος παίκτης. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί το ταβάνι του. Άλλοι έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον εαυτό τους, άλλοι έχουν μικρότερες και φτάνουν πιο ψηλά.
Έμείς θα περάσουμε από μία διαδικασία, ακούγεται λίγο κλισέ αυτό αλλά έτσι είναι, όπου θα πρέπει κάθε μέρα να γινόμαστε καλύτεροι και στην προπόνηση και στους αγώνες και στα αποδυτήρια. Θα υπάρξουν 2-3 φορές μέσα στη χρονιά που θα υπάρχει κρίση στην ομάδα μας, από άτυχα αποτελέσματα ή από τραυματισμούς είτε από, να χτυπήσω ξύλο, από covid από την πανδημία. Και πρέπει πάντα να ξεπερνάς αυτή την δύσκολη κατάσταση.
Εγώ πιστεύω ότι όλες οι ομάδες που πήραν τι πρωτάθλημα στην Euroleague έχουν περάσει από αυτό. Δεν υπάρχει καμιά ομάδα που πήγε τρένο από την αρχή ως το τέλος. Αλλά όλες οι ομάδες που κατάκτησαν τελικά την Euroleague είχαν δύσκολες χρονικές περιόδους. Έτσι είμαι σίγουρος ότι κι εμείς θα έχουμε. Πρέπει να τις ξεπεράσουμε όσο πιο αναίμακτα και ανώδυνα γίνεται. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι γιατί αλλιώς αν υπάρχει διάσπαση μέσα στα αποδυτήρια ή μέσα στο γήπεδο, μοιραία το αποτέλεσμα θα φανεί στους αγώνες. Και εγώ πρέπει να είμαι ο θεματοφύλακας αυτής της κατάστασης, πρέπει να διατηρήσω την ενότητα».
Πάντως φέτος μετά από δύο χρόνια η σεζόν του Ολυμπιακού δεν θα τελειώσει νωρίς ακόμα και αν δεν πετύχει τον ευρωπαϊκό του στόχο γιατί υπάρχει το πρωτάθλημα. Καταρχάς αγωνιστικά ως προπονητής, το ήθελες, το έλεγες, ότι είναι καλό να παίζει η ομάδα στην Ελλάδα. Πόσο σε εξιτάρει η επιστροφή και πόσο πιστεύεις ότι θα σας βοηθήσει αυτό;
«Καταρχήν θα είναι πολύ πιο δύσκολο για τους προπονητές γιατί δεν θα έχουν ποτέ ρεπό. Πρέπει να παίξουμε πάνω από 80 παιχνίδια φέτος και πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι' αυτό και οι παίκτες κι εμείς. Δεν είναι μια εύκολη διαδικασία, ακόμη και με τσάρτερ αν τελειώσεις το ματς 11-12 το βράδυ γιατί είναι αργά τα παιχνίδια της Euroleague, μέχρι να πας στο αεροδρόμιο να πάρεις το αεροπλάνο και να φτάσεις πέντε το πρωί, για σκέψου ας πούμε να ξαναπαίζεις μετά από δύο μέρες παιχνίδι και μετά από δύο μέρες να έχεις και παιχνίδι για την ελληνική λίγκα».
Ενδεχομένως να χρειαστεί να πας και ταξίδι στην Ελλάδα αμέσως...
Επειδή έχω ζήσει στη Ρωσία και στην Ισπανία, το να πας στη Ρόδο για παράδειγμα δεν είναι τίποτα. Συγνώμη που θα στο πω, αλλά το να έχεις 40 λεπτά πτήση να πας στη Ρόδο δεν είναι τίποτα. Στη Ρωσία χρειαζόταν 5 ώρες. Υπήρχε ταξίδι που κάναμε 5 ώρες και είχε και διαφορετική ώρα εκεί. Ή στην Ισπανία μπορεί να είχες να πας στα Κανάρια νησιά που ήταν τρεις ώρες πτήση με το αεροπλάνο.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι έτσι αλλά γενικά αυτή η διαδικασία είναι καταρχήν ψυχοφθόρα γιατί πρέπει τα συναισθήματά σου να τα ελέγχεις μετά από μεγάλες ήττες, μετά από μεγάλες νίκες αλλά είναι και σωματικά δύσκολο».
«Προπονητής στην Euroleague είναι περίπλοκη διαδικασία»
Οι προπονητές σε τόσο μεγάλους συλλόγους όπως είναι ο Ολυμπιακός , ο Παναθηναϊκός , η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα που έχεις δουλέψει και το ξέρεις, είστε περισσότερο διαχειριστές ή πρέπει να είστε περισσότερο διαχειριστές και λιγότερο προπονητές;
«Είναι μια ισορροπία. Είναι και τα δύο εξίσου σημαντικά. Το διαχειριστές που λες...»
Εσύ έχεις να μάθεις 15 χαρακτήρες ενώ ο παίκτης έχει να μάθει έναν χαρακτήρα, τον προπονητή του.
«Το θέμα είναι ότι αν ήταν μόνο οι 15 χαρακτήρες των παικτών, θα ήταν OK. Αλλά ξέρεις είναι περισσότεροι. Καταρχήν αν πας στο εξωτερικό πρέπει να μάθεις την κουλτούρα του σωματείου και της χώρας, πρέπει να μπορείς να διαχειριστείς τον GM της ομάδας ή τον ιδιοκτήτη, ο όποιος δεν είναι επαγγελματίας αλλά είναι κάποιος που πληρώνει πάρα πολλά χρήματα. Ή τον περίγυρό της ομάδας ή τα μίντια. Οπότε ο προπονητής δεν είναι μόνο ότι πρέπει να διαχειριστεί τους παίκτες που έχει μέσα στο γήπεδο, αλλά είναι μια πολύ πιο πολύπλοκη, θα έλεγα, διαδικασία.
Το κοουτσινγκ ή αυτό το πράγμα, η διαδικασία που γίνεται μέσα στο παρκέ είναι πάντα σημαντική. Ας μην κρυβόμαστε, αν αποτύχεις εκεί, οτιδήποτε άλλο δεν έχει σημασία. Αλλά νομίζω τελικά αν πετύχεις εκεί, πρέπει να πετύχεις και στα γύρω γύρω. Το μπάσκετ και στην Αμερική είναι έτσι, είναι πολύ σημαντικό ότι τελικά είναι business. Δεν είναι απλώς ένα αθλητικό παιχνίδι, δεν είναι η χαρά του αθλητισμού ότι όταν χάσεις, μπορεί να χάσεις και την δουλειά σου. Μπορεί να το δεις και λίγο διαφορετικά».
Επειδή αναφέρθηκες στους ιδιοκτήτες, η δική σου σχέση με τους Αγγελόπουλους απ' ό,τι καταλαβαίνω είναι καλή, γιατί θυμάμαι να λες ότι θέλω παίκτες που να ξέρουν την Euroleague, που να είναι παιγμένοι, γιατί ο Ολυμπιακός δεν αντέχει να πάει σε στοιχήματα κλπ κλπ και τους απέκτησες αυτούς τους παίκτες.
«Μα εκτός του ότι είναι καλή η σχέση, έχω μεγάλη εκτίμηση στους ιδιοκτήτες, καλά και στον κύριο Σκινδήλια, και λόγω πια και της μακράς σχέσης που έχουμε, γιατί έχουμε ξανασυνεργαστεί, νομίζω ότι έτσι πρέπει να είναι η διαδικασία. Ο προπονητής να κάνει κάποιες εισηγήσεις και η διοίκηση να της κάνει αποδεκτές, έτσι ώστε να κριθεί ο προπονητής με τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις που αυτός βάζει. Δόξα τω Θεώ έχουμε πολύ καλή συνεργασία.
Πιστεύω ότι ήμασταν και λίγο τυχεροί φέτος γιατί συχνά μπορεί να υπάρχει θέληση, μπορεί να υπάρχει σύμπνοια, αλλά να είναι το τάιμινγκ κακό, ή να μην υπάρχουν παίκτες στην αγορά, ή να υπάρξουν τραυματισμοί ή να υπάρξουν αναποδιές. Έχουν συμβεί στο παρελθόν πολλά και σε εμένα αλλά και σε όλους, είμαι σίγουρος».
«Η διαχείριση της επιτυχίας και της αποτυχίας με ωρίμασε»
Τι έχει αλλάξει ο Γιώργος Μπαρτζώκας σε σχέση με την πρώτη του παρουσία. Πολλά έχει αλλάξει ο Γιώργος Μπαρτζωκας σε σχέση με την πρώτη του παρουσία αλλά πες μου το πιο σημαντικό από αυτά. Έλειψες για χρόνια, δούλεψες σε top επίπεδο σε διαφορετικές κουλτούρες, στην Μπαρσελόνα, ένα τεράστιο κλαμπ, στη Χίμκι,στη Λοκομοτίβ...
«Θα έλεγα ότι αυτό που μένει ίδιο, είναι ο ενθουσιασμός κάθε φορά που αρχίζει η χρόνια και οι φιλοδοξίες είναι πάντα ίδιες. Είτε ήμουνα στο Μαρούσι, είτε ήμουνα στη Λοκομοτίβ, στη Χίμκι, στη Μπαρτσελόνα και στον Ολυμπιακό 2 φορές, αλλά και στις ομάδες που δούλεψα πριν, Ολύμπια Λάρισας και Πανιώνιο. Η φιλοδοξία είναι πάντα ίδια. Η θέληση το να μπεις σε αυτό τον ανταγωνισμό και αυτή η αδρεναλίνη να γίνει μέρος της ζωή σου, μοιραία μαθαίνουμε με αυτό τον τρόπο και δεν ξέρουμε πως αλλιώς να ζήσουμε. Αυτό που θα έλεγε κανείς ότι άλλαξε είναι ότι είμαι λίγο πιο ώριμος, όχι λίγο, είμαι αρκετά πιο ώριμος, έχοντας υποστεί θλιβερές ήττες, απόλυση, αλλά έχοντας πετύχει και σημαντικά πράγματα και με τη Χίμκι και με τη Λοκομοτίβ και με το Μαρούσι αλλά και με τον Ολυμπιακό πιστεύω ότι κατακτήσαμε πράγματα που ήταν δύσκολο να γίνουν. Η διαχείριση λοιπόν και της επιτυχίας αλλά και της αποτυχίας αρχίζει σιγά-σιγά και σε κάνει λίγο πιο ώριμο να πω».
Παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, γνωρίζω πόσο πολύ εκτιμάς και σαν μπασκετμπολίστα αλλά και σαν άνθρωπο τον Βασίλη Σπανούλη. Πώς είναι για εσένα ο πρώτος μήνας προπόνησης που δεν είναι στο γήπεδο;
«Κοίταξε, η παρουσία του ήταν η πιο έντονη παρουσία τα τελευταία 11 χρόνια μέσα σ' αυτό το χώρο.Μία προσωπικότητα πολύ έντονη, παρότι δεν ήταν κάποιος που μιλούσε και πολύ. Επηρέασε τους πάντες στην ομάδα, τους φιλάθλους, εσάς τους δημοσιογράφους, τους προπονητές. Είχε και καλές και κακές στιγμές. Κατέκτησε φοβερά πράγματα με την ομάδα. Για μένα είναι ο καλύτερος παίκτης που φόρεσε ποτέ την φανέλα της ομάδας αυτής, διαχρονικά».
Πηγή: Gazzetta.gr
