Ο Παναγιώτης Φασούλας μίλησε για Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΕΟΚ και τον Θόδωρο Ζαγοράκη
Για τα χαμένα Final Four του Τελ Αβίβ και της Σαραγόσα: «Ήμασταν καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό και δεν το λέω για να τους μειώσω, είχαμε ομαδάρα, για παράδειγμα είχαμε τέσσερις παίκτες στην πεντάδα πάνω από τα 2.10 και δεν ήταν δεινόσαυροι έκαναν τα 10 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα, ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Βέβαια δεν μπορεί να συγκριθεί το άθλημα με πριν από 30 χρόνια, ενδεχομένως με τα σημερινά δεδομένα ο Κορνέλιους Τόμπσον να μην ευστοχούσε σε εκείνο το τρίποντο. Το ζήτημα είναι ότι είχαμε την τύχη να παίξουμε σε αυτές τις μεγάλες ομάδες».
Για την επιτυχία του 1987: «Ήταν μία τεράστια επιτυχία όχι μόνο για τον ελληνικό αθλητισμό, αλλά και για την ελληνική κοινωνία. Μία επιτυχία, που ξεπέρασε τα όρια του αθλητισμού. Τότε, εμείς δεν είχαμε αντιληφθεί άμεσα το πόσο τεράστιο ήταν αυτό το επίτευγμα. Θα πω απλώς, πως με συναντούν άνθρωποι στον δρόμο και μου λένε πως πέρασαν στο Πανεπιστήμιο παίρνοντας δύναμη από αυτό που κάναμε».
Για το αν είχε πρόταση από κάποιο κόμμα να πολιτευτεί στις Ευρωεκλογές:«Δεν το επιδίωξα καταρχάς εγώ. Με την πολιτική έχω σχέση πάθους. Πρέπει κάποιος να με εμπνεύσει για να συστρατευτώ μαζί του. Αυτή τη στιγμή βλέπετε κάποιον που να μπορεί να εμπνεύσει και να γεννήσει πέντε καινούργιες ιδέες. Άκουγα το πρωί στο Ραδιόφωνό σας τα νέα μέτρα για την παραβατικότητα στα σχολεία και βλέπω πολλούς αθλητές που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια».
Για τις μεταγραφές και στον πολιτικό χώρο και τον κ. Ζαγοράκη, ο οποίος μεταπήδησε ως εν ενεργεία Ευρωβουλευτής της ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ:«Καταρχάς ο Θόδωρος είναι φίλος και τον εκτιμώ πολύ. Αισθάνομαι άσχημα να τον κρίνω, γιατί έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Ωστόσο από την πλευρά μου διαφωνώ με αυτή την λογική. Θα ήθελα να έχει πολιτική άποψη η κίνηση του καθενός που προχωρά σε τέτοιες αλλαγές. Να υπάρχει ένα ιδεολογικό υπόβαθρο από πίσω. Δεν βλέπω κάτι τέτοιο στις μέρες μας».
Για την τοποθέτηση του Γιώργου Βασιλακόπουλου ως επίτιμο πρόεδρο της ΕΟΚ από τον Βαγγέλη Λιόλιο: «Δεν υπήρχε ανάγκη. Ο κ. Βασιλακόπουλος έχει μεγάλη προσφορά στο ελληνικό μπάσκετ και τα εύσημα του έχουν απονεμηθεί. Δεν θα ακυρώσουμε βέβαια την πορεία του.Ημασταν συνοδοιπόροι το 1987, ήταν πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Κάποια στιγμή όταν ιδρυματοποιήθηκε στην Ομοσπονδία, άρχισε να κάνει απανωτά λάθη, με αποτέλεσμα όλα αυτά που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Το μπάσκετ χρειάζεται σημεία αναφοράς και ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να το καταφέρει, όπως είχα προτείνει προεκλογικά είναι ο Νίκος Γκάλης. Όχι να είναι σε ένα γραφείο. Δεν θέλουμε να δουλεύει, αλλά να πάμε μαζί στη κυβέρνηση και να πούμε ότι με 2 εκατομμύρια το χρόνο μπάσκετ δεν υπάρχει, τα πρόβλήματα δεν επιλύονται με τα ζητήματα μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, ενώ υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που οι γονείς τους αγωνίζονται να πληρώσουν 50-100 ευρώ το μήνα για την άθληση τους.
Αν το πουν άνθρωποι σημαντικοί του αθλητισμού, ο λόγος τους έχει άλλη βαρύτητα. Δεν μπορεί να υποστηριχθεί σωματειακός αθλητισμός στην Ελλάδα με επιχορηγήσεις των 2 εκατομμυρίων ευρώ και δεν θα έρθουν οι χορηγοί χωρίς να υπάρχει ένα κρατικό υπόβαθρο. Ειδικότερα στις γειτονιές και την επαρχία, εκεί γεννιούνται οι αθλητέςκαι όχι τόσο στα κέντρα των πόλεων».