Ο Μίλος Τεόντοσιτς θυμήθηκε το περάσμά του από τον Ολυμπιακό και την περίοδο που οι ερυθρόλευκοι θέλησαν να τον παραχωρήσουν δανεικό ή με μεταγραφή το 2009 πριν η εμφάνισή του στον ημιτελικό του EuroBasket τα αλλάξει όλα.
Ο Μίλος Τεόντοσιτς βρίσκεται πλέον στο λυκόφως της καριέρας του. Διανύει τα τελευταία του αγωνιστικά μίλια με τον Ερυθρό Αστέρα. Μιλώντας έτσι σε σερβικό podcast, έκανε ένα απολογισμό της καριέρας του και θυμήθηκε μεταξύ άλλων όσα έζησε στον Ολυμπιακό από το 2007 έως το 2011 που φόρεσε την φανέλα της ομάδας.
Ο Σέρβος μαέστρος θυμήθηκε τι έζησε στον Πειραιά, έκανε αναφορές στον Πίνι Γκέρσον, τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά και την περίοδο που το καλοκαίρι του 2009 οι "ερυθρόλευκοι" σκεφτόντουσαν να τον παραχωρήσουν δανεικό - ή και με μεταγραφή - για χάρη ενός πιο έμπειρου παίκτη.
Συγκεκριμένα, ο Τεόντοσιτς ανέφερε μεταξύ άλλων:
Για τα πρώτα του βήματα στον Ολυμπιακό: "Ο Πίνι Γκέρσον με έφερε σε ηλικία 20 ετών (σ.σ το 2007) και έπαιζα αρκετά για παίκτη της ηλικίας μου για την εποχή. Μετά ήρθε ο Γιαννάκης. Είναι ένας προπονητής με αρχές που πρέπει να σεβαστείς. Είχε μία θεωρία ότι μετά την τρίτη πάσα μπορείς να κάνεις διείσδυση και μετά την έκτη πάσα μπορούσες να σουτάρεις.
Σε μία προπόνηση, με μάρκαρε ένας παίκτης και πήγε κάτω από το σκριν, οπότε, λογικά, εγώ σούταρα. Το έκανα και διέκοψε την προπόνηση. Μία, δύο, πέντε φορές, στις αρχές δεν μπορούσαμε να τα βρούμε".
Για την περίοδο που τέθηκε θέμα παραχώρησής του, το καλοκαίρι του 2009: "Ήρθε το EuroBasket, όπου δεν έπαιζα πάντα καλά. Τότε ήρθε το ματς με την Σλοβενία (σ.σ ημιτελικός, όπου είχε 32 πόντους στην νίκη των Σέρβων με 96-92 στην παράταση) που μου πήγε καλά.
Υπήρχε συζήτηση για να παραχωρηθώ δανεικός για τον ΜακΙντάιρ (σ.σ στην Σιένα) ή να παραχωρηθώ με χρήματα για τον Χόλντεν (σ.σ στην ΤΣΣΚΑ). Τέλος πάντων, απλώς ήθελε να με ξεφορτωθεί. Μετά από τον αγώνα με την Σλοβενία όμως, όλα άλλαξαν. Επέστρεψα από το EuroBasket με μεγαλύτερο ρόλο, για να παίξω 30-35 λεπτά. Είναι πιο εύκολο όταν ξέρεις ότι θα παίζεις τόσο πολύ και δεν θα γίνεσαι αλλαγή στο πρώτο λάθος".
Για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς: "Δεν ξέρω γιατί με εμπιστευόταν τόσο. Ποτέ δεν το κατάλαβα. Είναι ένας προπονητής και άνθρωπος που πάντα θα ευγνωμονώ. Όταν ο Ολυμπιακός ήθελε να με δώσει (σ.σ το καλοκαίρι του 2009) μου έδωσε πλήρη ελευθερία κινήσεων σε ηλικία 22 ετών, κάνοντάς με βασικό πόιντ γκαρντ στην εθνική Σερβίας.
Από εκείνη την στιγμή, η καριέρα μου άρχισε να ανεβαίνει. Επίσης, δεν είναι μόνο προπονητής, μας φρόντιζε όλους, τόσο στην εθνική ομάδα, όσο και στον σύλλογο. Καλούσε τον προπονητή μου στον Ολυμπιακό να του μιλήσει, αλλά και άλλους. Ακόμα και τώρα όταν μιλάμε για τον Ντούντα έχουμε σεβασμό για αυτόν".
Για τον τρόπο που αποχώρησε από τον Ολυμπιακό για την ΤΣΣΚΑ το καλοκαίρι του 2011: "Δεν ήθελα να φύγω. Ο Ίβκοβιτς ήταν τότε προπονητής στον Ολυμπιακό και ήταν μία περίοδος που οι ιδιοκτήτες της ομάδας (σ.σ οι αδελφοί Αγγελόπουλοι) έκαναν σκέψεις να αποχωρήσουν. Πήρα τον Ντούντα και του είπα ότι είχα πρόταση από την ΤΣΣΚΑ. Μου είπε να το σκεφτώ.
Μετά από μερικές μέρες τον πήρα και τού είπα ότι θέλω να μείνω, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Μου είπε ότι δεν ήταν και αυτός σίγουρος για το τι να κάνω. Του αποκάλυψα φυσικά τις λεπτομέρειες και μου είπε ακόμα και αυτός πως ήταν μία πρόταση που δεν γινόταν να αρνηθώ".
Για τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό: "Είχαν ενδιαφέρον αυτά τα παιχνίδια, ξεκινούσαν στις 20:45 και τελείωναν στις 3 το πρωί. Έγιναν καλά και ενδιαφέροντα παιχνίδια. Η ατμόσφαιρα μοιάζει με την δική μας, αλλά οι Έλληνες μιλάνε περισσότερο. Μετά από την πίεση που είχα για 4 χρόνια στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ότι πρέπει να κερδίσεις, δεν κοιμάσαι τα βράδια... Προσπαθείς να μην δείξεις συναισθήματα, αλλά σε επηρεάζει".
Για την ήττα από τον Ολυμπιακό στον τελικό της EuroLeague το 2012: "Αυτό το παιχνίδι άλλαξε τις καριέρες μας. Αν είχαμε νικήσει , θα είχαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση την επόμενη χρονιά. Έναν χρόνο αργότερα είχαμε λιγότερη αυτοπεποίθηση, επειδή παίξαμε πάλι με τον Ολυμπιακό (σ.σ στον ημιτελικό). Αν και είχε αλλάξει η ομάδα μας, το νιώθαμε.
Ήμασταν κυρίαρχοι (σ.σ στον τελικό της Κωνσταντινούπολης το 2012), έχοντας χάσει 5 παιχνίδια όλη την σεζόν. Ξεφύγαμε με 17, 19 πόντους με δέκα λεπτά για το φινάλε. Ο Κρστιτς, ο Κιριλένκο και ο Καούν ήταν στον πάγκο, δεν ξέραμε γιατί δεν έπαιζαν. Ο κόουτς (σ.σ Καζλάουσκας) τους ξεκούραζε για τον τελικό της VTB League με την Χίμκι. Ποιος τελικός της VTB;
Ήμασταν όμως κυρίαρχοι και παίζαμε καλά. Και τότε ο Ολυμπιακός έβαλε μερικά τρίποντα. Ο Ντούντα το είχε ξανακάνει αυτό με την εθνική Σερβίας κόντρα στην Ισπανία, όταν έδωσε σε όλους τους παίκτες μία ευκαιρία, λέγοντας τους ότι δεν μπορούν να ξέρουν πότε θα ξαναπαίξουν σε ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι.
Το έκανε και με τον Ολυμπιακό. Είχε τον Πρίντεζη και τον Σπανούλη στον πάγκο και έβαλε τον Κέσελι, που έπαιζε λίγο, τον Μάντζαρη, τον Σλούκα και τον Παπανικολάου, που είχαν λιγότερο χρόνο συμμετοχής και δεν ήταν βασικοί. Άρχισαν να σκοράρουν και ξαφνικά το καλάθι για εμάς έγινε μικρότερο.
Το Final Four σαν σύστημα είναι άδικο και δεν το λέω επειδή χάσαμε τότε. Ας παίξουμε μία σειρά πέντε ή εφτά αγώνων και ας κερδίσει ο καλύτερος. Έτσι παίζουμε όλη την σεζόν και μετά έρχεται ένα παιχνίδι και χάνεις".
