Δείτε ποιες είναι οι δεκατρείς ομάδες που… φροντίζουν να μην λείπουν από την Γ' Εθνική.
ΑΕ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ (ΕΠΣ Αργολίδας)
Ετοιμάζεται να «κλείσει» δέκα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στις εθνικές κατηγορίες. Εξαιρουμένης της «πινελιάς» τη σεζόν 2014-15, όταν βρέθηκε να αγωνίζεται σε επαγγελματική κατηγορία (Football League) για πρώτη φορά στη -σύντομη- ιστορία της, η ΑΕ Ερμιονίδας συμμετέχει από την ημέρα της ίδρυσής της, το 2011, στην Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία, έχοντας κατακτήσει την πρώτη θέση στη Δ’ Εθνική της σεζόν 2012-13 και στη Γ’ Εθνική της επόμενης περιόδου. Στα… σοβαρά, δεν έχει κινδυνέψει ποτέ με υποβιβασμό στα τοπικά, ούτε όμως έχει διεκδικήσει κάποια άλλη άνοδο την τελευταία πενταετία. Πλέον, δικαιούται να λογίζεται κλασική ομάδα της Κατηγορίας. Φέτος, με την επάνοδο του Θανάση Στάικου στην τεχνική ηγεσία και με ένα νεανικό έμψυχο δυναμικό που «χτίζεται», η «Ένωση» ευελπιστεί να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος.
ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΟΣ (ΕΠΣ Αρκαδίας)
Τείνει να κριθεί απαραίτητη η συμμετοχή του για τη διεξαγωγή του Πρωταθλήματος. Υπερβολή; Μάλλον ναι. Κι, όμως, έπειτα από τα εννέα χρόνια συνεχούς παρουσίας που συμπληρώνει φέτος στην Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Παναρκαδικός αποτελεί μία από τις «παλιές καραβάνες» αυτού του πολυπληθούς πρωταθλήματος. Μετά την επάνοδό του στη Δ’ Εθνική της σεζόν 2012-13, ήταν στα… εγκαίνια της Γ’ Εθνικής την επόμενη περίοδο, αλλά και σε όλες τις εκδοχές διεξαγωγής της έκτοτε. Παρότι ήταν πάντα ανταγωνιστικός, άνοδο επί της ουσίας ποτέ δεν διεκδίκησε, παραμένοντας έτσι με τη μακρινή ανάμνηση της συμμετοχής του στη Β’ Εθνική της σεζόν 1980-81 για τελευταία φορά. Φέτος η ιστορική ομάδα της Τρίπολης κάνει μία νέα αρχή με τον Βαγγέλη Ντίσιο στην άκρη του πάγκου.
ΠΑΟ ΒΑΡΔΑΣ (ΕΠΣ Ηλείας)
Δήλωσε «παρών» στην Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία ακριβώς με τη σύστασή της Γ’ Εθνικής το καλοκαίρι του 2013. Σε αυτή την επταετή πορεία του, ο Παμβουπρασιακός ΑΟ Βάρδας δεν μπήκε στη διαδικασία ποτέ να «κυνηγήσει» το… κάτι παραπάνω, από την άλλη όμως πέτυχε να αποτρέψει τον υποβιβασμό σε όσες περιπτώσεις τον αντιμετώπισε «κατάματα». Χωρίς… πολλά πολλά, ο ΠΑΟ Βάρδας έχει καταφέρει να θεωρείται παραδοσιακή δύναμη της Κατηγορίας, η οποία μέχρι στιγμής φροντίζει να δικαιώνει το φίλαθλο κοινό, στο ύψος βέβαια των προσδοκιών που έχει «επιτρέψει» να δημιουργούνται. Ξέρεις τι να περιμένεις από τους πράσινους και περίπου αυτό αντικρίζεις στην πράξη. Με αυτό το… ανείπωτο «στοίχημα» ξεκινάει και η φετινή σεζόν για τον Μίκι Τσίρκοβιτς και τους ποδοσφαιριστές του.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΕΠΣ Πειραιά)
Η αναφορά του ονόματος του Εθνικού σε ένα τέτοιο αφιέρωμα μόνο θετικό τόνο δεν μπορεί να έχει. Για μία ομάδα με 36 συμμετοχές στην Α’ Εθνική, μόνο κατόρθωμα δεν είναι, που εδώ και μία δεκαετία έχει «κολλήσει» σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Έπειτα από την περιπέτεια της τριετίας 2011-14, όπου υπέστη υποβιβασμό στα τοπικά του Πειραιά και αναμονή εκεί για δύο σεζόν, ο Εθνικός συμπλήρωσε την περασμένη σεζόν εξαετή παρουσία στην Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία, από την οποία στάθηκε αδύνατο να ξεφύγει, όσες προσπάθειες κι αν έκανε. Έπειτα από τα τρία χρόνια εδραίωσής του ως δύναμης στην Κατηγορία, δύο συνεχόμενες σεζόν επιχείρησε να «δραπετεύσει» και ισάριθμες απέτυχε. Φέτος, μετά την περσινή, χαμηλή «πτήση» τους, οι κυανόλευκοι στοχεύουν πάλι σε άνοδο, με εντελώς ανανεωμένη διοίκηση και προπονητή τον Μουράτ Σεροπιάν.
ΑΙΟΛΙΚΟΣ (ΕΠΣ Λέσβου)
Δεν είναι ποτέ εύκολο για μία νησιώτικη ομάδα να παίρνει μέρος σε ένα πρωτάθλημα με πολλά έξοδα και ελάχιστα έσοδα, ειδικά σε μία δεκαετία κατά την οποία η κατάσταση της οικονομίας δεν είναι ευνοϊκή σε… ανοίγματα για δευτερευούσης σημασίας υποθέσεις. Από το καλοκαίρι του 2014, ο Αιολικός κάθε χρόνο πληρώνει υψηλά εξοδολόγια διαιτησιών, κοστοβόρες μετακινήσεις και διανυκτερεύσεις, για να είναι παρών στη Γ’ Εθνική και να προσθέτει σελίδες στο βιβλίο της ιστορίας του. Σε αυτή την εξαετή διαδρομή του μπόρεσε μόλις μία φορά να διεκδικήσει με αξιώσεις την επάνοδο στις επαγγελματικές κατηγορίες, όμως υπέκυψε απέναντι στον Ιωνικό, στα μπαράζ της προπέρσινης περιόδου. Ενόψει της νέας σεζόν, στον σύλλογο της Μυτιλήνης καταγράφεται μία σύμπραξη δυνάμεων που ενδέχεται να προσφέρει αξιόλογο «οπλοστάσιο» στη διάθεση του Βλάντιτσα Πέτροβιτς.
ΝΕΣΤΟΣ ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΗΣ (ΕΠΣ Καβάλας)
Επανήλθε με δυναμικό τρόπο στο προσκήνιο τη σεζόν 2014-15, όταν «σάρωσε» τα… πάντα στο διάβα του (Πρωτάθλημα και Κύπελλο Καβάλας, Κύπελλο Ερασιτεχνών, Σούπερ Καπ Ερασιτεχνών). Έκτοτε, η παρουσία του Νέστου στο Πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, πάντα μέσα από τον 1ο όμιλο, είναι ανάλογη της εντυπωσιακής εμφάνισής του, έστω κι αν θα περίμεναν κάποιοι πως σε αυτά τα πέντε χρόνια που έχουν περάσει, θα κατάφερνε να κάνει την υπέρβαση της ανόδου στις επαγγελματικές κατηγορίες. Άλλωστε, ο σύλλογος της Χρυσούπολης είναι ο πιο επιτυχημένος… δεύτερος της Κατηγορίας: δεύτερος τη σεζόν 2015-16 με μεγάλη απόσταση από τον Άρη, δεύτερος τη σεζόν 2018-19 σε απόσταση «αναπνοής» από την Καβάλα, δεύτερος και στο πρόσφατο πρωτάθλημα πίσω από τον Πανσερραϊκό. Με τον Κυριάκο Κετσιεμενίδη στον πάγκο του για τρίτη συνεχόμενη περίοδο, ο Νέστος θα επιδιώξει να υπερασπιστεί αυτό που μόνος του έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια.
ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ (ΕΠΣ Σερρών)
Ανέβηκε στη Γ’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του τη σεζόν 2016-17. Μόλις στη δεύτερη παρουσία του, την επόμενη σεζόν, κατάφερε να κατακτήσει την πρώτη θέση στον 1ο όμιλο, χάνοντας όμως την άνοδο στη μετέπειτα διαδικαδία των μπαράζ. Στην τρίτη χρονιά του πήρε μέρος στο ενιαίο Κύπελλο Ελλάδος, υποχρεώνοντας τον ΑΟ Τρίκαλα της Football League σε ισοπαλία και αντιμετωπίζοντας, επίσης, τον Απόλλωνα Σμύρνης και τον Αστέρα Τρίπολης από τη Super League. Λίγο πριν τη συμπλήρωση πενταετίας στην Κατηγορία και με τον Νίκο Καραμπετάκη να αναλαμβάνει τα ηνία, ο Απόλλων Παραλιμνίου ετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει ξανά!
ΟΡΦΕΑΣ ΞΑΝΘΗΣ (ΕΠΣ Ξάνθης)
Με… φόρα από τα τοπικά και τον ενθουσιασμό του πρωτάρη, διέγραψε τη σεζόν 2016-17 μία εξαιρετική πορεία και τερμάτισε στην πέμπτη θέση ανάμεσα σε δεκαπέντε ομάδες. Κορυφαία του επίδοση, το εκπληκτικό «διπλό» επί του -μετέπειτα πρωταθλητή- Απόλλωνα Καλαμαριάς στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος. Έκτοτε, ο Ορφέας παλεύει για τη σωτηρία του και, είτε εύκολα, είτε δύσκολα, την πετυχαίνει. Πίσω από την ομάδα της Ξάνθης με τις οργανωμένες ακαδημίες που προσφέρουν γερές βάσεις, βρίσκεται ο Μπάμπης Χατζημεστής, ο οποίος εκτός από προπονητής είναι και η… ψυχή της!
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΦΟΥΦΑ (ΕΠΣ Κοζάνης)
Οι… μηχανές του δουλεύουν αθόρυβα. Έχει καταφέρει, όμως, να εξελιχθεί σε «ομάδα της κατηγορίας» μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Από τη σεζόν 2016-17 ο Μακεδονικός Φούφα, με έδρα την Πτολεμαΐδα, αγωνίζεται στη Γ’ Εθνική μέσα από διαφορετικούς ομίλους, που τον φέρνουν κάθε φορά αντιμέτωπο και με ομάδες από διαφορετικές περιοχές, πότε της βορείου και πότε της δυτικής Ελλάδας. Η κατάκτηση της τρίτης θέσης στον 3ο όμιλο τη σεζόν 2017-18 ήταν η καλύτερη στιγμή σε αυτή την πορεία του. Φέτος, προετοιμάζεται για την πέμπτη συνεχόμενη παρουσία του στην Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία, με νέο προπονητή τον πρωταθλητή Νίκο Κατακαλίδη.
ΤΗΛΥΚΡΑΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ (ΕΠΣ Πρεβέζης-Λευκάδας)
Επέστρεψε στις εθνικές κατηγορίες τη σεζόν 2016-17 και, όπως φαίνεται, ήρθε… για να μείνει! Μετά την πρώτη, αναγνωριστικού χαρακτήρα, παρουσία του, ο Τηλυκράτης ευτύχησε τη δεύτερη χρονιά του στη Γ’ Εθνική να στεφθεί πρωταθλητής στον 3ο όμιλο, αδυνατώντας στους αγώνες μπαράζ με τους οποίους έκλεισε εκείνη η περίοδος, να πετύχει το «θαύμα» της ανόδου στη Football League. Τα τελευταία δύο χρόνια απλώς «τσεκάρει» το εισιτήριο της συμμετοχής του και στο επόμενο Πρωτάθλημα, το οποίο εν προκειμένω θα βρει την ομάδα της Λευκάδας με τον Γιάννη Νταλακούρα να συνεχίζει στην τεχνική ηγεσία.
ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ (ΕΠΣ Αθηνών)
Έπειτα από διάλειμμα πέντε χρόνων στα τοπικά της Αθήνας, ο Άγιος Ιερόθεος επανήλθε δριμύτερος την περίοδο 2016-17 με δυναμική ομάδας στην οποία ενίοτε δεν αρκεί η εξασφάλιση της παραμονής στην Κατηγορία. Σε έναν ιδιαιτέρως ανταγωνιστικό 4ο όμιλο εκείνη τη σεζόν είχε καταλάβει την τρίτη θέση, ενώ και η τέταρτη θέση στο πρόσφατο πρωτάθλημα σαφώς και συμπεριλαμβάνεται στις επιτυχίες. Πλέον, στη συνοικία του Περιστερίου καταστρώνουν τα πλάνα τους για την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά τους στη Γ’ Εθνική, με τον Ισίδωρο Σταυριανό να βρίσκεται στην κεφαλή του τεχνικού επιτελείου.
ΘΥΕΛΛΑ ΡΑΦΗΝΑΣ (ΕΠΣΑΝΑ)
Δύο χρόνια παρέμεινε στα τοπικά της Ανατολικής Αττικής η Θύελλα Ραφήνας, έπειτα από τον υποβιβασμό της το καλοκαίρι του 2014, επιστρέφοντας τη σεζόν 2016-17 στη Γ’ Εθνική για να εδραιωθεί σε αυτήν! Με κριτήριο τις επιδόσεις στη συγκομιδή βαθμών, δεν παίζει ποτέ για κάτι περισσότερο από τη σωτηρία της, την οποία συνήθως «σφραγίζει» τις τελευταίες αγωνιστικές. Στηρίζεται, ωστόσο, σε έναν σταθερό «κορμό» ποδοσφαιριστών, γεγονός που της έχει δώσει συγκεκριμένη αγωνιστική «ταυτότητα». Πέρσι ταλαιπωρήθηκε αρκετά με το γηπεδικό, όμως φέτος, ξανά με τον Νίκο Μεσολόγγη στον πάγκο, «ποντάρει» σε κάτι καλύτερο.
ΠΟ ΑΤΣΑΛΕΝΙΟΥ (ΕΠΣ Ηρακλείου)
Είναι μια δεκαετία που το κρητικό ποδόσφαιρο βρίσκεται στα… πάνω του. Η παρουσία πέντε ομάδες στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και οι… αρκετές περισσότερες άνοδοι στις ανάλογες κατηγορίες όλα αυτά τα χρόνια, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Υπάρχει, όμως, και η ομάδα της Κρήτης που μένει… πιστή στη Γ’ Εθνική! Ο ΠΟ Ατσαλένιου είναι δύναμη για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, παρότι σε αυτή την τετραετία δεν έχει καταφέρει να τερματίσει ψηλότερα από την πέμπτη θέση. Η αποχώρηση του Μανώλη Σκύβαλου και η ανάθεση της τεχνικής ηγεσίας στον -επίσης νεαρό- Αντώνη Ανδρουλάκη, σηματοδοτεί και το πέρασμα των πράσινων σε μία άλλη εποχή.
Θέμα που ετοίμασε ο Δημήτρης Θεοδώρου για την “Ώρα των σπορ”
