….Η ομάδα του Ηρακλή Πύργου επαναδραστηριοποιήθηκε το 1938 με τους: Χρ. Τερζόπουλο, Β. Γούτο, Πάνο Χριστόπουλο που μετά φόρεσε τη φανέλα με τον Νο1 του Εθνικού Πύργου.
Δημιουργήθηκε και ομάδα νέων, τσικό από την ισπανική λέξη chico (παιδί). Σ’ αυτήν έπαιξε και ο Μίκης Θεοδωράκης (μουσικοσυνθέτης). Σε παιχνίδι με ομάδα των Πατρών, εκτός φάσης, κάποιος αντίπαλος έσπασε το πόδι του 13χρονου Μίκη. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, ήταν ακριβώς απέναντι απ’ το γήπεδο. Πηγή: Μαρτυρία του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη στην εκπομπή της Βίκυς Φλέσσα «Στα Άκρα- το 2010».
Για πάρα πολλά χρόνια το «στρατηγείο» του Ηρακλή παρέμεινε στο καπνοπωλείο-καραμελάδικο των αδελφών Σάκη-Γιάννη και Λέαντρου Κόκκινου στη γωνία του καφέ Μασκότ στην κεντρική πλατεία. Το 1940 ήρθε ο πόλεμος, η κατοχή. Πολλοί παίκτες πήγαν για να υπερασπίσουν την πατρίδα.
Στις 5-5-1941 ήρθαν στον Πύργο 700 ιταλοί στρατιώτες και εγκαταστάθηκαν στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Πύργου. Μετέτρεψαν σε στάβλο το θέατρο «Απόλλων», ωστόσο έπαιζαν ποδόσφαιρο. Τα παιχνίδια μεταξύ Infanteria και artiglieria δηλαδή πεζικό-πυροβολικό, τα είχαν παρακολουθήσει πολλοί Πυργιώτες...
*Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίου- τέλος του 2021- του Θέμη Μαντά, με θέμα: Το ποδόσφαιρο στον Πύργο, περιόδου 1921-1988.
Σκίτσο της εποχής, αναπαριστά τη βιαιότητα που επικρατούσε στα παιχνίδια μεταξύ και των ομάδων του Πύργου. Κατά μαρτυρίες πολλών υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί και προπολεμικά (1938-1939) υπήρξε και νεκρός στη διάρκεια παιχνιδιού. (αρχείο Π. Παρασκευόπουλου)
Η πρώτη ομάδα του Ηρακλή Πύργου, περιόδου 1938-1939. Στην παιδική ομάδα του Ηρακλή είχε αγωνιστεί ο Μίκης Θεοδωράκης.
