Οχτώ ποδοσφαιρικοί μύθοι, ποιοι οι ισχυρισμοί και ποια η πραγματική αλήθεια σε κάθε ιστορία ξεχωριστά;
Τόσο οι μύθοι, όσο και οι αλήθειες διαδίδονταν από στόμα σε στόμα παλαιότερα. Πλέον και μέσω των social media. Σας παραθέτουμε οχτώ αθλητικές ιστορίες, οι οποίες αλλιώς παρουσιάστηκαν (μύθοι), αλλά ίσχυε κάτι διαφορετικό (αλήθειες). Προχωράμε με τις ιστορίες.
Μύθος 1: Οι Αμερικανοί αποκαλούν το ποδόσφαιρο soccer υποτιμητικά και από άγνοια.
Αλήθεια: Ο όρος προέρχεται από τη δεκαετία 1880, όταν φοιτητές της Οξφόρδης από ανάγκη να διαχωρίσουν τις διάφορες μορφές ποδοσφαίρου, είχαν ονομάσει rugger το rugby football και asoccer το Association Football, το οποίο αργότερα περικόπηκε σε soccer. Το soccer ήταν διαδεδομένο στην Αγγλία μέχρι και το 1970, αλλά στις ανώτερες τάξεις, ωστόσο στην τελική επικράτησε το football που προτιμούσε ο λαός της Αγγλίας.
Νίκος Μποζιονέλος: Ο πρώτος τερματοφύλακας που σκόραρε στην Α’ Εθνική
Μύθος 2: Η νίκη της Ουρουγουάης επί της Βραζιλίας στον τελικό του 1950.
Αλήθεια: Το Μουντιάλ του 1950 δεν κρίθηκε σε τελικό. Η διοργάνωση είχε παράξενη μορφή γκρουπ. Όλοι παίξανε εναντίον όλων στην πρώτη φάση και οι τέσσερις που είχαν περάσει, ξαναέπαιξαν μεταξύ τους σε γκρουπ. Την ώρα που παιζόταν ο “τελικός” μεταξύ Βραζιλίας και Ουρουγουάης, παιζόταν και το άλλο ματς του γκρουπ των τεσσάρων, των αποκλεισμένων Σουηδίας και Ισπανίας.
Μύθος 3: Η Ινδία αρνήθηκε να παίξει στο Μουντιάλ 1950 γιατί η FIFA είχε απαγορεύσει το παιχνίδι χωρίς παπούτσια.
Αλήθεια: Οι λόγοι ήταν απλούστεροι. Δεν είχαν λεφτά για τέτοια αποστολή αλλά και γιατί εκείνο τον καιρό θεωρούσαν την ποδοσφαιρική διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων πιο σημαντική απ’το Μουντιάλ.
Μποζιονέλος: Το πρώτο αγγλικό ματς που διεξήχθη ημέρα… Κυριακή
Μύθος 4: Οι πωλήσεις φανελών βγάζουν από μόνες τους τα κόστη τεράστιων μεταγραφών. Ο μύθος αναπαράγεται συχνά από μεγάλα μέσα ενημέρωσης αλλά και στα social media.
Αλήθεια: Τα νούμερα είναι πολύ μικρότερα σε καθαρές πωλήσεις και αν προσθέσουμε το γεγονός πως το μερίδιο καθαρών κερδών των ομάδων είναι γύρω στο 15%, η συζήτηση τελειώνει. Πχ είχε διαδοθεί πως η μεταγραφή του Πογκμπά στην Μάντσεστερ Γ είχε κάνει πωλήσεις φανελών 190 εκατομμυρίων Λιρών όμως το πραγματικό νούμερο ήταν 3 εκατομμύρια
Μύθος 5: Ο Denis Law υποβίβασε τη Γιουνάιτεντ το 1974. Πρόκειται για πρώην θρύλο των «κόκκινων διαβόλων», ο οποίος εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στη Μάντσεστερ Σίτ.
Αλήθεια: Ακόμα και αν η Γιουνάιτεντ δεν είχε χάσει, η νίκη της Μπέρμιγχαμ επί της Νόριτς αρκούσε για να υποβιβαστεί η ομάδα του Μάντσεστερ.
Μύθος 6: Η Ίντερ ήταν τόσο εντυπωσιασμένη απ’ τη Γουότφορντ των 1980s που ήθελε μέρος της επιτυχίας της. Εφεραν τον επιθετικό Luther Blissett. Όταν όμως αυτός απέτυχε να προσαρμοστεί, διαδόθηκαν φήμες πως η Ιντερ τον είχε μπερδέψει με τον John Barnes.
Αλήθεια: Δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Η Ιντερ έψαχνε επιθετικό. Ο John Barnes δεν ήταν επιθετικός.
Μύθος 7: Λέγεται πως όταν Αγγλοι δημοσιογράφοι έμαθαν την ήττα της Αγγλίας απ’τις ΗΠΑ με 0-1 στο Μουντιάλ του 1950, αδυνατώντας να το πιστέψουν λόγω του στάτους υπερδύναμης που είχε η Αγγλία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, υπέθεσαν πως η Αγγλία είχε νικήσει 10-1 και το 0-1 ήταν τυπογραφικό λάθος.
Νίκος Μποζιονέλος δημοσιογράφος: Λάρισα, 1988. Το πρωτάθλημα… των ούρων
Αλήθεια: Δεν υπάρχουν αποδείξεις τέτοιων δημοσιευμάτων αλλά και γενικότερα η Αγγλία δεν αντιμετώπιζε με σεβασμό τη διοργάνωση. Σνόμπαραν τη FIFA, επιμένοντας να θεωρούν εαυτούς παγκόσμιο ποδοσφαιρικό μονοπώλιο. Λέγεται πως μεγαλύτερη είδηση ήταν τότε η νίκη των Δυτικών Ινδιών επί της Αγγλίας στο κρίκετ.
Μύθος 8: Ο Ράιαν Γκιγκς σνόμπαρε την εθνική Αγγλίας, προτιμώντας να παίξει για την εθνική Ουαλίας.
Αλήθεια: Ο Γκιγκς δεν είχε ποτέ αυτή τη δυνατότητα. Ήταν γεννημένος στην Ουαλία από Ουαλούς γονείς. Είχε δηλώσει πάντως πως ακόμα και αν μπορούσε, δε θα το είχε κάνει. Ο μόνος λόγος που εκπροσωπούσε την Αγγλία σε σχολικό επίπεδο ήταν η μετακόμιση της οικογένειας στο Μάντσεστερ.
Θα είχε αυτή τη δυνατότητα μόνο με μετά το 2009, λόγω αλλαγών στους κανονισμούς.
