Ο Αντώνης Καλκαβούρας επιχειρεί τον απολογισμό του μπασκετικού τριημέρου στην Basket League, που στιγματίστηκε από τον χαμό του Στέφαν Γέλοβατς. Ο Ολυμπιακός που «ξαναφουλάρει» τις μηχανές, ο Κολοσσός και ο Άρης που εντυπωσιάζουν και ο ΠΑΟΚ, ο Ηρακλής και το Περιστέρι που απογοητεύουν.
Με τι όρεξη να γράψει για μπάσκετ κανείς και σε τι είδους ανάλυση να προβεί, όταν το μυαλό δεν μπορεί να συγκεντρωθεί γιατί απλά αρνείται να συνειδητοποιήσει την θλιβερή είδηση για τον Γέλοβατς.
Ένα παιδί που συμπλήρωσε 10 χρόνια καριέρας μακριά από την πατρίδα κι έπαιξε μπάσκετ σε συνολικά οκτώ διαφορετικές (κατά σειρά στην Τουρκία, την Ιταλία, την Λιθουανία, την Ισπανία, την Ρωσία, την Γερμανία, την Ιαπωνία και την Ελλάδα). Ένα παλικάρι που υπήρξε συμπαίκτης με τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη στην Λιέτουβος Ρίτας (2013-2014), τον Νίκο Ζήση στην Μπάμπεργκ (2018-2019) και φέτος με όλα τα παιδιά της “Ένωσης” και που είχε ακόμη πολλά να δώσει στο μπάσκετ, στην οικογένειά του και τους φίλους του, δεν είναι πια ανάμεσα μαζί.
Συγχωρέστε με που αρχίζω έτσι, αλλά κάθε φορά που βλέπω την φωτογραφία του και θυμάμαι ότι σήμερα τον αποχαιρετούν συγγενείς και φίλοι, χάνω την συγκέντρωσή μου και ξαναβυθίζομαι σε σκέψεις.
Πάμε όμως και στο θέμα μας, ξεκινώντας με την ηχηρή επιστροφή του Ολυμπιακού (7-1) στις νίκες μετά την εντός έδρας ήττα στο ντέρμπι από τον Παναθηναϊκό. Στην διάρκεια της διακοπής, βέβαια, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν προλάβει να βρουν ρυθμό με δύο διαδοχικά ευρωπαϊκά “διπλά” (τα πρώτα τους φέτος) σε Μιλάνο και Καζάν, οπότε το ματς στο κλειστό της Νεάπολης ήταν μάλλον αναμενόμενο ότι θα έχει διαδικαστικό χαρακτήρα.
Αν υπάρχουν μερικά “takeaways” που μπορούμε να κρατήσουμε από το τελικό 101-70 επί της ουραγού Λάρισας (1-7), αυτά έχουν να κάνουν με την 4η εφετινή “100άρα”, η επιστροφή σε ποσοστά για Όσκαρ πίσω από τα 6,75 (53,1% με 17/32 τρίπ.) και φυσικά η εκπληκτική φόρμα του Σάσα Βεζένκοφ (17π., 3ρ. & 1ασ. με 3/4 τριπ. σε 20').
Από την αρχή της σεζόν και μετά την κίνηση-ματ της διοίκησης των Πειραιωτών να επεκτείνουν για τρία ακόμη χρόνια το συμβόλαιό του (κι ενώ στο τέλος της σεζόν η αξία του θα έχει διπλασιαστεί), δεν είναι να πούμε ότι ο Αλέξανδρος είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Ούτε φυσικά ότι έχει βάλει πλώρη για το βραβείο του MVP της Basket League (ειδικότερα αν ο Ολυμπιακός στεφθεί πρωταθλητής) και την επιλογή του στην καλύτερη πεντάδα της Euroleague.
Αν σε όλα τα παραπάνω συνυπολογίσουμε ότι ο 26χρονος διεθνής Βούλγαρος (όσον αφορά στην μπασκετική υπηκοότητα) forward είναι κανονικός Έλληνας, υπό την έννοια ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο και πήρε μετεγγραφή στον Άρη σε ηλικία 16 ετών, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η απώλεια για την Εθνική ομάδα είναι κάτι περισσότερο από τεράστια.
Απολύτως σεβαστή η απόφαση του Σάσα (2ος σκόρερ του πρωταθλήματος με μ.ο. 17,7π., 6,1ρ. με 68,7% διπ. & 40% τριπ. σε 8αγ.) και της οικογένειάς του να επιλέξει την μπασκετική ιθαγένεια της πατρίδας του πατέρα του, ωστόσο σκεφτείτε μόνο την γαλανόλευκη πληρότητα που θα είχαμε στις θέσεις “3” και “4” με τα αδέλφια Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Μήτογλου και τον Βεζένκοφ, ενόψει των μεγάλων διεθνών τουρνουά που έρχονται (Eurobasket το 2022, Παγκόσμιο Κύπελλο το 2023 και Ολυμπιακούς Αγώνες το 2024).
Κλείνοντας την «ερυθρόλευκη» ενότητα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θέλει να σκέφτεται ότι το διάστρεμμα του Φαλ θα είναι έστω κάτι περισσότερο από ελαφρύ και φυσικά ελπίζει ότι ο Κουίνσι Έϊσι θα είναι καλύτερος στο Βελιγράδι.
Όσον αφορά στους Θεσσαλούς, παρά την 30άρα, η εικόνα της ομάδα του Φώτη Τακιανού άφησε υποσχέσεις για καλύτερες μέρες. Εν αναμονή της ενσωμάτωσης του νεοαποκτηθέντα Στέφαν Μούντι, στο ουσιαστικό του ντεμπούτο με την φανέλα της νέας του ομάδας (είχε παίξει 3'10” στο ματς με τον ΠΑΟΚ), ο Ντεβόντε Γκριν (20π., 8ρ. & 2ασ. με 4/9 τριπ.) έδειξε ότι έχει ξεπεράσει πλήρως την περιπέτεια υγείας που τον ταλαιπώρησε πέρσι, ενώ καλές εντυπώσεις άφησε ο Ζώης Καράμπελας (13π. & 2ασ. με 3/5 τριπ. σε 20').
Έχουμε αντιληφθεί τα άλματα προόδου του Κολοσσού;
Αν μία ομάδα έχει βρεθεί και θα ξαναβρεθεί στην δυσχερέστερη θέση απο πλευράς απώλειας ρυθμού, αυτή δεν είναι άλλη από τον Κολοσσό (6-3). Τον Κολοσσό που έχασε τον Τάι Λόουσον πριν καν αρχίσει το πρωτάθλημα κι έφερε playmaker παραμονές της πρεμιέρας (Ποτ), που αναγκάστηκε να κόψει τον Μέσιτσεκ για να πάρει σκόρερ (Φλόϊντ), που έχασε τον Μίλερ (μ.ο. 11,2π., 5,2ρ & 1,5κοψ. με 77,8% στα σουτ) πάνω που είχε βρει ένα εξαιρετικό momentum και που αν δεν έχανε στην πρεμιέρα από την Λάρισα και δεν του αφαιρούνταν ένας βαθμός, θα καλοέβλεπε μέχρι και την 4άδα!.
Αυτή η ομάδα, λοιπόν, που είναι απομονωμένη στην Ρόδο, δεν έχει την ευχέρεια ούτε για ένα φιλικό και θα υποχρεωθεί σε άλλες δύο 15ήμερες διακοπές (έχει ρεπό το ερχόμενο ΣΚ, θα παίξει με το Περιστέρι την μεθεπόμενη αγωνιστική και μετά πάλι καλό 2022), έχει φτάσει στις 6 νίκες, επειδή παίζει σκυλίσια άμυνα και σκοράρει κατά ριπάς από την περιφέρεια. Κοινώς διδάσκει τις αρχές του απλού και σύγχρονου μπάσκετ.
Κόντρα στον Ηρακλή (1-6), η ομάδα του Ηλία Καντζούρη κράτησε για 3η φορά αντίπαλό της κάτω από τους 60 πόντους (2η άμυνα με μ.ο. 72,4π.), σούταρε για πολλοστή φορά κοντά στο όριο του 40% (10/25 τριπ.) και ουσιαστικά δεν άφησε σε κανένα σημείο του αγώνα τους φιλοξενούμενους να «σκεφτούν» ότι μπορούν να απειλήσουν (76-59).
Παίκτης-κλειδί για την εξαιρετική πορεία των Ροδιτών, αναμφίβολα ο Σέρβος point-guard, Στέφαν Ποτ (μ.ο. 9,5π., 5,0ρ. & 4,7ασ. με 42,1% τριπ.), ο οποίος απέναντι στους “κυανόλευκους” έκανε την καλύτερη εφετινή του εμφάνιση (20π., 6ρ. & 3ασ. με 9/11 σουτ), ενώ σταθερά συνεπής επιθετικά είναι ο Κένι Ουίλιαμς που είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας (μ.ο. 13,2π.) και σουτάρει με 41,8% (28/67) πίσω από τα 6,75.
Για τον «Γηραιό» που χρησιμοποίησε μόλις τρεις ξένους, αλλά είχε βοήθεια μόλις από έναν (Γκάρετ 9π. & 8ρ.), δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά από την στιγμή που τελειώνει ένα “στοχευμένο” ματς για “διπλό, με 21 λάθη και 33,3% στα σουτ εντός πεδιάς.
Χωρίς ουσιαστική ενίσχυση και με απόσταση 4 βαθμών από την προτελευταία Λάρισα, η ομάδα του Κώστα Μέξα δεν μπορεί να ελπίζει σε αποφυγή του υποβιβασμού. Ειδικότερα όταν δεν αξιοποιεί την δύναμη που έχει μέσα στην ρακέτα και αναλώνεται σε μία άνευ λόγου και αιτίας περιφερειακή εκτέλεση (17,2% τριπ. με 5/29).
Η “Ένωση” των τεσσάρων γραμμών αξίζει μνείας
Για την ΑΕΚ (5-4) δεν υπάρχουν πολλά λόγια να πει κανείς. Το credit στον Στέφανο Δέδα και τους παίκτες του είναι λίγο. Άλλοι στην θέση τους, μετά το αρχικό σοκ με τον Γέλοβατς και την θλιβερή τροπή που πήρε η κατάρρευση του από το ποδήλατο, τα προβλήματα τραυματισμών και την δαμόκλειο σπάθη των χρεών συνεχώς πάνω από το κεφάλι τους, θα είχαν παραδοθεί...
Αντ' αυτού και χωρίς την επιθετική ποιότητα του τραυματία Παππά, οι «κιτρινόμαυροι» έβγαλαν τσαμπουκά κι επιθυμία για το αποτέλεσμα, έπαιξαν έξυπνη άμυνα «τιμωρώντας» τις κακές επιθετικές συνήθειες του Προμηθέα (6-3) και χάρη στον εξωπραγματικό Μπράιαν Ανγκόλα (26π., 3ρ. & 4ασ. με 6/8 τριπ.), πήραν μία πέρα για πέρα δίκαιη νίκη (81-77), χωρίς ουσιαστικά να απειληθούν ποτέ.
Το γεγονός ότι επικράτησε μίας πολύ πιο γεμάτης ομάδας, έχοντας ουσιαστικά 9 παίκτες στην διάθεσή της και τον πολύ βοηθητικό Μαυροειδή (6π., 5ρ. & 3κοψ.) να παίζει λίγο λιγότερο (20') απ' όσο είχε παίξει στα προηγούμενα 8 ματς (23'), τα λέει όλα.
Οι Πατρινοί ομολογώ ότι δεν μου άρεσαν καθόλου, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι η εικόνα τους με εξέπληξε, υπό την έννοια ότι έχουν αρκετές δικαιολογίες και εκεί που είχαν βρει έναν πολύ καλό ρυθμό στην άμυνα, ήρθε η διακοπή και ουσιαστικά τους γύρισε πίσω.
Χωρίς τον βασικό της κουμανταδόρο Νίκο Γκίκα (άρρωστος) και τους Μάιλς και Σβαρντζ να παίζουν με μόλις δύο προπονήσεις, η ομάδα του Ηλία Ζούρου (επίσης απών στην διακοπή) δεν είχε το καθαρό μυαλό για να διαβάσει την άμυνα (κυρίως όσο έπαιζε ο Μαυροειδής) και να πάει περισσότερο στο pick'n'roll και στο post-up παιχνίδι (οι Γκραντ και Χαντ έμειναν αναξιοποίητοι), με αποτέλεσμα να αναλωθεί σε πάρα πολλά τρίποντα (27,6% με 8/29) και γενικά σε κακές επιλογές στην επίθεση.
Η επιστροφή στα συνεχόμενα παιχνίδια αναμένεται να βοηθήσει τον σύλλογο της Πάτρας να ανακτήσει τον ρυθμό του στην άμυνα και η ενδεχόμενη απόκτηση ενός ακόμη point-guard θα δώσει σίγουρα σαφώς ποιοτικότερη κατεύθυνση στην επιθετική προσέγγιση.
Ο Άρης εκπέμπει “μπασκετική υγεία”
Όταν φτάνουμε στην 9η αγωνιστική και μία ομάδα που αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και κινδυνεύει με αφαίρεση βαθμών, έχει ήδη στο ενεργητικό της τρεις νίκες επί αντιπάλων με μεγαλύτερα budget και αντικειμενικά πληρέστερα ρόστερ (Παναθηναϊκός, Προμηθέας και Περιστέρι), τότε σίγουρα κάτι κάνει πολύ καλά.
Πολλώ δε μάλλον όταν σε αυτά τα τρία παιχνίδια η άμυνά της δέχεται κατά μέσο όρο 67 πόντους. Όσους σχεδόν επέτρεψε και στο ματς κόντρα στο Περιστέρι (4-4), που ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη όντας αήττητο εκτός έδρας κι έχοντας πετύχει ήδη δύο νίκες σε Πυλαία και Ιβανόφειο.
Ο λόγος για τον Άρη (4-4), που ουσιαστικά ισοπέδωσε την ομάδα των δυτικών προαστίων στο 2ο μέρος (η διαφορά έφτασε ακόμη και στο +27) και κατέγραψε την 3η διαδοχική νίκη (87-68) του στο πρωτάθλημα. Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε την απουσία του πρώτου σκόρερ του, Ολιβιέ Χάνλαν (μ.ο. 21,7π.) και του έμπειρου Σταύρου Σχίζα, που είναι τραυματίας από το ξεκίνημα της σεζόν.
Κίνηση-κλειδί για την ολική επαναφορά του πάλαι ποτέ “αυτοκράτορα” του ελληνικού μπάσκετ, αποδεικνύεται η απόκτηση του Τζέιμς Κέλι (26π., 11ρ., 2ασ. & 3κλ. με 11/16 σουτ), ο οποίος στα τρία τελευταία νικηφόρα παιχνίδια έχει αδιανόητα νούμερα (μ.ο. 25π., 12,3ρ., 2ασ., 1,7κλ. & 1,3κοψ. με 67,4% διπ.) και δικαιώνει απόλυτα τον Γιάννη Καστρίτη, που πήρε έναν παίκτη επιπέδου τουλάχιστον Eurocup.
Το Περιστέρι παρουσιάζει εικόνα συνόλου αδιάφορων παικτών, γεγονός που οφείλεται και στην κακή “χημεία” αλλά και στην ειλημμένη απόφαση για αρκετές αλλαγές που έχει φτάσει σίγουρα και στ' αυτιά των παικτών. Ο Μορέιρα και ο Μίλερ φαίνεται ότι ετοιμάζουν βαλίτσες για άλλες πολιτείες και οι αντικαταστάτες τους θα έχουν καταφτάσει πριν τα Χριστούγεννα.
Ο νεοφερμένος Γκλεν Κόζι (17π. & 4ασ. με 5/9 τριπ.) που έκανε ντεμπούτο στο “Nick Galis Hall” και ήταν ο μόνος που διασώθηκε, σίγουρα θα βοηθήσει, ενώ η απόφαση ενίσχυσης της ομάδας, ίσως να συνδυαστεί με μία τελευταία ευκαιρία στον Σωτήρη Μανωλόπουλο να βελτιώσει την αγωνιστική της εικόνα, έτσι ώστε να αποφευχθεί μία ακόμη αλλαγή προπονητή μεσούσης της περιόδου.
Με «έξυπνο» ρόστερ ο Απόλλων, προβληματίζει ο ΠΑΟΚ!
Στο κλειστό της Περιβόλας, ο Απόλλων (4-4) πρόσθεσε στο σακούλι του άλλη μία νίκη (95-91) από εκείνες που κάνουν την διαφορά στην μάχη της παραμονής και που «κάλυψαν» και με το παραπάνω την αφαίρεση ενός βαθμού για τον εκπρόθεσμο φάκελο.
Μετά το τελικό αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο credit για τον Νίκο Βετούλα, είναι ότι κατά πρώτον ότι μετά την 15ήμερη διακοπή παρουσίασε την ομάδα του πανέτοιμη για τις ανάγκες ενός ματς που θα παίξει ρόλο στο τέλος και κατά δεύτερον ότι είχε σωστή διαχείριση στα τελευταία λεπτά που η ομάδα του βρέθηκε πίσω στο σκορ (85-89 στο 37'45"), παρά το +21 του 24ου λεπτού (65-44).
Έχοντας δύο Έλληνες seven-footers στην διάθεσή το (Τσαλμπούρη και Διαμαντάκος) και έναν γηγενή playmaker (Δίπλαρος), που αποδεικνύει ότι μπορεί να παίξει τον ρόλο του ηγέτη, ο 47χρονος Πατρινός τεχνικός και βετεράνος διεθνής point-guard έχει πλαισιώσει την ομάδα του με Αμερικανούς (Κόουλμαν 20π. & 3ρ. με 5/8 τριπ.) που μπορούν να σκοράρουν από μακριά.
Η αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος έχει φανεί και στις 4 εφετινές νίκες των νεοφώτιστων, οι οποίες επιτεύχθηκαν με κλειδί τα μίνιμουμ 10 εύστοχα τρίποντα (10 με Ιωνικό και ΑΕΚ και 11 με Ηρακλή εκτός). Πολλώ δε μάλλον, όταν φτάνουν στο σημείο να ευστοχούν σε 17 στα 35 κόντρα στον ΠΑΟΚ (2-6), επίδοση που αποτελεί την κορυφαία στην ιστορία της Basket League.
Ο περσινός πρωταθλητής στην Α2 Κατηγορία, έχει 100% επιτυχία στα ματς που σκοράρει τουλάχιστον 80 πόντους, ενώ οι Τσαλμπούρης (25π. & 6ασ. με 4/9 τριπ.) και Δίπλαρος (12π., 3ρ. & 6ασ. με 10 κερδισμένα φάουλ), έχουν μέχρις στιγμής καταγράψει το απόλυτο "step-up" και θα διεκδικούσαν άνετα το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη του πρωταθλήματος.
Οι πολλές και σοβαρές απουσίες (Γκρίφιν, Τζόουνς, Γιάνκοβιτς και Κάρτερ) και η διακοπή που μεσολάβησε αποτελούν εν μέρει μία σοβαρή δικαιολογία για την νωθρή εικόνα που παρουσίασε ο "δικέφαλος του Βορρά στο πρώτο μέρος, διάστημα στο οποίο δέχτηκε υπερδιπλάσιους πόντους από το παθητικό που είχε στο προηγούμενο ματς με την Λάρισα (26π.).
Οι 53 πόντοι στην ανάπαυλα και το -21 στα μέσα της 3ης περιόδου, όμως, συνιστούν μία εικόνα "παιδικής χαράς" στην άμυνα και ειδικότερα στην περιφέρεια (απ' όπου προήλθαν οι περισσότεροι πόντοι των γηπεδούχων), στοιχείο που δεν συνάδει με την φιλοσοφία των ομάδων του Άρη Λυκογιάννη. Μετά την 9η αγωνιστική, οι Θεσσαλονικείς έχουν την χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος (μ.ο. 82,7π.), ενώ στις 6 ήττες τους δέχονται κατά μ.ο. 87 πόντους.
Η προσθήκη του Βαγγέλη Μάντζαρη (10π. & 7ασ.), που είναι ίσως ο μοναδικός καθαρόαιμος δημιουργός της ομάδας και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ολική επαναφορά της Πάτρας (από το -21 στο +4 μέσα σε 14 λεπτά), θα βελτιώσει την μονοδιάστατη επιθετική λειτουργία στο πέντε εναντίον πέντε" (ΝτιΛίο 24π., 10ρ., 3ασ. & 2κλ. με 5/8 τριπ., Λοβ 22π. & 6ρ.), που είναι και ο βασικός λόγος που ο ΠΑΟΚ αποδεικνύεται πολύ κατώτερος των περιστάσεων και του υλικού του. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οξυδερκής για να επισημάνει, ότι το ντέρμπι της πόλης με τον Άρη, το ερχόμενο Σάββατο (11/12, 20.00), είτε θα "φρενάρει" είτε θα επιταχύνει τον προβληματισμό.
Υγ.: Με αφορμή την χαμένη μάχη του Στέφαν Γέλοβατς σε τόσο νεαρή ηλικία, προσυπογράφω μέχρι κεραίας το κείμενο του εξαίρετου συναδέλφου Αλέξανδρου Λοθάνο με τίτλο “Αγαπάτε, γιατί χανόμαστε”. "Ρουφήξτε" το και θα με θυμηθείτε...
Πηγή: Gazzetta.gr
