Το 2018 θα είναι το τέταρτο πιο ζεστό που έχει καταγράψει ποτέ η ιστορία. Στο σοκαριστικό αυτό συμπέρασμα κατέληξε την Πέμπτη ο ΟΗΕ, κρούοντας για ακόμη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου για το θέμα της κλιματικής αλλαγής, λίγο πριων τη σύνοδο κορυφής για το κλίμα COP24.
Tα στοιχεία πράγματι προκαλούν ανησυχία. Σύμφωνα με την προσωρινή έκθεση για την κατάσταση του κλιματος του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη κατά τους πρώτους 10 μήνες του έττους ήταν υψηλότερη κατά σχεδόν 1 βαθμό Κελσίου από την προβιομηχανική εποχή (15850-1900).
Την ίδια στιγμή, στα τελευταία 22 χρόνια περιλαμβάνονται τα 20 πιο ζεστά στην ιστορία, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια βρίσκονται στην κορυφή της λίστας.
Σε αυτό το πλαίσιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόσφατη παρέμβαση του Economist, μέσω της οποίας επιχειρείται να αναδειχθεί το σύνολο των λόγων που έχουν εγκλωβίσει την παγκόσμια κοινότητα σε ένα είδος απραξίας σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.
Economist: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε;
“Έχει περάσει σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα από τότε που οι ηγέτες του κόσμου συγκεντρώθηκαν στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1992 και δεσμεύθηκαν για λογαριασμό των χωρών που εκπροσωπούσαν στη περίφημη σύμβαση του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή” αναφέρει στην ανάλυσή το ο Economist και προσθέτει:
“Η ανάγκη να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους είναι σήμερα πιο αναγκαία από ποτέ. Τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα αυξάνονται, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανεβαίνει και η επιστήμη που συνδέει τα δύο φαινόμενα δεν επιδέχεται κάποιας αμφισβήτησης. Τα πρόσφατα ακραία καιρικά φαινόμενα, από τις πλημμύρες στο Ανόι μέχρι τις φωτιές στην Καλιφόρνια έγιναν πιο πιθανά λόγω των αλλαγών που έχει ήδη υποστεί το κλίμα. Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα”.
“Υπό μία έννοια ο κόσμος είναι ήδη εξοπλισμένος για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο. Ηλιακή και αιολική ενέργεια έχουν πλεόν καταστεί βιώσιμες πηγές ενέργειας. Ενώ και οι πολιτικοί έχουν τα μέσα για να φέρουν την απαραίτητη αλλαγή, όπως φόρους, ρύθμίσεις, κ.α” προσθέται και διερωτάται: “Τι είναι λοιπόν εκείνο που εμποδίζει τις χώρες από το αναλάβουν μια επαρκή δράση;”
“Ο πρώτος είναι τα ειδικά συμφέροντα, αλλά ο δεύτερος και κυριότερος λόγος είναι ότι ο κόσμος δεν έχει προηγούμενη εμπειρία διαχείρισης ενός τόσο δύσκολου προβλήματος, όπως άλλωστε και οι θεσμοί” σημείωνεται στο άρθρο, ενώ σε άλλο σημείο τονίζεται:
“Οι ανεπτυγμένες χώρες είναι επίσης πιο εύκολο να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή από τις φτωχές και έτσι έχουν λιγότερους λόγους να αποφύγουν τις αναγκαίες αλλαγές. Για να αναπτυχθούν οι φτωχές χώρες θα πρέπει να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη και για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν πιθανότατα μη καθαρές μορφές ενέργειας”.
“Πώς θα μπορούσε λοιπόν να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος;” ρωτά ο Economist και προσθέτει: “Μια πρώτη πιθανότητα είναι η ίδια να σπάσει από τον αντίκτυπο της ίδιας της κλιματικής αλλαγής. Τα γεωφυσικά χαρακτηριστικά της γης ήδη αλλάζουν. […] Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η ανθρωπότητα να ξυπνήσει μια ημέρα και να μειώσει τις εκπομπές στο μηδέν”.
“Μια άλλη ώθηση θα μπορούσε να δοθεί από την καινοτομία. Ο κόσμος θα είχε πολύ λιγότερες εταιρίας που φτιάχνουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα εάν δεν υπήρχε ο Έλον Μασκ και η Tesla. Αλλά χωρίς τις πολιτικές που θα προκαλέσουν μια διάχυση της καινοτομίας, όπως ο φόρος για το διοξείδιο του άνθρακα, η εφευρετικότητα δεν αρκεί” σημειώνει και τονίζει:
“Υπάρχουν επίσης οι νέες μορφές διεθνούς συνεργασίας, ευκολότερες από τις παγκόσμιες συμφωνίες. Μια χώρα θα παράγει τσιμέντο, μια άλλη ατσάλι και στο τέλος θα μοιράζονται τους καρπούς. Εάν οι μεγάλες οικονομίες είναι πρόθυμες να γίνουν γενναιόδωρες, ο αριθμός των χωρών που θα έκοβαν τις εκπομπές θα μπορούσε να αυξηθεί γρήγορα. […] Τέλος, είναι πιθανό οι χώρες που επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή να προχωρήσουν σε μονομερή μέτρα για να βελτιώσουν την κατάστασή τους”.
Πηγή: Economist - TheTOC.gr
