Ενώ οι επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης και άμετρης στάσης του ανθρώπου απέναντι στο φυσικό περιβάλλον, οι οποίες γυρνούν ως μπούμερανγκ προς τον ίδιον, εν τούτοις οι εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις δεν υποστηρίζουν το αυτονόητο, δηλαδή την υιοθέτηση πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος και περιορισμό των καταστρεπτικών ως προς αυτό δράσεων.
Η Ειδική Έκθεση για τον 1,5°C της Διακυβερνητικής Επιτροπής (IPCC) του ΟΗΕ, που εκδόθηκε ακριβώς πριν έναν χρόνο, αναφέρει ότι έχουμε ελάχιστα χρόνια για να σταματήσουμε την καταστροφική κλιματική αλλαγή και να συγκρατήσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας στον +1,5°C. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να καταφέρουμε μείωση 55-60% των εκπομπών CO2 ως το 2030 και μηδενικό ισοζύγιο ως το 2040-2050.[1]
Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα, προκειμένου να κάνει πράξη τους παραπάνω στόχους, υπέγραψε μαζί με τα περισσότερα κράτη του κόσμου την συμφωνία των Παρισιού (2016), που αποτελεί την πρώτη οικουμενική, νομικά δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα και η οποία παρέχει μια τελευταία ευκαιρία να αφήσουμε στις μελλοντικές γενιές έναν πλανήτη πιο υγιή. Αντ’ αυτού, η Ελλάδα ψήφισε μετέπειτα συμβάσεις για την παραχώρηση του 1/3 της Ελληνικής Επικράτειας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, παρ΄ ότι η επιστήμη έχει προειδοποιήσει - ήδη από το 2015 - ότι για να μην ξεπεράσουμε τους 2οC – πόσο μάλλον τον 1,5°C - θα πρέπει το 50% και το 30% των γνωστών κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου αντίστοιχα να παραμείνουν στο έδαφος. Σίγουρα όχι να ψάξουμε για καινούργια !
Τα Κοινοβούλια της Βρετανίας, της Σκωτίας, της Ουαλίας και της Ιρλανδίας έχουν πάρει αποφάσεις και έχουν κηρύξει τις χώρες τους σε κατάσταση έκτατης ανάγκης, λόγω της κλιματικής κρίσης. Όλο και περισσότερες χώρες ή Πολιτείες, όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Νέα Ζηλανδία, η Δανία, Πορτογαλία, η Καλιφόρνια, η Κόστα Ρίκα κ.ά,. θέτουν moratorium σε νέες εξορύξεις υδρογονανθράκων για περιβαλλοντικούς και κλιματικούς λόγους. Κήρυξαν την εξορυκτική τεχνολογία ξεπερασμένη και η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε ότι δεν θα χρηματοδοτεί εξορύξεις Υ/Α και το ίδιο ετοιμάζεται να κάνει και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Το επόμενο βήμα είναι ο φόρος άνθρακα που θα τις καταστήσει ασύμφορες. Όλα δείχνουν ότι ως χώρα κινδυνεύουμε να βρεθούμε πάλι ουραγοί κυνηγώντας το παλιό, αυτό που κάποτε έφερε πλούτο για μερικούς και καταστροφή για όλους, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων.
Ο πρωθυπουργός της χώρας μας, στην Διάσκεψη Κορυφής που οργανώθηκε από τον ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη (Σεπ 2019), αγόρευσε ακόμα για τον κίνδυνο που διατρέχει η πολιτιστική κληρονομιά και κυρίως τα αρχαία μνημεία από την κλιματική κρίση, αλλά εντός των τειχών δεν επέδειξε κανένα σθένος. Πετρέλαια και ασφαλές περιβάλλον και κλίμα δεν πάνε μαζί. Γνωρίζουμε ακόμα, ότι η Μεσόγειος θερμαίνεται
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλείται κατά 65% από την καύση των ορυκτών καυσίμων και ακολουθούν η αποψίλωση των δασών και η εξάντληση της γης και των ωκεανών (πηγή: IPCC ΑR5). Οι εκπομπές από την καύση των ορυκτών καυσίμων το 2018 ξεπέρασαν τα 37 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα.
Τα παραπάνω κατέθεσε η «Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας» στο Δημοτικό Συμβούλιο Αρχαίας Ολυμπίας την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου - όσον αφορά το πεδίο του κλίματος - σχετικά με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, προτρέποντας επίσης το Δήμο να υπογράψει μαζί με 9.828 Δήμους - έως τώρα - ανά τον κόσμο (222 εξ αυτών από την Ελλάδα), το Σύμφωνο Δημάρχων για την Ενέργεια και το Κλίμα (The Global Covenant of Mayors for Climate & Energy), για την υλοποίηση των στόχων της Ε.Ε. και την προσδοκώμενη μείωση των εκπομπών του CO2, κάνοντας ταυτόχρονα πράξη και το μήνυμα για τις συνέπειες της Κλιματικής Αλλαγής, όπως το έστειλε ο Δήμος Αρχ. Ολυμπίας προς όλο τον κόσμο από την εκδήλωση που οργάνωσε για την ειρήνη και την κλιματική αλλαγή, με ομιλητή τον κ. Πάνο Τριγάζη, μέλος του Συμβουλίου του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης, η οποία πραγματοποιήθηκε την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για την Κλιματική Αλλαγή στην Αρχαία Ολυμπία.
[1] Προκειμένου να αποφύγουμε τη χρήση τεχνολογιών αφαίρεσης άνθρακα που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα από την ανθρωπότητα και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα ανακαλυφθούν ποτέ.
