Πετρούνιας για Αίτνα: Πιθανή κατολίσθηση που θα προκαλούσε τσουνάμι σε Ιόνιο και Μεσόγειο

«Η Αίτνα χαρακτηρίζεται από τη σχεδόν συνεχή εκρηκτική δραστηριότητα του κεντρικού του κρατήρα καθώς και από τις συχνές φλεβικές εκρήξεις. Αποτελεί ένα σύνθετο βασαλτικό ηφαίστειο του τεταρτογενούς όπου βρίσκεται σε μία περιοχή σύνθετης γεωδυναμικής εξέλιξης. Γεωδυναμικά τα εκρηκτικά επεισόδια εκτόνωσης του μαγματικού θαλάμου είναι πιθανό να συνδεθούν και ίσως να επηρεάσουν ισχνά το γεωδυναμικό πεδίο του Ιονίου καθώς βρίσκεται μπροστά από την οροσειρά των Απέννινων και στις ΒΒΔ –ΝΝΑ της τάφρου της Μάλτας όπου ουσιαστικά συνδέεται με την λεκάνη του Ιονίου στα Ανατολικά», λέει ο Πέτρος Πετρούνιας σε μία πρώτη γενικη τοποθέτηση.

Το Στρομπόλι είναι πιο επικίνδυνο

Αν και ιστορικά έχουν καταγραφεί σημαντικές εκρήξεις του ηφαιστείου της Αίτνας άκρως καταστροφικές, όπως λέει ο Πέτρος Πετρούνιας «γενικότερα δεν θεωρείται ένα από τα ιδιαίτερα επικίνδυνα ηφαίστεια όπως εντοπίζονται στον χάρτη κατανομής του κόσμου με αποτέλεσμα χιλιάδες κάτοικοι να ζουν στις πλαγιές του ηφαιστείου και στις γύρω περιοχές ως απόρροια της ύπαρξης ενός ιδιαίτερα γόνιμου εδάφους ικανού να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες γεωργικές χρήσεις. Οι γεωλόγοι ερευνητές της Ιταλίας όπου παρακολουθούν με συνεχές monitoring και γεωδαιτικές μετρήσεις τα γειτονικά ηφαίστεια θεωρούν ως περισσότερο επικίνδυνο ηφαίστειο το Στρόμπολι. Βρίσκεται έναντι της Αίτνας, στις Αιολίδες νήσους και πριν λίγα χρόνια προσκάλεσε τον θάνατο ενός τουρίστα».

Για την ώρα οδεύουμε σε ύφεση

Στο ερώτημα εάν είναι πιθανή μία τεράστια έκρηξη με βάση τα στοιχεία που καταγράφει η επιστημονική κοινότητα, ο Πέτρος Πετρούνιας τονίζει πως σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που γίνονται μάλλον οδεύουμε σε ύφεση του φαινομένου μέχρι την επόμενη έκρηξη που κανείς δε μπορεί να προβλέψει πότε θα γίνει: «Βάση του συνεχούς monitoring, γεωδαιτικών μετρήσεων και της μελέτης της κίνησης του μαγματικού θαλάμου που φιλοξενεί το μάγμα, στο ηφαίστειο της Αίτνας δεν παρουσιάζεται άμεσα ο κίνδυνος μιας ισχυρής έκρηξης του ηφαιστείου ικανής να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή καθώς και στην ευρύτερη Μεσόγειο. Το πιθανότερο σενάριο είναι εντός των επόμενων ημερών να ολοκληρωθεί η εκρηκτική δραστηριότητα στο Νοτιοανατολικό κρατήρα και οι ροές μαγματικής λάβας, κυρίως στο Valle del Bove να κρυώσουν δημιουργώντας στην επιφάνεια αυτά τα άμορφα και ημικρυσταλλικά μαγματικά πετρώματα όπου εντοπίζονται στις πλαγιές τού. Η εκρηκτική δραστηριότητα στους υπόλοιπους κρατήρες παραμένει και θα παραμένει ενεργή για αρκετές ημέρες αλλά με μικρά και σποραδικά εκρηκτικά φαινόμενα τα οποία τοπικά θα συνοδεύονται από την εκπομπή τέφρας. Η παρακολούθηση έχει επικεντρωθεί κυρίως στους κρατήρες Bocca Nuova και Voragine οι οποίοι φαίνεται ακόμα να παρουσιάζουν ισχυρή δυναμική ωστόσο με τάση μείωσης του φαινομένου».

Η μετακίνηση των 14 χιλιοστών

Σχετικά με το πόσο πιθανό είναι το σενάριο να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα μία μεγάλη έκρηξη που θα προκαλέσει κατάρρευση της ανατολικής πλευράς του κρατήρα δημιουργώντας μία τεράστια κατακρήμνιση και κατά συνέπεια ένα τσουνάμι με κατεύθυνση προς τις ακτές της δυτικής Ελλάδας είπε: «Οι συνάδελφοι γεωλόγοι ερευνητές του ηφαιστείου της Αίτνας μελετώντας τα αποκλισιόμετρα ακριβείας αλλά και τις γεωδαιτικές μετρήσεις, όπου συνεχώς παρατηρούν, έχουν εντοπίσει μια μετακίνηση έως και 14 χιλιοστών ανά έτος με διεύθυνση προς τα Νοτιοανατολικά. Ένα τέτοιο φαινόμενο απασχολεί πολύ περισσότερο από τα μαγματικά εκρηκτικά επεισόδια την γεωλογική κοινότητα καθώς παρουσιάζεται περισσότερο επικίνδυνο. Γενικότερα η εκρηκτική δραστηριότητα ενός ηφαιστείου και η γενικότερη ενεργή δράση του είναι αρκετά ευκολότερο να προβλεφθεί έναντι άλλων φυσικών φαινομένων όπως οι σεισμοί κ.α., καθώς μια τέτοια δράση φέρει πλήθος πρόδρομων φαινομένων όπου συνοδεύουν την ανοδική πορεία του μάγματος.

«Ισχυρή ανησυχία μεγάλης κατολίσθησης»

Για την ανησυχία που υπάρχει για αυτή τη μετακίνηση και αν είναι ικανή να προκαλέσει κατάρρευση του κρατήρα και τσουνάμι στη Μεσόγειο είπε: «Αυτή η μετακίνηση δημιουργεί ισχυρή ανησυχία αναφορικά με τη γένεση μιας μεγάλης κατολίσθησης ικανής να προκαλέσει αυτή κάθε αυτή ένα βαρυτικό κύμα το οποίο καλείται ως τσουνάμι στο χώρο της Μεσογείου. Η γενικότερη τάση φανερώνει ότι η Αίτνα αργά και σταδιακά κινείται με κατεύθυνση προς το Ιόνιο με αυτό τον ρυθμό των 14 χιλιοστών ανά έτος κάτι το οποίο με την παρούσα μαγματική ενεργοποίηση του πιθανά και να αυξηθεί».

Έτσι θα προκληθεί το τσουνάμι

Οσο για την κίνηση που κάνει προς τα ανατολικά το ηφαίστειο είναι και η βασική «λεπτομέρεια» που το κάνει επικίνδυνο για όλη τη Μεσόγειο καθώς η ανατολική πλευρά είναι κοντά στην ακτογραμμή: «Ουσιαστικά αν ένα τμήμα της Αίτνας γίνει περισσότερο ασταθές κοντά στην ακτογραμμή και τελικά ολισθήσει στην Μεσόγειο θα είναι εφικτό να γεννήσει ένα μεγάλο βαρυτικό κύμα (τσουνάμι) το οποίο θα πλήξει ακόμα και χωρίς σημαντική προειδοποίηση την Μεσόγειο και σίγουρα και τις δικές μας ακτές. Αυτό δύναται να συμβεί καθώς η διαρκής κίνηση υπό μορφή ερπυσμού όπως εντοπίζεται σε συνδυασμό με το πλήθος των ρηγμάτων όπου υπάρχουν στην περιοχή μπορούν να συμβάλουν στην γένεση ενός ισχυρού βαρυτικού κύματος (τσουνάμι) όπως ακριβώς έχει πραγματοποιηθεί και σε άλλα ηφαίστεια με παρόμοια δομικά χαρακτηριστικά».
Είναι η χώρα μας έτοιμη να αντιμετωπίσει μία τέτοια φυσικά καταστροφή. Ο Πέτρος Πετρούνιας είπε: «Η χώρα μας διαθέτει μέσα ελέγχου και προειδοποίησης κάποιου τέτοιου φαινομένου όπου ελέγχεται συνεχώς και άρτια από τον ΟΑΣΠ ωστόσο το μεγάλο ερώτημα που γενάτε είναι αν οι υποδομές ως χώρα είναι ικανές ώστε να αντέξουν έστω και κάποιο μέτριας δυναμικής φαινόμενο βαρυτικού κύματος από την γείτονα χώρα».

Επηρεάζουν το μικροκλίμα στην Ελλάδα

Εκτός από το ενδεχόμενο του τσουνάμι οι εκρήξεις της Αίντα επηρεάζουν το μικροκλίμα πολλών περιοχών όπως της Ελλάδας και της Μεσογείου γενικότερα: «Οι ηφαιστειακές εκρήξεις ακόμα και μικρής κλίμακας όπως συμβαίνουν αυτή την ώρα στην Αίτνα φαίνεται πως είναι εφικτό να επηρεάσουν το μικροκλίμα αλλά και ισχυρότερες εκρήξεις έως και το Παγκόσμιο κλίμα καθώς επιδρούν έμμεσα στη μείωση του διαθέσιμου όζοντος διότι το ηφαιστειακής προέλευσης υδροχλώριο (HCL) φαίνεται να καταστρέφει το διαθέσιμο όζον, όπως ακριβώς έχει εντοπιστεί και σε πλειάδα άλλων εκρήξεων όπως στις Φιλιππίνες και τη Χιλή με μείωση του όζοντος κατά 15-20%. Η καταστροφή του όζοντος έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση της προστασίας από την ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία δημιουργώντας πλειάδα περιβαλλοντικών προβλημάτων. Ωστόσο οι επιπτώσεις μιας τέτοιας ηφαιστειακής έκρηξης δύναται να είναι ισχυρές μεν αλλά σύντομες σε χρονική διάρκεια καθώς τα ηφαιστειακά σωματίδια, τα οποία ουσιαστικά είναι μικροσκοπικοί κρύσταλλοι, αλλά και τα αερολύματα λειτουργούν ως καταλύτες παρέχοντας ουσιαστικά την απαραίτητη ειδική επιφάνεια πάνω στην οποία θα γίνουν οι αντιδράσεις των χλωροφθορανθράκων με το όζον και τελικώς κατακάθονται με το πέρασμα του χρόνου».