Σχετικά Άρθρα

• Ακόμη και στον αέρα που εκπνέουν τα δελφίνια βρέθηκαν μικροπλαστικά
  σε Περιβάλλον
  

  Οι επιστήμονες βρήκαν μικροπλαστικά στον αέρα που εκπνέουν τα άγρια δελφίνια, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα θαλάσσια θηλαστικά όχι μόνο καταπίνουν, αλλά και εισπνέουν τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια.

  Πρόκειται για την πρώτη επιβεβαίωση ότι τα δελφίνια, όπως και οι άνθρωποι, μπορούν να αναπνέουν αυτά τα σωματίδια, σημειώνει ο Independent.

  Οι ερευνητές από το Κολέγιο του Τσάρλεστον στη Νότια Καρολίνα των ΗΠΑ συνέλεξαν δείγματα αέρα από άγρια ρινοδέλφινα στον κόλπο της Σαρασότα στη Φλόριντα και στον κόλπο Μπαρατάρια στη Λουιζιάνα. Τα δελφίνια αιχμαλωτίστηκαν προσωρινά για αξιολογήσεις υγείας, κατά τη διάρκεια των οποίων οι επιστήμονες συνέλεξαν τον εκπνεόμενο αέρα από τον φυσητήρα τους.

  Και τα 11 δελφίνια που εξετάστηκαν εμφάνισαν ίχνη μικροπλαστικών στην αναπνοή τους, συμπεριλαμβανομένων ινών από ρούχα και θραυσμάτων από κοινά πλαστικά, αναφέρει η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS One την Τετάρτη (16/10).

  «Αυτό αποδεικνύει αυτό που έχουν διαπιστώσει και άλλοι ερευνητές, ότι τα μικροπλαστικά που μεταφέρονται με τον αέρα βρίσκονται παντού, ανεξάρτητα από την αστικοποίηση και την ανάπτυξη», δήλωσε η Miranda Dziobak του Κολλεγίου του Τσάρλεστον.

  Τα σωματίδια που βρέθηκαν περιλάμβαναν μια ποικιλία πλαστικών πολυμερών, όπως ο πολυεστέρας και το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως σε ρούχα και πλαστικά μπουκάλια.

  «Διαπιστώσαμε ότι πολλά από τα πλαστικά που εισέπνεαν τα δελφίνια ήταν από πολυεστέρα, είναι ένα από τα πιο κοινά πολυμερή που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των ρούχων που φοράμε», δήλωσαν οι ερευνητές. «Τα σωματίδια αποβάλλονται συνεχώς από τα πολυεστερικά ρούχα μας κάθε φορά που τα φοράμε και ειδικά όταν τα ρούχα πλένονται».

  Πιο ευάλωτα στα μικροπλαστικά τα δελφίνια

  Τα μικροπλαστικά, που συνήθως έχουν μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, είναι ήδη γνωστό ότι μολύνουν τα πάντα στο περιβάλλον μας και έχουν βρεθεί σε ανθρώπινα όργανα όπως οι πνεύμονες (όπου έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούν βλάβες και φλεγμονές), ο εγκέφαλος, και τα ανδρικά γεννητικά όργανα, ενώ πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι έχουν περάσει και στο σπέρμα των περισσότερων ανδρών.

  Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα τρόφιμα και το νερό είναι οι κύριες πηγές πρόσληψης μικροπλαστικών. Πιο πρόσφατα, όμως, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι μπορούν και να εισπνέουν μικροπλαστικά από τον αέρα.

  Τα δελφίνια, με τη μεγάλη χωρητικότητα των πνευμόνων τους και τις βαθιές αναπνοές τους, μπορεί να είναι πιο ευάλωτα στα μικροπλαστικά, προειδοποίησαν οι επιστήμονες.

  «Μας προβληματίζει αυτό που βλέπουμε επειδή τα δελφίνια έχουν μεγάλη πνευμονική χωρητικότητα και παίρνουν πολύ βαθιές αναπνοές, οπότε ανησυχούμε για το τι μπορεί να κάνουν αυτά τα πλαστικά στους πνεύμονές τους», δήλωσαν οι ερευνητές.

  Αν και η μελέτη είναι προκαταρκτική, οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους εγείρουν ανησυχίες σχετικά με το πόσο διαδεδομένη μπορεί να είναι η έκθεση σε μικροπλαστικά στα θαλάσσια περιβάλλοντα, ακόμη και για τα ζώα που ζουν μακριά από τα αστικά κέντρα.

  Ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα εμπνεύσουν περαιτέρω μελέτες για τον προσδιορισμό των επιπτώσεων των εισπνεόμενων μικροπλαστικών στην υγεία των δελφινιών και άλλων θαλάσσιων και ανθρώπινων οργανισμών.

  Πηγή: Cnn.gr

• Πώς τα μικροπλαστικά φθάνουν στον εγκέφαλο μέσα από τις μύτες μας
  σε Υγεία
  

  Μικροσκοπικά πλαστικά θραύσματα και ίνες βρέθηκαν στον ιστό της μύτης ανθρώπινων πτωμάτων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

  Οι ίνες και τα κομμάτια μικροπλαστικών ανακαλύφθηκαν στον οσφρητικό βολβό, το τμήμα της μύτης που είναι υπεύθυνο για την ανίχνευση των οσμών και βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου.

  «Από τη στιγμή που υπάρχουν σε αυτό το σημείο, μπορεί να υπάρξει μετατόπιση σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου», δήλωσε στο CNNi ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Luís Fernando Amato-Lourenço, μεταδιδακτορικός ερευνητής μικροπλαστικών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

  Λόγω του μικρότερου μεγέθους και του σχήματός τους, πρόσθεσε ο Amato-Lourenço, τα σωματίδια είναι πιο πιθανό, σε σχέση με τις ίνες, να παρακάμψουν τα κύτταρα της μικρογλοίας στον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, τη μεμβράνη που προστατεύει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό από πολλές βλαβερές ουσίες.

  Εισβολή μικροπλαστικών σε όλο το σώμα

  Ένας καταιγισμός πρόσφατων μελετών έχει εντοπίσει μικροπλαστικά και νανοπλαστικά στον ανθρώπινο εγκεφαλικό ιστό, στους όρχεις και στο πέος, στο ανθρώπινο αίμα, στο σπέρμα των ανδρών, στους ιστούς των πνευμόνων και του ήπατος, στα ούρα και στα κόπρανα, στο μητρικό γάλα και στον πλακούντα.

  Τα μικροπλαστικά είναι θραύσματα πολυμερών που μπορεί να κυμαίνονται από 5 χιλιοστά έως 1 μικρόμετρο (εκατομμυριοστό του μέτρου ή χιλιοστό του χιλιοστού). Οτιδήποτε μικρότερο είναι νανοπλαστικό που πρέπει να μετρηθεί σε δισεκατομμυριοστά του μέτρου.

  Τέτοια μικροσκοπικά σωματίδια μπορούν να εισβάλουν σε μεμονωμένα κύτταρα και ιστούς σε σημαντικά όργανα, λένε οι ειδικοί, διακόπτοντας ενδεχομένως τις κυτταρικές διεργασίες και εναποθέτοντας χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα, όπως δισφαινόλες, φθαλικές ενώσεις, υπερφθοροαλκυλικές και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS), και βαρέα μέταλλα.

  Πολυπροπυλένιο στους οσφρητικούς βολβούς

  Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (16/9) στο περιοδικό JAMA Network Open, βρήκε μικροπλαστικά στους οσφρητικούς βολβούς, σε οκτώ από τα 15 πτώματα που κυμαίνονταν σε μέγεθος από 5,5 μικρόμετρα 26,4 μικρόμετρα.

  Πρόκειται για διαστάσεις «πολύ μικρότερες από εκείνες πολλών άλλων μελετών που έχουν προσδιορίσει την παρουσία μικροπλαστικών σε ανθρώπινα όργανα, όπως ο πλακούντας, τα νεφρά, το συκώτι κ.λπ.», δήλωσε ο Amato-Lourenço.

  Η μελέτη δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει την πηγή έκθεσης ή γιατί κάποιοι από τους αποθανόντες μπορεί να είχαν ενδείξεις πλαστικού στη μύτη τους, ενώ άλλοι όχι. «Αυτό που γνωρίζουμε από δημοσιευμένες μελέτες είναι ότι όταν υπάρχει τοπική φλεγμονή του βλεννογόνου, μπορεί να είναι πιο εύκολο για τα μικροπλαστικά να διεισδύσουν», δήλωσε ο Amato-Lourenço.

  Το πολυπροπυλένιο ήταν το κυρίαρχο πλαστικό που βρέθηκε στους οσφρητικούς βολβούς των πτωμάτων. Ένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα πλαστικά, το πολυπροπυλένιο θεωρείται γενικά ασφαλές για ανθρώπινη χρήση. Ωστόσο, μια μελέτη του Απριλίου του 2023 διαπίστωσε ότι τα μικροπλαστικά από πολυπροπυλένιο φάνηκε να επιταχύνουν την πρόοδο του καρκίνου του μαστού.

  Με πληροφορίες από: Microplastics found in nose tissue at base of brain, study says by Sandee LaMotte, CNN

  Πηγή: Cnn.gr

• Τα μικροπλαστικά εισβάλλουν στον εγκέφαλό μας
  σε Υγεία
  

  Πολυαιθυλένιο και άλλα πλαστικά περνούν στον εγκέφαλο μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.

  Μικροσκοπικά σωματίδια από κάθε είδους πλαστικά ταξιδεύουν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και σφηνώνονται στον εγκέφαλο, προειδοποιεί νέα μελέτη, με τις συγκεντρώσεις των μικροπλαστικών να δείχνει να αυξάνεται με ταχύ ρυθμό.

  Αν και μέχρι στιγμής παραμένει ασαφές ποιες μπορεί να είναι οι επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία, τα ευρήματα εγείρουν ανησυχία για τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικών που αναπνέουμε στον αέρα, τρώμε με τα τρόφιμα και πίνουμε στο νερό. Προηγούμενες μελέτες ανίχνευαν μικροπλαστικά σε όλους τους ιστούς που εξετάστηκαν, συμπεριλαμβανομένου του πλακούντα.

  «Οι συγκεντρώσεις που είδαμε στον εγκεφαλικό ιστό υγιών ανθρώπων, οι οποίοι είχαν μέση ηλικία γύρω στα 45 ή 50 έτη, ήταν 4.800 μικρογραμμάρια ανά γραμμάριο ιστού, ή 0,5% κατά βάρος» δήλωσε στο CNN ο Μάθιου Κάμπεν του Πανεπιστημίου του Νιου Μέξικο στο Αλμπουκέρκι, επικεφαλής της μελέτης, η οποία δεν έχει ακόμα υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και είναι διαθέσιμη ως προδημοσίευση.

  Τα πλαστικά νανοσωματίδια περνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, το φυσικό φράγμα που απομονώνει τον εγκέφαλο από την υπόλοιπη κυκλοφορία του αίματος.

  «Συγκριτικά με δείγματα από νεκροψίες το 2016, η αύξηση [το 2024] είναι περίπου 50%» είπε. «Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας είναι σήμερα 99,5% εγκέφαλος και το υπόλοιπο πλαστικό».

  Οι ερευνητές ανίχνευσαν μάλιστα 7 με 30 φορές περισσότερα μικροπλαστικά στον εγκέφαλο συγκριτικά με πτωματικά δείγματα ήπατος και νεφρών.

  Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δείγματα εγκεφάλου, ήπατος και νεφρού από 92 άτομα που υποβλήθηκαν σε νεκροψία για να προσδιοριστούν τα αίτια θανάτου το 2016 και το 2024. Τα δείγματα εγκεφάλου προέρχονταν από τον μετωπιαίο λοβό, ο οποίος συνδέεται με ανώτερες νοητικές λειτουργίες και πλήττεται περισσότερο από την Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας.

  «Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, πιστεύουμε ότι ο εγκέφαλος τραβά τα μικρότερα νανοσωματίδια, ας πούμε 100 με 200 νανόμετρα σε μήκος, ενώ κάποια από τα μεγαλύτερα σωματίδια που έχουν μήκος ένα με πέντε μικρόμετρα πηγαίνουν στο συκώτι και τους νεφρούς» ανέφερε ο Κάμπεν.

  Επισήμανε ακόμα ότι τα πλαστικά νανοσωματίδια περνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, το φυσικό φράγμα που απομονώνει τον εγκέφαλο από την υπόλοιπη κυκλοφορία του αίματος.

  Επιπλέον, τα πλαστικά έχουν την τάση να συγκεντρώνονται σε λιπαρές ουσίες, οι οποίες αντιστοιχούν στο 60% του εγκεφάλου κατά βάρος.

  Το πιο συνηθισμένο πλαστικό στα δείγματα της μελέτης, ειδικά στα δείγματα εγκεφάλου, ήταν το πολυαιθυλένιο, το οποίο χρησιμοποιείται σε πλαστικές σακούλες, φιάλες και μεμβράνες.

  Το πολυαιθυλένιο ήταν επίσης το πιο κοινό πλαστικό σε δείγματα από όρχεις ανθρώπου και σκύλου σε φετινή μελέτη της ομάδας του Κάμπεν.

  Πηγή: In.gr
• Κολυμπώντας παρέα με τα πλαστικά
  σε Περιβάλλον
  

  Καμπανάκι από τους ειδικούς για τη ρύπανση των θαλασσών - Τι ισχύει για την Ελλάδα και πώς τα μικροπλαστικά καταλήγουν στο... στομάχι μας

  Για τον περισσότερο κόσμο, η Μεσόγειος είναι ο ιδανικός προορισμός για διακοπές. Οι εικόνες που είναι ταυτισμένες με αυτόν τον προορισμό είναι καταγάλανα νερά, απέραντες παραλίες και μαγευτικά μέρη.

  Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι πλέον έτσι εξαιτίας της πλαστικής ρύπανσης. Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, στη Μεσόγειο καταλήγουν κάθε χρόνο 570.000 τόνοι πλαστικού. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως είναι σαν να ρίχνουμε στη θάλασσα 33.800 πλαστικά μπουκάλια το λεπτό (!).

  Και η πλαστική ρύπανση αναμένεται πως θα συνεχίσει να αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς τα επόμενα χρόνια, ενώ η παραγωγή πλαστικών απορριμμάτων στην περιοχή υπολογίζεται ότι θα τετραπλασιαστεί έως το 2050.

  Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τα μικροπλαστικά βρίσκονται πλέον παντού, με αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι να είμαστε εκτεθειμένοι στην πλαστική ρύπανση (!). Μάλιστα, εκτιμάται πως καθένας από εμάς καταπίνει χωρίς να το γνωρίζει ποσότητες πλαστικού με τη μορφή μικροπλαστικών…

  68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν…

  Οπως προκύπτει, η Ελλάδα παράγει περίπου 700.000 τόνους πλαστικών απορριμμάτων ετησίως ή 68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν.

  Η εισροή τουριστών στις παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας αυξάνει την παραγωγή απορριμμάτων έως και 26% κατά την περίοδο αιχμής, ενώ μόλις το 8% των πλαστικών απορριμμάτων ανακυκλώνεται…

  Εκτιμάται πως κάθε χρόνο διαρρέουν στο περιβάλλον σχεδόν 40.000 τόνοι πλαστικών απορριμμάτων. Από αυτά, 11.500 τόνοι καταλήγουν στις ελληνικές θάλασσες και σχεδόν το 70% αυτών των πλαστικών απορριμμάτων ρυπαίνει κάθε χρόνο τις ελληνικές ακτές.

  Η ελληνική οικονομία υπολογίζεται πως χάνει περίπου 26 εκατομμύρια ετησίως εξαιτίας της πλαστικής ρύπανσης, καθώς αυτή επηρεάζει την τουριστική, τη ναυτιλιακή αλλά και την αλιευτική οικονομία.

  Οι επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων

  Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση, πάνω από το 87% της Μεσογείου, που εκτείνεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό έως την Αφρική, την Ευρώπη και την Ασία, είναι μολυσμένο με μικροπλαστικά και άλλους ρύπους, συμπεριλαμβανομένων τοξικών μετάλλων και βιομηχανικών χημικών.

  Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ρύπανση των υδάτων συνδέεται με 1,4 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα για τα 150 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου και τα 270 εκατομμύρια τουρίστες που έλκονται από αυτά τα νερά κάθε χρόνο.

  Η εκτεταμένη ρύπανση από πλαστικά ενέχει σημαντικούς κινδύνους για την υγεία λόγω της συσσώρευσης ανθεκτικών χημικών ουσιών ( PFAS / υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες).

  Οι μεγαλύτεροι ρυπαντές

  Με βάση τα όσα αναφέρονται στην έρευνα, ο μεγαλύτερος ρυπαντής είναι η Αίγυπτος με 0,25 εκατομμύρια τόνους πλαστικού να καταλήγουν στη Μεσόγειο. Ακολουθεί η Τουρκία, με 0,11 εκατομμύρια τόνους και η Ιταλία με 0,04 εκατομμύρια τόνους πλαστικού στη μολυσμένη θάλασσα. Ολες αυτές οι ποσότητες αποτελούν μέρος των 1,9 εκατομμυρίων πλαστικών θραυσμάτων ανά τετραγωνικό μέτρο που εντοπίζονται στη Μεσόγειο.

  Κίνδυνος για πουλιά και ψάρια

  Και δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που επηρεάζονται από την πλαστική ρύπανση: με βάση την έρευνα, παγκοσμίως 344 είδη έχουν βρεθεί παγιδευμένα σε πλαστικά. Μάλιστα, στην ευρύτερη περιοχή μας, στη Μεσόγειο, 134 είδη πέφτουν θύματα της κατάποσης πλαστικών.

  Σήμερα, 90% των θαλασσοπουλιών έχουν κάποιο μικρό κομμάτι πλαστικών στο στομάχι τους (το 1960 το ποσοστό αυτό ήταν 5%), ενώ μέχρι το 2050 αυτό το ποσοστό, αν δεν αλλάξει κάτι, μπορεί να αγγίξει το 99% (!).

  Είναι κοινό μυστικό πως τα πλαστικά πνίγουν τον πλανήτη και απειλούν τη ζωή… Κατά τους ειδικούς της περιβαλλοντικής οργάνωσης, το 18% των τόνων και των ξιφιών έχουν πλαστικά σκουπίδια στο στομάχι τους (κυρίως σελοφάν και ΡΕΤ,) όπως και το 17% του είδους γαλέου Galeus melastomus στα Νησιά των Βαλεαρίδων.

  Παραμένει στο περιβάλλον για εκατοντάδες χρόνια

  Οπως επισημαίνουν από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF, το πλαστικό είναι ένα υλικό με ιδιαίτερα προβληματικές ιδιότητες. Είναι ελαφρύ κι άρα παρασύρεται εύκολα. Είναι ανθεκτικό κι άρα δεν αποσυντίθεται στο φυσικό περιβάλλον, παραμένοντας εκεί για δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια.

  Και γιατί είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα; Επειδή, όπως λένε από την περιβαλλοντική οργάνωση, πέρα του ότι το πλαστικό είναι ένα υλικό με προβληματικές ιδιότητες, είναι επίσης ένα υλικό για το οποίο δεν έχουν δοθεί λύσεις για την αποτελεσματική διαχείρισή του.

  Τα πλαστικά είναι κυριολεκτικά παντού: στο έδαφος, στα ποτάμια, στις θάλασσες και κατ’ επέκταση στην τροφική αλυσίδα, με τον καθένα μας να καταναλώνει ακούσια πέντε γραμμάρια μικροπλαστικών την εβδομάδα.

  Κατά τους ειδικούς, η ανεξέλεγκτη παραγωγή πλαστικού όχι μόνο βυθίζει τις πόλεις και τη φύση μας στα πλαστικά, αλλά συμβάλλει και στην επιδείνωση της τριπλής πλανητικής κρίσης: της κλιματικής αλλαγής, της ρύπανσης και της απώλειας της βιοποικιλότητας.

  2+1 παράγοντες που εντείνουν την πλαστική ρύπανση

  Σύμφωνα με τη WWF Ελλάς, η πλαστική ρύπανση εντείνεται, μεταξύ άλλων, επειδή:

  – Οι μεσογειακές επιχειρήσεις διαθέτουν κάθε χρόνο στην αγορά 38 εκατομμύρια τόνους πλαστικών προϊόντων, αλλά η συνδρομή τους στη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που παράγονται δεν είναι ακόμα αποτελεσματική. Επιπλέον, λόγω του χαμηλού κόστους του «παρθένου» πλαστικού, δεν επενδύουν στον σχεδιασμό νέων προϊόντων που βασίζονται στην επαναχρησιμοποίηση, μείωση ή και αντικατάσταση του «παλιού» πλαστικού.

  – Οι παράκτιες δραστηριότητες ευθύνονται για τη μισή ποσότητα του πλαστικού που εισέρχεται στη Μεσόγειο κάθε μέρα, ενώ, όπως σημειώνει η έρευνα, κάθε χιλιόμετρο ακτογραμμής συσσωρεύει πάνω από 5 κιλά πλαστικών. Στις παράκτιες περιοχές με τα μεγαλύτερα ποσοστά ρύπανσης περιλαμβάνονται δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, όπως η Βαρκελώνη, το Τελ Αβίβ, η Βαλένθια, ο κόλπος της Μασσαλίας και οι ακτές της Βενετίας, ενώ την πρωτιά στη ρύπανση από πλαστικά απορρίμματα καταλαμβάνει η τουρκική Κιλικία.

  – Τα προβλήματα στη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων στη Μεσόγειο επιδεινώνονται σημαντικά και από τον τουρισμό, σύμφωνα με την έκθεση, δεδομένου ότι οι τουρίστες την περίοδο του καλοκαιριού αυξάνουν την παραγωγή απορριμμάτων κατά 30% σε πολλές παράκτιες περιοχές της Μεσογείου. Ειδικότερα, στην Ελλάδα ο τουρισμός αυξάνει τα πλαστικά απορρίμματα κατά 26% τη θερινή περίοδο, επιφέροντας κόστος διαχείρισης της τάξης των 4-8 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί πως τα θαλάσσια απορρίμματα κοστίζουν στους τομείς του τουρισμού, της αλιείας και της ναυτιλίας περίπου 641 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

  Ενα παγκόσμιο πρόβλημα

  Πρόσφατη μελέτη του αμερικανικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace («Circular Claims Fall Flat Again») αναφέρει πως το 2021 τα νοικοκυριά στις ΗΠΑ δημιούργησαν περίπου 51 εκατομμύρια τόνους πλαστικών σκουπιδιών, από τα οποία ανακυκλώθηκαν μόλις οι 2,4 εκατομμύρια τόνοι (!).

  Στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων πως η ανακύκλωση πλαστικού έχει καθοδική πορεία, αφού μειώθηκε κατά 5%-6% το 2021, ενώ το 2014 ήταν 9,5% και το 2018 ήταν 8,7%. Στην ερώτηση γιατί συνέβη αυτό, οι συντάκτες απαντούν πως οφείλεται στην απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018!

  Σημειώνεται πως μέχρι τότε οι ΗΠΑ (αλλά και πολλές άλλες χώρες) εξήγαν εκατομμύρια τόνους πλαστικών σκουπιδιών στην Κίνα και προσμετρούσαν τις εξαγωγές αυτές ως «ανακύκλωση», παρόλο που μεγάλο μέρος τους απλά κατέληγε στα σκουπίδια ή καιγόταν…

  Τώρα, μετά την κίνηση της Κίνας να μη δέχεται άλλα πλαστικά σκουπίδια, αυτά καταλήγουν στην Αφρική και σε διάφορες άλλες ασιατικές χώρες. Σε έκθεση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το πώς η πλαστική ρύπανση – και κατ’ επέκταση η παραγωγή πλαστικού – έχει δυσανάλογες επιπτώσεις σε περιθωριοποιημένες κοινότητες και χώρες, επισημαίνεται μεταξύ άλλων πως αυτές οι χώρες βιώνουν υψηλά επίπεδα περιβαλλοντικής αδικίας, ενώ ταυτόχρονα ήταν πιο πιθανό να περιλαμβάνουν έγχρωμους πολίτες.

  Γιατί αποτυγχάνει η ανακύκλωση του πλαστικού…

  Εύλογα τίθεται το ερώτημα: Γιατί αποτυγχάνει η ανακύκλωση του πλαστικού; Στην έκθεση του αμερικανικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace αναφέρεται πως αποτυγχάνει, μεταξύ άλλων, επειδή τα πλαστικά απορρίμματα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλεχθούν, κι αυτό εξαιτίας της τεράστιας ποσότητας πλαστικού που μας κατακλύζει από παντού. Επιπλέον, τα πλαστικά απορρίμματα χρειάζονται διαλογή πριν ανακυκλωθούν, άρα ακόμα κι αν συλλέγονταν θα ήταν αδύνατο να γίνει διαλογή σε τρισεκατομμύρια πλαστικά απορρίμματα.

  Σύμφωνα με επιστήμονες της περιβαλλοντικής οργάνωσης, πέρα από τους καταναλωτές και την πολιτεία (συστήματα ανακύκλωσης κ.ά.), σημαντικός παράγοντας αποτυχίας του συστήματος είναι ότι οι παραγωγοί της πλαστικής ρύπανσης, της πλαστικής συσκευασίας μίας χρήσης, δεν έχουν την υποχρέωση να παρακολουθούν τον κύκλο ζωής των προϊόντων τους.

  Πηγή: In.gr
• Μπορούν τα πλαστικά μπουκάλια να ανεβάσουν την πίεση; Έρευνα αναδεικνύει την απειλή των μικροπλαστικών
  σε Υγεία
  

  Να αποφεύγουμε τα ποτά που συσκευάζονται σε πλαστικά μπουκάλια, λόγω της απειλής διείσδυσης των μικροπλαστικών στον οργανισμό, συστήνει πρόσφατη αυστριακή μελέτη με τη συμμετοχή Ελληνίδας ερευνήτριας

  πάρχουν πλέον παντού: από την κουζίνα και το μπάνιο μέχρι το σούπερ μάρκετ και τα παιχνίδια των παιδιών. Το πλαστικό αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας και λαμβάνει διαφορετικές μορφές, μερικές φορές και επικίνδυνες για την υγεία. Στη συνολική ερευνητική προσπάθεια που έχει γίνει για την επίδραση των μικροπλαστικών στην υγεία αλλά και του πλαστικού γενικότερα στο περιβάλλον, μια νεότερη μελέτη από το Τμήμα Ιατρικής του Ιδιωτικού Πανεπιστημίου Danube στην Αυστρία κρίνει αυτή τη φορά ένοχα τα πλαστικά μπουκάλια για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

  Στην έρευνα με τίτλο First Evidence of the Possible Influence of Avoiding Daily Liquid Intake from Plastic and Glass Beverage Bottles on Blood Pressure in Healthy Volunteers (Πρώτα αποδεικτικά στοιχεία της πιθανής επίδρασης της αποφυγής της καθημερινής πρόσληψης υγρών από πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια στην αρτηριακή πίεση σε υγιείς εθελοντές), που διεξήχθη με τη συμμετοχή της ελληνίδας ερευνήτριας Σοφίας Γραμματίδη, αναδεικνύεται η βλαπτική επίδραση της χρήσης πλαστικών, αλλά και γυάλινων μπουκαλιών.

  Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Microplastics, τα μικροπλαστικά από τα μπουκάλια νερού θα μπορούσαν να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος οδηγώντας σε αύξηση των επιπέδων της αρτηριακής πίεσης. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η διαπίστωση ότι τα μικροσκοπικά αυτά κομμάτια πλαστικού έχουν εντοπιστεί και σε γυάλινα μπουκάλια. Όσο εξελισσόταν η μελέτη, οι ερευνητές παρατήρησαν πτώση της αρτηριακής πίεσης όταν οι συμμετέχοντες άλλαξαν το γυάλινο ή πλαστικό μπουκάλι με την κατανάλωση νερού της βρύσης.

  Ειδικότερα, για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές ζήτησαν από οκτώ εθελοντές να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες σε ενυδάτωση από νερό βρύσης, αποφεύγοντας οποιαδήποτε κατανάλωση υγρών από πλαστικά ή γυάλινα μπουκάλια. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά εντυπωσιακά, καθώς έδειξαν σημαντική μείωση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης μετά από δύο εβδομάδες.

  Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στις καρδιακές παθήσεις και τα αποτελέσματα της μελέτης εγείρουν ερωτήματα για τις έμμεσες αλλά σοβαρές απειλές για την υγεία: «Μετά από εκτεταμένη έρευνα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα ποτά που συσκευάζονται σε πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να αποφεύγονται», προειδοποιούν οι ερευνητές.

  Όπως σημειώνουν, η μείωση της χρήσης πλαστικών θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει την αρτηριακή πίεση λόγω της μείωσης του αριθμού των πλαστικών σωματιδίων στην κυκλοφορία του αίματος. «Οι αλλαγές που παρατηρήσαμε στην αρτηριακή πίεση υποδηλώνουν ότι η μείωση της πρόσληψης πλαστικών σωματιδίων θα μπορούσε να μειώσει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο», σημείωσαν οι ερευνητές.

  Μια εκτεταμένη απειλή

  Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά θραύσματα πλαστικού που συνήθως προκύπτουν από τη διάσπαση του πλαστικού λόγω έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία ή με την φυσική τριβή. Έχουν εντοπιστεί παλιότερα από επιστημονικές μελέτες στο σάλιο, στον καρδιακό ιστό, στο ήπαρ, στα νεφρά, ακόμη και στον πλακούντα. Πολυάριθμες μελέτες έχουν αναφέρει υψηλά επίπεδα μικροπλαστικών στο εμφιαλωμένο νερό.

  Αυτός ο αυξανόμενος όγκος ερευνητικών πληροφοριών υποδεικνύει επίσης ότι τα μικροπλαστικά θα μπορούσαν να διαταράξουν τις ενδοκρινικές λειτουργίες, να πυροδοτήσουν τη φλεγμονή και να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες. Αυτές οι αντιδράσεις πυροδοτούν μια σειρά βιολογικών διεργασιών που μπορούν να επιδεινώσουν τις υπάρχουσες καταστάσεις ή ακόμη και να πυροδοτήσουν νέα προβλήματα υγείας, γεγονός που υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη φυσιολογία.

  Πηγή: Ygeiamou.gr
• Καμπανάκι για τα υπό εξαφάνιση ζώα και φυτά – Η προστασία μόλις του 1,2% της Γης αρκεί για να σωθούν
  σε Περιβάλλον
  

  Οι Φιλιππίνες, η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Μαδαγασκάρη και η Κολομβία φιλοξενούν συνολικά περισσότερο από το ήμισυ των «περιοχών προτεραιότητας διατήρησης»

  Η προστασία μόλις του 1,2% της επιφάνειας της Γης θα ήταν αρκετή για να αποτραπεί η εξαφάνιση των πιο απειλούμενων ειδών στον κόσμο, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

  Ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Science διαπίστωσε ότι η στοχευμένη επέκταση των προστατευόμενων περιοχών στην στεριά θα ήταν αρκετή για να αποτραπεί η εξαφάνιση χιλιάδων θηλαστικών, πτηνών, αμφίβιων και φυτών που βρίσκονται πιο κοντά στον αφανισμό.

  Από την Αργεντινή έως την Παπούα Νέα Γουινέα, η ομάδα των ερευνητών εντόπισε 16.825 περιοχές που θα πρέπει να τεθούν κατά προτεραιότητα υπό προστασία τα επόμενα πέντε χρόνια, ώστε να αποτραπεί η επικείμενη εξαφάνιση ζώων και φυτών που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο.

  Ο Δρ Eric Dinerstein, της περιβαλλοντικής οργάνωσης Resolve και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι η ομάδα προσπαθούσε να εντοπίσει τα σπανιότερα είδη στον κόσμο με μικρές περιοχές εξάπλωσης. Ως παράδειγμα, μάλιστα, χρησιμοποίησαν τον κάκτο πεγιότ, του οποίου η εναπομένουσα περιοχή εξάπλωσης μπορεί να περιορίζεται σε μικρά τμήματα της ερήμου Τσιουαουάουα στη Βόρεια Αμερική.

  «Η πλειονότητα των ειδών στη Γη θεωρούνται σπάνια, καθώς είτε κατανέμονται σε εξαιρετικά περιορισμένες περιοχές είτε εμφανίζονται σε πολύ χαμηλές πυκνότητες πληθυσμού, ή και τα δύο ταυτόχρονα», δήλωσε ο Δρ Eric Dinerstein.

  Δεν αρκεί μόνο η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών

  Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στον τρόπο, με τον οποίο μπορούν να αποτραπούν οι επικείμενες εξαφανίσεις και όχι σε όλα όσα θα χρειάζονταν για την αποκατάσταση της φύσης στη Γη.

  Οι επιστήμονες τονίζουν ότι πέρα από την επέκταση των προστατευόμενων περιοχών χρειάζονται και άλλες ενέργειες για να αποτραπεί η καταστροφή της βιοποικιλότητας και να διατηρηθούν οικοσυστήματα ζωτικής σημασίας για τις ανθρώπινες κοινωνίες.

  Το 2020, οι ερευνητές εντόπισαν το μισό της χερσαίας επιφάνειας της Γης που, αν προστατευόταν, θα μπορούσε να αντιστρέψει την απώλεια της βιοποικιλότητας και να ενισχύσει τη φυσική απομάκρυνση του άνθρακα.

  Από τις περιοχές που εντοπίστηκαν, τις οποίες οι συγγραφείς ονόμασαν «περιοχές προτεραιότητας διατήρησης», το 38% βρίσκεται σε απόσταση 1,5 μιλίου (2,5 χλμ.) από μια υπάρχουσα προστατευόμενη περιοχή, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενέργειες με σχετικά άμεσα και θετικά αποτελέσματα για τη διατήρηση.

  Οι Φιλιππίνες, η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Μαδαγασκάρη και η Κολομβία φιλοξενούν συνολικά περισσότερο από το ήμισυ αυτών των περιοχών.

  Αποτυχία των κυβερνήσεων να διαφυλάξουν τις περιοχές με βιοποικιλότητα

  Το 2022, οι κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν να προστατεύσουν το 30% του πλανήτη για τη φύση, στο πλαίσιο των στόχων του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, το 16,6% της επιφάνειας της Γης και των εσωτερικών υδάτων του πλανήτη προστατεύεται ήδη, ενώ πολλές κυβερνήσεις βρίσκονται στη διαδικασία να αποφασίσουν πού θα επεκτείνουν τις προστατευόμενες περιοχές.

  Mόνο το 7% των νέων προστατευόμενων περιοχών μεταξύ 2018 και 2023 επικαλύπτονταν με τις περιοχές προτεραιότητας διατήρησης

  Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι κυβερνήσεις συχνά αποτυγχάνουν να διαφυλάξουν τις περιοχές που χρειάζονται επειγόντως προστασία. Οι συγγραφείς εκτίμησαν ότι μόλις το 7% των νέων προστατευόμενων περιοχών μεταξύ 2018 και 2023 φιλοξενούσαν τα πιο απειλούμενα είδη.

  «Παρά τις πρόσφατες συζητήσεις για την εξαφάνιση των ειδών, την κρίση της βιοποικιλότητας και το τι πρέπει να κάνουμε, μόνο το 7% των νέων προστατευόμενων περιοχών μεταξύ 2018 και 2023 επικαλύπτονταν με τις περιοχές προτεραιότητας διατήρησης», επισήμανε ο Δρ Eric Dinerstein.

  Και πρόσθεσε: “Είναι σχεδόν σαν οι χώρες να χρησιμοποιούν έναν αλγόριθμο αντίστροφης επιλογής και να επιλέγουν τις μη σπάνιες περιοχές για να τις προσθέσουν στις παγκόσμιες περιοχές υπό προστασία. Το μήνυμα αυτής της μελέτης είναι πως πρέπει να αναβαθμίσουμε σημαντικά τις προσπάθειές μας την επόμενη πενταετία και αυτό είναι εφικτό».

  Η προστασία των περιοχών που εντόπισαν οι ερευνητές θα κόστιζε 29 – 46 δισ. δολάρια (23- 36 δισ. λίρες) τα επόμενα πέντε χρόνια και θα κάλυπτε 1,6 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα (630.000 τετραγωνικά μίλια). Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθει μέσω ενός συνδυασμού αγοράς γης, επέκτασης των δικαιωμάτων και των τίτλων ιδιοκτησίας των αυτόχθονων πληθυσμών, καθώς και δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών σε κρατική γη.

  Η μελέτη συνέκρινε παγκόσμια δεδομένα για θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια και φυτά με τις ήδη υπάρχουσες προστατευόμενες περιοχές, χρησιμοποιώντας δορυφορική ανάλυση για να εντοπίσει τα εναπομείναντα ενδιαιτήματα για τα απειλούμενα είδη.

  Οι περισσότερες από τις περιοχές που εντοπίστηκαν για επείγουσα προστασία βρίσκονταν στις τροπικές περιοχές, αλλά εντοπίστηκαν επίσης βοσκοτόπια, εύκρατα πλατύφυλλα δάση και τούνδρες.

  Ο καθηγητής Neil Burgess, ο οποίος είναι επικεφαλής επιστήμονας του Κέντρου Παρακολούθησης της Παγκόσμιας Διατήρησης του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ, το οποίο είναι υπεύθυνο για την παρακολούθηση της παγκόσμιας προόδου όσον αφορά την επέκταση των προστατευόμενων περιοχών, δήλωσε ότι η έρευνα είναι χρήσιμη για να γίνουν άμεσα δράσεις επί του θέματος.

  Η έρευνα αποτελεί μια σημαντική υπενθύμιση “ότι η επίτευξη κάλυψης 30% με προστατευόμενες και διατηρητέες περιοχές από μόνη της δεν είναι αρκετή και ότι η τοποθεσία, η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα αυτών των προστατευόμενων και διατηρητέων περιοχών θα καθορίσουν κατά πόσο θα εκπληρώσουν το ρόλο τους στην προσπάθεια για την αναχαίτιση της απώλειας βιοποικιλότητας», κατέληξε ο καθηγητής Neil Burgess.

  Πηγή: In.gr
• Έπιπλα, ρούχα και φαγητά που πρέπει να αποφεύγουμε για να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεσή μας στα μικροπλαστικά
  σε Περιβάλλον
  

  Αν και η πανταχού παρούσα παρουσία των μικροπλαστικών στην καθημερινή μας ζωή είναι άκρως ανησυχητική, υπάρχουν προληπτικά μέτρα που μπορούμε να λάβουμε για να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεσή μας σε αυτά

  Τα μικροπλαστικά σωματίδια μεγέθους μικρότερου των 5 χιλιοστών, έχουν γίνει πια ένας διάχυτος περιβαλλοντικός ρύπος. Τα σωματίδια αυτά προέρχονται από διάφορες πηγές, όπως έπιπλα, ρούχα και συσκευασίες τροφίμων, και μπορούν εύκολα να καταλήξουν στον οργανισμό μας μέσω της κατάποσης, της εισπνοής, ακόμη και της επαφής με το δέρμα. Ταξινομούνται κυρίως σε δύο κατηγορίες: πρωτογενή και δευτερογενή. Τα πρωτογενή μικροπλαστικά κατασκευάζονται σκόπιμα σε μικρά μεγέθη, όπως τα μικροσφαιρίδια που βρίσκονται στα καλλυντικά και τα προϊόντα προσωπικής φροντίδας, ενώ τα δευτερογενή μικροπλαστικά προκύπτουν από τη διάσπαση μεγαλύτερων πλαστικών αντικειμένων, όπως μπουκάλια, σακούλες και άλλα πλαστικά απορρίμματα.

  Τα έπιπλα, τα ρούχα και οι συσκευασίες τροφίμων αποτελούν δυστυχώς, σημαντικές πηγές μικροπλαστικών. Τα ταπετσαρισμένα έπιπλα και τα συνθετικά υφάσματα για παράδειγμα, αποβάλλουν ίνες κατά τη χρήση και το πλύσιμο, απελευθερώνοντάς τες στον αέρα και τα υδάτινα συστήματα. Οι συσκευασίες τροφίμων, ιδίως τα πλαστικά μιας χρήσης, μπορούν επίσης να αποσυντεθούν και να διαρρεύσουν μικροπλαστικά στα τρόφιμα και τα ποτά που περιέχουν. Αυτά τα σωματίδια εισέρχονται στη συνέχεια στον οργανισμό μας μέσω διαφόρων οδών, συμβάλλοντας σε πιθανούς κινδύνους για την υγεία.

  Βήματα για την ελαχιστοποίηση της έκθεσης

  Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να μειώσετε την έκθεση σε μικροπλαστικά είναι να επιλέγετε φυσικά υλικά αντί για συνθετικά. Για έπιπλα, επιλέξτε ξύλο, μέταλλο ή γυαλί αντί για πλαστικά ή επικαλυμμένα κομμάτια. Όταν πρόκειται για ρούχα, προτιμήστε φυσικές ίνες όπως το βαμβάκι, το μαλλί, το μετάξι και το λινό. Αυτά τα υλικά αποβάλλουν λιγότερα μικροπλαστικά και είναι γενικά πιο βιώσιμα. Ωστόσο, επειδή είναι δύσκολο να επιλέγουμε πάντα τα φυσικά υλικά, κυρίως λόγω αυξημένου κόστους, παρακάτω ακολουθούν λίγοι τρόποι ακόμα να προστατευτούμε από τα μικροπλαστικά:

  
  Βελτιώστε την ποιότητα του εσωτερικού αέρα
  
  Τα εσωτερικά περιβάλλοντα μπορεί να φιλοξενούν υψηλά επίπεδα μικροπλαστικών λόγω της αποβολής ινών από έπιπλα και υφάσματα.

  Για να βελτιώσετε την ποιότητα του αέρα εσωτερικών χώρων:

  Χρησιμοποιήστε ένα φίλτρο σωματιδιακού αέρα υψηλής απόδοσης (HEPA) στην ηλεκτρική σας σκούπα για να συλλαμβάνετε τα μικροπλαστικά και άλλα λεπτά σωματίδια.

  Καθαρίζετε τακτικά τα δάπεδα και τις επιφάνειες με ένα υγρό πανί για να αποφύγετε τη συσσώρευση σκόνης και σωματιδίων μικροπλαστικών.
  Εξετάστε το ενδεχόμενο χρήσης ενός καθαριστή αέρα με φίλτρο HEPA για να μειώσετε τα μικροπλαστικά που μεταφέρονται στον αέρα.
  
  Επιλέξτε ρούχα φιλικά προς το περιβάλλον:
  
  Τα συνθετικά υφάσματα όπως ο πολυεστέρας, το νάιλον και το ακρυλικό συμβάλλουν σημαντικά στη ρύπανση από μικροπλαστικά. Όταν αγοράζετε καινούργια ρούχα:

  Αναζητήστε είδη από φυσικές ίνες

  Υποστηρίξτε μάρκες που χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα υλικά και βιώσιμες πρακτικές κατασκευής.

  Πλένετε τα συνθετικά ρούχα λιγότερο συχνά και χρησιμοποιήστε ένα φίλτρο μικροϊνών ή μια σακούλα Guppyfriend στο πλυντήριό σας για να συλλαμβάνετε τις ίνες που μπορεί να απελευθερωθούν κατά τη διάρκεια του πλυσίματος.

  Μειώστε τα πλαστικά μιας χρήσης
  
  Οι συσκευασίες τροφίμων είναι μια σημαντική πηγή μικροπλαστικών, ειδικά τα αντικείμενα μιας χρήσης, όπως οι πλαστικές σακούλες, τα μπουκάλια και τα περιτυλίγματα. Για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση:

  Χρησιμοποιήστε τσάντες, δοχεία και μπουκάλια πολλαπλών χρήσεων από υλικά όπως γυαλί, ανοξείδωτο ατσάλι ή σιλικόνη.

  Επιλέξτε φρέσκα προϊόντα αντί για συσκευασμένα τρόφιμα.

  Υποστηρίξτε τις επιχειρήσεις που προσφέρουν επιλογές συσκευασίας χωρίς πλαστικό.
  
  Προσέξτε την προετοιμασία και την αποθήκευση των τροφίμων
  
  Τα μικροπλαστικά μπορούν να διαρρεύσουν στα τρόφιμα από τις συσκευασίες, ειδικά όταν εκτίθενται στη θερμότητα. Για να μειώσετε αυτόν τον κίνδυνο:

  Αποφύγετε το μαγείρεμα τροφίμων στο φούρνο μικροκυμάτων σε πλαστικά δοχεία- χρησιμοποιήστε αντ' αυτού γυάλινα ή κεραμικά.

  Αποθηκεύστε τα τρόφιμα σε γυάλινα, ανοξείδωτα ή μελισσοκέρινα περιτυλίγματα αντί για πλαστικά δοχεία ή σακούλες.

  Ξεπλύνετε τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα για να απομακρύνετε πιθανά υπολείμματα πλαστικού από την επένδυση.
  

  Υποστήριξη για αλλαγές πολιτικής
  
  Ενώ οι μεμονωμένες ενέργειες είναι ζωτικής σημασίας, η συνηγορία για ευρύτερες αλλαγές πολιτικής μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη μείωση της ρύπανσης από μικροπλαστικά.
  
  Υποστηρίξτε τη νομοθεσία που:
  Απαγορεύει ή περιορίζει τη χρήση μικροσφαιριδίων σε προϊόντα προσωπικής φροντίδας.
  Προωθεί την έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην υγεία.
  Ενθαρρύνει την ανάπτυξη και τη χρήση βιοδιασπώμενων και κομποστοποιήσιμων υλικών.
  Μην ξεχνάτε ότι τα μικροπλαστικά αποτελούν μια αόρατη, αλλά σημαντική απειλή για την υγεία μας και το περιβάλλον. Κάνοντας λοιπόν συνειδητές επιλογές στην καθημερινή μας ζωή -όπως η επιλογή φυσικών υλικών, η βελτίωση της ποιότητας του εσωτερικού αέρα, η επιλογή φιλικών προς το περιβάλλον ρούχων, η μείωση των πλαστικών μιας χρήσης και η υποστήριξη αλλαγών πολιτικής- μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεσή μας σε αυτούς τους ρύπους.

  Πηγή: Protothema.gr

• Οι χώρες στις οποίες οι άνθρωποι καταπίνουν και εισπνέουν περισσότερα μικροπλαστικά
  σε Περιβάλλον
  

  Την ποσότητα μικροπλαστικών που καταπίνουν ή εισπνέουν άθελά τους οι κάτοικοι 109 χωρών χαρτογραφεί νέα έρευνα, με τα μεγαλύτερα προβλήματα να παρατηρούνται σε κράτης της Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά και του Ηνωμένου Βασιλείου.

  Ειδικότερα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Environmental Science & Technology» περισσότερο οι άνθρωποι που διαμένουν στην Ινδονησία, τη Μαλαισία και τις Φιλιππίνες, καταπίνουν τη μεγαλύτερη ποσότητα μικροπλαστικών.

  Τα περισσότερα μικροπλαστικά, εισπνέουν, από την άλλη, οι κάτοικοι της Κίνας, της Μογγολίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

  Αναλυτικά, διαπιστώθηκε πως οι κάτοικοι της Βρετανίας και της Ιρλανδίαςεισπνέουν περίπου 791.000 μικροπλαστικά σωματίδια την ημέρα. Οι αριθμοί, όμως, αυτοί φαντάζουν ψεύγμα μπροστά στα επίπεδα που παρατηρούνται στην Κίνα και τη Μογγολία, όπου οι πολίτες εισπνέουν 2,8 εκατομμύρια σωματίδια την ημέρα. Οι κάτοικοι των ΗΠΑ εισπνέουν περίπου 300.000 σωματίδια την ημέρα.

  Τι ισχύει στην Μεσόγειο;

  Οι κάτοικοι της Μεσογείου και των γειτονικών περιοχών εισπνέουν λιγότερα. Για παράδειγμα, οι κάτοικοι της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ουγγαρίας εισπνέουν από 60.000 έως 240.000 σωματίδια το μήνα.

  Η μελέτη εξέτασε επίσης την ποσότητα μικροπλαστικών που καταπίνουν οι άνθρωποι μέσω της διατροφής τους σε κάθε χώρα. Συνολικά, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι Μαλαισιανοί καταναλώνουν περίπου 15 γραμμάρια μικροπλαστικών ανά μήνα – περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα – με την πλειονότητα των πλαστικών σωματιδίων να προέρχεται από υδάτινες πηγές, όπως τα θαλασσινά.

  «Η εκβιομηχάνιση στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, ιδίως στην Ανατολική και Νότια Ασία, έχει οδηγήσει σε αυξημένη κατανάλωση πλαστικών υλικών, παραγωγή αποβλήτων και πρόσληψη μικροπλαστικών από τον άνθρωπο. Αντίθετα, οι βιομηχανικές χώρες βιώνουν μια αντίστροφη τάση, η οποία υποστηρίζεται από μεγαλύτερους οικονομικούς πόρους για τη μείωση και την απομάκρυνση των πλαστικών απορριμμάτων» έγραψαν οι ερευνητές στη μελέτη τους.

  Η ομάδα σημειώνει πως η μελέτη θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη στρατηγικών μείωσης της πρόσληψης μικροπλαστικών. Ωστόσο, επισημαίνει πως τέτοιες προσπάθειες απαιτούν διεθνή συνεργασία και τεχνολογική υποστήριξη για την προώθηση στρατηγικών μείωσης των αποβλήτων.

  Μείωση έως και 51% αν μειωνόταν το 90% των θαλάσσιων πλαστικών σκουπιδιών

  Σύμφωνα με τη μελέτη, μια μείωση κατά 90% των θαλάσσιων πλαστικών απορριμμάτων θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της έκθεσης σε μικροπλαστικά, ενδεχομένως έως και 51% στις ανεπτυγμένες χώρες και 49% στις χώρες με ταχεία εκβιομηχάνιση.

  Η μελέτη δημοσιεύθηκε με αφορμή τη συνεδρίαση της διεθνούς επιτροπής για τη διαπραγμάτευση της Παγκόσμιας Συνθήκης του ΟΗΕ για την πλαστική ρύπανση, μιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας που θα θέσει παγκόσμιους κανόνες για την παραγωγή και τη διάθεση πλαστικών. Η συμφωνία αναμένεται να οριστικοποιηθεί αργότερα φέτος, με έμφαση στη διεθνή συνεργασία για τη μείωση των μικροπλαστικών στο θαλάσσιο περιβάλλον.

  «Ο καθαρισμός του παγκόσμιου συστήματος επιφανειακών υδάτων είναι ένας μαραθώνιος που επηρεάζεται από τις τοπικές βιομηχανικές και κοινωνικοοικονομικές ρυθμίσεις», δήλωσαν οι ερευνητές.

  «Ωστόσο, ο παγκόσμιος χάρτης μας που εντοπίζει τα υδάτινα hotspots μικροπλαστικού μπορεί να βοηθήσει και η μελέτη μας υπογραμμίζει ότι η αντιμετώπιση της πρόσληψης μικροπλαστικών απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση, που περιλαμβάνει βιώσιμες λύσεις συσκευασίας, επιβολή αυστηρών κανονισμών διαχείρισης αποβλήτων και προώθηση τεχνολογιών επεξεργασίας νερού» κατέληξαν οι ερευνητές.

  Πηγή: Cnn.gr