Σχετικά Άρθρα

• Ανακύκλωση: Νέα προγράμματα σε δήμο Πηνειού και Ανδραβίδας-Κυλλήνης με κοινωνικό πρόσημο
  σε Αυτοδιοίκηση
  

  Δίνουν τηγανέλαια - παίρνουν αναπηρικό αμαξίδιο

  Νέα προγράμματα ανακύκλωσης θα λειτουργήσουν σύντομα στους Δήμου Πηνειού και Ανδραβίδας-Κυλλήνης, με την τοποθέτηση ειδικών κάδων για την συλλογή μαγειρικών ελαίων και πλαστικών καπακιών. Οι Δήμοι, ξεκινούν το συγκεκριμένο πρόγραμμα σε συνεργασία με την εταιρεία ανακύκλωσης EAST WEST GREECE ΜIKE, και μέσα στους όρους συμφωνίας, είναι η προσφορά εκ μέρους της εταιρείας ενός αναπηρικού αμαξιδίου ανά έτος.

  Τα παραπάνω προγράμματα έχουν ήδη λάβει τις απαραίτητες εγκρίσεις και σύντομα θα τοποθετηθούν οι ειδικοί κάδοι σε σημεία που θα υποδείξει η κάθε Δημοτική Αρχή.

  Τα οφέλη είναι πολλαπλά καθώς τα καπάκια που σήμερα οδηγούνται σε υγειονομική ταφή θα ανακυκλώνονται με σημαντικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα και οικονομικό κόστος διαχείρισης. Επιπλέον τα μαγειρικά έλαια που ρυπαίνουν τις αποχετεύσεις, ρυπαίνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, θα συλλέγονται και θα επεξεργάζονται από την εταιρεία, μειώνοντας σημαντικά τόσο τη μόλυνση του περιβάλλοντος όσο και το κόστος συντήρησης και καθαρισμού των αποχετεύσεων.

  Οι δήμοι αναλαμβάνουν μόνο την υπόδειξη των σημείων που θα τοποθετηθούν οι κάδοι, ενώ η εταιρεία είναι υπεύθυνη για την συλλογή του υλικού, καθώς και τη δημιουργία ενημερωτικών δράσεων για την ευαισθητοποίηση των πολιτών. Επιπλέον η εταιρεία θα καταβάλει ετησίως το ποσό των τετρακοσίων ευρώ σε μορφή κουπονιών από σούπερ μάρκετ ή με κατάθεση στο ταμείο του δήμου και θα διαθέτει ένα αναπηρικό αμαξίδιο ετησίως.

• «Πνιγήκαμε» στα πλαστικά – 220 εκατομμύρια τόνοι θα παραχθούν σε ένα έτος
  σε Περιβάλλον
  

  Τα πλαστικά μαζί με το διοξείδιο του άνθρακα μολύνουν με τον πιο επιδραστικό τρόπο τον πλανήτη προκαλώντας βλάβες στο οικοσυστήματα όσο και στην υγεία του ανθρώπου.

  Με τα πλαστικά απόβλητα που παράγονται να ξεπερνούν την ικανότητα των συστημάτων διαχείρισης άκρως ανησυχητικό είναι ότι περισσότεροι από 220 εκατομμύρια τόνοι θα παραχθούν μόνο το 2024. Η τάση παρατηρείται από το 2021 με σταθερή αύξηση των πλαστικών αποβλήτων κατά σχεδόν 10%. Ο παγκόσμιος μέσος όρος ανά άτομο κάτοικο φέτος θα ανέλθει στα 28 κιλά.

  Το πλαστικό δημιουργεί μία ολιστική ρύπανση που ξεκινά από την αρχή της ζωής του, όταν τα εργοστάσια που το κατασκευάζουν παράγουν αέρια θερμοκηπίου, όσο και στο τέλος της ζωής του, όταν ρυπαίνει τον φυσικό κόσμο και εισέρχεται με πολλούς τρόπους αόρατα στον ανθρώπινο οργανισμό μολύνοντας τον.

  Καμία χώρα του πλανήτη δεν είναι αθώα στην παραγωγή πλαστικών αποβλήτων

  Η ελβετική ΜΚΟ Earth Action δημοσίευσε μια έκθεση που αποκαλύπτει ότι το 66% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές όπου τα πλαστικά απόβλητα έχουν ήδη υπερβεί την τοπική ικανότητα διαχείρισης. Η έκθεση έρχεται πριν από τον τελικό γύρο των διαπραγματεύσεων τον Νοέμβριο, στη Νότια Κορέα, με στόχο την ανάπτυξη μιας διεθνούς νομικά δεσμευτικής συνθήκης για τη ρύπανση από τα πλαστικά.

  70 εκατ. τόνοι πλαστικών θα καταλήξουν στη φύση

  Σύμφωνα με την έκθεση μόλις 12 χώρες ευθύνονται για το 60% της κακοδιαχείρισης πλαστικών αποβλήτων παγκοσμίως, με τις πέντε πρώτες να είναι η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία και το Μεξικό.

  Στις τεράστιες ποσότητες πλαστικών σκουπιδιών θα προστεθούν άλλοι 220 εκατ. τόνοι. Τα συστήματα διαχείρισης και ανακύκλωσης πλαστικών θα μπορέσουν να απορροφήσουν 150 εκατ. από τους 220 εκατ. τόνους της νέας «σοδειάς» πλαστικών σκουπιδιών και οι υπόλοιποι 70 εκατ. τόνοι θα καταλήξουν στη φύση, μια ποσότητα εξαιρετικά μεγάλη και αρκετά επιβλαβής για το οικοσύστημα και τον άνθρωπο.

  Η φετινή έκθεση για την «Ημέρα Υπέρβασης των Πλαστικών» συνυπολόγισε στην ανάλυσή της και τα πλαστικά απόβλητα από την κλωστοϋφαντουργία και τα οικιακά απορρίμματα.

  Παρά τη βελτίωση των πρακτικών διαχείρισης η συνολική ποσότητα των κακοδιαχειριζόμενων πλαστικών αποβλήτων παραμένει λίγο-πολύ αμετάβλητη λόγω της αυξανόμενης παραγωγής κάθε χρόνο.

  Αλλαγή τώρα, πριν να είναι αργά

  Η Earth Action έχει προειδοποιήσει ότι οι όποιες βελτιώσεις στην ικανότητα διαχείρισης των πλαστικών αποβλήτων συχνά ξεπερνιούνται από την αύξηση της παραγωγής πλαστικών.

  Οι ελπίδες ότι η ανακύκλωση θα αποτελέσει «λύση στην κρίση» είναι θεμελιωδώς λανθασμένη αναφέρει η ΜΚΟ. «Η αναγκαιότητα της αλλαγής θεμελιώνεται στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας μας, αλλά συχνά παραβλέπεται ο κίνδυνος της αδράνειας των επιχειρήσεων με τον πλανήτη να πέφτει θύμα αυτής της κρίσης», διαβάζουμε στην έκθεση.

  Η Earth Action συνεργάζεται με διεθνείς επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και μικρομεσαίες επιχειρήσεις για να αξιολογήσει τις επιπτώσεις των πλαστικών μέσω των αλυσίδων εφοδιασμού τους και να τις συμβουλεύσει σχετικά με τη μετάβαση σε κυκλικά επιχειρηματικά μοντέλα.

  Πηγή: In.gr
• 2ο Γυμνάσιο Αμαλιάδας: 5η χρονιά ανακύκλωσης συσκευών
  σε Κοινωνία
  

  Για 5^η χρονιά το 2^ο Γυμνάσιο Αμαλιάδας συνεχίζει την υλοποίηση προγράμματος σχετικό με δράσεις ανακύκλωσης, σε συνεργασία με την εταιρεία Φωτοκύκλωση Α.Ε. (https://fotokiklosi.gr/), εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας.

  Την Παρασκευή, 20/09/2024, το ειδικό φορτηγάκι της εταιρείας, περισυνέλλεξε από τους ειδικούς κάδους που υπάρχουν στους χώρους του σχολείου, 147 κιλά ανακυκλώσιμο υλικό ηλεκτρικών συσκευών και 11,5 κιλά λαμπτήρων.

  Οι μαθητές/τριες στο πλαίσιο διαθεματικών εργασιών και αυτή τη χρονιά θα μελετήσουν δράσεις για διαφορετικά ανακυκλώσιμα υλικά καθώς και για τους φορείς που τα υλοποιούν σε όλη την Ελλάδα. Θα συνεχίσουν να ευαισθητοποιούνται, να προβληματίζονται, να δρουν, να αποτυπώνουν και να προτείνουν λύσεις.

  Υπεύθυνη του προγράμματος είναι η κ. Σταυρούλα Σαλβάνου, εκπαιδευτικός Πληροφορικής και β΄ Υποδιευθύντρια του σχολείου.

  

  Για την υλοποίηση των δράσεων:

  • Στις εισόδους των δύο σχολικών κτιρίων, έχουν τοποθετηθεί ειδικοί κάδοι για τη συλλογή των μικρο-ηλεκτρικών συσκευών, όπως:

  Ηλεκτρικές σκούπες, σκούπες χαλιών, συσκευές ραπτικής, φωτιστικά είδη, φούρνοι μικροκυμάτων, ανεμιστήρες, ηλεκτρικά σίδερα, φρυγανιέρες, ηλεκτρικά μαχαίρια, ηλεκτρικοί βραστήρες, ρολόγια, ηλεκτρικές ξυριστικές μηχανές, ζυγαριές, συσκευές περιποίησης μαλλιών και σώματος, ραδιόφωνα, ψηφιακές κάμερες, βιντεοκάμερες, συσκευές βιντεοεγγραφής, συσκευές ηχογράφησης υψηλής πιστότητας, μουσικά όργανα, εξοπλισμός αναπαραγωγής ήχου ή εικόνων, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά παιχνίδια, αθλητικός εξοπλισμός, υπολογιστές για ποδηλασία, καταδύσεις, τρέξιμο, κωπηλασία κλπ., ανιχνευτές καπνού, συσκευές θερμορύθμισης, θερμοστάτες, μικρά ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά εργαλεία, μικρά ιατρικά βοηθήματα, μικρά όργανα παρακολούθησης και ελέγχου, μικρά μηχανήματα αυτόματης διανομής προϊόντων, μικρές συσκευές με ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά πλαίσια. Οικιακές συσκευές, καταναλωτικά είδη, φωτιστικά είδη, εξοπλισμός αναπαραγωγής ήχου και εικόνων, μουσικός εξοπλισμός, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά εργαλεία, παιχνίδια και εξοπλισμός ψυχαγωγίας και αθλητισμού, ιατρικά βοηθήματα, όργανα παρακολούθησης και ελέγχου, συσκευές αυτόματης διανομής, εξοπλισμός παραγωγής ηλεκτρικών ρευμάτων, Κινητά τηλέφωνα [έξυπνα τηλέφωνα (smartphones), τηλέφωνα-ταμπλέτες (tablets) κ.λπ.], GPS και εξοπλισμός πλοήγησης, αριθμομηχανές τσέπης, δρομολογητές, προσωπικοί υπολογιστές, εκτυπωτές, τηλέφωνα.

  • Επίσης, στο εργαστήριο Πληροφορικής, έχει τοποθετηθεί ειδικός κάδος για συλλογή λαμπτήρων, όπως:

  Λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας , Ευθύγραμμοι λαμπτήρες φθορισμού, Κυκλικοί λαμπτήρες φθορισμού, Λαμπτήρες ατμών νατρίων, Λαμπτήρες ατμών υδραργύρου, Λαμπτήρες διόδου εκπομπής φωτός LED.

  Ευχαριστούμε όλους τους/τις μαθητές/τριες, γονείς, πολίτες και εκπαιδευτικούς του 2ου Γυμνασίου Αμαλιάδας που συμμετέχουν στη δράση μας.

  

  (Δελτίο Τύπου)

• Οι καταστροφικές συνέπειες του πλαστικού στην υγεία και το περιβάλλον: Γιατί δεν βοηθά ούτε η ανακύκλωση
  σε Περιβάλλον
  

  Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πλαστικά έχουν προσφέρει τεράστια οφέλη τον τελευταίο αιώνα, προωθώντας την τεχνολογική καινοτομία, μεταμορφώνοντας την υγειονομική περίθαλψη και τροφοδοτώντας την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, αυτή η πρόοδος έχει μεγάλο κόστος για την ανθρωπότητα.

  Οι δυσμενείς συνέπειες για το περιβάλλον αλλά και την υγεία μας

  Η υπερβολική εξάρτησή μας από τα πλαστικά έχει δυσμενείς συνέπειες για το περιβάλλον. Από την εξόρυξη και τη μεταφορά των ορυκτών καυσίμων που απαιτούνται για την παραγωγή τους, μέσω της παραγωγικής διαδικασίας, μέχρι την καθημερινή χρήση και απόρριψή τους, κάθε στάδιο του κύκλου ζωής των πλαστικών συνεπάγεται με ρύπανση.

  Η πλαστική ρύπανσηθέτει σε κίνδυνο την άγρια ζωή, βλάπτει τα οικοσυστήματα και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Τα μικροπλαστικά, μαζί με τις τοξικές χημικές ουσίες που περιέχουν, βρίσκονται στον αέρα που αναπνέουμε, στα τρόφιμα που τρώμε και μπορούν να απορροφηθούν μέσω του δέρματος.

  Επίσης, τα πλαστικά απόβλητα συσσωρεύονται στους ωκεανούς, τα ποτάμια και τις λίμνες και επιβλαβή χημικά μολύνουν το έδαφος, διαταράσσοντας τα φυτά. Ενώ οι πλήρεις επιπτώσεις των νανοπλαστικών στην ανθρώπινη υγεία παραμένουν ανεξερεύνητες, είναι σαφές ότι οι ευάλωτες ομάδες - τα παιδιά, οι γυναίκες, οι φτωχές κοινότητες και οι εργαζόμενοι στην παραγωγή πλαστικών, τη διαχείριση αποβλήτων και την ανακύκλωση - φέρουν το κύριο βάρος αυτών των κινδύνων.

  Η τρέχουσα συζήτηση, ιδίως όσον αφορά τα πλαστικά μιας χρήσης, επικεντρώνεται συχνά στην απόρριψη, προκαλώντας εκκλήσεις για λύσεις όπως η ανακύκλωση. Αλλά δεν υπάρχουν πραγματικά «ασφαλή πλαστικά» και οι ετικέτες των προϊόντων που ισχυρίζονται το αντίθετο είναι παραπλανητικές και συγκαλύπτουν τη ζημιά που προκαλείται από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, η οποία αντιπροσωπεύει το 99% του παγκόσμιου πλαστικού, αναφέρει το Project Syndicate.

  Η παραγωγή πλαστικού συνεχίζει να αυξάνεται

  Οι τοξίνες που απελευθερώνονται κατά την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων είναι γνωστό ότι βλάπτουν το δέρμα, τα μάτια και το αναπνευστικό, νευρικό και γαστρεντερικό σύστημα, καθώς και το συκώτι και τον εγκέφαλο.

  Επίσης, η παραγωγή πλαστικού δεν αποτελεί μόνο άμεση απειλή για την ανθρώπινη υγεία, αλλά και σημαντικό παράγοντα της κλιματικής αλλαγής, καθώς αντιπροσωπεύει περίπου το 3-8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

  Ωστόσο, παρά τους υπαρξιακούς κινδύνους που θέτει η κλιματική κρίση, η παραγωγή πλαστικού συνεχίζει να αυξάνεται κατακόρυφα. Οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ υποδηλώνουν ότι, εάν οι τρέχουσες τάσεις διατηρηθούν, η παγκόσμια χρήση πλαστικού - και τα απόβλητα που δημιουργεί - θα μπορούσαν να τριπλασιαστούν σχεδόν μέχρι το 2060. Τα μισά από αυτά τα απόβλητα αναμένεται να καταλήξουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ λιγότερο από το 20% θα ανακυκλωθεί.

  Καμία πρόοδος με τα ανακυκλωμένα πλαστικά

  Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τα ανακυκλωμένα πλαστικά φαίνεται να αντιπροσωπεύουν μόλις το 12% της συνολικής χρήσης πλαστικών το 2060, ενώ η διαρροή πλαστικών στο περιβάλλον πρόκειται να διπλασιαστεί, φθάνοντας τα 44 εκατομμύρια τόνους ετησίως, με καταστροφικές συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία και τα φυσικά οικοσυστήματα. Εάν πραγματοποιηθούν τα σχέδια επέκτασης της βιομηχανίας, η παραγωγή πλαστικών θα μπορούσε να καταναλώσει το 31% του εναπομείναντος προϋπολογισμού άνθρακα του πλανήτη για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5° Κελσίου.

  Αυτή η αύξηση της παραγωγής είναι όλο και περισσότερο αναντίστοιχη με τις προβλέψεις για τη μελλοντική ζήτηση. Σύμφωνα με μια μελέτη, η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών όπως το πολυπροπυλένιο μπορεί να χρειαστεί να μειωθεί κατά 18 εκατομμύρια τόνους ετησίως έως το 2030, λόγω της μειωμένης ζήτησης από την Κίνα και άλλες χώρες.

  Στην πραγματικότητα, οι πετροχημικές εταιρείες ήδη παλεύουν με ένα παγκόσμιο πλεόνασμα - ένα ακόμη παράδειγμα της αποτυχίας των δυνάμεων της αγοράς να αποδώσουν αποτελεσματικά ή ακόμη και λογικά αποτελέσματα. Με τις εταιρείες να δέχονται αυξανόμενες πιέσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ο διπλασιασμός της παραγωγής πλαστικών με βάση τα ορυκτά καύσιμα φαίνεται όχι μόνο απερίσκεπτος αλλά και οικονομικά κοντόφθαλμος. Παρόλα αυτά, μια πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης διαπίστωσε ότι ακόμη και εν όψει πιθανών υποβαθμίσεων της πιστοληπτικής ικανότητας, οι μεγαλύτερες πετροχημικές εταιρείες του κόσμου «πραγματοποιούν σημαντικές επενδύσεις που κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση».

  Μόνη λύση μια ισχυρή παγκόσμια συνθήκη

  Δεδομένων των διακυβευμάτων, είναι σαφές ότι η μείωση της κατανάλωσης πλαστικών από μόνη της δεν θα είναι αρκετή για την προστασία της ανθρώπινης υγείας, του περιβάλλοντος και του πλανήτη. Καθώς η Διακυβερνητική Επιτροπή Διαπραγμάτευσης για την Πλαστική Ρύπανση πλησιάζει στην τελική της συνεδρίαση στο Μπουσάν, οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για τη σύναψη μιας παγκόσμιας συνθήκης για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης πρέπει να αντιμετωπίσουν την επείγουσα ανάγκη περιορισμού της παραγωγής.

  Δυστυχώς, όπως συμβαίνει με πολλές διεθνείς διαπραγματεύσεις, η αντίσταση ισχυρών συμφερόντων μπορεί να εμποδίσει τη συμπερίληψη βασικών μέτρων στην τελική συμφωνία.

  Η συνεδρίαση της Επιτροπής τον Απρίλιο στην Οτάβα ήταν μια τέτοια περίπτωση, αποκαλύπτοντας βαθιές διαιρέσεις σχετικά με βασικές στρατηγικές. Το πιο αμφιλεγόμενο θέμα ήταν η πρόταση για την επιβολή ανώτατου ορίου στην παγκόσμια παραγωγή πλαστικών, η οποία αντιμετώπισε την έντονη αντίδραση των κατασκευαστών πλαστικών, των χωρών υποδοχής τους και των παραγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.

  Αυτές οι ομάδες συμφερόντων τάχθηκαν υπέρ μιας στενότερης προσέγγισης, επικεντρωμένης στην ανακύκλωση. Ορισμένα κράτη με πετρέλαιο υποστήριξαν μάλιστα ότι η συνθήκη θα έπρεπε να καλύπτει μόνο τη διαχείριση των αποβλήτων. Σίγουρα, η ανακύκλωση είναι απαραίτητη. Αλλά δεν μπορεί να επιτύχει τις αναγκαίες μειώσεις στην παραγωγή και την κατανάλωση πλαστικού, ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ρύπανσης από πλαστικό στην ανθρώπινη υγεία. Ακόμη και στο καλύτερο σενάριο, χωρίς ευρύτερα μέτρα για τον έλεγχο της παραγωγής, η ρύπανση θα συνεχίσει να αυξάνεται, προκαλώντας σοβαρές κρίσεις υγείας, επιδεινώνοντας την περιβαλλοντική υποβάθμιση και επιταχύνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη.

  Όπως είναι φυσικό, τα λόμπι της βιομηχανίας πιέζουν για μια μη δεσμευτική διεθνή συνθήκη για τα πλαστικά χωρίς σαφή νομική εντολή και εκτελεστές δεσμεύσεις.

  Εάν τα λόμπι της βιομηχανίας καταφέρουν να αποδυναμώσουν τη συνθήκη για τα πλαστικά αποκλείοντας τα όρια παραγωγής ή καθιστώντας τις διατάξεις της μη δεσμευτικές, θα υπονομεύσουν τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

  Καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται, η μείωση της ρύπανσης από τα πλαστικά δεν ήταν ποτέ πιο επείγουσα, γι' αυτό και οι διαπραγματεύσεις για μια παγκόσμια συνθήκη έχουν αποκτήσει τόσο μεγάλη δυναμική. Αλλά οι διαπραγματεύσεις αξίζουν πολύ μεγαλύτερη προσοχή και συμμετοχή του κοινού. Για να εξασφαλίσουμε ένα πιο βιώσιμο μέλλον, θα πρέπει να πιέσουμε τις κυβερνήσεις να δεσμευτούν σε μια διεθνή συμφωνία που θα περιορίζει και τελικά θα μειώνει την παραγωγή και τη χρήση πλαστικού.

  Πηγή: Ethnos.gr
• Η Lego αντικαθιστά το πετρέλαιο στα τουβλάκια με ακριβότερο, ανανεώσιμο υλικό – Απορροφά το κόστος
  σε Περιβάλλον
  

  Η εταιρεία παιχνιδιών Lego ανακοίνωσε ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο για να αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιούνται για να κατασκευαστούν τα τουβλάκια της με πιο ακριβά ανανεώσιμα και ανακυκλωμένα πλαστικά, καθώς οι πωλήσεις και τα κέρδη της αυξήθηκαν κατακόρυφα.

  Η δανέζικη εταιρεία ανέφερε ότι τα κέρδη για το πρώτο εξάμηνο του έτους αυξήθηκαν κατά 26% σε 8,1 δισεκατομμύρια κορώνες (1,086 δισεκατομμύρια ευρώ). Οι πωλήσεις σε καταναλωτές αυξήθηκαν κατά 14%, ξεπερνώντας σημαντικά τις επιδόσεις της ευρύτερης βιομηχανίας παιχνιδιών.

  Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της Lego έρχονται σε μια περίοδο που οι πωλήσεις παιχνιδιών παγκοσμίως πέφτουν, καθώς οι καταναλωτές περιορίζουν τις μη απαραίτητες δαπάνες. Η Hasbro ανακοίνωσε στα τέλη του περασμένου έτους ότι σχεδιάζει να μειώσει το 20% του εργατικού δυναμικού της εξαιτίας της ύφεσης των πωλήσεων.

  Ανανεώσιμη ρητίνη αντί για πετρέλαιο

  Η Lego, η οποία πουλάει δισεκατομμύρια πλαστικά τουβλάκια ετησίως, έχει δοκιμάσει πάνω από 600 διαφορετικά υλικά για να αναπτύξει ένα καινούργιο, που θα αντικαταστήσει πλήρως τα τουβλάκια που κατασκευάζονται με βάση το πετρέλαιο μέχρι το 2030, αλλά με περιορισμένη επιτυχία.

  Τώρα, η εταιρεία στοχεύει να μειώσει σταδιακά την περιεκτικότητα σε πετρέλαιο στα τούβλα της, πληρώνοντας έως και 70% περισσότερο για πιστοποιημένη ανανεώσιμη ρητίνη.

  «Αυτό σημαίνει σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής για ένα τουβλάκι Lego», δήλωσε διευθύνων σύμβουλος της Lego, Νιλς Κρίστιανσεν, στο πρακτορείο Reuters.

  Ο ίδιος δήλωσε ότι η εταιρεία βρίσκεται σε καλό δρόμο για να διασφαλίσει ότι πάνω από το 50% της ρητίνης που χρειάζεται το 2026 θα είναι πιστοποιημένη σύμφωνα με τη μέθοδο ισοζυγίου μάζας, έναν ελεγχόμενο τρόπο για την ανίχνευση βιώσιμων υλικών μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού. Το ποσοστό πιστοποιημένης ρητίνης που χρησιμοποιεί η Lego αυτή τη στιγμή είναι 30%.

  Απορρόφηση του επιπλέον κόστους

  Η εταιρεία στοχεύει να κατασκευάζει όλα τα προϊόντα της από ανανεώσιμα και ανακυκλωμένα υλικά μέχρι το 2032. Θα απορροφήσει προς το παρόν το πρόσθετο κόστος με την ελπίδα ότι η επένδυσή της θα ωθήσει τις εταιρείες που παρασκευάζουν αυτά τα υλικά να αυξήσουν τις ποσότητες.

  «Είναι προνόμιο να μπορούμε να πληρώνουμε επιπλέον για τις πρώτες ύλες χωρίς να χρειάζεται να χρεώνουμε επιπλέον τους πελάτες», δήλωσε ο Κρίστιανσεν στο CNNi. «Δεν θεωρούμε τους καταναλωτές έτοιμους να αναλάβουν το κόστος».

  Στην αγορά υπάρχει πλεόνασμα φθηνού παρθένου πλαστικού, λόγω των επενδύσεων των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών στα πετροχημικά. Η βιομηχανία πετρελαίου ποντάρει πολλά στα πλαστικά για τις επόμενες δεκαετίες.

  Οι προμηθευτές της Lego χρησιμοποιούν βιολογικά απόβλητα, όπως το μαγειρικό λάδι ή το λίπος από τη βιομηχανίας τροφίμων, καθώς και ανακυκλωμένα υλικά για να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα στην παραγωγή πλαστικού.

  Από ορυκτά καύσιμα το 90% των πλαστικών

  Περίπου το 90% του συνόλου των πλαστικών κατασκευάζεται από ορυκτά καύσιμα, σύμφωνα με το λόμπι PlasticsEurope.

  Η αγορά ανακυκλωμένου ή ανανεώσιμου πλαστικού βρίσκεται ακόμη σε νηπιακό στάδιο, εν μέρει επειδή οι περισσότερες διαθέσιμες πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται για επιδοτούμενο βιοντίζελ, το οποίο αναμιγνύεται στα καύσιμα μεταφοράς.

  Σύμφωνα με τη Neste, τον μεγαλύτερο παραγωγό ανανεώσιμων πρώτων υλών στον κόσμο, το πλαστικό με βάση τα ορυκτά υλικά κοστίζει περίπου το μισό ή το ένα τρίτο της τιμής των βιώσιμων επιλογών.

  Η ανταγωνίστρια εταιρεία παιχνιδιών Hasbro έχει αρχίσει να συμπεριλαμβάνει φυτικά ή ανακυκλωμένα υλικά σε ορισμένα παιχνίδια, χωρίς όμως να θέτει σταθερούς στόχους όσον αφορά τη χρήση πλαστικού. Η Mattel σχεδιάζει να χρησιμοποιεί μόνο ανακυκλωμένα, ανακυκλώσιμα ή βιολογικής προέλευσης πλαστικά σε όλα τα προϊόντα της μέχρι το 2030.

  Με πληροφορίες από: Lego plans to ditch oil in its bricks for pricier renewable plastic as profits surge, Reuters and Hanna Ziady

  Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik

• Κολυμπώντας παρέα με τα πλαστικά
  σε Περιβάλλον
  

  Καμπανάκι από τους ειδικούς για τη ρύπανση των θαλασσών - Τι ισχύει για την Ελλάδα και πώς τα μικροπλαστικά καταλήγουν στο... στομάχι μας

  Για τον περισσότερο κόσμο, η Μεσόγειος είναι ο ιδανικός προορισμός για διακοπές. Οι εικόνες που είναι ταυτισμένες με αυτόν τον προορισμό είναι καταγάλανα νερά, απέραντες παραλίες και μαγευτικά μέρη.

  Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι πλέον έτσι εξαιτίας της πλαστικής ρύπανσης. Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, στη Μεσόγειο καταλήγουν κάθε χρόνο 570.000 τόνοι πλαστικού. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως είναι σαν να ρίχνουμε στη θάλασσα 33.800 πλαστικά μπουκάλια το λεπτό (!).

  Και η πλαστική ρύπανση αναμένεται πως θα συνεχίσει να αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς τα επόμενα χρόνια, ενώ η παραγωγή πλαστικών απορριμμάτων στην περιοχή υπολογίζεται ότι θα τετραπλασιαστεί έως το 2050.

  Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τα μικροπλαστικά βρίσκονται πλέον παντού, με αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι να είμαστε εκτεθειμένοι στην πλαστική ρύπανση (!). Μάλιστα, εκτιμάται πως καθένας από εμάς καταπίνει χωρίς να το γνωρίζει ποσότητες πλαστικού με τη μορφή μικροπλαστικών…

  68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν…

  Οπως προκύπτει, η Ελλάδα παράγει περίπου 700.000 τόνους πλαστικών απορριμμάτων ετησίως ή 68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν.

  Η εισροή τουριστών στις παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας αυξάνει την παραγωγή απορριμμάτων έως και 26% κατά την περίοδο αιχμής, ενώ μόλις το 8% των πλαστικών απορριμμάτων ανακυκλώνεται…

  Εκτιμάται πως κάθε χρόνο διαρρέουν στο περιβάλλον σχεδόν 40.000 τόνοι πλαστικών απορριμμάτων. Από αυτά, 11.500 τόνοι καταλήγουν στις ελληνικές θάλασσες και σχεδόν το 70% αυτών των πλαστικών απορριμμάτων ρυπαίνει κάθε χρόνο τις ελληνικές ακτές.

  Η ελληνική οικονομία υπολογίζεται πως χάνει περίπου 26 εκατομμύρια ετησίως εξαιτίας της πλαστικής ρύπανσης, καθώς αυτή επηρεάζει την τουριστική, τη ναυτιλιακή αλλά και την αλιευτική οικονομία.

  Οι επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων

  Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση, πάνω από το 87% της Μεσογείου, που εκτείνεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό έως την Αφρική, την Ευρώπη και την Ασία, είναι μολυσμένο με μικροπλαστικά και άλλους ρύπους, συμπεριλαμβανομένων τοξικών μετάλλων και βιομηχανικών χημικών.

  Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ρύπανση των υδάτων συνδέεται με 1,4 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα για τα 150 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου και τα 270 εκατομμύρια τουρίστες που έλκονται από αυτά τα νερά κάθε χρόνο.

  Η εκτεταμένη ρύπανση από πλαστικά ενέχει σημαντικούς κινδύνους για την υγεία λόγω της συσσώρευσης ανθεκτικών χημικών ουσιών ( PFAS / υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες).

  Οι μεγαλύτεροι ρυπαντές

  Με βάση τα όσα αναφέρονται στην έρευνα, ο μεγαλύτερος ρυπαντής είναι η Αίγυπτος με 0,25 εκατομμύρια τόνους πλαστικού να καταλήγουν στη Μεσόγειο. Ακολουθεί η Τουρκία, με 0,11 εκατομμύρια τόνους και η Ιταλία με 0,04 εκατομμύρια τόνους πλαστικού στη μολυσμένη θάλασσα. Ολες αυτές οι ποσότητες αποτελούν μέρος των 1,9 εκατομμυρίων πλαστικών θραυσμάτων ανά τετραγωνικό μέτρο που εντοπίζονται στη Μεσόγειο.

  Κίνδυνος για πουλιά και ψάρια

  Και δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που επηρεάζονται από την πλαστική ρύπανση: με βάση την έρευνα, παγκοσμίως 344 είδη έχουν βρεθεί παγιδευμένα σε πλαστικά. Μάλιστα, στην ευρύτερη περιοχή μας, στη Μεσόγειο, 134 είδη πέφτουν θύματα της κατάποσης πλαστικών.

  Σήμερα, 90% των θαλασσοπουλιών έχουν κάποιο μικρό κομμάτι πλαστικών στο στομάχι τους (το 1960 το ποσοστό αυτό ήταν 5%), ενώ μέχρι το 2050 αυτό το ποσοστό, αν δεν αλλάξει κάτι, μπορεί να αγγίξει το 99% (!).

  Είναι κοινό μυστικό πως τα πλαστικά πνίγουν τον πλανήτη και απειλούν τη ζωή… Κατά τους ειδικούς της περιβαλλοντικής οργάνωσης, το 18% των τόνων και των ξιφιών έχουν πλαστικά σκουπίδια στο στομάχι τους (κυρίως σελοφάν και ΡΕΤ,) όπως και το 17% του είδους γαλέου Galeus melastomus στα Νησιά των Βαλεαρίδων.

  Παραμένει στο περιβάλλον για εκατοντάδες χρόνια

  Οπως επισημαίνουν από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF, το πλαστικό είναι ένα υλικό με ιδιαίτερα προβληματικές ιδιότητες. Είναι ελαφρύ κι άρα παρασύρεται εύκολα. Είναι ανθεκτικό κι άρα δεν αποσυντίθεται στο φυσικό περιβάλλον, παραμένοντας εκεί για δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια.

  Και γιατί είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα; Επειδή, όπως λένε από την περιβαλλοντική οργάνωση, πέρα του ότι το πλαστικό είναι ένα υλικό με προβληματικές ιδιότητες, είναι επίσης ένα υλικό για το οποίο δεν έχουν δοθεί λύσεις για την αποτελεσματική διαχείρισή του.

  Τα πλαστικά είναι κυριολεκτικά παντού: στο έδαφος, στα ποτάμια, στις θάλασσες και κατ’ επέκταση στην τροφική αλυσίδα, με τον καθένα μας να καταναλώνει ακούσια πέντε γραμμάρια μικροπλαστικών την εβδομάδα.

  Κατά τους ειδικούς, η ανεξέλεγκτη παραγωγή πλαστικού όχι μόνο βυθίζει τις πόλεις και τη φύση μας στα πλαστικά, αλλά συμβάλλει και στην επιδείνωση της τριπλής πλανητικής κρίσης: της κλιματικής αλλαγής, της ρύπανσης και της απώλειας της βιοποικιλότητας.

  2+1 παράγοντες που εντείνουν την πλαστική ρύπανση

  Σύμφωνα με τη WWF Ελλάς, η πλαστική ρύπανση εντείνεται, μεταξύ άλλων, επειδή:

  – Οι μεσογειακές επιχειρήσεις διαθέτουν κάθε χρόνο στην αγορά 38 εκατομμύρια τόνους πλαστικών προϊόντων, αλλά η συνδρομή τους στη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που παράγονται δεν είναι ακόμα αποτελεσματική. Επιπλέον, λόγω του χαμηλού κόστους του «παρθένου» πλαστικού, δεν επενδύουν στον σχεδιασμό νέων προϊόντων που βασίζονται στην επαναχρησιμοποίηση, μείωση ή και αντικατάσταση του «παλιού» πλαστικού.

  – Οι παράκτιες δραστηριότητες ευθύνονται για τη μισή ποσότητα του πλαστικού που εισέρχεται στη Μεσόγειο κάθε μέρα, ενώ, όπως σημειώνει η έρευνα, κάθε χιλιόμετρο ακτογραμμής συσσωρεύει πάνω από 5 κιλά πλαστικών. Στις παράκτιες περιοχές με τα μεγαλύτερα ποσοστά ρύπανσης περιλαμβάνονται δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, όπως η Βαρκελώνη, το Τελ Αβίβ, η Βαλένθια, ο κόλπος της Μασσαλίας και οι ακτές της Βενετίας, ενώ την πρωτιά στη ρύπανση από πλαστικά απορρίμματα καταλαμβάνει η τουρκική Κιλικία.

  – Τα προβλήματα στη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων στη Μεσόγειο επιδεινώνονται σημαντικά και από τον τουρισμό, σύμφωνα με την έκθεση, δεδομένου ότι οι τουρίστες την περίοδο του καλοκαιριού αυξάνουν την παραγωγή απορριμμάτων κατά 30% σε πολλές παράκτιες περιοχές της Μεσογείου. Ειδικότερα, στην Ελλάδα ο τουρισμός αυξάνει τα πλαστικά απορρίμματα κατά 26% τη θερινή περίοδο, επιφέροντας κόστος διαχείρισης της τάξης των 4-8 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί πως τα θαλάσσια απορρίμματα κοστίζουν στους τομείς του τουρισμού, της αλιείας και της ναυτιλίας περίπου 641 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

  Ενα παγκόσμιο πρόβλημα

  Πρόσφατη μελέτη του αμερικανικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace («Circular Claims Fall Flat Again») αναφέρει πως το 2021 τα νοικοκυριά στις ΗΠΑ δημιούργησαν περίπου 51 εκατομμύρια τόνους πλαστικών σκουπιδιών, από τα οποία ανακυκλώθηκαν μόλις οι 2,4 εκατομμύρια τόνοι (!).

  Στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων πως η ανακύκλωση πλαστικού έχει καθοδική πορεία, αφού μειώθηκε κατά 5%-6% το 2021, ενώ το 2014 ήταν 9,5% και το 2018 ήταν 8,7%. Στην ερώτηση γιατί συνέβη αυτό, οι συντάκτες απαντούν πως οφείλεται στην απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018!

  Σημειώνεται πως μέχρι τότε οι ΗΠΑ (αλλά και πολλές άλλες χώρες) εξήγαν εκατομμύρια τόνους πλαστικών σκουπιδιών στην Κίνα και προσμετρούσαν τις εξαγωγές αυτές ως «ανακύκλωση», παρόλο που μεγάλο μέρος τους απλά κατέληγε στα σκουπίδια ή καιγόταν…

  Τώρα, μετά την κίνηση της Κίνας να μη δέχεται άλλα πλαστικά σκουπίδια, αυτά καταλήγουν στην Αφρική και σε διάφορες άλλες ασιατικές χώρες. Σε έκθεση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το πώς η πλαστική ρύπανση – και κατ’ επέκταση η παραγωγή πλαστικού – έχει δυσανάλογες επιπτώσεις σε περιθωριοποιημένες κοινότητες και χώρες, επισημαίνεται μεταξύ άλλων πως αυτές οι χώρες βιώνουν υψηλά επίπεδα περιβαλλοντικής αδικίας, ενώ ταυτόχρονα ήταν πιο πιθανό να περιλαμβάνουν έγχρωμους πολίτες.

  Γιατί αποτυγχάνει η ανακύκλωση του πλαστικού…

  Εύλογα τίθεται το ερώτημα: Γιατί αποτυγχάνει η ανακύκλωση του πλαστικού; Στην έκθεση του αμερικανικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace αναφέρεται πως αποτυγχάνει, μεταξύ άλλων, επειδή τα πλαστικά απορρίμματα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλεχθούν, κι αυτό εξαιτίας της τεράστιας ποσότητας πλαστικού που μας κατακλύζει από παντού. Επιπλέον, τα πλαστικά απορρίμματα χρειάζονται διαλογή πριν ανακυκλωθούν, άρα ακόμα κι αν συλλέγονταν θα ήταν αδύνατο να γίνει διαλογή σε τρισεκατομμύρια πλαστικά απορρίμματα.

  Σύμφωνα με επιστήμονες της περιβαλλοντικής οργάνωσης, πέρα από τους καταναλωτές και την πολιτεία (συστήματα ανακύκλωσης κ.ά.), σημαντικός παράγοντας αποτυχίας του συστήματος είναι ότι οι παραγωγοί της πλαστικής ρύπανσης, της πλαστικής συσκευασίας μίας χρήσης, δεν έχουν την υποχρέωση να παρακολουθούν τον κύκλο ζωής των προϊόντων τους.

  Πηγή: In.gr
• Αχαΐα: Μεγάλη πυρκαγιά σε μονάδα ανακύκλωσης στο Γομοστό
  σε Επίκαιρα
  

  Μεγάλη πυρκαγιά έχει ξεσπάσει στην περιοχή του Γομοστού Αχαΐας σε μονάδα ανακύκλωσης. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες καίγονται υλικά που βρίσκονται στον αύλειο χώρο.

  Στο σημείο επιχειρούν αυξημένες δυνάμεις της Πυροσβεστικής από την Αχαΐα και την Ηλεία και συνολικά 23 πυροσβέστες με 7 οχήματα, μια ομάδα πεζοπόρου από την 6η ΕΜΟΔΕ και ένα ελικόπτερο.

  

  Στην περιοχή έχει ηχήση και μήνυμα προς τους κατοίκους από το "112"

  ⚠️ Ενεργοποίηση 1️⃣1️⃣2️⃣
  
  🆘 Σε εξέλιξη πυρκαγιά σε προαύλιο χώρο εργοστασίου στο #Γομοστό #Αχαΐας
  
  ‼️ Οι καπνοί κατευθύνονται στην περιοχή σας. Παραμείνετε σε εσωτερικούς χώρους, κλείστε πόρτες και παράθυρα
  
  ‼️ Ακολουθείτε τις οδηγίες των Αρχών@pyrosvestiki@hellenicpolice

  — 112 Greece (@112Greece) July 16, 2024

• Τι αλλάζει στην ανακύκλωση με οδηγό το πρόγραμμα «Πληρώνω όσο ρυπαίνω»
  σε Οικονομία
  

  Οι ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής φέρουν ταχύτατες αλλαγές στον τομέα της ανακύκλωσης, με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να παρουσιάζει τους βασικούς άξονες ενός νέου νομοσχεδίου, που οδηγό του έχει τον κανόνα «Πληρώνω όσο ρυπαίνω».

  Ανάμεσα στους κεντρικούς στόχους του νομοσχεδίου, είναι η Ελλάδα να οδηγηθεί σε ποσοστό ταφής κάτω από 10% το 2030.

  Ειδικότερα, στην ομιλία του ο Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, σημείωσε, μεταξύ άλλων:

  «Ο πολύ απλός Κανόνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «πληρώνω όσο ρυπαίνω» αποτελεί τη βάση της πολιτικής που υλοποιούμε για τη διαχείριση των αποβλήτων» τόνισε.

  Τα βιοαπόβλητα «θησαυρός» για την παραγωγή βιοαερίου

  «Επιπλέον, σε έναν πλανήτη, όπου διαρκώς αυξάνεται ο πληθυσμός και η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ, δεν μπορούμε, πλέον, να θεωρούμε τα υλικά, τα οποία υπό συνθήκες είναι επαναχρησιμοποιούμενα, ως απόβλητα. Σκοπός μας είναι να διευρύνουμε τη λίστα με τα επαναχρησιμοποιούμενα και "κλειδί" σε αυτή την προσπάθεια είναι τα βιοαπόβλητα.

  Ορισμένα από αυτά θα μας δώσουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε βιοαέριο και κάποια να καλύψουμε άλλες, ενεργειακές ανάγκες, με τρόπο κλιματικά ουδέτερο, σημείωσε ο ίδιος.

  Ταυτόχρονα, στόχος μας είναι να εισέλθει, δυναμικά, η ανακύκλωση στην καθημερινότητα των νοικοκυριών. Δίνοντας λύσεις στις πρακτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες (π.χ. χρόνος, κόπος, απόσταση που πρέπει να διανυθεί για να ανακυκλώσουν), θα τους βοηθήσουμε να οργανώσουν το νοικοκυριό τους στη βάση της ανακύκλωσης».

  Οι πέντε άξονες του νομοσχεδίου

  Αποτιμώντας το έργο της τελευταίας πενταετίας, ο Γενικός Γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων, Μανώλης Γραφάκος περιέγραψε τους βασικούς άξονες του νέου νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που στοχεύει σε μια σημαντική μεταρρύθμιση στην ανακύκλωση.

  Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εξής:

  • Η εφαρμογή του συστήματος εγγυοδοσίας για πλαστικές και μεταλλικές φιάλες που θα λειτουργεί στο τέλος του 2025, με ένα ενιαίο σύστημα πανελλαδικό.

  Το νέο σύστημα δεν θα περιλαμβάνει τις φιάλες γυαλιού, ενώ η εγγυοδοσία που δεν εισπράττεται από τους καταναλωτές, παραμένει στο σύστημα για επενδύσεις. Στην πλήρη ανάπτυξη του συστήματος προβλέπονται περίπου 15.000 σημεία επιστροφής για διευκόλυνση του καταναλωτή.

  • Η παροχή υπηρεσίας χωριστής συλλογής ανακυκλώσιμων και βιοαποβλήτων, σε μικρούς και ορεινούς Δήμους κάτω των 10.000 κατοίκων και παροχή εξοπλισμού στους υπόλοιπους.
  • Η ρύθμιση ζητημάτων στην εναλλακτική διαχείριση, με στόχο να κατατεθεί από τους υπόχρεους παραγωγούς νέο επιχειρησιακό σχέδιο, με τριπλάσιους πόρους για την ανακύκλωση που θα περιλαμβάνει και τη συλλογή των ανακυκλώσιμων υλικών.
  • Η δημιουργία συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης για τα βιοαπόβλητα, με πόρους των υπόχρεων παραγωγών, με στόχο να αναλάβει τη συλλογή από τους μεγάλους παραγωγούς και τα HORECA.
  • Η δυνατότητα άμεσης παρέμβασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την πρόληψη ή αντιμετώπιση έκτακτων περιπτώσεων στη διαχείριση των αποβλήτων, για την αποτροπή περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και προστασίας της δημόσιας υγείας, καθώς και σε περιπτώσεις προστίμων από την ΕΕ

  Πηγή: Cnn.gr