Ταυροκαρχαρίες που παρασύρθηκαν από πλημμύρα παγιδεύτηκαν σε λίμνη της Αυστραλίας. Το περιστατικό δείχνει ότι το επικίνδυνο ψάρι μπορεί να ζήσει στα γλυκά νερά επ' αόριστον.
Για σχεδόν δύο δεκαετίες, το golf club του Κάρμπρουκ κοντά στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας ήταν πιθανότητα το μόνο γήπεδο του κόσμου όπου καραδοκούσαν καρχαρίες.
Όλα άρχισαν το 1996, όταν μια δυνατή πλημμύρα παρέσυρε 6 ταυροκαρχαρίες από παρακείμενο ποτάμι και τους μετέφερε σε μια λίμνη έκτασης 200 στρεμμάτων κοντά στην 14η τρύπα του γηπέδου. Όταν τα νερά υποχώρησαν, τα αρπακτικά ψάρια παγιδεύτηκαν ανάμεσα σε λόφους με γκαζόν.
Οι ταυροκαρχαρίες επέζησαν 17 χρόνια στη λίμνη, τρώγοντας ψάρια του γλυκού νερού και κομμάτια κρέας που συχνά πετούσαν οι παίκτες. Ένας καρχαρίας πιάστηκε παράνομα, οι άλλοι τελικά εξαφανίστηκαν στη διάρκεια νέων πλημμυρών.
«Δεν πρέπει ποτέ να κάνετε μπάνιο σε στάσιμα νερά που συνδέονταν κάποια στιγμή με τη θάλασσα»
Τα περισσότερα είδη καρχαρία δεν μπορούν να επιζήσουν στο γλυκό νερό. Ο ταυροκαρχαρίας όμως είναι γνωστό ότι μπορεί να εισέρχεται σε υφάλμυρα και γλυκά νερά κοντά στις ακτές, όπου συχνά περνά αρκετά χρόνια μέχρι την ενηλικίωσή του και τη μετανάστευσή του στη θάλασσα.
Η απίθανη περίπτωση του Κάρμπρουκ δείχνει τώρα ότι το γιγαντόσωμο είδος, το οποίο έχει μήκος έως 3 μέτρα και θεωρείται επικίνδυνο για τον άνθρωπο, μπορεί να ζει επ’ αόριστον σε γλυκά νερά, καταλήγει μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Marine and Fisheries Science.
Με εξαίρεση πέντε είδη του γένους Glyphis που ζουν αποκλειστικά σε ποτάμια της Αυστραλίας και της Νοτιοανατολικής Ασίας, όλοι οι καρχαρίες ζουν στη θάλασσα. Οι περισσότεροι θα πέθαιναν από απώλεια αλάτων αν βρίσκονταν σε γλυκό νερό, όμως ο ταυροκαρχαρίας μπορεί να συγκρατεί το αλάτι που χρειάζεται χάρη σε ειδικούς αδένες και προσαρμογές των νεφρών.
Το γεγονός ότι ο ταυροκαρχαρίας αντέχει το περιβάλλον χαμηλής αλατότητας και συχνάζει κοντά στις ακτές θεωρείται ένας από τους λόγους που το συγκεκριμένο είδος ευθύνεται για μεγάλο αριθμό επιθέσεων σε ανθρώπους.
Δεδομένου ότι η κλιματική αλλαγή αυξάνει τη συχνότητα μεγάλων πλημμυρών όπως αυτή που έπληξε το 1996 το Καρμπρουκ, η πιθανότητα να παγιδευτούν ταυροκαρχαρίες σε λίμνες και λιμνοθάλασσες αυξάνεται, δήλωσε στους New York Times ο Πέτερ Γκάουσμαν, ιχθυολόγος του Πανεπιστημίου του Ρουρ – Μπόχουμ στη Γερμανία και συγγραφέας της νέας μελέτης.
«Δεν πρέπει ποτέ να κάνετε μπάνιο σε στάσιμα νερά που συνδέονταν κάποια στιγμή με τη θάλασσα. Ποτέ δεν ξέρετε αν υπάρχουν καρχαρίες» είπε ο ερευνητής.
