Τους ακούμε, τους απολαμβάνουμε τόσα χρόνια… Κάθε σεζόν και ένα διαφορετικό αφιέρωμα, μουσικές, τραγούδια, από το πιο όμορφο μουσικό σύνολο της Ηλείας. Και στη διαδρομή αυτή, η φήμη τους, η επιτυχία τους, η όμορφη παρέα τους, ταξίδεψε και εκτός Ηλείας για να μεταφέρουν πολιτισμό…
Τα “Χρώματα της Ήλιδας” προετοιμάζονται για τη φετινή τους πρεμιέρα σε λίγες εβδομάδες. Στα μέσα του Μαΐου, θα παρουσιάσουν στην πρώτη συναυλία - γιατί είμαστε σίγουρα ότι ένα τουρ θα το κάνουν και φέτος - στο αφιέρωμα που ετοιμάζουν στον μεγάλο μας συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο.
Του Γιάννη Σπυρούνη
“Τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο όπως μεταξύ άλλων το "Ρεμπέτικο" και την δισκογραφία του, όπως "Νυν και αεί" "Ένα μεσημέρι" και άλλα” μας λέει ο Γιώργος Γκιντζίρης, που έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση, την επιμέλεια του προγράμματος και την ενορχήστρωση των “Χρωμάτων” πέραν της θέσης του, πίσω από τα πλήκτρα… Η ορχήστρα φετος σε αντίθεση με την περσινή παράσταση - αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη, είναι πλήρης. Δέκα μουσικοί και 2 τραγουδιστές βρίσκονται σε εντατικές πρόβες, προκειμένου να παρουσιάσουν το έργο στα μέσα Μαΐου στο θέατρο Απόλλων.
Η Χαρά Σκουλαρίκου και ο Γιώργος Αδαμόπουλος ντύνουν με τις μελωδικές φωνές τους όλη αυτή την προσπάθεια,
Η “μηχανή” των Χρωμάτων, αποτελείται από τους Θανάση Πουλακίδα, Παύλο Αυγερινόπουλο και Στάθη Δεββέ στα μπουζούκια, Δημήτρη Πανδή και Παναγιώτη Καψάσκη στα κρουστά, Διονύση Καραμάνη στο βιολί, Τασία Κωστοβασίλη και Νίκο Στεφανίδη στις κιθάρες και Δημήτρη Μαλεβίτη στο μπάσο.
Την αφισα της φετινής παράστασης εχει επιμεληθεί και σχεδιάσει ο Χρήστος Φερλές.
Οι πρόβες γίνονται σε ένα διαμέρισμα πρώτου ορόφου στην οδό Παπαφλέσσα… Εκεί βρίσκεται η “γιάφκα” των “Χρωμάτων”. Εκεί κάθε σεζόν, παίρνει σάρκα και οστά η παράσταση που θα δούμε ως αφιέρωμα σε μια σειρά συναυλιών, που πάντα γίνονται αφιλοκερδώς…
Μπαίνοντας, σε μια παλιά βιβλιοθήκη θα δούμε τις πλακέτες και τα αναμνηστικά που έχουν λάβει τα μέλη της ορχήστρας σε κάθε τους συμμετοχή… Τα ράφια σαφώς δεν φτάνουν με τόσες πλακέτες.
Και περνάμε στον κύριο χώρο - studio της πρόβας… Κουρδίσματα πριν κάθε ξεκίνημα, παρατηρήσεις και επισημάνσεις για εκείνα που θέλουν περισσότερη δουλειά, κουβέντες και πειράγματα ανάμεσα στα μέλη των “Χρωμάτων”…
Στους τοίχους μπορεί να δεις αφίσες παλιότερων συναυλιών, ή και αρκετές από metal και hard rock συγκροτήματα. Άλλωστε η αγάπη του Γιώργου Γκιντζίρη και για αυτό το είδος της μουσικής δεν κρύβεται… Μπορεί να φάινεται λόγω ρεπορτορίου αρκετά “κλασικός” αλλά αποκεικνύεται αρκετά ροκ και πειραχτήρι την ώρα τις πρόβας. Έχει τον τρόπο του να περάσει τις οδηγίες προς όλους αρκετά χαλαρά αλλά πειστικά Η Χαρά Σκουλαρίκου, διατηρεί πάντα το λαμπερό χαμόγελο που βλέπουμε στις συναυλίες και στις πρόβες… Με θετική αύρα και πολύ αγάπη για αυτό που κάνει μπαίνει στο στούντιο και προχωρά “βήμα - βήμα” τα τραγούδια της. Σημειώνει τα σημεία που πρέπει να προσέξει, που μπορεί να “φύγει” λίγο και στην επόμενη φορά δίνει μια ακόμα καλύτερη ερμηνεία…
Δίπλα της στο ίδιο μοτίβο ο Γιώργος Αδαμόπουλος, δίνει τον καλύτερο εαυτό του, ιδιαίτερα όταν οι απαιτήσεις - κυρίως στα ντουέτα - είναι υψηλές.
Οι άνθρωποι που με τις νότες τους, συνθέτουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα δείχνουν σε όλη τη διάρκεια της πρόβας να απολαμβάνουν αυτό που κάνουν, αυτό στο οποίο συμμετέχουν. Τα πειράγματα δεν λείπουν και κυρίως ξεκινούν από το Γιώργο Γκιντζίρη…
Η Τασία Κωστοβασίλη παίζει την κιθάρα της και μας χαμογελά όταν περνάμε με την κάμερα μπροστά της… Στα κρουστά ο Δημήτρης Πανδής και ο Παναγιώτης Καψάσκης, χαλαροί αλλά θα λέγαμε ήρεμη δύναμη…
Στα μπουζούκια ο Θανάσης Πουλακίδας, ο Παύλος Αυγερινόπουλος καιο Στάθης Δεββές, στις μικρές παύσεις της πρόβας, θα πάρουν κάποια από τις πάσες των αστείων του Γιώργου, αλλά θα παραμείνουν αφοσιωμένοι στις νότες τους… Όπως άλλωστε και ο Νίκος Στεφανίδης με την κιθάρα του.
Ο Δημήτρης Μαλεβίτης δίνει τους δικούς του ήχους με το μπάσο του και θα γελάσει αλλά θα καταφέρει να μην τα χάσει όταν αρχίσουν τα πειράγματα…
Ο Διονύσης Καραμάνης στο βιολί είναι από τα νεότερα μέλη της ορχήστρας και μπαίνει μέρα με τη μέρα περισσότερο στο κλίμα…
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει... για τη νέα παράσταση...
Φεύγοντας ξανα κοιτάμε τον τοίχο με τις "αυγοθήκες" του στουντίου... "Δεν μπορεί" λέμε.. αυτό γράφει.... "The Wall"...
