Ένας προβληματισμός που εκφράζουν ορισμένοι κηδεμόνες σκύλων, είναι πώς θα δώσουν στο τετραποδάκι τους να καταλάβει ότι εκείνοι είναι τα αφεντικά, και όχι αυτό. Για να μην κάνει ο σκύλος ό,τι του καπνίσει. Είναι έτσι, όμως;
Επικρατεί η λανθασμένη αντίληψη ότι, για να αναγνωρίσει αφεντικό ο σκύλος, θα πρέπει η οποιαδήποτε ανεπιθύμητη συμπεριφορά του να τιμωρείται. Γιατί, διαφορετικά, θα νομίζει (ο σκύλος) ότι έχει «το πάνω χέρι». Αυτή είναι, άραγε, η σχέση μας με τον σκύλο;
«Αφεντικό, ιδιοκτήτης, λέξεις που κρύβουν στο νόημα τους την εξουσία; Μήπως πρέπει να δίνουμε σημασία στις λέξεις που επιλέγουμε να χρησιμοποιούμε; Ναι, θα πω εγώ. Και δεν χρειάζεται -και δεν πρέπει- να καταλάβει το σκυλάκι ότι είμαστε αφεντικά. Έτυχε και γεννηθήκαμε άνθρωποι, έτυχε και γεννήθηκε σκύλος.
Το να προσπαθούμε να παίρνουμε από τον σκύλο μας μόνο συμπεριφορές, χωρίς να σκεφτόμαστε το πώς νιώθει, γίνεται καταστροφικό μακροπρόθεσμα, τόσο για τον ίδιο, όσο και για τη μεταξύ μας σχέση», τονίζει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Άννα Σολομωνίδου.
Για να γίνει κατανοητό αυτό που ισχυρίζεται, η κα Σολομωνίδου δίνει το εξής παράδειγμα: Θέλουμε ο σκύλος μας να μην πηδά πάνω στους καλεσμένους μας. Επειδή εμείς είμαστε τα αφεντικά, δεν του επιτρέπουμε να κάνει κάτι τέτοιο. Και τον τιμωρούμε, κάθε φορά που το κάνει. Γιατί, πώς αλλιώς θα καταλάβει ότι δεν είναι αυτός το αφεντικό; Ότι δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει εδώ μέσα;
Με αυτόν τον τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης, λοιπόν, ο σκύλος μαθαίνει απλά να μας φοβάται και να αγχώνεται περισσότερο, όποτε μπαίνουν άνθρωποι στο σπίτι. Και ναι, υπάρχει η πιθανότητα να σταματήσει να πηδά πάνω στους ανθρώπους. Θα το κάνει, όμως, μόνον όταν τον μαλώνουμε. Κι αν ακόμα πάψει να το κάνει εντελώς, θα είναι από φόβο για την τιμωρία. Ο σκύλος «κλειδώνει» με αυτές μας τις προσεγγίσεις», εξηγεί η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων.
Αντίθετα, όπως λέει η κα Σολομωνίδου, αν σεβαστούμε τον σκύλο μας και αναλογιστούμε ότι δεν μπορεί να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει, εφόσον δεν του το μάθαμε, μπορούμε να του το δείξουμε.
Πώς; Όποτε έρχεται επισκέπτης στο σπίτι, προλαβαίνουμε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά, επιβραβεύοντας τον πριν πηδήσει πάνω στον καλεσμένο. Αν δεν τον προλαβαίνουμε, επειδή είναι θέμα γνώσεων, θα μας βοηθήσει ένας επαγγελματίας εκπαιδευτής.
«Με αυτόν τον θετικό τρόπο, ο σκύλος χαίρεται να μαθαίνει από εμάς. Η σχέση μας «χτίζεται» με τρυφερότητα, ευχαρίστηση και όρια χωρίς καμία αρνητική σύνδεση.
Αν αντικαταστήσουμε, λοιπόν, το σκεπτικό ότι πρέπει να είμαστε το αφεντικό, με το ότι εμείς θα του μάθουμε με όμορφο τρόπο τι ζητάμε από αυτόν, η καθημερινότητα μαζί του θα είναι ήρεμη και ευχάριστη», διευκρινίζει η κα Σολομωνίδου και προτρέπει:
– Ας δώσουμε γενναιόδωρα τη φροντίδα μας και ας γίνουμε ο φροντιστής του
– Ας καλύψουμε τις ανάγκες του για φυσική τροφή, που θα τον μεγαλώσει με καλή υγεία
– Ας γίνουμε οι γονείς του, που θα του δώσουν αμέριστη αγάπη, ο φίλος του, που θα του προσφέρει απλόχερα παρέα και βόλτες
– Ας γίνουμε η ηρεμία, η ασφάλεια του στις δυσκολίες, η τρυφερότητα στον ύπνο του, παίρνοντας τον να κοιμηθούμε παρεούλα
– Ας γίνουμε τα όρια του για να νιώθει ελεύθερος, η σιγουριά του στις δυσκολίες, που θα έρθουν στα γεράματα, δείχνοντας του πως όλα θα πάνε καλά. Ότι τίποτα κακό δεν θα συμβεί, ότι είμαστε εκεί για να μαλακώσουμε τους πόνους του, ότι είμαστε εκεί, με αποδοχή και αγάπη, για όλες τις αλλαγές στη συμπεριφορά και στο κορμάκι του. Να ξέρει ότι έχει εμάς να «ακουμπήσει» τα άγχη και τους φόβους του, και ότι εμείς αντέχουμε. Αυτά θα πρέπει να δώσουμε στον σκύλο μας για να καταλάβει. Όλες αυτές τις πράξεις αγάπης, που εμπεριέχουν σεβασμό προς τη ψυχή του.
– Ας αποσυνδέσουμε τα ζώα από λέξεις, όπως υπακοή, υποταγή, αφεντικό, ιδιοκτήτης, πνίχτης, τιμωρία, κτλ.
Αν κάνουμε όλα τα παραπάνω με αγάπη και σεβασμό ως προς το πλάσμα αυτό, το οποίο επιλέξαμε οι ίδιοι να υιοθετήσουμε, όπως λέει η κα Σολομωνίδου, θα έχουμε έναν σκύλο πνευματικά και συναισθηματικά υγιή. Δηλαδή, θα είναι χαρούμενος.
Και καταλήγει: «Τα όμορφα αποτελέσματα, που διαρκούν μια ζωή, θέλουν υπομονή και γνώση. Το αποτέλεσμα του φόβου δεν απαιτεί καμία γνώση, δεν έχει διάρκεια και δημιουργεί άγχος. Εσείς τι θα επιλέξετε, τελικά;».
Πηγή: Ygeiamou.gr
