Οφείλουμε καθαρές απαντήσεις στον εαυτό μας και κυρίως σε όσους πίστεψαν και πιστεύουν ακόμα στον αναντικατάστατο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Καθαρές απαντήσεις στα βασανιστικά “πώς και γιατί”.
• Πώς και γιατί χάσαμε σε ιστορικά προπύργια του προοδευτικού χώρου, σε λαϊκές γειτονιές, στη νεολαία και σε στρώματα που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ακόμα και στην ήττα του 2019.
• Πώς και γιατί δεν πείσαμε ότι η δική μας προγραμματική πρόταση είναι ρεαλιστική και εφαρμόσιμη. Με τον εγκλωβισμό μας και σε μια λανθασμένη στρατηγική της απλής αναλογικής που κάθε προεκλογική μέρα που περνούσε έκανε το σχέδιό μας και λιγότερο πειστικό.
• Και φυσικά, πώς και γιατί επιτρέψαμε να δοθεί μια εικόνα βαβέλ, με άστοχες δηλώσεις, με αυτοσχεδιασμούς, με ακατανόητους ναρκισσιμούς που θόλωναν το μήνυμα μας και γκρέμιζαν την αξιοπιστία μας.
Θα κληθούμε με ηρεμία, ψυχραιμία, αυτοκριτική και κριτική διάθεση, να δώσουμε αυτές τις απαντήσεις.
Κοιτάζοντας πάντα προς τα μπρος.
Χωρίς να αποστούμε από όσα απαιτούν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που σε δύσκολες συνθήκες έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση.
Και ακυρώνοντας στην πράξη την κακή παράδοση της Αριστεράς, που δυστυχώς μετατρέπει συχνά μια πολιτική ήττα σε εσωκομματική κρίση. Χάνοντας έτσι ανθρώπινο κεφάλαιο αλλά και έδαφος στον αγώνα της για μια πιο δίκαιη, δημοκρατική και ανθρώπινη ιστορία.
Αυτή τη φορά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Έχουμε την εμπειρία και τη θέληση να συζητήσουμε και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, αφήνοντας έξω από το κόμμα μας τις “δίκες προθέσεων”, αλλά και τις προθέσεις για “δίκες του ενός εις βάρος του άλλου”.
Μπορούμε να εγγυηθούμε όλοι και όλες μας όχι μόνο ότι έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά κι ότι έτσι θα γίνει.
Η Κεντρική μας Επιτροπή σήμερα αποτελεί ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς τα μπρος.
Προς το ξέφωτο που θα επιτρέψει να ανταποκριθούμε σ’ αυτά τα δύο ζωτικής σημασίας καθήκοντα.
1. Πρώτον, να σταθούμε με αποφασιστικότητα και αξιοπιστία, με τη νέα μας ηγεσία επικεφαλής, απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ.
2. Και δεύτερον να διαμορφώσουμε τους όρους μιας συζήτησης όχι μόνο στις κορυφές του κόμματος, αλλά σε ολόκληρο το κόμμα και του κόμματος με την κοινωνία, για τα αίτια της εκλογικής ήττας και την προοπτική μας.
Αλληλένδετα είναι αυτά τα δύο.
Δεν έχει νόημα η συζήτηση χωρίς καθημερινή παρουσία στα μέτωπα που ανοίγει η κυβερνητική πολιτική.
Και δεν υπάρχει προοπτική αν δεν φωτίσουμε το χτες με τους όρους που απαιτεί το σήμερα.
Τι έχουμε λοιπόν σήμερα απέναντί μας; Τι έχει απέναντί της η κοινωνική πλειοψηφία;
Μια κυβέρνηση που από την πρώτη μέρα έχει δείξει τις προθέσεις της να επιβάλει τις αντιλήψεις της ως καθεστώς.
Μια κυβέρνηση που δεν διστάζει για κάθε μια από τις τραγωδίες που σημάδεψαν την πρώτη τετραετία της να επικαλείται ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ το εκλογικό αποτέλεσμα.
Και αυτό δεν είναι θέμα αποτίμησης του παρελθόντος και ιστορίας.
Είναι θέμα που αφορά το σήμερα και το αύριο.
Ο τρόπος που βλέπει κανείς το παρελθόν του, προδιαγράφει το μέλλον του. Και το μέλλον της χώρας στην περίπτωση αυτή.
Πιστεύουν ότι η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, που κόστισε πολύ ακριβά στην ελληνική κοινωνία, εγκρίθηκε από τον ελληνικό λαό.
Πιστεύουν με δυο λόγια ότι τα χέρια τους είναι λυμένα για να ολοκληρώσουν «χωρίς συμβιβασμούς», όπως είπε ο πρωθυπουργός, όσα τα προηγούμενα χρόνια άρχισαν.
Το ΕΣΥ είναι ένα τραγικό θα έλεγα παράδειγμα. Μηδέν προσλήψεις, μηδέν προοπτική, μηδέν πρόνοια για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων.
Μόνο ιδέες επί ιδεών για την είσοδο της κερδοσκοπίας στα νοσοκομεία.
Το ΕΚΑΒ και οι θάνατοι στις καρότσες είναι ένα άλλο παράδειγμα.
Στρατιώτες, πυροσβέστες και οδηγοί απορριμματοφόρων αντί να προσλάβουν διασώστες.
Και βέβαια το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διακηρυγμένη πρόθεση από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής τους να εισάγουν την κερδοσκοπία στην ανώτατη εκπαίδευση, παρακάμπτοντας το άρθρο 16 του Συντάγματος. Με τη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και μία ή ένας από μας που να έχει αυταπάτες για το τι θέλουν, τι ετοιμάζουν και τι θα επιχειρήσουν να κάνουν.
Και είναι αυτονόητο πιστεύω τι σημαίνουν όλα αυτά για μας.
Σημαίνουν ότι οφείλουμε να είμαστε παρόντες σε κάθε μέτωπο, κάθε κρούσμα απανθρωπιάς, κάθε προσπάθεια να επιβληθεί η αδικία και η προκλητική ανισότητα ως κανονικότητα.
Ακόμα και τώρα, το καλοκαίρι των διακοπών, οι κολυμβητές σερβιτόροι, οι γαλέρες της τουριστικής βιομηχανίας, η επίθεση της ομοφοβίας και του σκοταδισμού, απαιτούν την παρουσία μας.
Σημαίνουν, επίσης, ότι οι διαδικασίες μας για την εκλογή νέου προέδρου, θα πρέπει να λάβουν χώρα όχι απουσιάζοντας για «κομματική δουλειά», αλλά συνδέοντας την κομματική δουλειά με τα μέτωπα της καθημερινής πάλης.
Δεν θα εκλέξουμε νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια κλειστή διαδικασία, έξω από την κοινωνία, αλλά συνδέοντας όλη μας την προσπάθεια με την κοινωνία.
Παντού όπου τα προβλήματα απαιτούν λύσεις ή και αγώνα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για όλους τους παραπάνω λόγους, καλούμαστε σήμερα ως συλλογική ηγεσία να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις.
Πρώτα για τον οδικό χάρτη.
Η πρόταση της Πολιτικής Γραμματείας προς την Κεντρική Επιτροπή είναι η εκλογή προέδρου να γίνει αρχές Σεπτεμβρίου. Δεν είναι μια απόφαση που την πήραμε αβασάνιστα. Καταλαβαίνω τις διαφορετικές προτάσεις που κατατίθενται τόσο στις εσωτερικές μας διαδικασίες, όσο και στο δημόσιο διάλογο. Και καταλαβαίνω επίσης ότι αυτές κατατίθενται με αγωνία για την κοινή μας προσπάθεια. Για αυτό και απαιτήθηκε από την πλευρά μας, ως Πολιτική Γραμματεία, μια διεξοδική συζήτηση μεταξύ διαφορετικών προτάσεων.
Προκρίναμε τελικά την επιλογή να προχωρήσουμε άμεσα στην εκλογή προέδρου αρχές Σεπτεμβρίου. Ώστε το Κόμμα μας να είναι έτοιμο, υπό τη νέα ηγεσία, να δώσει τις επόμενες κρίσιμες μάχες. Και το Έκτακτο Συνέδριο να γίνει μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Φοβάμαι ότι μια μακρά διαδικασία για την εκλογή προέδρου εγκυμονεί κινδύνους για την αποτελεσματικότητα μας την επόμενη περίοδο, για την ικανότητά μας να ανταποκριθούμε στο ρόλο μας ως αξιωματική αντιπολίτευση. Που είναι βέβαια και το κύριο ζητούμενο.
Θέλουμε η διαδικασία αυτή της εκλογής προέδρου να είναι ένα μεγάλο πολιτικό γεγονός.
Που θα αφορά όχι μόνο τα στελέχη του Κόμματος, τη βάση του κόμματος, τα χιλιάδες μέλη μας, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Που θα προσελκύσει, θα κινητοποιήσει, θα συσπειρώσει, θα εμπνεύσει τους αριστερούς και τους προοδευτικούς πολίτες.
Σε αυτό το πλαίσιο, το συλλογικό μας στοίχημα, είναι η διαδικασία αυτή να γίνει με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία. Με κατάθεση πολιτικής πλατφόρμας και θέσεων από κάθε υποψήφιο, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου, ανοιχτού στους προοδευτικούς πολίτες. Με ένα κόμμα ζωντανό που συζητά, επεξεργάζεται, και τέλος αποφασίζει.
Ο χρόνος δεν είναι πολύς, πρέπει όμως να είναι πυκνός σε πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις που θα σχεδιάσουμε το επόμενο διάστημα σε αυτήν την κατεύθυνση.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα συζήτησης αυτής της Κεντρικής Επιτροπής είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα αναφερθεί πιο αναλυτικά ο σύντροφος Χρήστος Σπίρτζης.
Δυο παρατηρήσεις από έμενα.
α. Πρώτον, οι αυτοδιοικητικές εκλογές, γίνονται υπό τη σκιά ενός ιδιαίτερα αρνητικού εκλογικού αποτελέσματος στις βουλευτικές εκλογές, αρνητικού για το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων και αυτό έχει τις επιπτώσεις του συνολικά στο πολιτικό περιβάλλον. Παρά τον αυτόνομο χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών διεργασιών.
β. Δεύτερον, και αυτονόητο θα έλεγα είναι ότι ο αρχικός μας σχεδιασμός πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Ο στόχος της ενίσχυσης των προοδευτικών αυτοδιοικητικών δυνάμεων παραμένει ίδιος, χρειάζονται όμως διαφορετικές κινήσεις και ανάγνωση της νέας συγκυρίας ώστε αυτός να επιτευχθεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, οφείλουμε να εξετάσουμε, ιδιαίτερα σε επίπεδο περιφερειών, και τις διαθεσιμότητες κεντρικών στελεχών του κόμματος. Δεν μπορούμε να πάμε με υποψηφιότητες χαμηλών πτήσεων σε μεγάλους δήμους ή περιφέρειες.
Τα στελέχη πρώτης γράμμης πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή της μάχης. Δεν έχουμε κανένα περιθώριο, καμία πολυτέλεια να μη δώσουμε αυτή τη μάχη με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Αυτή είναι η ευθύνη μας και ως τέτοια πρέπει να την αντιληφθούμε όλοι και όλες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κλείνοντας την εισήγηση μου προς την πιο κρίσιμη, την πιο ιδιαίτερη, την πιο δύσκολη συνεδρίαση από την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέλω να πω το εξής :
Οφείλουμε να σταθούμε αντάξιοι σε αυτό που χτίσαμε μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα . Οφείλουμε να σταθούμε αντάξιοι της συλλογικής μας ευθύνης. Να μείνουμε όρθιοι, να γίνουμε δυνατοί.
Και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε με την ωριμότητα, τη σοβαρότητα που επιτάσσουν οι στιγμές.
Δεν σας κρύβω ότι και προσωπικά πολλές φορές αναρωτήθηκα πως μπορούμε να σταθούμε την επόμενη μέρα χωρίς Πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα.
Είμαι αισιόδοξη για την επόμενη μέρα. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Όλοι και όλες μαζί.
Σας ευχαριστώ πολύ».