Τις προτεραιότητες που πρέπει να έχει το κόμμα στην πορεία προς τις Ευρωεκλογές, τις οποίες περιέγραψε ως «την πρώτη μεγάλη μάχη που θα κρίνει εν πολλοίς το μέλλον της Δημοκρατικής Παράταξης», αλλά και μετά από τις επικείμενες εθνικές εκλογές, καθόρισε με την ομιλία του από το βήμα του Συνεδρίου, ο Ευρωβουλευτής της Ελιάς Νίκος Ανδρουλάκης.
Εξαπολύοντας δριμεία επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι δεν είναι «αριστερό προοδευτικό κόμμα» ένα κόμμα που διοργάνωσε σε ευρωπαϊκή χώρα δημοψήφισμα μέσα σε πέντε μέρες, με ψευδές ερώτημα, διχάζοντας τον λαό, αλλάζοντας το αποτέλεσμα και προκαλώντας την χλεύη των Ευρωπαίων, που πλέον χρησιμοποιούν το παράδειγμα ως ανέκδοτο, λέγοντας κάποιοι πως θα ήταν καλύτερα στη θέση της Μέι να ήταν ο Τσίπρας, για να αλλάξει μαγικά το αποτέλεσμα του Brexit. Την ίδια ώρα, θύμισε πως η ΝΔ μιλά για μεταρρυθμίσεις και ανάγκη αλλαγής του κράτους και έχει στην πρώτη γραμμή της μάχης όλους όσοι χρεοκόπησαν το κράτος το διάστημα 2004-2009 και στη συνέχεια, υπήρξαν πρωτεργάτες του αντιμνημονιακού αγώνα.
Κριτική όμως άσκησε και στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής. Χαιρετίζοντας τη δημιουργία ενός κόμματος – θεσμός στη θέση ενός κόμματος – καρτέλ, όπου «μικρές παρέες αποφασίζουν για τα μεγάλα, με προτεραιότητα στα μικρά», και ζήτησε να ξεκαθαριστεί μέσα από το συνέδριο τι ακριβώς επιδιώκει το Κίνημα Αλλαγής. «Κάποιοι λένε ότι ανεξαρτήτως του ποσοστού που θα λάβουμε πρέπει να πάμε στην αντιπολίτευση. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται το αντίθετο, ότι όποιο ποσοστό και να πάρουμε στις εκλογές θα πρέπει να συμμετάσχουμε στην επόμενη κυβέρνηση. Είναι και αυτό σοβαρή στάση; Τι λέμε στον Ελληνικό λαό: Ό,τι ποσοστό και να μας δώσεις οι μισοί λένε αντιπολίτευση, ή άλλοι μισοί κυβέρνηση», είπε, αντιπροτείνοντας ότι το ποσοστό του Κινήματος Αλλαγής θα πρέπει να είναι αυτό που θα καθορίσει την μετεκλογική του στάση. «Εάν ό Ελληνικός λαός στείλει μήνυμα νίκης οφείλουμε να είμαστε δύναμη σταθερότητας διότι ο λαός θα μας δώσει τη δύναμη να επιβάλουμε τις προοδευτικές μας αρχές. Εάν ο λαός δεν μας τιμήσει ο δρόμος είναι ένας, η ρεαλιστική προοδευτική αντιπολίτευση και κανένας άλλος. Αυτή είναι η σοβαρή στάση ενός κόμματος που σέβεται όχι μόνο την πρόσφατη αλλά και την παλαιότερη ιστορία του», συνέχισε. Τόνισε ακόμα ότι ότι η ανατροπή των συσχετισμών στις Ευρωεκλογές είναι εφικτή χαιρετίζοντας την απόφαση ο πράσινος ήλιος του ΠΑΣΟΚ να κοσμεί τα ψηφοδέλτια του κόμματος «για να καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι όσο ο Ήλιος θα λάμπει αυτοί θα σβήνουν», όπως είπε.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Ανδρουλάκη:
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Για άλλη μία χρονιά, διοργανώνουμε ένα νέο έκτακτο συνέδριο.
Αυτή τη φορά διεξάγεται προεκλογικά. Συνήθως, πέραν των Ιδρυτικών, τα Συνέδρια γίνονται μετά τις εκλογές για απολογισμό και ώστε να χαραχθεί μία νέα πορεία. Δε θα είχαμε μπει σε αυτή τη βάσανο, αν τον Νοέμβριο του 2017, μετά από αυτή την πρωτόγνωρη διαδικασία είχαμε κινήσει αυτό που γίνεται σήμερα, φτιάχνοντας ένα Δημοκρατικό, θεσμικό κόμμα.
Είναι αργά;
Ελπίζω πως δεν είναι. Προσωπικά πιστεύω πως δεν είναι και ακόμα και σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να καταφέρουμε ένα μεγάλο αποτέλεσμα στην επόμενη κρίσιμη μάχη.
Ας γίνει λοιπόν το σημερινό Συνέδριο ας γίνει εφαλτήριο για να κάνουμε μία ουσιαστική συζήτηση σωστών αποφάσεων που θα μας επιτρέψουν την καλύτερη μας οργάνωση. Με ενότητα πάνω από όλα να βελτιώσουμε τους όρους της κοινής μας προσπάθειας.
Με ανταγωνιστικά ψηφοδέλτια και καθαρό, ριζοσπαστικό και ευθύβολο λόγο.
Χωρίς στρογγυλέματα, κλεισίματα ματιών στους αντιπάλους.
Όχι άλλα κλεισίματα ματιών, όχι άλλα ασυγχώρητα λάθη. Λάθη που μπορεί να είναι μοιραία στο τελικό αποτέλεσμα.
Οι 212.000 πολίτες, δημοκράτες αν έψαχναν στρατηγικές συμμαχίες να είστε σίγουροι ότι δε θα συμμετείχαν πέρσι τον Νοέμβριο. Θα είχαν πάει κατευθείαν στην Νέα Δημοκρατία ή τον ΣΥΡΙΖΑ
Ήρθαν, γιατί ήθελαν να συνεισφέρουν στην αναγέννηση της αυτόνομης δημοκρατικής παράταξης.
Μίας παράταξης, που θα έχει ξανά τη δύναμη να συγκρουστεί με την εγχώρια ολιγαρχία, όπως έκανε και όταν ιδρύθηκε το 1974. Μίας παράταξης που έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Τώρα ο μόνος δρόμος είναι ο ριζοσπαστισμό. Δεν χωρούν συμβιβασμοί παλαιού τύπου.
Για αυτό είναι κρίσιμο αυτή τη νέα αρχή να τη διαμορφώσει ένα γνήσιο λαϊκό κίνημα, χωρίς συμφωνίες κορυφής. Τις είδαμε μετά τον Νοέμβριο του 2017 και ποια ήταν τα αποτελέσματά τους.
Ας είμαστε ειλικρινείς, η πρώτη μεγάλη μάχη που θα κρίνει εν πολύς το μέλλον της Δημοκρατικής παράταξης είναι οι επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές.
Για αυτό είναι στρατηγικός μας στόχος να μη βγουν αλώβητοι ο αριστερός και ο δεξιός λαϊκισμός, να δεχθούν ένα ισχυρό πλήγμα και μέσα από ένα μεγάλο αποτέλεσμα για το ΚΙΝΑΛ και το ΠΑΣΟΚ να ξανατεθούν οι ιδέες μας στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου.
Για αυτό αποφάσισα να αγωνιστώ για αυτό τον στόχο με όλους μου τις δυνάμεις από την πρώτη γραμμή της μάχης.
Ένα μεγάλο αποτέλεσμα στις 26 Μαΐου θα είναι παρακαταθήκη για όλες τις επόμενες γενεές της παράταξής μας.
Είναι επομένως πολιτική ανάγκη να οριοθετήσουμε το πεδίο της πολιτικής σύγκρουσης τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Από τη Δεξιά ακούμε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη εκκλήσεις για δημιουργία μίας συμμαχίας κατά του λαϊκισμού.
Οι προσπάθειες αυτές όμως έχουν καθαρά προεκλογικό χαρακτήρα, χωρίς καμία ουσία αφού είναι και οι ίδιοι είναι σημαντικό μέρος του προβλήματος.
Ποιος όμως είναι αυτός που νομιμοποίησε τον δήθεν αντίπαλο της Δεξιάς τον λαϊκισμό αν όχι η ίδια η στρατηγική και πρακτική της όλα τα προηγούμενα χρόνια;
Δεν είναι λαϊκισμός να παρουσιάζεσαι ως «η ευρωπαϊκή δύναμη» και παρόλα αυτά να παραμένεις στο ίδιο κόμμα με τον κ. Όρμπαν, ο οποίος όπως λένε πριν από λίγες ημέρες εκδιώχθει από την Ευρωπαίκή δεξιά. Δεν ισχύει όμως, μία κίτρινη κάρτα του έδωσαν με αναστολή κάποιων από τα δικαιώματά του.
Δεν είναι λαϊκισμός, να μιλάς υποτίθεται προς το συμφέρον του πολίτη, αλλά στη συνέχεια να καταψηφίζεις κάθε προσπάθεια ενίσχυσης ελεγκτικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση σκανδάλων όπως ήταν αυτά της VoklsWagen;
Δεν είναι εθνολαϊκισμός, να δικαιολογείς και να επικροτείς έργα καθεστώτων που ανήκουν στο περιθώριο της ιστορίας, όπως πρόσφατα ο ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Ταγιάνι, που είπε ότι υπήρχαν και θετικές στιγμές στο πρόγραμμα του Φασιστικού καθεστώτος Μουσολίνι;
Ή μήπως δεν είναι ανιστόρητος λαϊκισμός να μιλάς για μεταρρυθμίσεις, για την ανάγκη αλλαγής του κράτους και να έχεις, και μιλώ για τη Νέα Δημοκρατία στην πρώτη γραμμή της μάχης όλους αυτούς που χρεοκόπησαν το κράτος από το 2004 έως το 2009 και στη συνέχεια τα στελέχη αυτά, με πρωταγωνιστή τον κ. Σαμαρά να οργανώνουν και να είναι οι πρωτεργάτες του αντιμνημονιακού αγώνα;
Ποια είναι όμως η άλλη πλευρά;
Από την άλλη πλευρά πάλι, ακούμε για προοδευτικά μέτωπα.
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα όμως διοργάνωσε σε ευρωπαϊκή χώρα δημοψήφισμα σε 5 εργάσιμες ημέρες, με ψευδό ερώτημα, διχάζοντας το λαό και αλλάζοντας το αποτέλεσμα;
Βεβαίως ένας συνάδελφος από την Μεγάλη Βρετανία μου είπε πρόσφατα ότι ίσως θα ήταν καλύτερα στη θέση της Μέι να είχαμε τον Τσίπρα να άλλαζε μαγικά το αποτέλεσμα του Brexit. Είναι το ανέκδοτο του Ελληνικού λαϊκισμού.
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα θα δεχόταν στις τάξεις του έναν Υπουργό ο οποίος εκβιάζει δημοσίως δικαστές, όπως τον κ. Πολάκη;
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα μίλαγε για τα κολλαστήρια της Αμυγδαλέζας και τώρα που πήρε 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ, ελέχγεται από τον OLAF για διαφθορά και έχουμε βιασμούς και δολοφονίες στη Μόρια. Τώρα δεν έχουν ανθρωπισμό, αξίες;
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα θα οδηγούσε με την πολιτική του στο κλείσιμο των τραπεζών, προκαλώντας την απώλεια δισεκατομμυρίων για το δημόσιο και τους πιο αδύναμους πολίτες;
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα, θα ξεστόμιζε την θεσμική ύβρη «έχουμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία»; Αυτό το σύνθημα κυριαρχεί σε όλα τα καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής, αυτά που υπερασπίζεται ο κ. Τσίπρας.
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα, θα είχε την πολιτική αναλγησία να κατηγορήσει τους συγγενείς των θυμάτων ότι ευθύνονται για την καταστροφή της πυρκαγιά στο Μάτι και να ζητά το ίδιο για επικοινωνιακούς λόγους την «άμεση ενεργοποίηση» του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, ένα κάποιες ημέρες πριν οι Ευρωβουλευτές του είχαν καταψηφίσει τη δημιουργία του Μηχανισμού αυτού.
Ενός μηχανισμού, που αποτελεί προίκα της παράταξής μας, καθώς έχει και τη δική μου υπογραφή.
Τόλμησαν να πουν «έτυχε μια στραβή στην βάρδια μας» αυτοί που δήθεν κόμιζαν το νέο ήθος στην Πολιτική.
Όταν λοιπόν αυτοί έκαναν προπαγάνδα για να μην αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους, εμείς σηκώσαμε τα μανίκια και δουλέψαμε σκληρά.
Στην ουσία, όχι στις εντυπώσεις, ώστε όλες οι χώρες της Ευρώπης, ανεξαρτήτως το που βρίσκονται να μπορούν να προστατευθούν από φυσικές καταστροφές και να αποφύγουμε νέες ανθρώπινες τραγωδίες.
Ποιο αριστερό προοδευτικό κόμμα, θα μπλόκαρε την καταδίκη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, και θα κάλυπτε συνεχώς ένα καθεστώς που δεν σέβεται καμία έννοια δημοκρατίας και έχει οδηγήσει το λαό του σε ανθρωπιστική κρίση όπως είναι αυτό της Βενεζουέλας. 3,3 εκατομμύρια πρόσφυγες είναι στις γύρω χώρες και δεκάδες χιλιάδες δεν έχουν ένα πιάτο φαΐ.
Βέβαια και κάποιοι ανάμεσά μας, ισχυρίζονται ότι αυτό έχει σχέση και με την ιστορική αφετηρία του ΠΑΣΟΚ και τις σχέσεις που είχε με αυτά τα κινήματα. Τι σχέση έχει η στάση του Ανδρέα Παπανδρέου με τα αντιεμπεριαλιστικά κινήματα εκείνης της εποχής, πχ τους Σαντινίστας με τη σημερινή αντίληψη να κρύβουν τις ευθύνες από αυτούς τους δικτάτορες. Πρόσφατα ήμουν στην Νικαράγουα, για να δείτε τη διαφορετικότητα με τον ΣΥΡΙΖΑ, κι όταν ενημέρωσα τον Γιώργο Παπανδρέου ότι είναι μία χώρα με 300 νεκρούς, εκ των οποίων οι περισσότεροι νέοι, μία χώρα καθεστώς που ο γιος του Προέδρου Ορτέγκα, που γνωρίζαμε όλοι μας, είναι ο μεγαλύτερος καναλάρχης και η γυναίκα του Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, μετά από λίγες ημέρες και την συνέργια Ισπανών Συναδέλφων, το κόμμα του κ. Ορτέγκα αποβλήθηκε από την Σοσιαλιστική Διεθνή. Αυτή είναι η διαφορά μας από τους εθνολαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε, δεν είναι πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς που έκαναν ότι δεν ακούν ή ότι δε βλέπουν.
Στο παρελθόν όταν εκατομμύρια άνθρωποι στην ανατολική Ευρώπη ήταν θύματα του σταλινισμού έλεγαν ότι αυτά δεν υπάρχουν και είναι προπαγάνδα της δύσης. Δεν άλλαξαν. Το DNA τους παραμένει το ίδιο.
Φίλες και φίλοι
Ακόμα και το τελευταίο σχέδιο του κ. Τσίπρα, περί προοδευτικού μετώπου δεν είναι παρά ένα παζάρι εξουσίας, ένας συνασπισμός που χωράει όλους τους προθύμους των χειρότερων εποχών του πολιτικού μας συστήματος: τους εκπροσώπους της καραμανλικής δεξιάς τους Υπουργούς των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και κάποιους γνωστούς σεσημασμένους της παράταξής μας.
Σε εθνικό επίπεδο θα ήθελα ιδιαιτέρως να αναφερθώ σε δύο ζητήματα που μας ταλαιπωρούν.
Το πρώτο αφορά τον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα εθνικό θέμα όπως είναι αυτό της ονομασίας της γειτονικής χώρας για μικροπολιτικούς σκοπούς.
Διαπραγματεύτηκε εν κρυπτώ, χωρίς να συγκαλέσει το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και να ζητήσει την απαιτούμενη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως είχαν κάνει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο παρελθόν.
Δε δίστασε να αποκλίνει από την πάγια εθνική γραμμή, αναγνωρίζοντας «Μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα.
Παράλληλα, σε ένα άλλο μέτωπο βλέπουμε τη δημιουργία δεδικασμένων στις σχέσεις μας με την Τουρκία από ατυχείς δηλώσεις τόσο κυβερνητικών βουλευτών όσο και μελών της κυβέρνησης.
Δεν μπορεί ο κ. Τσιρώνης, ή είναι ανοησία, ή είναι σκοπιμότητα, να ρίχνει νερό στο μύλο των τουρκικών αξιώσεων, ξεκινώντας μία συζήτηση για τη γεωγραφική θέση του Καστελόριζου.
Ούτε είναι σοβαρές οι σχετικές με τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναερίου χώρου από τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα δηλώσεις περί κηροζίνης κι άλλες παρόμοιες πομφόλυγες του Πρωθυπουργού.
Τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής απαιτούν τη σοβαρότητα του ΠΑΣΟΚ, και την υπευθυνότητα που από τα χρόνια του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και σήμερα έχουμε αναδείξει. Για αυτό και η Ελλάδα, τα χρόνια της δικής μας κυβέρνησης δεν πέρασε καμία περιπέτεια και διαχειρίστηκε με μεγάλη συνέπεια όλα αυτά τα ζητήματα.
Ακούω λοιπόν από κάποιους να μου ασκούν κριτική γιατί ψηφίσαμε πρόσφατα υπέρ του παγώματος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Μάλλον έχετε ξεχάσει την Ιστορία του ΠΑΣΟΚ.
Η παράταξή μας μπορεί να ανοίξε τον δρόμο στις φιλελεύθερες δυνάμεις της γείτονος χώρας να εκφραστούν στον ευρωπαϊκό δρόμο.
Δεν γίναμε όμως και δε μπορούμε να γίνουμε στρουθοκάμηλοι ούτε στην παράνομη εισβολή του Ερντογάν στη Συρία ούτε στην εργαλειοποίηση του Πραξικοπήματος με την καθημερινή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ούτε στους εκβιασμούς στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Ναι καταψηφίσαμε όλοι μαζί τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων αλλά δεν μπορούμε να λέμε όχι σε κάτι απλό, να τους στείλουμε επιτέλους μήνυμα με την αναστολή ή το πάγωμα.
Δε θα γίνουμε σύντροφοι Πόντιοι Πιλάτοι των προκλήσεων. Γιατί μία υπό ένταξη χώρα οφείλει να σέβεται τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, τον πυρήνα των Ευρωπαϊκών αξιών που πάνω από όλα είναι τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Δε θέλουμε να εθελοτυφλούμε.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προστατεύσει την αξιοπιστία της, ασκώντας κάθε δυνατή πολιτική πίεση, συμπεριλαμβανομένης και της αναστολής των διαπραγματεύσεων, ώστε να αναγκάσει την Τουρκία να σεβαστεί τις ευρωπαϊκές αρχές.
Πρέπει να βλέπουμε και τη μεγάλη εικόνα.
Η πατρίδα μας σήμερα και ιδιαίτερα η νέα γενιά έχει ανάγκη από έναν νέο, γόνιμο πατριωτισμό.
Η Ελλάδα οφείλει να σηκώσει κεφάλι και να γίνει ξανά το παράδειγμα στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μια όαση δημοκρατίας κι ανάπτυξης σε μια δύσκολη περιοχή.
Ένας νέος πατριωτισμός μακριά από μία μίζερη εθνοκεντρική εσωστρέφεια που έχουμε πληρώσει ως έθνος διαχρονικά σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας, ιδιαίτερα όταν πρωταγωνιστούσε η δεξιά στον τόπο μας.
Φίλες και φίλοι
Αν οι προοδευτικές δυνάμεις δεν καταφέρουν να επιβιώσουν και να βρουν τον βηματισμό τους, το μέλλον για τον τόπο θα είναι ζοφερό.
Η Ελλάδα θα καταντήσει μια γηρασμένη χώρα που θα βλέπει τα παιδιά και τα εγγόνια της μέσω Skype.
Με την ευκαιρία, πόσο παράδοξο είναι να ευαγγελίζεται κάποιος την πρόοδο και ταυτόχρονα να μη διευκολύνει τη συμμετοχή αυτών των εκατοντάδων νέων Ελλήνων του εξωτερικού στις εκλογές;
Είναι δυνατόν να αποκλείσουμε την πολιτική συμμετοχή του πιο δυναμικού κομματιού του σύγχρονου ελληνισμού;
Είναι αυτό προοδευτικό; Ας μας απαντήσει η σημερινή κυβέρνηση. Ή μήπως πιστεύει ότι θα γυρίσουμε στην εποχή των chartes και των αεροπλάνων.
Το δεύτερο έχει άμεση σχέση με την κατάρρευση της οικονομίας στη χώρα.
Είδαμε πρόσφατα την πρόταση της κυβέρνησης για τα κόκκινα δάνεια.
Μία πρόταση που χαμηλώνει σημαντικά τα όρια προστασίας και παραμένει προσωρινή, μεταθέτοντας το όλο ζήτημα σαν μία βραδυφλεγή βόμβα στο μέλλον.
Θέση μας είναι ότι οι οριζόντιες πολιτικές δεν μπορεί να λειτουργήσουν.
Χρειαζόμαστε μία πρόταση που θα δίνει τα απαραίτητα κίνητρα σε αυτούς που έκαναν αγώνα να είναι συνεπείς όλο αυτό το διάστημα της κρίσης.
Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να επιβραβευθούν.
Συγχρόνως όμως είναι κοινωνικά αναγκαίο και να δοθεί να δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία αξιοπρέπειας σε όσους προσπάθησαν με τίμιο τρόπο αλλά δεν τα κατάφεραν.
Θέλουμε μία διαδικασία που θα είναι κοινωνικά δίκαιη και θα στηρίξει τον κόσμο της παραγωγής και της πραγματικής οικονομίας και όχι αυτούς που έμαθαν να έχουν τα χρέη τους στην Ελλάδα αλλά τα κέρδη στο εξωτερικό.
Φίλες και φίλοι
Οι πολίτες, όλοι μας, μαστιζόμαστε από την υπερφορολόγηση. Όμως η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται η Νέα Δημοκρατία ότι θα έρθει και θα λύσει το πρόβλημα με οριζόντιες πολιτικές.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Στον πυρήνα των ιδεών μας δεν μπορούμε να μιλάμε για μικρότερους φόρους. Πρέπει να μιλάμε για ένα προοδευτικό σύστημα φορολόγησης που αναλογικά θα σηκώνει ο καθένας το βάρος που του αναλογεί. Κι όχι μια πολιτική που θα τους βάζει όλους τους πολίτες στο ίδιο καζάνι.
Φίλες και φίλοι,
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μεγάλο κομμάτι των ευρωπαίων πολιτών έχουν την αίσθηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κάτι το ξένο προς αυτούς, μία δύναμη που δεν ελέγχουν και η οποία πολλές φορές επιβουλεύεται τα δικαιώματά τους.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρχές και αξίες που αποτελούν την βάση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, όπως η αλληλεγγύη, το κράτος δικαίου και οι θεμελιώδεις ελευθερίες να βρίσκονται στο στόχαστρο.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα.
Το σύστημα της διακρατικής Ευρώπης που οι πιο σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες έχει παρακμάσει.
Χρειαζόμαστε ένα προοδευτικό, τολμηρό και ολοκληρωμένο σχέδιο.
Ένα νέο όραμα για την Ευρώπη που θα δώσει νέα πνοή στο εγχείρημα της ενοποίησης και θα ξαναγοητεύσει τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Θα πρέπει να μιλήσουμε για θέματα όπως ο αθέμιτος φορολογικός ανταγωνισμός μεταξύ των Κρατών Μελών που πλήττει τους προϋπολογισμούς τους και περιορίζει τις δυνατότητες άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
Να προχωρήσουμε στην κατάργηση του κανόνα της ομοφωνίας στα φορολογικά ζητήματα για να γίνει δυνατή η εισαγωγή ενός κοινού πλαισίου για τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων που θα διασφαλίζει ότι ο πλούτος θα φορολογείται εκεί που παράγεται.
Χρειάζεται ταυτοχρόνως να εκσυγχρονιστεί η διακυβέρνηση της Ευρωζώνης, ενισχύοντας ταυτόχρονα την δημοκρατική λογοδοσία.
Δεν γίνεται να συνεχίσουν οι ειδικές φορολογικέ συμφωνίες της Google, της Apple και να χάνονται δισεκατομμύρια από τους προϋπολογισμούς όλων των λαών της Ευρώπης.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος, υποψήφιος μας είναι ο κ. Τίμμερμανς, αν όμως η δημοκρατική διαδικασία εκλογής προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δε λειτουργήσει, θα πρέπει να χαιρετήσουμε και την υποψηφιότητα της κα Βεστάγκερ από το κόμμα των Φιλελευθέρων
Οι αποφάσεις της, με αποκορύφωμα εκείνη της επιβολής προστίμου ύψους 13 δις ευρώ στην Apple για την παράνομη συμφωνία που είχε κάνει με την Ιρλανδία για μη καταβολή φόρων, αποτελούν ίσως το καλύτερο παράδειγμα του τι μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση.
Εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο μία προοδευτική συμμαχία Σοσιαλιστών Φιλελευθέρων και Πρασίνων που μπορεί να αλλάξει την Ευρωπαϊκή σελίδα για μία καλύτερη κατεύθυνση ώστε να κερδίσουμε την Ευρωπαϊκή δεξιά. Μην μπερδεύουμε λοιπόν το τι έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στον τόπο με τον στρατηγικό αντίπαλο στην Ευρώπη γιατί θα χαθούμε καταστρέφοντας το μέλλον μας.
Φίλες και φίλοι,
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μεταξύ μας τι επιδιώκουμε. Άκουσα προσεκτικά τον κ. Ρέππα και άλλους. Εμείς δηλαδή προτείνουμε ότι το νέο, είναι μετά τις εκλογές, την ώρα τα κόμματα αποφασίζουν πως θα τοποθετηθούν βάσει και των συσχετισμών που αναδεικνύει ο Ελληνικός λαός, εμείς θα πούμε περιμένετε θα κάνουμε δημοψήφισμα
Και το ακούω σοβαρά από αυτό εδώ το βήμα.
Και θέλετε να μας πάρουν σοβαρά ότι αυτή είναι τοποθέτηση κόμματος, της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης του Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι αυτή στάση πολιτική.
Εγώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος γιατί αυτό είναι το μείζον που θα σφυρηλατήσει την ενότητα της επόμενης ημέρας των εκλογών.
Κάποιοι λένε ότι ανεξαρτήτως του ποσοστού που θα λάβουμε πρέπει να πάμε στην αντιπολίτευση.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται το αντίθετο, ότι όποιο ποσοστό και να πάρουμε στις εκλογές θα πρέπει να συμμετάσχουμε στην επόμενη κυβέρνηση.
Είναι και αυτό σοβαρή στάση; Τι λέμε στον Ελληνικό λαό: Ό,τι ποσοστό και να μας δώσεις οι μισοί λένε αντιπολίτευση, ή άλλοι μισοί κυβέρνηση.
Η στάση και η απόφαση του Συνεδρίου, που οφείλεις Πρόεδρε να καθαρογραφεί και να χαραχθεί πάνω σε πέτρα πρέπει να είναι ότι το ποσοστό του Κινήματος Αλλαγής είναι αυτό που θα καθορίσει την μετεκλογική του στάση και όχι το ποσοστό που θα πάρει η Δεξιά και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα ό Ελληνικός λαός στείλει μήνυμα νίκης οφείλουμε να είμαστε δύναμη σταθερότητας διότι ο λαός θα μας δώσει τη δύναμη να επιβάλουμε τις προοδευτικές μας αρχές.
Εάν ο λαός δεν μας τιμήσει ο δρόμος είναι ένας η ρεαλιστική προοδευτική αντιπολίτευση και κανένας άλλος.
Αυτή είναι η σοβαρή στάση ενός κόμματος που σέβεται όχι μόνο την πρόσφατη αλλά και την παλαιότερη ιστορία του.
Φίλες και φίλοι
Θα ήθελα τώρα να μιλήσω και λίγο για το κόμμα μας.
Υπηρέτησα αυτό το κόμμα ως γραμματέας σε δύσκολες εποχές και έχω συνδεθεί από παιδί με τον Ήλιο του ΠΑΣΟΚ.
Ακούω από πολλούς τι σημαντικός είναι ο ήλιος. Αργά το θυμήθηκαν! Εμείς δεν το ξεχάσαμε ποτέ!
Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να επικροτήσουμε την απόφαση της Προέδρου μας και να είμαστε με ένα ψηφοδέλτιο ανάλογο με εκείνο των προηγούμενων Ευρωπαϊκών εκλογών έχοντας έναν μεγάλο ήλιο για να καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι όσο ο Ήλιος θα λάμπει αυτοί θα σβήνουν.
Δεν είναι ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ ο λόγος που ο Ελληνικός λαός μας γύρισε την πλάτη.
Ήταν η αλαζονεία, ο καθεστωτισμός και η νοοτροπία του πελατειακού κράτους που οφείλουμε στα τάρταρα της ιστορίας αν θέλουμε να μας ξανά αγκαλιάσει ο Ελληνικός λαός.
Ναι λοιπόν στο κόμμα θεσμός που ιδρύεται αύριο καθυστερημένα μετά τον Νοέμβριο του ‘17.
Ναι στο κόμμα θεσμός που δε θα δει ποτέ το κόμμα ως λάφυρο.
Ναι στο κόμμα θεσμός που θα σκοτώσει το κόμμα καρτέλ που ηγεμονεύει ως πολιτικό προϊόν στην Ελλάδα και δεν αφορά μόνο τον δικό μας χώρο, αφορά όλα τα κόμματα.
Ποιο είναι όμως το κόμμα καρτέλ;
Είναι το κόμμα που δεν σέβεται τα μέλη του.
Είναι το κόμμα που μικρές παρέες αποφασίζουν για τα μεγάλα, με προτεραιότητα στα μικρά.
Γι αυτό λοιπόν από αύριο θα σας ταράξουμε στην δημοκρατία, μία δημοκρατία που εσείς με την ψήφο σας τον Νοέμβριο του 2017 δώσατε τη δύναμη και την προοπτική να έχουμε ως παράταξη.
Ας διορθώσουμε τα λάθη του χθες και στα λάθη του χθες δεν ανήκει το σύμβολο του ΠΑΣΟΚ.
Φίλες και φίλοι,
Αύριο μιλάει στο Συνέδριό μας ο κ. Τίμμερμαν.
Μάθαμε όμως ότι ο κ. Τίμμερμανς δε θα μιλήσει μόνο σε εμάς αλλά θα συναντήσει και τον κ. Τσίπρα τη Δευτέρα το πρωί ως Επίτροπος.
Ως Ευρωβουλευτής, την Τετάρτη μετά την απόφαση του κ. Τσίπρα να κάνει δημοψήφισμα, ένιωσα στη Σοσιαλιστική Ομάδα την παρακμή του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Όταν για να πείσω την πλειοψηφία κουνούσα ένα ψηφοδέλτιο του δημοψηφίσματος, λέγοντας στους Γάλλους Σοσιαλιστές, που πήραν αυτό που τους άξιζε, αν θα δεχόντουσαν δημοψήφισμα με 5 μέρες προεκλογική περίοδο, ενώ χαιρέτιζαν την δήθεν δημοκρατική απόφαση του κ. Τσίπρα.
Δεν έβαλαν όμως μυαλό.
Θα καταλάβουν απλά ότι σε λίγο ο κ. Τσίπρας θα πάψει να είναι πρωθυπουργός άρα παύει και το θεσμικό άλλοθι συμμετοχής του στις συνεδριάσεις του ΡΕS.
Τότε θα πρέπει να αποφασίσουν. Ή ΚΙΝΑΛ ή ΣΥΡΙΖΑ
Δύο καρπούζια δε χωράνε κάτω από την ίδια μασχάλη.
Σύντροφοι,
Αυτή η παράταξη έρχεται από πολύ μακριά.
Έχει περάσει ιστορικά μεγάλες περιπέτειες.
Έκανε λάθη αλλά όπως είπαν και παλιότεροι σύντροφοι την μεγαλύτερη περίοδο ευημερίας στον Ελληνικό λαό. Την μεγαλύτερη περίοδο που αυτός ο λαός ήταν μονιασμένος, χωρίς εθνικές περιπέτειες. Που το παιδί του φτωχού μπορούσε να γίνει γιατρός και το παιδί του πλούσιο ένιωθε ότι ανταγωνιζόταν στα ίσια το παιδί του φτωχού.
Χαιρετίζω αυτό που είπες Ανδρέα για την κοινωνία της κληρονομικής ισχύος. Αυτό είναι το στοίχημα της δικής μας γενιάς. Να ανατρέψουμε το ζοφερό μέλλον της κοινωνίας της κληρονομικής ισχύος που κάποιοι θέλουν να επιβάλλουν όχι μόνο σε εμάς αλλά και στα παιδιά μας.
Τιμούμε λοιπόν τα σύμβολά μας, τιμούμε την ιστορία μας, κοιτάμε όμως μπροστά.
Και το μπροστά περνάει από τις 26 Μαΐου.
Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω όλοι μαζί, ενωμένοι, έχοντας πειστεί για την κοινή μας προσπάθεια στις 26 Μαΐου θα φέρουμε ένα μεγάλο αποτέλεσμα.
Εμείς μπροστά στο πρώτο βήμα πριν το μεγάλο άλμα ώστε η Δεξιά και ο ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβουν ότι η Ελλάδα αλλάζει σελίδα με το Κίνημα Αλλαγής και τη Δημοκρατική Παράταξη ξανά πρωταγωνιστή.
Καλό μας αγώνα
