Ο πρωθυπουργός ανέθεσε την εκπόνηση του νέου σχεδίου ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας μας στη λεγόμενη «Επιτροπή Πισσαρίδη». Στην έκθεση της «περίφημης» επιτροπής εμπεριέχονται εκείνα τα στοιχεία των πολιτικών σκληρής λιτότητας, που οδηγούν σε οικονομική καταστροφή και κοινωνική ερήμωση, όπως έχει αποδειχθεί στο πρόσφατο παρελθόν.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ το σχέδιο «Πισσαρίδη» είναι «εμπλουτισμένο» από εκείνες τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που βίωσε ο λαός μας στο μνημονιακό τέλμα, από το οποίο βγήκαμε το 2018, ύστερα από μεγάλες και επίπονες προσπάθειες του ελληνικού λαού. Οι «μεταρρυθμίσεις» που ευαγγελίζεται η επιτροπή αυτή, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:
τη διευκόλυνση των απολύσεων,
τη μαζική επικράτηση της μερικής απασχόλησης και των ελαστικών μορφών απασχόλησης,
την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης,
τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών.
Παράλληλα, όπως προκύπτει από τις εισηγήσεις της επιτροπής, οι μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να ενισχυθούν σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και των μεσαίων και μικρών μονάδων. Επίσης, σύμφωνα με την επιτροπή, στόχος θα πρέπει να είναι η προώθηση των εξαγορών και οι συγχωνεύσεις. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αφήνονται στη μοίρα τους και ουσιαστικά επικροτείται ο υφιστάμενος αποκλεισμός τους από τη χρηματοδότηση. Επιπλέον, η έρευνα των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων της χώρας, κατά τις προτάσεις της, θα είναι ωφέλιμο να συνδέεται άρρηκτα με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, κρατώντας τα δέσμια στις επιταγές τους.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεται το φορολογικό σκέλος. Αν και γίνεται προσπάθεια να πειστεί η κοινή γνώμη ότι δεν επιδιώκεται η υπερφορολόγηση, εντούτοις η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Από την επιτροπή προτείνεται μικρότερη προοδευτικότητα στους φορολογικούς συντελεστές, που μεταφράζεται σε περισσότερους φόρους για τους πολλούς, με μικρομεσαία εισοδήματα, και λιγότερους φόρους για τους λίγους, με υψηλά εισοδήματα. Επίσης, προβλέπεται άρση της «προτιμησιακής μεταχείρισης των αυτοαπασχολούμενων», κατά το περιεχόμενο του «πονήματος» της επιτροπής!!!
Είναι, πραγματικά, κυνικός ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει η έκθεση Πισσαρίδη την αναδιάρθρωση της οικονομίας. Το εργατικό δυναμικό της χώρας αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα, αντί να είναι το βασικό υλικό με το οποίο θα δομηθεί το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Η ενίσχυση του κόσμου της εργασίας, η αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων θα έπρεπε να είναι το επιδιωκόμενο, ώστε να επιτευχθεί η ανάπτυξη με στέρεες βάσεις. Αντίθετα, με την εισήγηση της επιτροπής τα εργασιακά δικαιώματα συρρικνώνονται, οι απολύσεις απλουστεύονται, ενώ οι παροχές προς τους ανέργους «δαιμονοποιούνται», καθώς προτείνεται η κατάργησή τους.
Παράλληλα, πρόταση της επιτροπής είναι η προώθηση της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης. Είναι, όμως, δεδομένο, με τα αποτελέσματα σε χώρες που εφαρμόστηκαν τέτοια συστήματα, ότι αυτή η επιλογή θα επιφέρει την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος. Μεγάλοι χαμένοι θα είναι και οι σημερινοί ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι. Η επιτροπή, όμως, δεν προβληματίζεται με αυτό, αντίθετα, όπως αναφέρει στην έκθεση, το ασφαλιστικό μας σύστημα ήταν υπέρ του δέοντος αναδιανεμητικό μέχρι σήμερα !!!
Προκύπτει, λοιπόν, ότι το σχέδιο Πισσαρίδη δε μπορεί να είναι η πρόταση για το οικονομικό, το κοινωνικό, το ασφαλιστικό, το φορολογικό κ.α. μοντέλο που έχει ανάγκη ο λαός μας για να ξεπεράσει τη νέα οικονομική κρίση. Δε μπορεί να είναι το σχέδιο παραγωγικής και αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας, με όρους δικαιοσύνης και κοινωνικής ευαισθησίας. Δυστυχώς, κινείται σε σκληρές μνημονιακές πρακτικές, έχει ακραία νεοφιλελεύθερη στόχευση, και είναι κομμένο και ραμμένο στα «θέλω» της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλα από την εξυπηρέτηση των λίγων και ισχυρών, σε βάρος των πολλών.
Η χώρα έχει ανάγκη από ένα παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης με κοινωνικό πρόσημο, που θα επιδιώκει τη δίκαιη ανάπτυξη, με σεβασμό στο περιβάλλον και θα έχει ως μοχλό ανέλιξης τις νέες και τους νέους μας. Η έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
