Η παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο επίσημο δείπνο του κλεισίματος της πρώτης ημέρας των εργασιών του Συνεδρίου
«Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα που θα έχει διαδραστική επικοινωνία κυρίως με τη νέα γενιά είναι θέμα ουσίας», ανέφερε ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο συνέδριο του Economist και πρόσθεσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, εξελίσσεται και ανανεώνεται προκειμένου να αντιμετωπίσει με επάρκεια τις νέες προκλήσεις».
Συνεχίζοντας ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι ένα κόμμα που έχει μάθει να κατανοεί και να αλλάζει. Μετά από μία δεκαετία συμμετοχής και διαχείρισης κάποια χρόνια της τύχης της χώρας καταλαμβάνει ως βασική δύναμη, αν και όχι μόνη, τον προοδευτικό χώρο…Εξελίσσεται ανανεώνεται για να αντιμετωπίσει με επάρκεια τις νέες προκλήσεις. Πρέπει να σκεφτούμε έξω από τα πλαίσια…Η ανανέωση είναι αναγκαία και για το κόμμα και για την πολιτική ζωή. Αυτός ο αναγκαίος μετασχηματισμός βασίζεται στον άξονα των αξιών που το κόμμα και η αριστερά υπηρέτησαν τα προηγούμενα χρόνια και εκφράζονται και στο νέο λογότυπο του κόμματος. Το λογότυπο βασίζεται στις πέντε αξίες διαχρονικές αξίες της Αριστεράς που γίνονται και εξαιρετικά επίκαιρες στην σημερινή εποχή.
Προέβλεψε ότι η χώρα θα βρεθεί σύντομα μπροστά σε αδιέξοδα και η λύση θα είναι να μιλήσουμε ξανά για αλληλεγγύη για κοινωνική συνοχή, για στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
Σε ερώτηση σχετικά με το προβάδισμα της ΝΔ και αν σκοπεύει να κάνει κάποια δραστική αλλαγή στην αντιπολιτευτική του τακτική είπε: «Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να στοχεύει κανείς είναι στην πολιτική πρόταση και θα έλθει η στιγμή που η πρότασή μας θα γίνει κατανοητή από τους πολίτες και να επιβραβευθεί. Δεν συνηθίζω να προσαρμόζω την πολιτική μου πρόταση σε αυτό που οι τάσεις της στιγμής υποδεικνύουν. Οι νέες απαιτήσεις υποδεικνύουν αλλαγές στην κατεύθυνση ώστε να ξεφύγουμε από τις πολιτικές του χθες».
Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζει διγλωσσία
Μιλώντας για τα ελληνοτουρκικά κατηγόρησε τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, για διγλωσσία και πρόσθεσε ότι «αν θέλει να κινηθεί έξω από την χαραγμένη εθνική γραμμή θα πρέπει να ενημερώσει τον ελληνικό λαό και τα πολιτικά κόμματα».
«Το βασικό πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι δεν λέει την αλήθεια», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας και πρόσθεσε: «Εμφανίζει διγλωσσία γιατί ο κ. Μητσοτάκης απευθύνεται στα εθνικά ζητήματα σε ένα κοινό που στο πρόσφατο παρελθόν τους είχε χαϊδέψει τα αυτιά με μια έντονη ρητορική». Συνεχίζοντας είπε ότι ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να πει την αλήθεια στον λαό και στις πολιτικές δυνάμεις και πρόσθεσε ότι δεν μπορεί να μαθαίνουμε από τον ξένο τύπο για συνομιλίες με την Τουρκία. Σημείωσε ακόμη ότι «δεν αποτελεί σοβαρή στρατηγική για συνεννόηση και συναίνεση με τις πολιτικές δυνάμεις μία τέτοια συμπεριφορά».
Όσον αφορά την ουσία των ελληνοτουρκικών σχέσεων είπε ότι «εμείς είμαστε υπέρ του διαλόγου με την Τουρκία για την μοναδική διαφορά που έχουμε και που είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Σε κάθε περίπτωση τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και θα πρέπει η διαφορά να επιλυθεί σύμφωνα με ότι ισχύει διεθνώς…Τα άλλα θέματα με την Τουρκία έχουν ρυθμιστεί με την Συνθήκη της Λωζάνης. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι η κυβέρνηση συζητά κάτι άλλο την ώρα μάλιστα που είναι έτοιμη να προχωρήσει σε εξοπλιστικά προγράμματα…Η Τουρκία μπορεί να θέτει ως προϋπόθεση για την έναρξη διαλόγου και άλλες διαφορές, όπως οι γκρίζες ζώνες ή η αποστρατικοποίηση. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε σαφείς, ότι η δική μας εθνική γραμμή δεν αλλάζει. Αν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να την αλλάξει πρέπει να ενημερώσει τον ελληνικό λαό και να συγκαλέσει το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών».
Σε ερώτηση για «μυστική διπλωματία» στις συζητήσεις με την Τουρκία είπε ότι «το να έχεις back channels για την διαπραγμάτευση είναι άλλο και είναι άλλο να αλλάζεις την εθνική γραμμή και αυτό να αποτυπώνεται σε κείμενο».
Σημείωσε ακόμη ότι όταν ήταν σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση για την Συμφωνία των Πρεσπών υπήρχε ένα εξαιρετικά αρνητικό κλίμα, «αυτός ήταν ο λόγος που τότε δεν προχώρησα σε σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Αλλά ενημέρωνα προσωπικά τους αρχηγούς. Σήμερα το κλίμα είναι διαφορετικό...».
Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι «έχουμε μία πρωτοφανή κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας... Είχαμε ένα μήνα το τουρκικό ερευνητικό να κάνει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα… Ο Ταγίπ Ερντογάν πιστεύει ότι είναι ο ηγέτης του ισλαμικού κόσμου, θέλει η Τουρκία να γίνει μία σημαντική περιφερειακή και μεσογειακή δύναμη, αυτό που επιδιώκει είναι να πάρει όσα περισσότερα μπορεί με αυτό το ανατολίτικο παζάρι, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από την ΕΕ. Γι αυτό η λύση δεν μπορεί να είναι να αφήνει η ΕΕ τα πράγματα να εξελίσσονται ωσάν να μην την αφορούν. Πρέπει να υπάρχει επάνω στο τραπέζι των ευρωτουρκικών διαπραγματεύσεων και η απειλή των κυρώσεων (δεν άκουσα τον πρόεδρο της Επιτροπής σήμερα να μιλά για κυρώσεις) αλλά και η προοπτική της ευρωτουρκικής συμφωνίας.
Για την στάση της αντιπολίτευσης όσον αφορά στην αντιμετώπιση της Τουρκίας είπε ότι ο ρόλος της σε καμία περίπτωση δεν είναι να οργανώνει συλλαλητήρια.
Έχουμε την σωστή πυξίδα
Αναφερόμενος στις προβλέψεις του για την επόμενη χρονιά και για τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Τσίπρας είπε ότι «ο πολιτικός χρόνος έχει αρχίσει και συμπυκνώνεται. Το επόμενο διάστημα θα είναι ένα διάστημα που θα μας φέρει όλους μπροστά σε πολύ μεγάλες προκλήσεις. Πρώτα αυτούς που έχουν την ευθύνη των αποφάσεων, και όχι μόνο για την οικονομία αλλά κυρίως για την εξέλιξη των διεθνών εντάσεων. Αλλά και εμείς θα βρεθούμε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις. Πρέπει να έχεις έναν σαφή προσανατολισμό, να ξέρεις που θέλεις να πας με ποιους θες να πας και ποιους είσαι αναγκασμένος να αφήσεις. Εμείς έχουμε πάρει την πολιτική απόφαση για μετασχηματισμό σε ένα κόμμα μαζικό, δημοκρατικό που θα εκφράσει την κοινωνική πλειοψηφία, όλους εκείνους που θέλουν να πάει η χώρα μπροστά με αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη. Έχουμε τη σωστή πυξίδα.
Αναφερόμενος στην αντίδραση της Ευρώπης στη κρίση της πανδημίας είπε ότι «την αντιμετώπισε με μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα από ότι την κρίση χρέους του 2010. Πιστεύω ότι τα βήματα που έγιναν στο υγειονομικό σκέλος ήταν τα βήματα που πρότεινε η επιστημονική κοινότητα». Απευθυνόμενος και προς τον Φρανσουά Ολάντ που ήταν στο ακροατήριο είπε ότι «στον οικονομικό τομέα τα βήματα που έγιναν δεν θα μπορούσαμε να τα φανταστούμε το 2015. Δεν μπορούσαμε τότε να σκεφτούμε ότι σκληρές κυβερνήσεις θα δέχονταν την αμοιβαιοποίηση του χρέους έστω για 750 δισ. ευρώ. Είναι σημαντικό βήμα. Το κρίσιμο τώρα είναι σε ποια κατεύθυνση θα ξοδέψουμε τα χρήματα…Πώς αξιοποιείς την κρίση; Με τρόπο που θα διορθώσουμε τις αστοχίες του παρελθόντος ή για να εφαρμόσουμε την ανοσία της αγέλης στην οικονομία με την επιβίωση των ισχυρότερων επιχειρήσεων. Αυτή θα είναι η κρίσιμη συζήτηση και σύγκρουση το επόμενο διάστημα. Ή έκβασή της θα διαμορφώσει την κατεύθυνση που θα πάρει η Ευρώπη και ο κόσμος».
Η πανδημία αποτελεί μια τομή στο χρόνο και στην ιστορία. Επανανοηματοδοτεί και σχετικοποιεί έννοιες, απόψεις, κατεστημένες αντιλήψεις. Σε αυτές τις συνθήκες, η πολιτική και οι πολιτικοί οφείλουμε να σκεφτόμαστε και να σχεδιάζουμε έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. pic.twitter.com/H48c6foL1Z
— Αλέξης Τσίπρας - Alexis Tsipras (@atsipras) September 15, 2020
Αναλυτικά η παρέμβαση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στο 24ο Συνέδριο του Economist:
Φίλες και φίλοι,
για μένα είναι μια ιδιαίτερη βραδιά η σημερινή, καθώς βρίσκομαι στο ίδιο τραπέζι με δυο καλούς φίλους, με τον Φρανσουά Ολάντ και τον Ζόραν Ζάεφ. Δύο ηγέτες που έπαιξαν σημαντικό, καθοριστικό ρόλο θα έλεγα, σε κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα και οφείλω αυτό να το αναγνωρίσω, όπως οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι ήταν εξαιρετικά σημαντικό, σε δυο διαφορετικές περιόδους, που δυο άνθρωποι έπαιξαν έναν θετικό ρόλο, βασισμένοι στις αξίες, στις ιδέες και στις αρχές τους. Δυο αριστεροί ηγέτες οι οποίοι παραμέρισαν πολιτικό κόστος, κέρδη και οφέλη για να υπηρετήσουν κάποιες αξίες.
Ο Φρανσουά τότε, είχε την άποψη ότι η Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από μια ακόμα χώρα στην Ευρώπη των 28. Κάτι περισσότερο από μια απλή χώρα. Διότι η Ελλάδα κουβαλάει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ευρωπαϊκής ιστορίας. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ο Φρανσουά -κάποιοι άλλοι συνάδελφοί μας τότε το είχαν διανοηθεί- ότι η Ελλάδα θα έμενε εκτός της ευρωζώνης. Και συνέβαλε καθοριστικά ώστε να έχουμε μια θετική εξέλιξη. Και αυτό δεν το έκανε επαναλαμβάνω ούτε απαιτώντας εμπορικές συναλλαγές και εξοπλιστικά προγράμματα, ούτε υπολογίζοντας κόστη και οφέλη. Το έκανε υπηρετώντας τις αρχές του και τις απόψεις του.
Πολύ αργότερα, σε μια άλλη κρίσιμη στιγμή -όχι τόσο κρίσιμη βέβαια- όταν και βρεθήκαμε μπροστά στη λύση μιας εκκρεμότητας δεκαετιών που έπρεπε να λυθεί, πάλι υπηρετήσαμε τις αξίες μας και δώσαμε λύση σε μια κρίσιμη διαφωνία με τους βόρειους γείτονες μας. Και σήμερα, ακόμα και αυτοί που τότε εδώ στην Ελλάδα μας πολέμησαν γι’ αυτή τη λύση που δώσαμε στο πλαίσιο της εθνικής γραμμής, αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλη αξία έχει τελικά αυτή η εξέλιξη. Διότι με την προκλητικότητα κάποιων άλλων γειτόνων μας στην ανατολή, προκλητικότητα που τη βλέπουμε να κλιμακώνεται το τελευταίο διάστημα, αναλογιζόμαστε το πόσο σημαντικό είναι στο βορρά να έχουμε σταθερούς φίλους, εταίρους. Πόσο σημαντικό είναι να έχουμε σταθερή κυβέρνηση και όχι μια κυβέρνηση που ενδεχομένως θα δεχόταν η χώρα αυτή να μοιραστεί, η χώρα αυτή να μην είναι σταθερή και να έχουμε εν τέλει και στα βόρεια σύνορά μας την παρουσία των επιθετικών και προκλητικών ανατολικών γειτόνων μας. Φανταστείτε το αυτό. Άρα λοιπόν θέλω να πω εξαρχής ότι είμαι συγκινημένος σήμερα που είναι δυο πολύ καλοί φίλοι στο τραπέζι.
Δεν θα πω πολλά λόγια γιατί θα κουβεντιάσουμε πιο αναλυτικά αργότερα, όμως επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις πριν περάσουμε στο κομμάτι της συζήτησης.
Βιώνουμε πρωτόγνωρους καιρούς. H πανδημία ήρθε με τον πιο σκληρό τρόπο να αλλάξει συνήθειες, ζωές, αντιλήψεις και ίσως να επιταχύνει συζητήσεις ή και αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνίες τη βιωσιμότητα, την υγειονομική ασφάλεια, την επιστήμη. Η επιστήμη, αυτή τη στιγμή, είναι ο πρωταγωνιστής. Όλοι οι υπόλοιποι αναμένουμε τη λύτρωση, τη λύση, το εμβόλιο που θα σταματήσει το κακό. Ωστόσο η πολιτική παραμένει πίσω από κάθε λύση αλλά και από κάθε πρόβλημα που ήρθε ή θα έρθει.
Η άποψη μου είναι, ότι η πολιτική και οι πολιτικοί σε αυτές τις συνθήκες, οφείλουμε να σκεφτόμαστε και να σχεδιάζουμε έχοντας το βλέμμα και το νου όχι στο σήμερα αλλά στο αύριο. Έχοντας το βλέμμα στο μέλλον. Αυτό είναι ένα εύκολο κλισέ να το λες αλλά πολύ δύσκολο στη πράξη να το πετυχαίνεις διότι πάντα το παρόν είναι πολύ απαιτητικό.
Οφείλουμε όμως να κατανοήσουμε ότι η πανδημία δεν είναι μια απλή εξέλιξη. Δεν είναι μια απλή κρίση όπως όλες οι άλλες που βρήκαν το τελευταίο διάστημα. Η πανδημία είναι μια βαθειά τομή στο χρόνο και στην ιστορία. Επανανοηματοδοτεί και σχετικοποιεί έννοιες, απόψεις, κατεστημένες αντιλήψεις. Είναι ένα παγκόσμιο σοκ και όπως κάθε μεγάλο σοκ στην ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι και τώρα, είναι ένα σοκ που αλλάζει τους ανθρώπους. Και θα αλλάξει αναγκαστικά και τις πολιτικές ισορροπίες και τις οικονομικές θεωρίες, απλούστατα διότι αλλάζουν ριζικά οι ανάγκες των ανθρώπων. Το καθήκον λοιπόν ενός πολιτικού είναι να διαβλέψει στο που πρέπει να στραφεί αυτή η αλλαγή. Για να είναι πιο κοντά στις αξίες που υπηρετεί.
Κάποιοι βλέπουν την πανδημία ως ευκαιρία να διασπείρουν μίσος απέναντι στον αδύναμο, ψεύδη, αντιεπιστημονικές απόψεις και να επενδύσουν στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Άλλοι βλέπουν τη πανδημία ως ευκαιρία για να επιβάλουν τις ακραίες απόψεις τους για την οικονομία, χωρίς πολιτικές συγκρούσεις, δια της φυσικής και βιολογικής εξολόθρευσης των μικρότερων επιχειρήσεων και των δικαιωμάτων της εργασίας. Και κάποιοι άλλοι, θέλουν να κάνουν τη διαχείριση της πανδημίας εικονική πραγματικότητα για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, χωρίς να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που έχει αυτή η στάση τόσο για τους ίδιους, αφού η πανδημία δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός, θα διαρκέσει πολύ άρα σύντομα θα διαψευστούν αλλά κυρίως για τους πολίτες είναι επικίνδυνη αυτή η στάση.
Η δική μου λοιπόν θέση και άποψη και θα ήθελα να την καταθέσω σήμερα ενοποιών σας, είναι ότι η πανδημία είναι η ευκαιρία μας να κατανοήσουμε ότι χρειάζεται πια να σκεφτούμε –και εδώ θα χρησιμοποιήσω μια αγγλοσαξονική έκφραση– out of the box. Να συνειδητοποιήσουμε ξανά, όπως και σε άλλες κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας και μια τέτοια ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπου μετά όλες οι κυβερνήσεις συνειδητοποίησαν την αξία του Δημόσιου χώρου, της ρύθμισης και του κοινωνικού συμβολαίου. Την αξία του κράτους όχι μόνο ως ρυθμιστή αλλά και ως καθοδηγητή της οικονομικής εξέλιξης. Έτσι και τώρα πιστεύω, πρέπει αυτό να το συνειδητοποιήσουμε, προκειμένου να σταματήσει αυτή η φρενήρης διεύρυνση των ανισοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα. Μέσα στις κοινωνίες, μεταξύ των κοινωνιών οι ανισότητες διευρύνονται με τεράστια ταχύτητα τα τελευταία χρόνια.
Είναι λοιπόν ευκαιρία, να συνειδητοποιήσουμε, σε πιο μικροσκοπικό επίπεδο, ότι δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις στα συλλογικά προβλήματα. Ότι δεν υπάρχει εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας αν δεν επενδύσουμε σε δημόσια πανεπιστήμια και δημόσια σχολεία. Δεν υπάρχει υγειονομική ασφάλεια χωρίς ισχυρά και σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας προσβάσιμα για κάθε πολίτη. Δεν υπάρχει εξέλιξη αν οι νέες τεχνολογίες και η καινοτομία είναι προνόμιο λίγων, τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στον πλανήτη χάνουν τις δουλειές τους επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε φθηνό και γρήγορο ίντερνετ για να εργαστούν από το σπίτι. Δεν υπάρχει, τέλος, μέλλον στον πλανήτη αν συνεχίζουμε να του προκαλούμε ανεπανόρθωτες πληγές στο όνομα μιας εφήμερης ανάπτυξης.
Αυτή λοιπόν η κρίση της πανδημίας, ίσως είναι η ευκαιρία μας. Να σκεφτούμε συλλογικά. Να άρουμε στερεότυπα και παγιωμένες αντιλήψεις και να δούμε στα μάτια το μέλλον. Δεν χρειάζεται, πιστεύω, ακόμα μια σκληρή υπενθύμιση για να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος του αχαλίνωτου κέρδους και της διεύρυνσης των ανισοτήτων, είναι ένας δρόμος αδιέξοδος. Και ότι είναι ώρα να ανιχνεύσουμε συλλογικά, να διεκδικήσουμε έναν εναλλακτικό δρόμο. Με αυτές τις σκέψεις, όσο πιο σύντομα και περιεκτικά μπορούσα, θα ήθελα και πάλι να ευχαριστήσω, κυρίως να ευχαριστήσω τους δυο φίλους μου που είναι σήμερα εδώ, και είμαι στη διάθεση του οικοδεσπότη μας για τις ερωτήσεις του.
Πηγή: Left.gr
